امام صادق (ع ) فرمود: پدرم على (ع ) ميفرمود: خدا حكم قاطع و حتمى فرموده كه نعمتى راكه به بنده اى مرحمت فرموده : از او باز نگيرد، مگر زمانى كه بنده گناهى مرتكب شودكه بسبب آن مستحق كيفر گردد.

مردى از امام صادق (ع ) اين قول خداى عزوجل را پرسيد: (گفتند: پروردگارا! بينسفرهاى ما دورى انداز و آنها بخود ستم كردند 180000 سوره 34 ) حضرت فرمود:آنها مردى بودند داراى آباديهاى بهم پيوسته و درچشم رس ‍ يكديگر با نهرهاى جارى واموال بسيار و نمايان ، سپس نعمتهاى خداى عزوجل را ناسپاسى كردند و عافيت خدا را نسبتبخود دگرگون ساختند، خدا هم نعمت آنها را دگرگون ساخت و همانا خدا آنچه را مردمىدارند دگرگون نسازد تا آنها خود را دگرگون كنند) خدابر آنهاسيل عر (20) فرستاد تا آباديهاشانرا غرقه نمود و ديارشان را خرابكرد و اموالشان را برد، و باغهاى (سر سبز و پر ميوه ) آنها را بدو باغ از درخت تلخ وشوره گز و اندكى سدر (يعنى درختان بى ميوه خود رو كه پس از خشك شدنسيل روئيده بود) تبديل كرد، سپس خداى عزوجل فرمايد: (ناسپاسى آنها را چنين كيفرداديم ، مگر ما جز ناسپاس را كيفر دهيم 16 سوره 36).

سماعه گويد: شنيدم امام صادق (ع ) مى فرمود: خدا نعمتى به بنده اى نداده كه از اوبگيرد جز آنكه گناهى كند كه بدان سزاوار سلب نعمت شود.

امام صادق (ع ) ميفرمود: خداى عزوجل يكى از پيغمبرانش را بسوى قومش فرستاد و باووحى فرمود كه بقومت بگو: هر اهل قريه و مردميكه بروش اطاعت من باشند و درآنحال بآنها خوشى و فراوانى رسد و سپس از آنچه دوست دارم بدانچه ناپسند دارم (ازاطاعتم بمعصيت ) گرايند، آنها را از آنچه دوست دارند بآنچه ناخوش دارند (از خوشىبنا خوشى ) منتقل كنم .
و هر اهل قريه و خاندانى كه نافرمانيم كنند و بسختى افتند، سپس از آنچه ناپسند دارمبآنچه دوست دارم (از معصيت باطاعت ) گرايند، آنها را از آنچه نميخواهند بآنچه دوستدارند منتقل كنم .
و نيز بآنها بگو: رحمت من بر خشم و غضبم پيش دارد، پس از رحتم نوميد مباشيد، زيراگناهى را كه ميآمرزم نزد من بزرگ نمينمايد، و بآنها بگو: با عناد و لجبازى در معرضخشم من نيايند، و دوستانم را سبك نشمارند، زيرا هنگام خشم هيبتهائى دارم كه هيچ يك ازمخلوقم تاب مقاومت آنها را ندارد

امام رضا عليه السلام فرمود: خداى عزوجل بيكى از پيغمبران وحى فرمود كه : هرگاهاطاعت شوم راضى گردم و چون راضى شوم بركت دهم و بركت من بى پايانست ، و هرگاهنافرمانى شوم خشم گيرم ، و چون خشم گيرم لعنت كنم و لعنت من تا هفت پشت برسد.

امام صادق (ع ) فرمود: گاهى يكى از شما از سلطان بسيار ميترسد، و اين جز براىارتكاب گناهان نيست ، تا ميتوانيد از گناهان بپرهيزيد و بر آنها اصرار نورزيد.