6 محمد بن فرج گويد: حضرت جواد عليه السلام اين نامه را بمن نوشت و آنرا بمنآموخت و فرمود: هر كه آنرا پس از نماز صبح بخواند حاجتى نخواهد جز اينكه برايشميسر گردد، و خداوند مهم او را كفايت كند (و آن دعا اينست :) ((بسم اللّه و باللّه و صلىاللّه على محمد و آله و افوض امرى الى اللّه ن اللّه بصير بالعباد، فوقاه اللّه سيئات مامكروا، لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين فاستجبنا له و نجيناه من الغم و كذلكننجى المؤ منين ، حسبنا اللّه و نعم الوكيل ، فانقلبوا بنعمة من اللّه وفضل لم يمسسهم سوء ما شاء اللّه لا حول و لا قوه الا باللّه (العلى العظيم ) ما شاءاللّهلا ما شاء الناس ، ما شاء اللّه و ان كره الناس حسبى الرب من المربوبين ، حسبى الخالقمن المخلوقين ، حسبى الرازق من المرزوقين ، حسبى الذى لميزل حسبى منذ قط، حسبى اللّه لذى لا اله الا هو، عليه توكلت و هو رب العرش ‍ العظيم)).
و فرمود: چون از نماز واجب فارغ شدى پس بگو: (و دعايى دستور داد كه ترجمه اشاينست ) ((خشنودم كه خدا پروردگارم باشد و محمد (ص ) پيغمبرم باشد، و اسلام دينمباشد و قرآن كتابم و فلان و فلان (و نام امامان را ببرد) امامان من باشند، بار خداياولى تو فلان (و نام امام زمان عليه السلام را ببرد) است پس او را از برابر و از پشتسر و از راست و چپ و بالاى سر و پائين پايش نگهدارى فرما، و عمرش را دراز كن ، و اورا باءمر خود قائم كن ، و يارى كننده دينش قرار ده ، و باو بنما آنچه را دوست دارد وآنچه چشمش را روشنى بخشد درباره خودش و فرزندانش و خاندان و مالش و دربارهشيعيان و دشمنانش ، و بدشمنانش بنما چيزى را كه بدان بترسند و باو بنما دربارهدشمنانش چيزى كه او دوست دارد و چشمش را بدانوسيله روشنى بخش ، و درد دلهاى ما وسينه هاى مؤ منين را شفا بخش )).
فرمود: و چون پيغمبر (ص ) از نماز فارغ مى شد مى خواند (دعايى كه ترجمه اش چنيناست ): ((بار خدايا بيامرز براى من آنچه پيش كرده ام و آنچه بتاءخير انداخته ام و آنچهنهان كردم و آنچه عيان نمودم ، و اسراف مرا درباره خودم بيامرز و آنچه تو بدانداناترى ، بار خدايا پيش اندازى ، و تو پس اندازى ، معبودى جز تو نيست ، بحق دانائيتبر غيب توانائيت بر همه خلق (سوگند) تا آنگاه كه زندگى را برايم بهتر دانى مرازنده دار، و آنگاه كه مرگ را برايم بهتر دانى جانم را بگير، بار خدايا من از تو خواهم ،ترس از تو را در پنهانى و عيان ، و سخن حق را درحال خشم و خوشنودى ، و ميانه روى را در حال فقر و توانگرى ، و از تو خواهم نعمتى كهفانى نشود و روشنى چشمى كه منقطع نگردد و از تو خواهم راضى بودن بقضا و ميمنتمرگ را پس از زندگى ، و گوارائى زندگى را پس از مرگ و لذت ديدارت و شوقزيارت و لقايت را بى آنكه زيانى ضرر زننده يا فتنه اى گمراه كننده بمن رسد، بارخدايا ما را بآرايش ايمان بياراى ، و راهنمايانى هدايت شده قرارمان ده ، بار خدايا ما را درزمره كسانى كه رهبرى كردى رهبرى فرما، بار خدايا من از تو خواهم تصميم بپايدارىدر كار و براه راست شدن را، و از تو خواهم توفيق شكر گزارى نعمتت و عافيتى نيكو وپرداخت حقت را، و از تو خواهم بار پروردگارا دلى سالم و زبانى راستگو و از توآمرزش خواهم از آنچه ميدانى و از تو خواهم بهتر آنچه دانى ، و پناه برم بخودت ازبدى آنچه (نسبت بمن ) ميدانى زيرا كه تو ميدانى و ما نمى دانيم و توئى علام الغيوب)).

7 سيف بن عميره گويد: شنيدم از حضرت صادق (ع ) كه فرمود:جبرئيل عليه السلام آنگاه كه يوسف در زندان بود نزد وى آمد و باو گفت : اى يوسف درعقب هر نمازى بخوان (اين دعا را): ((اللهم اجعل لى فرجا و مخرجا و ارزقنى من حيث احتسب ومن حيث لا احتسب )).
توضيح مجلسى (ره ) گويد: و گفته شده كه خداوند به جزءاول اين دعا او را از زندان آزاد كرد، و بجزء دومش او را بسلطنت رسانيد.

8 حضرت صادق (ع ) فرمود: هر كه اين كلمات را در نزد هر نماز واجبى بخواند خودش وخانه اش و مال و فرزندش ‍ محفوظ بماند (و دعا اينست ): ((اجير نفسى و مالى و ولدى واهلى و دارى و كل ما هو منى باللّه لواحد الاحد الصمد الذى لم يلد و لم يولد و لم يكن لهكفوا احد، و اءجير نفسى و مالى و ولدى و كلما هو منى برب الفلق من شر ما خلق (و تا آخرسوره بخواند) و برب الناس (و تا آخر سوره((قل اعوذ برب الناس )))) بخواند و آية الكرسى را بآخر بخواند (يعنى بگويد واجير نفسى و مالى و ولدى (اهلى و دارى ) و كل ما هو منى باللّه لذى لا اله الا هو الحىالقيوم .... تا بآخر).

9 معاوية بن عمار (از حضرت صادق (ع ) و احتمالا از موسى بن جعفر عليه السلام ) حديثكند كه فرمود: هر كه سه بار دنبال نماز واجب بگويد: ((يا منيفعل ما يشاء و لا يفعل ما يشاء احد غيره )) سپس درخواستى كند باو داده شود هر چهدرخواست كرده .

10 سعيد بن يسار گويد: حضرت صادق (ع ) فرمود: همينكه نماز مغرب را گزاردى ،پس دست خود را به پيشانيت بكش و سه بار بگو: ((بسم اللّه لذى لا اله الا هو عالمالغيب و الشهادة الرحمن الرحيم ، اللهم اذهب عنى الهم و الغم و الحزن )).

11 محمد جعفى از پدرش حديث كند كه گفت : من بسيار بدرد چشم مبتلا مى شدم پس از ايندرد به حضرت صادق (ع ) شكايت كردم فرمود: آيا دعائى بتو نياموزم كه براى دنيا وآخرتت (سودمند باشد) و درد چشم تو را كفايت كند؟ عرض كردم : چرا: فرمود: پس از نمازصبح و نماز مغرب مى گويى : ((اللهم انى اسئلك بحق محمد وآل محمد عليك صل على محمد و آل محمد و اجعل النور فى بصرى و البصيرة فى دينى واليقين فى قلبى و الاخلاص فى عملى و السلامة فى نفسى و السعه فى رزقى والشكر لك ابدا ما ابقيتنى )).
توضيح مجلسى (ره ) گويد: اين دعا با كوتاهى و اختصارش از دعاهاى جامعى است كهحاجتهاى دنيا و آخرت را در بردارد... . سپس يك يك آنها را شمرده و شرح دهد.

12 ابو جعفر شامى گويد: مردى در شام كه نامش هلقام بن اءبى هلقام بود براى من حديثكرد كه خدمت حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام رفتم ، باو عرضكردم : فدايت شوميك دعاى جامعى براى دنيا و آخرت بمن بياموز كه كوتاه باشد، فرمود: پس از نمازصبح تا آفتاب زدن بگو: ((سبحان اللّه لعظيم و بحمده استغفر اللّه و اسئله من فضله)). هلقام گويد: من از همه فاميلم حالم بدتر بود (و در اثر خواندن اين دعا) از مردىندانسته بمن ارثى رسيد كه من گمان نداشتم ميان من و آنمرد خويشاوندى باشد، و اكنونمن از تمام فاميلم زندگانيم بهتر است ، و اين نيست جز بواسطه آن دعائى كه آقايمحضرت موسى ابن جعفر عليهماالسلام بمن آموخت .