امام باقر (ع ) فرمود: از حق مؤ من بر برادر مؤ منش اينستكه گرسنگى او را سير كند وعورتش را بپوشاند و از گرفتاريش ‍ نجات بخشد و بدهيش را بپردازد و چون بميردنسبت بخانواده و فرزندانش از او جانشينى كند.

معلى بن خنيس گويد: به امام صادق (ع ) عرض كردم : حق مسلمان بر مسلمان چيست ؟ فرمودبراى او هفت حق واجب است كه همه آنها بر عهده برادرش واجب است و اگر برخى از آنها راتباه و ضايع كند، از ولايت و اطاعت خدا بيرون رود، و خدا از او بهره (اطاعت و بندگى )ندارد. عرض كردم قربانت ، آنها چيست ؟ فرمود:
اى معلى بن خنيس ، من بر تو نگرانم و ميترسم ضايع گذارى و مراعات نكنى و بدانى وعمل ننمائى . عرض كردم : (لا قوة الا بالله ) نيروئى جز از خدا نيست ) فرمود:
آسانترين آن حقوق اينستكه : آنچه براى خود دوست دارى براى او هم دوست داشته باشى ،و آنچه براى خود نپسندى ، بر او نيز نپسندى و حق دوم آنكه از آنچه ناخرسند دارد دورىكنى و خوشنودى او را پيروى نموده فرمانش ‍ برى .
و حق سوم آنكه با جان و مال و زبان و دست و پاى خويش او را يارى كنى .
و حق چهارم آنكه شم و راهنما و آئينه او باشى .
و حق پنجم آن كه تو سير نباشى و او گرسنه يا سير آب باشى و او تشنه ياپوشيده باشى و او برهنه .
و حق ششم آنكه اگر تو خدمتگزار دارى و برادرت ندارد. واجب است خدمتگزار ترابفرستى كه جامه هايش را بشويد و غذايش را درست كند و بسترش را مرتب نمايد.
و حق هفتم آنكه سوگندش را تصديق كنى و دعوتش را بپذيرى و در بيماريش از او عيادتكنى و بر جنازه اش حاضر شوى و چون بدانى حاجتى دارد، در انجام آن سبقت گيرى و اورا مجبور نسازى كه از تو بخواهد، بلكه خودت پيشدستى كنى ، چون چنين كردى دوستىخود را بدوستى او پيوسته اى و دوستى او را بدوستى خود (و آنگاهست كه بآيه شريفهالمؤ منون و المؤ منات بعضهم اولياء بعض عمل كرده اى )