اگر بنا شود تعلق اشياء به انسان ، هيچ نظامی و قانونی نداشته باشد و عدالت در آن رعايت نگردد رابطه درونی هم بی ترديد بهم ميخورد اينجا اين آيه قرآن كه پيامبر اسلام در بسياری از نامه هايش - خطاب به سران كشورهائی كه آنها را به اسلام دعوت ميكرد - مينوشت ، شايسته توجه و دقت است . « قل يا اهل الكتاب تعالوا الی كلمة سواء بينا و بينكم الا نعبد الا الله و لا نشرك به شيئا و لا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله ( سوره آل عمران - آيه 64 ) ای اهل كتاب بيائيد از آن كلمه حق كه ميان ما و شما يكسان است پيروی كنيم ، كه بجز خدای يكتا را نپرستيم و چيزی را با او شريك قرار ندهيم و برخی را بجای خدا به ربوبيت تعظيم نكنيم . . . معمولا دعوت به اين صورت است كه كسی ديگری را بسمت آنچه كه خود دارد ، ميخواند مثل اينكه دو ملت يكی عرب و يكی فارس ، يك وقت ملت عرب دعوت میكند كهای مردم فارس بيائيد متحد شويم و منظورش اينست كه بيائيد زبان ما را بگيريد و به رنگ ما در بيائيد اما قرآن میگويد ، يك سخن است كه رنگ هيچكس را ندارد نه رنگ يك گروه خاص ، نه رنگ يك ملت يا مكتب ، و آن سخن خداست خدائی كه هم خالق ماست و هم خالق شما . رحمتش به شما همانند رحمتش بما است لطفش به همان شكلی كه شامل ما ميشود ، شامل شما نيز ميگردد قوانينی كه خلقت بر اساس آن قوانين جريان پيدا میكند بر ما و بر شما يكسان حكومت میكند آن سخن متساوی اينست كه بيائيد جز ذات خدا را نپرستيم بيائيد هم ما و هم شما خود را از هر مملوكيتی رها و آزاد |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir