نيايش سى و ششم
.دعاى آن حضرت است به هنگامى كه به ابر و برق مىنگريست يا آواز رعد مىشنيد.
بار خدايا،اين دو،دو نشانه از نشانههاى تو و دو كارگزار ازكارگزاران تواند،كه به فرمانبردارى تو مىشتابند،آنگاه كه بخواهىرحمت سودمند خود را فرستى يا عقوبت و عذاب زيانبار خويش را.
اى خداوند،به آن دو،باران عذاب بر ما مبار و جامه محنت و بلا بر مامپوشان.
بار خدايا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و سود و بركت اينابرها را بر ما بباران و آزار و زيانشان از ما دور گردان و به آفت آن گرفتارمساز و برگ معيشت ما دچار بلا مگردان.
اى خداوند،اگر اين ابر برانگيختهاى كه ما را بدان عذاب كنى،يااز سر خشم و سخط فرستادهاى،از خشم و سخط تو به تو پناه مىآوريمو به درگاهت زارى مىكنيم مگر عفوت را به ما ارزانى دارى.اىخداوند،خشم و سخط خويش بر سر مشركان بگمار و آسياب انتقامترا بر سر ملحدان به چرخش آر.
اى خداوند،باران بفرست و خشكى از زمينهاى تشنه ما ببر و بهرزقى كه ما را ارزانى مىدارى وسوسه و اضطراب از دل ما بزداى و ما رااز خود به ديگرى مشغول مدار.ماده فضل و كرم خويش از ما همگانمنقطع مفرماى،كه غنى كسى است كه تواش غنى گردانيده باشى وتندرست كسى است كه تواش از بلا نگهدارى.كس در برابر تو دفاعنتواند و كس در برابر سطوت تو پناهى نيابد.بر هر كس به هر چهخواهى حكم كنى و بر هر كس به هر چه خواهى قضا رانى.
حمد باد تو را كه ما را از بلا در امان داشتهاى.سپاس تو را كه نعم خودبه ما عطا فرمودى.حمدى كه حمد ديگر حمد گويان را واپس گذارد،حمدى كه زمين و آسمانها را بينبارد.
تويى كه انعامت،نعمتهاى بزرگ است.تويى كه بخشايشت،بخششهاى سترگ است.ستايشى اندك را پذيرندهاى و سپاسى ناچيزرا سپاسگوى.احسان كنندهاى،نيكى رسانندهاى،صاحب نعمتى،هيچ خدايى جز تو نيست و سرانجام همگان به سوى توست.
