كلمه : تلاوت اختصاص دارد به خواندن متنی كه مقدس باشد ، ولی قرائت‏
اعم است از قرائت آيات مقدس و چيز ديگر . مثلا صحيح است گفته شود "
گلستان سعدی را قرائت كردم " ، اما صحيح نيست گفته شود " گلستان سعدی‏
را تلاوت كردم . "
و در هر حال ، اينكه آن متن از بر خوانده شود يا از رو ، نه در مفهوم‏
قرائت دخالت دارد و نه در مفهوم تلاوت . عليهذا آيه فوق الذكر جز اين‏
نمی‏گويد كه پيغمبر آيات قرآن را كه بر صفحاتی نوشته شده است برای مردم‏
تلاوت می‏كند .
اساسا چه احتياجی هست كه پيغمبر هنگام تلاوت آيات قرآن ، از رو
بخواند ؟ قرآن را صدها نفر از مسلمانان حفظ بودند ، آيا خود پيغمبر از
حفظ نبود و نيازمند بود از رو بخواند ؟ خداوند حفظ او را خصوصا تضمين‏
كرده بود ( « سنقرئك فلا تنسی ») ( 1 ) .
مجموعا معلوم شد كه از آيات قرآن به هيچ وجه استفاده نمی‏شود كه رسول‏
خدا می‏خوانده و يا می‏نوشته است ، عكس آن استفاده می‏شود ، و فرضا
استفاده شود كه آن حضرت می‏خوانده و می‏نوشته است ، تازه مربوط به دوره‏
رسالت است و حال آنكه مدعای مشاراليه اين است كه رسول خدا قبل از
رسالت می‏خوانده و می‏نوشته است .

پاورقی :
. 1 اعلی / . 6

60