رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه سه نفر از مسلمين را اطعام كند، خدا او را ازسه بهشت در ملكوت آسمانها اطعام كند: 1 فردوس . 2 جنت عدن . 3 طوبى و آن درختىاست كه از جنت عدن بيرون آيد و پروردگار ما آنرا بدست خود كاشته است (يعنى آنراتنها بقدرت خود بدون وساطت فرشته و اسباب ديگرى آفريده است ).

امام صادق (ع ) فرمود: مردى نيست كه دو تن از مؤ منين را بخانه خود برد و بقدر سيرىبآنها بخوراند: جز آنكه اين عملش بهتر از آزاد كردن يك بنده باشد.

على بن الحسين عليهما السلام فرمود: هر كه مؤ منى را از گرسنگى سير كند، خدايش ازميوه هاى بهشت خوراند و هر كه مؤ من تشنه ئى را آب دهد، خدايش از شراب بهشتى سربمهر بنوشاند.

امام صادق (ع ) فرمود: هر كه مؤ منى را اطعام كند تا سير شود، هيچ يك از مخلوق خدا اجراخروى او را نداند، نه فرشته مقرب و نه پيغمبرمرسل جز خداوند پروردگار جهانيان ، سپس فرمود: از اسباب آمرزش اطعام كردن مسلمانگرسنه است ، آنگاه قول خداى عزوجل را تلاوت فرمود: (يا اطعام كردن يتيم خويشاونديا مستمند خاكنشين در روز قطحى و گرسنگى ، 16 سوره 90).

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه شربت آبى در جائيكه بدان توانائىدارد بمؤ منى آشاماند، خدا در برابر هر شربتى 70 هزار حسنه باو دهد، و اگر درجائيكه بآب توانائى ندارد (يعنى بسختى فراهم مى شود) باو آشاماند،مثل اينستكه ده بنده از فرزندان اسماعيل را آزاد كرده است .

حسين بن نعيم صحاف گويد: امام صادق (ع ) بمن فرمود: اى حسين برادرانت را دوست دارى؟ گفتم : آرى ، فرمود: بمستمندانشان سود رسانى ، گفتم : آرى ، فرمود: همانا بر تولازم است كه دوست داشته باشى كسيرا كه خدايش ‍ دوست دارد، همانا بخدا بهيچ يك از آنهاسود نرسانى جز آنكه دوستش داشته باشى ، آيا آنها را بمنزلت دعوت مى كنى ؟ گفتم: آرى ، غذا نمى خورم مگر آنكه دو تن و سه تن يا كمتر و بيشتر از آنها همراهم باشند.امام صادق (ع ) فرمود: همانا فضيلت تو بر آنهاست ، عرضكردم : قربانت گردم غذاىخود را با آنها خورانم و آنها را از روى فرشم نشانم و باز فضيلت آنها بر من بيشتراست ؟! فرمود: آرى هرگاه بمنزلت درآيند، همراه آمرزش تو و عيالت درآيند، و چون ازمنزلت بيرون روند با گناه تو و عيالت بيرون روند (گناه را از شما بزدايند).

ابو محمد وابشى گويد: خدمت امام صادق (ع ) از اصحاب ما (شيعيان ) ياد شد، من گفتم : منصبحانه و شامى نخورم مگر با دو تن و سه تن و كمتر و بيشتر از آنها، امام صادق (ع )فرمود: فضيلت آنها بر تو بيش از فضيلت تو بر آنهاست . عرضكردم : قربانت ،چگونه چنين است ، در صورتيكه من خوراك خودم را بآنها خورانم و از مالم بآنها انفاق كنمو عيالم را خدمتگزارشان سازم ! فرمود: آنها چون وارد شوند همراه روزى بسيارى از جانبخداى عزوجل وارد شوند و چون خارج گردند، آمرزش را براى تو بجا گذارند.

امام باقر (ع ) فرمود: اطعام دادنم مردم مسلمانى را نزد من محبوبتر است از اينكه افقى ازمردم را آزاد كنم ، راوى گويد: عرضكردم : افق چه مقدار است ؟ فرمود: ده هزار.

رابعى گويد امام صادق (ع ) فرمود: هر كه برادرش را براى خدا اطعام كند، پاداششمانند كسى است كه فئامى از مردم را اطعام كند، عرضكردم : فئام چقدر است ؟ فرمود:صدهزار از مردم .

سدير صيرفى گويد: امام صادق (ع ) بمن فرمود: چه مانعى دارى كه در هر روز بندهئى آزاد نمى كنى ؟ گفتم : دارائيم باين مقدار نمى رسد، فرمود: در هر روز مسلمانى رااطعام كن ، عرضكردم : ثروتمند باشد يا فقير؟ ثروتمند هم گاهى اشتهاى طعام دارد.

امام صادق (ع ) فرمود: خوراكى كه برادر مسلمانم نزدم مى خورد، پيش من محبوبتر است ازاينكه بنده ئى آزاد كنم .

و فرمود: مردى از برادرانم را سير كنم ، نزد من محبوبتر است از اينكه باين بازار شمادرآيم و از آن بنده ئى بخرم و آزاد كنم .

امام صادق (ع ) فرمود: اگر پنج درهم برگيرم و باين بازار شما درآيم و طعامى بخرمو چند نفر از مسلمين را گرد آورم ، نزدم من محبوبتر است از اينكه بنده ئى آزاد كنم .

و فرمود: از محمد بن على (امام باقر) عليهما السلام پرسيدند: چه عملى برابر آزادكردن بنده است ؟ فرمود: اطعام دادن بمرد مسلمانى .

امام صادق (ع ) فرمود: چيزى را نمى بينم كه برابر زيارت كردن از مومن باشد، جزاطعام او، و بر خدا سزاوار است كه هر كه مؤ منى را اطعام كند، او را از اطعام بهشت خوراند.

و فرمود: اطعام كردنم مؤ من محتاجى را نزدم محبوبتر است از اينكه بديدارش روم وبديدارش رفتنم . نزدم محبوبتر است از اينكه ده بنده آزاد كنم .

و فرمود: هر كه مؤ من دارائى را اطعام كند پاداشش برابر است با نجات دادن يكى ازفرزندان اسماعيل را از سر بريدن و هر كه مؤ من محتاجى را اطعام كند، پاداشش برابراست با نجات دادن صد تن از فرزندان اسماعيل را از سر بريدن .

نصر بن قاموس گويد: امام صادق (ع ) فرمود: اطعام دادن بيك مؤ من نزد من محبوبتر استاز آزاد كردن ده بنده و گزاردن ده حج ، عرضكردم : ده بنده و ده حج ؟! فرمود: اى نصراگر شما طعامش ندهيد مى ميرد يا زبونش مى سازيد، زيرا او (از فشار گرسنگى ) نزدناصبى مى رود و از او سؤ ال مى كند، و مردن برايش از سؤال كردن از ناصبى بهتر است ، اى نصر هر كه مؤ منى را زنده كند، چنان است كه همه مردمرا زنده كرده ، و اگر باو اطعام نكنيد، او را كشته ايد و اگر اطعامش كنيد او را زنده كردهايد.

امام صادق (ع ) فرمود: هر كه لباسى زمستانى يا تابستانى ببرادرش بپوشاند،سزاوار است بر خدا كه او را از جامه هاى بهشتى بپوشاند، و سختى هاى مردن را بر اوآسان كند و در قبرش بر او گشايش دهد، و چون از قبر درآيد فرشتگان با مژدگانى ازاو ملاقات كنند، اين است قول خداى عزوجل در كتابش : (و فرشتگان به پيشواز آنهاروند كه امروز است آن روزى كه بشما وعده داده شده ، 103 سوره 21).

امام صادق (ع ) فرمود: هر كه يكى از فقراء مسلمانها را بوسيله لباسى از برهنگىبپوشاند يا او را بچيزى از قوت زندگى يارى دهد، خداىعزوجل 7 هزار فرشته بر او گمارد كه تا زمانيكه در صور دميده شود، براى هر گناهىكه مرتكب شده آمرزش خواهند.