می‏گويم كه در مبدا دين آنها كسب معرفت اينقدر با اهميت تلقی شده"(1).
گوستاو لوبون در كتاب معروف خود تمدن اسلام و عرب می‏گويد :
" اين طور معروف است كه پيغمبر امی بوده است ، و آن مقرون به قياس‏
هم هست ، زيرا اولا اگر از اهل علم بود ارتباط مطالب و فقرات قرآن به‏
هم بهتر می‏شد ، بعلاوه آن هم قرين قياس است كه اگر پيغمبر امی نبود
نمی‏توانست مذهب جديدی شايع و منتشر سازد ، برای اينكه شخص امی به‏
احتياجات اشخاص جاهل بيشتر آشناست و بهتر می‏تواند آنها را به راه‏
راست بياورد . به هر حال ، پيغمبر امی باشد يا غير امی ، جای هيچ ترديدی‏
نيست كه او آخرين درجه عقل و فراست و هوش را دارا بوده است " (2) .
گوستاو لوبون به علت آشنا نبودن با مفاهيم قرآنی ، و هم به خاطر افكار
مادی كه داشته است سخن ياوه‏ای درباره ارتباط آيات قرآن و درباره عاجز
بودن عالم از درك احتياجات جاهل می‏بافد و به قرآن و پيغمبر اهانت‏
می‏كند ، در عين حال اعتراف دارد كه هيچ گونه سندی و نشانه‏ای بر سابقه‏
آشنايی پيغمبر اسلام با خواندن و نوشتن وجود ندارد .
غرض از نقل سخن اينان استشهاد به سخنشان نيست . برای

پاورقی :
. 1 چاپ اول ، ص . 45
. 2 چاپ چهارم ، ص . 20

12