خود به روسی نوشته است ( 1 ) . ايضا در داستان مغضوب شدن " ارتشتاران سالار سياوش " در دربار قبادمینويسد ، از جمله ايرادهای مهمی كه انجمن بزرگ ( محكمه عالی به رياست موبدانموبد ) به او گرفت اين بود كه : " سياوش نمیخواسته است موافق عاداتجاريه زندگی كند و تاسيسات ايرانی را محفوظ نگه دارد ، خدايان جديدمیپرستيده و زن خود را كه تازه بدرود حيات گفته " دفن " كرده است ،بر خلاف آيين زردشتی كه مقرر میدارد اموات را در دخمه بگذارند تا مرغانشكاری آنها را بخورند ( 2 ) . . . آقای رشيد ياسمی مترجم كتاب ايران در زمان ساسانيان میگويد :. . . هخامنشيان معلوم نيست همه رفتار خود را تابع احكام زردشت كردهباشند ، بعضی پرستش آناهيتا و دفن اموات را در مقابر نمونه مخالفتآنان با شريعت دانستهاند ( 3 ) . آقای ياسمی ضمنا میخواهد مدعی شود كه ممنوعيت دفن اموات در آيينزردشتی در دوره هخامنشی نيز سابقه دارد . ثنويت زردشتی آيا ايران مقارن ظهور اسلام ثنوی بوده است ؟ مهمترين پاسخ درباره نظامفكری و اعتقادی ايرانيان ( البته منهای يهوديان و مسيحيان و بودائيانايران كه مجموعا در اقليت بودند ) پاسخ همين پرسش است . قبلا بايدببينيم در دورههای قبل ، ايران از اين لحاظ چه وضعی داشته است در فصلهایپيش راجع به دورههای قبل از زردشت بحث كرديم ، معلوم شد كه حتی دردورههای طبيعت پرستی و رب النوع پرستی عقيده ثنوی در روح مردم آريارسوخ داشته است ، و به قولپاورقی : ( 1 - 2 - 3 ) ايران در زمان ساسانيان ، صفحه 52 - 380 - 349 ( پاورقی) . |