نيايش نوزدهم
.دعاى آن حضرت است به هنگام طلب باران در خشكسالى.
اى خداوند،باران بفرست و سيرابمان ساز و همراه با بارانىفزاينده و ريزنده،از ابرى در آفاق رونده و گياهان زيبا روياننده،رحمتخود بر ما ارزانى دار.
اى خداوند،ميوهها را برسان و بر بندگانت احسان فرماى،گلها راشكفته گردان و زمين خود زنده نماى.فرشتگان خود،آن فرستادگانبزرگوار را بفرماى تا از سوى تو،بارانى سودمند و پيوسته و فراوان وگسترده و تند بار بياورند و همه جا را سيراب سازند،تا زمين مرده را زندهنمايى و هر چه را از دست رفته است بازگردانى و آنچه روييدنى استبرويانى و در روزى مردم گشايش دهى،با چنان ابرى انبوه،گرانبار،خوش و بىزيان و از كران تا كران،كه از آن آواز تندر آيد و بارانش ملايمو پر دوام بود و برقش فريبناك نبود.
اى خداوند،ما را از بارانى كه به فرياد رسنده،قحط زداينده،گياهروياننده،فراگيرنده و فراوان بارنده سيراب نماى،تا گياهان ايستاده راطراوت تازه دهى و گياهان بر زمين خفته را بر پاى دارى.
اى خداوند،بارانى برسان آن سان كه آبها از تپهها روان دارى وچاهها از آبها پر سازى و رودها به خروش آرى و نباتات برويانى و درهمه شهرها ارزانى پديد آرى و چارپايان و مردمان به تن و توش آرى وبراى ما خوردنيهاى خوش و گوارا كامل گردانى و كشتههاى مابرويانى و پستانهاى ستوران پر شير سازى و بر نيروى ما نيرويى ديگرافزايى.
اى خداوند،سايه ابر بر ما باد سموم مگردان و خنكىاش را شوممنماى.چنان مباد كه به جاى باران بر سر ما سنگ ببارد و به جاى آبشيرين و گوارا آب تلخ و شور.
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را از بركات زمين وآسمانها روزى ده.انك على كل شىء قدير.
