روزى حضرت اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) در روز جمعه اى خطبه بليغى ايراد فرمودو در پايان آن خطبه فرمود:
ايها الناس سبع مصائب نعوذ بالله ؛ عالمزل و عابد مل ، و مؤ من خل ، و موتمن غل و غنى اقل و عزيزذل و تحقر اعتل ؛ اى مردم ! هفت مصيبت است كه ما از آنها به خدا پناه مى بريم : عالمىكه بلغزد، عابدى كه (از عبادت ) ملول و خسته گردد، مؤ منى كه فقير شود، امينى كهخيانت كند، توانگرى كه به فقر در افتد، عزيزى كه خوار گردد، بينوايى كه بيمارشود.
در اين وقت مردى برخاست و پس از تمجيد آن حضرت گفت : سؤ الى درباره گفتار خداىتعالى دارم كه مى فرمايد: ادعونى استجب لكم ؛ مرا بخوانيد تا دعايتان رااجابت كنم ⁽¹⁰¹⁵⁾. پس چگونه است كه ما دعا مى كنيم ولى اجابت نمى شود؟
امام على (عليه السلام ) فرمود: دلهاى شما در هشت مورد خيانت (بى وفايى ) كرد:
1- اينكه خدا را شناختيد ولى حقش را آن گونه كه بر شما واجب بود ادا نكرديد و از اينرو آن معرفت به كار شما نيامد.
2- به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم ايمان آورديد؛ آنگاه با سنت و روش اومخالفت كرديد و شريعت او را از بين برديد. پس ثمره ايمان شما چه شد؟.
3- كتاب خدا را كه بر مشا فرود آمده خوانديد ولى به آنعمل نكرديد. گفتيد: به گوش و دل مى پذيريم ، ولى با آن به مخالفت برخاستيد.
4- گفتيد: ما راغب بهشتيم ولى در تمام حالات كارهايى انجام مى دهيد كه شما را از بهشتدور مى سازد. پس رغبت و شوق شما نسبت به بهشت كجاست ؟
5- گفتيد: ما از آتش دوزخ مى ترسيم ، ولى در همه حالات به واسطه گناهان و معاصىخود به سوى دوزخ مى رويد. پس ترس شما كجا رفت ؟
6- نعمت خداى خود را خورديد، ولى سپاسگزارى نكرديد.
7- خداوند شما را به دشمنى با شيطان دستور داد و فرمود: ان الشيطان لكم عدوفاتخذوه عدوا؛ شيطان دشمن شما است شما نيز او را دشمن گيريد ⁽¹⁰¹⁶⁾ولى به زبان با او دشمنى كرديد و در عمل به دوستى با او برخاستيد.
8- عيبهاى مردم را برابر ديدگانتان قرار داديد و عيبهاى خود را پس ‍ پشت انداختيد (و آنرا ناديده گرفتيد) و در نتيجه كسى را ملامت مى كنيد كه خود به ملامت سزاوارتر از اوييد.
پس با اين وضع چه ادعايى از شما مستجاب گردد در صورتى كه شما درهاى دعا وراههاى آن را بسته ايد؟ پس از خدا بترسيد و كارهايتان را اصلاح كنيد و امر به معروف ونهى از منكر كنيد تا خدا دعايتان را مستجاب كند.⁽¹⁰¹⁷⁾