عـادل : شـيـعـه بـراى هـر يـك از معتقداتى كه به آنها ايمان دارند با اين مصادر ـ علاوه بر مصادر خودشان استدلال مى كنند.
دروغ مى گويند, آنها يك بخارى ومسلم تحريف شده دارند.
عـادل : آنـهـا مـرا وادار بـه خـوانـدن يـك كتاب به خصوصى نكردند,بلكه از من خواستند در هر كتابخانه اى در كشورهاى عربى جستجوكنم .
ايـن دروغ اسـت , ومـن وظيفه دارم كه تو را دوباره به مذهب اهل سنت بر گردانم , ولئن يهداللّه بك رجلا خير لك مما طلعت عليه الشمس ...[اگر خداوند به دست تو يك نفر را هدايت كند براى توبهتر است از آنچه خورشيد بر آن مى تابد].
عادل : ما طالب حق وهدايتيم , همراه دليل مى رويم هر جا كه برود.
ـ مـن بـزرگـتـرين عالم دمشق را براى تو حاضر خواهم كرد, او علامه عبدالقادر ارنؤوطى است , عـالـمـى جـلـيل القدر, محدث وحافظاست , وشيعه سعى كردند او را با پولى بالغ بر چند ميليون فريب دهند, ولى او رد كرد...
بـرادر عـادل بـا ايـن پـيشنهاد موافقت كرد, وابو سليمان به او گفت :وعده ما روز دوشنبه , براى خودت وهر سودانى كه تحت تاثيرتفكر شيعى قرار گرفته است .
عـادل نـزد مـن آمـد, ومـوضـوع را بـه مـن اطلاع داد, واز من خواست تاهمراه او بروم , من نيز با خـوشحالى فراوان پيشنهاد او را قبول كردم ,وبا يكديگر قرار گذاشتيم براى روز دوشنبه مورخ 8 صفر 1417هجرى كه بهترين درود وسلام بر صاحب هجرت باد ساعت 12ظهر.
آن روز هـوا بسيار گرم بود, طبق قرار با سه نفر سودانى ديگرملاقات وبه سوى محل كار عادل به راه افـتـاديـم , بـه آنـجـا كـه رسـيـديم برادر عادل به استقبال ما آمد, باغ بسيار سر سبزى بود پر ازدرختهاى با ثمر, درختهاى هلو, سيب , توت وغير آن از ميوه هايى كه ما در سودان نداريم .
پـس از آن بـه سوى باغ همسايه سنى او حركت كرديم , او با گرمى زياد از ما استقبال كرد, پس از قـدرى گـردش در آن جـاى بـا صـفـاوسـرسـبـز, به نماز ظهر پرداختيم , در اثناى نماز بود كه چـندين اتومبيل از راه رسيدند ودر مقدمه آنها اتومبيل حامل شيخ ارنؤوطى بود, جايگاه پر از افراد وخـارج از سـاخـتـمـان پـر از اتومبيل شد.دوستان سودانى ما بسيار تعجب كرده بودند, آنها باور نـمـى كردندمساله به اين بزرگى باشد, پس از آنكه هر يك در جايى قرار گرفت ,من جاى خود را در مجاورت شيخ انتخاب كردم .
پس از آنكه معرفى ميان ما وجمع آنها انجام شد, صاحب باغ به شيخ گفت : اينها برادران سودانى ما هـسـتـنـد, آنـها در سيده زينب تحت تاثير شيعه قرار گرفته اند, وميان آنها يك شيعه است كه در باغ مجاور كار مى كند.
شيخ گفت : كجا است اين فرد شيعه .
جواب داده شد: او به باغ خود رفته , پس از چندى بر مى گردد.
گفت : پس صبر مى كنيم تا بر گردد.
...يـكـى از سـودانـى هـا به سراغ عادل رفت واو را به مجلس آورد, دراين ميان شيخ از اين فرصت اسـتـفـاده كـرده احـاديـث زيـادى را كـه ازحـفظ داشت قراءت كرد, موضوع اين احاديث برترى بـعـضى شهرها وسرزمينها بر جاهاى ديگر است , وبه خصوص درباره شام وشهر دمشق , اين مطلب حدود نيم ساعت طول كشيد هر چندمطلبى بى فايده بود , ومن از اين كار او بسيار تعجب كردم , چـگـونـه از اين موقعيت استفاده نمى كند در حالى كه همگى به او گوش فراداده اند, مى توانست حـديثى بگويد كه به درد دنيا يا آخرت آنهابخورد, سپس او گفت : دين خدا بر اساس خويشاوندى اسـتوارنيست , در حالى كه خداوند شريعت را براى تمام مردم قرارداده است , پس به چه حقى بايد ديـنـمان را از اهل بيت بگيريم ؟! درحاليكه رسول اللّه (ص ) ما را امر كرده كه از كتاب خدا وسنت اوپـيروى كنيم , واين حديث صحيح بوده وكسى نمى تواند آن راتضعيف كند, وما راهى جز اين راه نداريم , وبا دست خود به كمرعادل زد وگفت : فرزندم , كلام شيعه تو را فريب ندهد.
او را متوقف ساخته گفتم : جناب شيخ , ما به دنبال حق مى گرديم , ومساله براى ما مشتبه شده است , وبدين منظور آمده ايم تا از شـمـا اسـتـفـاده كـنـيـم , پـس ازآنكه اطلاع يافتيم كه شما عالمى بزرگوار ومحدث وحافظ هستيد.گفت : آرى گـفتم : از بديهياتى كه هيچ كس از آن غفلت نمى كند مگر انسان كوردل , اين است كه مسلمانان بـه گـروهها ومذاهب مختلف تقسيم شده اند, وهر گروهى ادعا مى كند كه او بر حق وديگران بر باطل اند.حال چگونه مى توانم حق را از ميان اين خطوط متناقض بيابم درحاليكه موظف هستم از شرع واقعى خدا پيروى كنم ؟
آيا خداوندخواسته است كه متفرق باشيم , يا اينكه خواسته او اين است كه امت واحده باشيم , وبا يك شرع واحد عبادت خدا كنيم ؟! واگر جواب مثبت است , خدا ورسول چه ضمانتى براى ما قرار داده اند مبنى براينكه امت از گمراهى در امان باشد ؟
بـا توجه به اينكه اولين اختلاف ميان مسلمين درست بعد از وفات رسول اللّه (ص ) اتفاق افتاد, پس نبايد براى پيامبر جايز باشد كه امت خود را بدون هدايتى كه بتوانند بدان تكيه كنند ترك گويد.
شـيـخ گـفـت : ضـمـانتى كه رسول اللّه (ص ) براى جلوگيرى از اختلاف امت قرار داده است اين فـرمـايش ايشان است : من براى شما چيزى قرار دادم كه اگر بدان متمسك شويد هرگز گمراه نخواهيد شد:كتاب خدا وسنتم .
گـفـتـم : در ابـتـداى سخن , شما گفتيد كه چه بسا حديثى باشد كه هيچ اصلى ندارد, يعنى در كتابهاى حديث نقل نشده باشد.
گفت : آرى .
گفتم : اين حديث در صحاح ششگانه اصالتى ندارد, پس چگونه به آن قائل هستى , در حاليكه شما مردى محدث بشمار مى روى ؟
در ايـنجا آتش او شعله ور شده , شروع كرد به فرياد زدن , وگفت :منظور تو چيست , آيا مى خواهى اين حديث را تضعيف كنى .
از اين برخورد او, وسبب هيجانش تعجب كردم , در صورتى كه من چيزى نگفته بودم .
گفتم : تامل كنيد, من يك سؤال مشخص دارم , آيا اين حديث درصحاح ششگانه هست ؟
گـفـت : صحاح تنها شش كتاب نيست , كتابهاى حديث بسياراند,واين حديث در كتاب موطا امام مالك موجود است .
روى كردم به جمع حاضر وگفتم : بسيار خوب , شيخ اعتراف كرد كه اين حديث در صحاح ششگانه نيست , ودر موطا مالك است .
بالحن تندى سخن مرا قطع كرده گفت : چه گفتى , مگر موطا كتاب حديث نيست ؟
گـفتم : موطا كتاب حديث است ولى حديث : كتاب اللّه وسنتى درموطامرفوع است نه مسند, با وجود آنكه تمام احاديث موطا مسندوداراى سند است .
از آنـجـائيـكه شيخ حجت ودليل خود را از دست داده بود فريادبلندى كشيد, وشروع به زدن من كـرد, ومـرا بـه چـپ وراسـت تـكـان مـى داد ومى گفت : تو مى خواهى حديث را تضعيف كنى , تو كه هستى تا آن را تضعيف نمائى .. .
ديگر از حدود معقول خارج شده بود وهمگى از حركات ورفتار او تعجب كرده بودند.
گـفـتم : اى شيخ ! اينجا مقام بحث واستدلال است , واين روش عجيب وغريب شما مشكلى را حل نـمى كند, من با بسيارى ازعلماى شيعه نشسته ام ولى هرگز چنين برخوردى را نديده ام .
خداوند مى فرمايد: (ولو كنت فظا غليظ القلب لانفضوا من حولك ) ((58)) , اگر تو خشن وسنگدل بودى , آنها از اطراف تو پراكنده مى شدند.. .
پس از اين قدرى از خشم او فروكش كرد.
گـفـتـم : از شـمـا مى پرسم اى شيخ , آيا حديث (كتاب اللّه وسنتى ) درموطا مالك ضعيف است يا صحيح ؟! با حسرتى فراوان گفت : ضعيف است .
گفتم : پس چرا گفتى كه حديث در موطا است در صورتى كه مى دانى آن ضعيف است ؟
دوباره صدايش را بالا برده گفت : اين حديث سند هاى ديگرى نيزدارد.
به حاضرين خطاب كرده گفتم : شيخ از روايت موطا دست كشيدوگفت : حديث راه هاى ديگرى دارد, پس بشنويم راههاى ديگر آن را.
در ايـنـجا شيخ احساس شكست وخجالت كرد زيرا حديث هيچ راه صحيحى ندارد .
در اين هنگام يـكى از حاضرين شروع كرد به صحبت كردن , شيخ فرصتى يافت تا خود را از اين تنگنا نجات دهد, به وى اشاره كرده وبه من گفت : بشنو, ايشان چه مى گويد.
.. .
ولـى مـن كـه متوجه وضعيت او شده بودم اصرار كرده گفتم : اى شيخ , راه هاى ديگر حديث را بفرمائيد بشنويم ؟! با لحنى شكست خورده گفت : به ياد ندارم , آنها را براى تو خواهم نوشت .
گـفـتـم : سـبـحـان اللّه ! شما آن همه حديث در فضيلت شهرهاوسرزمين ها از حفظ دارى , ولى مـهـمـتـريـن حـديـثـى كـه پايه اساسى اهل سنت وجماعت است حديثى كه امت را از گمراهى نجات مى دهد نمى دانى ؟! به ادعاى خودت .
ولى او همچنان ساكت ماند, يكى از حاضرين كه متوجه شرمسارى شيخ شده بود گفت : از شيخ چه مى خواهى ؟
مگر به تو قول نداد كه آنها را برايت بنويسد.
گفتم : من راه را براى شما كوتاه مى كنم , اين حديث در سيره ابن هشام نيز هست ولى بدون سند.
شيخ ارنؤوطى گفت : سيره ابن هشام , كتاب سيره است نه كتاب حديث .
گفتم : پس اين روايت را نيز ضعيف مى دانى ؟
گفت : آرى گفتم : پس زحمت بحث درباره آن را نيز از دوش من برداشتى .
سـپـس سـخـن خـود را ادامـه دادم : اين حديث در كتاب الالماع تاليف قاضى عياض نيز هست , همچنين در كتاب الفقيه المتفقه تاليف خطيب بغدادى ...آيا اين روايتها را مى پذيرى ؟
گفت : خير گـفـتـم : پـس حـديـث كـتاب اللّه وسنتى به شهادت شيخ ضعيف است وتنها يك ضمانت باقى مـانـده اسـت كـه امـت را از اخـتـلاف نجات دهد, وآن حديث متواترى است از رسول اللّه (ص ) كه كـتـابهاى حديث اهل سنت حتى صحاح ششگانه بجز بخارى آن را روايت كرده اند, وآن حديث اين است كه رسول اللّه (ص ) فرمود: انى تارك فيكم الثقلين , ما ان تمسكتم بهما لن تضلوا بعدى , كتاب اللّه حبل ممدود ما بين السماء والارض , وعترتى اهل بيتى , فان العليم الخبير انبانى انهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض .
[مـن دو چـيز گرانبها در ميان شما باقى مى گذارم , كه اگر به آنهامتمسك شويد هرگز پس از مـن گمراه نخواهيد شد, يكى كتاب خداكه ريسمانى است پيوسته از آسمان تا به زمين , وديگرى عـتـرت واهل بيتم , كه خداى دانا وآگاه به من خبر داده است آن دو هيچ گاه از هم جدا نخواهند شـد تـا آنكه كنار حوض بر من وارد شوند] .
اين متن حديث است طبق روايت احمد بن حنبل , وهر مـؤمـنى كه به دنبال اسلام واقعى است , همانكه خدا به رسول خود امرفرموده است , چاره اى ندارد جـز رفـتـن از اين مسير, كه همان مسيراهل بيت است , اهل بيت تطهير شده در قرآن كريم از هر گناه وپليدى .
پس از اين , قدرى از فضايل اهل بيت (ع ) را نقل كردم درحالى كه شيخ كاملا ساكت بـود ودر ايـن مـدت حتى يك كلمه سخن نمى گفت واين خلاف عادت او بود زيرا قبل از اين , پى درپى سخن مرا قطع مى كرد.
هـنـگـامـى كـه مريدان شيخ متوجه شكست او شدند شروع به سروصدا كردند گفتم : دغل بازى ونـفاق بس است , اين قدر از حق دورى نكنيد, تا كى چشم خود را بسته نگه مى داريد ؟!! در حالى كه آيات حق آشكار ونشانه هاى آن مشخص است , ومن بر شماحجت اقامه كردم مبنى بر اينكه دين جز از راه كتاب خدا وعترت پاك از آل محمد(ص ) نخواهد بود.
شـيـخ همچنان ساكت بود ويك كلمه هم در جواب من نمى گفت .
يكباره از جا برخاست وگفت : من مى خواهم بروم , من كلاس درس دارم , با توجه به اينكه او براى نهار دعوت بود.
صـاحـب خانه اصرار كرد كه بماند .
پس از آوردن غذا مجلس آرام شد, شيخ نيز هنگام غذا خوردن دربـاره هـيـچ مـوضـوعى اصلا سخن نگفت , در صورتى كه قبل از اين مجلس را در اختيار داشت واوتنها سخنور بود !...
اين است نتيجه كار كسى كه حقايق را مخفى مى كند, روزى بايد درملا عام رسوا شود.

مشكل اهل سنت با اين دو حديث حل نمى شود:

فصل سوم : حديث كتاب اللّه وعترتى درمصادر اهل سنت

تعداد راويان حديث از صحابه :

تعداد راويان حديث از تابعين :

تعداد راويان حديث در طول 14 قرن :