نيايش پانزدهم
.دعاى آن حضرت است به هنگام بيمارى و محنت و بلا.
اى خداوند،حمد باد تو را،به سبب آن مايه از تندرستى كه همچناناز آن بر خوردارم.و نيز حمد باد تو را به سبب اين بيمارى كه در تن منپديد آوردهاى.
اى خداوند،ندانم كدام يك از اين دو حالت سزاوارتر بهسپاسگزارى توست و كدام يك از اين دو وقت به شكر تو اولى است،آياآن روزگاران تندرستى كه مرا از نعم پاكيزه و گواراى خود روزىمن ساختى و به طلب خشنودى و فضل خويش به تلاش وا مىداشتى وبراى فرمانبردارى خود توفيق مىدادى و نيرو مىبخشيدى،يا اكنونكه بيمارم و مرا به اين بيمارى آزمودهاى و اين دردها را چونان نعمتى برمن ارمغان داشتهاى،تا بار گناهانم را كه بر پشتم سنگينى مىكند سبكگردانى و از گناهانى كه در آن غرقه گشتهام پاكيزه سازى و مرا به توبههشدار دهى و ياد كرد نعمت قديم را سبب زدودن گناهان كنى؟
اى خداوند،در خلال اين احوال بسا اعمال پسنديده است كه آن دوفرشته در نامه عمل من نوشتهاند،اعمالى كه نه هيچ دلى در آن انديشيدهو نه هيچ زبانى از آن سخن گفته و نه هيچ اندامى براى آن تحمل رنجىكرده است،بلكه همه اينها فضل و بخشايش تو بوده است در حق من واحسان و انعام تو بوده است براى من.
بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و در دل من بياراىآنچه را كه تو خود براى من خواستهاى و بر من آسان ساز آنچه را كه توخود بر سر من فرستادهاى.مرا از لوث گناهان پيشين پاك گردان وبديهايى را كه زين پيش مرتكب شدهام از من بزداى و حلاوت عافيت رادر من پديد آور و خنكى سلامت را به من بچشان و اكنون كه مرا شفاعنايت مىكنى بهبود مرا با عفو خويش دمساز كن و برخاستن از بسترمرا با اغماض و گذشت خويش توأم فرماى و بيرون شدن از چنبراندوهم را با رحمت خود قرين گردان و رهاييم را از اين محنت باگشايش خويش همراه كن.تويى تو كه به فضل خويش احسان مىكنىو نعمتهاى بىكران مىبخشى.تويى تو بخشاينده كريم و صاحب جلالو بزرگوارى.
