12 ابوحمزه گويد: شنيدم از حضرت صادق (ع ) كه مى فرمود: مؤ من كسى است كههمسايه اش از بوائق او آسوده باشد، من عرضكردم : بوائق او چيست ؟ فرمود: ستم و آزاراو.

13 حضرت باقر (ع ) فرمود: نزد پيغمبر (ص ) آمد و از آزار همسايه اش باو شكايتكرد، رسول خدا (ص ) باو فرمود: صبر كن ، سپس بار دوم خدمتش آمد (و شكايت كرد)پيغمبر (ص ) باو فرمود: صبر كن ، سپس بار سوم آمد و باز شكايت كرد، حضرت باوفرمود: چون روز جمعه شود آنگاه كه مردم براى نماز جمعه مى روند اثاثيه خانه ات راسر كوچه و راه مردم بيار تا هر كه بنماز جمعه مى رود ببيند، و چون از تو پرسند (كهبراى چه اينكار كرده اى ) جريان را بآنها بگو، فرمود: آنمرد اينكار را كرد، پس آنهمسايه كه آزارش مى داد پيش او آمد و گفت : اثاثيه ات را بخانه بازگردان من با خداعهد مى كنم كه ديگر ترا اذيت نكنم .

14 و نيز فرمود عليه السلام : كه رسول خدا (ص ) فرموده : بمن ايمان ندارد كسى كهسير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد، و فرمود:اهل يك آبادى كه شب را بگذرانند و در ايشان گرسنه اى باشد روز قيامت خداوند بآنهانظر رحمت نيفكند.

15 و نيز فرمود عليه السلام : از بلاهاى كمرشكن كه پشت انسانرا خم كند همسايه بداست ، اگر خوشرفتارى و كارى نيكى ببيند پنهان كند و اگر بدى از انسان ببيند فاشكند.

16 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرموده : بخدا پناه مى برم از همسايهبد براى خانه اى كه اقامتگاه است ، چشمانش ترا ببيند و دلش بتو توجه دارد اگرخوشى در تو ببيند بدش آيد، و اگر تو را در بدى ببيند خوشش ‍ آيد.

1 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرموده : هرچهل خانه همسايه باشند، از برابر و از پشت سر و از راست و چپ (يعنى از چهار طرف تاچهل خانه همسايه هستند).

2 (مانند حديث (1) است از امام باقر عليه السلام ).

1 عمار بن مروان گويد: حضرت صادق (ع ) بمن سفارش كرد و فرمود: تو را سفارشمى كنم بپرهيزكارى از خدا و پرداختن امانت و راستگويى و خوش رفاقتى با هر كهرفاقت كنى . و لا قوة الا بالله .

2 حضرت باقر (ع ) فرمود: با كسى كه آميزش كنى اگر بتوانى دست خيرت را برسر او نهى و باو سود رسانى و نيكى كنى ) بكن .

3 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرموده : هيچ دو نفرى با هم رفاقت نكنندجز اينكه هر يك با رفيق خود بهتر رفاقت كند پاداشش بزرگتر و پيش خداىعزوجل محبوبتر است .

4 و نيز حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرموده : حق مسافر اين استكه چونبيمار شد رفقاى هم سفرش ‍ تا سه روز بخاطر او توقف كنند.

5 و نيز آن حضرت عليه السلام از پدرانش عليهم السلام حديث كند كه اميرالمؤ منين عليهالسلام با يكنفر كافر ذمى (كه در پناه اسلام است ) همراه شد، آن مرد ذمى بآن حضرتگفت : اى بنده خدا مى خواهى بكجا بروى ؟ فرمود: مى خواهم بكوفه بروم ، (پس سر دوراهى رسيدند و مرد ذمى گفت : مگر نمى خواستى كه بكوفه بروى ؟ فرمود: چرا، ذمىگفت : راه كوفه را رها كردى ، فرمود: مى دانم ، گفت : پس چرا با اينكه مى دانى براه منگشتى ؟ اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود: اين از بپايان رساندن خوش رفاقتى است كهمرد رفيق راهش را هنگام جدائى چند گامى بدرقه كند، و اينگونه پيغمبر (ص ) بما دستورداده است ، ذمى گفت : اينگونه دستور داده ؟ فرمود: آرى ، ذمى گفت : پس بطور مسلم هر كهپيرويش كرده بخاطر همين كردارهاى بزرگوارانه او بوده ، و من تو را گواه مى گيرمكه پيرو دين تو و بر كيش شمايم و مرد ذمى با اميرالمؤ منين عليه السلام برگشت وهمينكه او را شناخت مسلمان شد.

1 حضرت صادق (ع ) فرمود: پيوند ميان برادران (دينى ) آنگاه كه پيش هم هستند ديدارهمديگر است ، و در مسافرت نامه نوشتن بيكديگر.

2 و نيز فرمود عليه السلام : جواب نامه دادن واجب است مانند جواب سلام دادن ، و آنكسكه آغاز بسلام كند بخدا و رسولش نزديكتر است .

1 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) نگاه كردنش را ميان اصحاب تقسيم مىكرد پس باين و آن برابر نگاه مى كرد، و هرگز پاهايش رارسول خدا (ص ) پيش اصحاب دراز نمى كرد، و اگر مردى بآنحضرت دست مى دادرسول خدا (ص ) دستش را رها نمى كرد تا او رها كند، چون اين مطلب را دانستند مردى كهبا او دست مى داد زود دستش را مى كشيد.

2 حضرت ابوالحسن عليه السلام فرمود: در حضور مرد كنيه اش را بگوئيد، و در غيابشنام او را ببريد.