شرح

امام ( ع ) به سه چيز اشاره فرموده است :

سپاسگزارى براى فزونى نعمت ، درخواست براى رواى حاجت ، و توبه براى آمرزش و رحمت پس به روى هر كس كه خداوند در يكى از اين ملزومات را بگشايد و او را آماده و مهيّا سازد و آن را بر وى الهام كند ، سزاى مقام بخشندگى

[ 766 ]

اوست كه در لازم را نيز به روى او بگشايد و او را از فيض خويش بهره‏مند سازد زيرا كه در وجود خدا بخلى نيست و در سلطنت او منعى وجود ندارد . و صفت گشودن در ، استعاره براى موفق ساختن و آماده كردن بنده است توسط خداوند ،

براى چنان مرحمتى .