|
|
|
 |
|
 |
| |
حديث :
197 - عن جعفر بن محمد عليه السلام عن آبائه عليه السلام فى وصيه النبىصلى الله عليه و آله لعلى عليه السلام قال : يا على ثلاثه من لقى اللهعزوجل بهن فهو من افضل الناس : من اتى اللهعزوجل بما افترض عليه فهو من اعبد الناس و من ورع عن محارم الله فهو من اورع الناس ومن قنع بما رزقه الله فهو من اغنى الناس ثمقال يا على ثلاث من لم يكن فيه لم يتم عمله : ورع يحجزه عن معاصى الله و خلق يدارىبه الناس و حلم يرد به جهل الجاهل الى ان قال يا على الاسلام عريان و لباسه الحياء وزينته العفاف و مروءته العمل الصالح و عماده الورع .
ترجمه :
197 - از امام صادق عليه السلام و او از پدران بزرگوارش روايت است كه در وصيتپيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به على عليه السلام آمده است : اى على ! سه چيز استكه هر كس خداى عزوجل را همراه با اين سه ديدار كند او از بدترين مردم است : كسى كههمراه با آنچه كه بر او واجب بوده بر خداىعزوجل وارد شود پس او از عابدترين مردمان است ، و كسى كه از ارتكاب حرامهاى الهىخوددارى كند كه چنين كسى از پارساترين مردمان است ، و كسى كه به آنچه كه خداوندبه او روزى بخشيده قانع باشد كه اين كس از بى نيازترين مردم است . سپس فرمود: اىعلى ! سه چيز است كه اگر در كسى نباشد عملشكامل نيست : پارسايى اى كه وى را از ارتكاب گناهان الهى باز دارد و اخلاقى كه بهكمك آن با مردم مدارا كند و بردبارى اى كه به كمك آن نادانى نادان را برگرداند - تاآنجا كه فرمود: - اى على ! اسلام برهنه است و لباس او حياست و زيور او پاكدامنى استو جوانمردى اش كردار شايسته است و پايه و ستونن آن اجتناب از گناه است .
حديث :
198 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : سمعته يقول : لايجمع الله لمومن الورع و الزهد فى الدنيا الا رجوت له الجنه.
ترجمه :
198 - راوى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: خداوند براىمومنى در دنيا پارسايى و زهد را جمع نمى كند مگر اينكه من اميد بهشت را براى او دارم .
حديث :
199 - عن ابى جعفر عليه السلام فى حديثقال : لاتنال و لايتنا الا بالعمل و الورع .
ترجمه :
199 - امام باقر عليه السلام در حديثى فرمود: كسى به ولايت ما نمى رسد مگر باعمل (شايسته ) و خوددارى از گناه .
حديث :
200 - عن ابى عبدالله عليه السلام انهقال : ليس من شيعتنا من يكون فى مصر يكون فيه مائه الف و يكون فى المصر اورع منه.
ترجمه :
200 - امام صادق عليه السلام فرمود: از شيعيان (واقعى ) ما شمرده نمى شود كسىكه در شهرى باشد كه در آنجا صدهزار نفر زندگى مى كنند و در بين آنان پارساتر ازاو وجود دارد.
حديث :
201 - قال ابوعبدالله عليه السلام : ليس من شيعتنا منقال بلسانه و خالفنا فى اعمالنا و آثارنا و لكن شيعتنا من وافقنا بلسانه و قلبه واتبع آثارنا و عمل باعمالنا اولئك شيعتنا.
ترجمه :
201 - امام صادق عليه السلام فرمود: از شيعيان ما نيست كسى كه به زبان (ازدوستى ما) دم زند اما در اعمال و اخبار ما با ما مخالفت كند وليكن شيعه ما كسى است كه بازبان و قلبش با ما توافق باشد و از اخبار ما پيروى كند و همانند ماعمل كند.
حديث :
202 - عن كليب بن معاويه الاسدى قال سمعت ابا عبدالله عليه السلاميقول : اما و الله انكم لعلى دين الله و ملائكته فاعينونا على ذلك بورع و اجتهاد، عليكمبالصلاه و العباده ، عليكم بالورع .
ترجمه :
202 - كليب بن معاويه اسدى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود:آگاه باشيد كه سوگند به خدا شما بر دين خدا و فرشتگان او هستيد پس ما را بر ايندين به وسيله پارسايى و كوشش يارى كنيد، بر شما بد به نماز و عبادت ، بر شماباد به خوددارى از گناه .
حديث :
203 - عن الامام على بن محمد عليه السلام عن آبائه عن الصادق عليه السلام انهقال : عليكم بالورع فانه الدين الذى نلازمه و ندين الله تعالى به و نريده ممنيوالينا لاتتعبونا بالشفاعه .
ترجمه :
203 - امام دهم امام على النقى عليه السلام و ايشان از پدران بزرگوارش از امامصادق عليه السلام روايت كنند كه فرمود: بر شما باد به پارسايى زيرا پارسايىهمان دينى است كهما به آن وابسته ايم و خداوند را به وسيله آن ديندارى مى كنيم و آن رااز كسانى كه ما را دوست مى دارند مى خواهيم تا ما را با شفاعت به زحمت نيفكنند.
حديث :
204 - عن على بن محمد عليه السلام عن آبائه عليه السلامقال : دخل سماعه بن مهران على الصادق عليه السلامفقال له : يا سماعه و ذكر الحديث الى ان قال : و اللهيدخل النار منكم احد فتنافسوا فى الدرجات و اكمدوا عدوكم بالورع .
ترجمه :
204 - امام دهم امام على النقى عليه السلام از پدرانن بزرگوارش روايت كند: سماعهبن مهران بر امام صادق عليه السلام وارد شد امام به او فرمود:
اى سماعه ! - و حديث گذشته را بيان نمود - تا آنجا كه فرمود: - به خدا سوگند كهكسى از شما به دوزخ نمى رود پس در (يافتن ) درجات (بهشت ) با يكديگر رقابت كنيد ودشمنانتان را با خوددارى از گناه افسرده خاطر سازيد.
22 - باب وجوب العفه
22 - باب وجوب پاكدامنى
حديث :
205 - عن ابى جعفر عليه السلام قال : ما من عبادهافضل عندالله من فه بطن و فرج .
ترجمه :
205 - امام باقر عليه السلام فرمود: هيچ عبادتى در نزد خدا برتر از ترك شهواتشكم و فرج نيست .
حديث :
206 - قال ابو جعفر عليه السلام : انافضل العبادع عفه البطن و الفرج .
ترجمه :
206 - امام باقر عليه السلام فرمود: بهترين عبادت رعايت پاكى شكم و پاكى دامناست .
حديث :
207 - عن ابى جعفر عليه السلام قال : ما عبدالله بشى ءافضل من عفه بطن و فرج .
ترجمه :
207 - امام باقر عليه السلام فرمود: خداوند به هيچ عبادتى برتر از رعايت پاكىشكم و پاكى دامن عبادت نشده است .
حديث :
208 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : اكثر ما تلج به امتى النار الاجوفانالبطن و الفرج .
ترجمه :
208 - امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:بيشترين چيزى كه به سبب آن امت من وارد دوزخ مى شوند دو چيز ميان تهى است يكى شكمو ديگرى فرج .
حديث :
209 - قال رسول الله صلى الله عليه و آله ثلات اخافهن بعدى على امتى :الضلاله بعد المعرفه و مضلات الفتن و شهوه البطن و الفرج .
ترجمه :
209 - رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: سه چيز است كه پس از خودم از اينسه بر امتم ترسانم : گمراهى بعد از معرفت و فتنه هاى گمراه كننده و شهوت شكم وفرج .
حديث :
210 - عن ابى بصير قال : قال رجل لابى جعفر عليه السلام : انى ضعيفالعمل قليل الصيام ولكنى ارجو ان لا آكل الا حلالاقال : فقال له : اى الاجتهاد افضل من عفه بطن و فرج ؟
ترجمه :
210 - ابى بصير گويد: مردى به امام باقر عليه السلام عرض كرد: من درعمل سست هستم و روزه ام كم است ولى اميد اين دارم كه جزحلال نخورم . حضرت فرمود: كدام تلاش و كوششى از پاكى شكم و پاكى دامان برتراست ؟
حديث :
211 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : كان اميرالمؤمنين عليه السلام يقول : افضل العباده العفاف .
ترجمه :
211 - امام صادق عليه السلام فرمود: اميرالمومنين عليه السلام مى فرمود: برترينعبادت پاكدامنى است .
حديث :
212 - عن ميمون القداح قال سمعت ابا جعفر عليه السلاميقول : ما من عباده افضل من عفه بطن و فرج .
ترجمه :
212 - ميمون بن قداح گويد: از امام باقر عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: هيچعبادتى برتر از پاكى شكم و پاكى دامن نيست .
حديث :
213 - عن اميرالمؤمنين عليه السلام فى وصيته لمحمد بن الحنفيهقال : و من لم يعط نفسه شهوتها اصاب رشده .
ترجمه :
213 - اميرالمؤمنين عليه السلام در وصيتش به فرزندش محمد بن حنفيه فرمود: وكسى كه به نفس خود خواسته نفس را عطا نكند به رشد خود رسيده است .
حديث :
214 - قالرسول الله صلى الله عليه و آله : من ضمن لى اثنتين ضمنت له على الله الجنه : من ضمنلى ما بين لحييه و ما بين رجليه ضمنت له على الله الجنه يعنى ضمن لى لسانه وفرجه .
ترجمه :
214 - رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه براى من دو چيز را ضمانتكند من نيز در پيشگاه خداوند بهشت را براى او ضمانت خواهم كرد: كسى كه براى من ضامنآنچه كه بين ريش و سبيلش و آنچه بين دو پايش هست باشد من نيز در پيشگاه خدا ضامنبهشت براى اويم يعنى براى من ضامن زبان و فرج خود باشد.
حديث :
215 - عن ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله الصادق عليه السلاميقول : من كف اذاه عن جاره اقاله الله عثرته يوم القيامه و من عف بطنه و فرجه كان فىالجنه ملكا محبورا و من اعتق نسمه مومنه بنى له بيت فى الجنه .
ترجمه :
215 - ابى بصير گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: كسى كه آزارخود را از همسايه اش باز دارد خداوند در روز قيامت لغزش او را جبران خواهد كرد و كسىكه شكم و دامان خود را پاك نگهدارد در بهشت فرشته اى شادمان خواهد شد و كسى كهبرده مومنى را آزاد سازد در بهشت خانه اى برايش ساخته مى شود.
حديث :
216 - عن رسول الله صلى الله عليه و آله فى خطبه له : و من قدر على امراه اوجاريه حراما فتركها مخافه الله حرم الله عليه النار و آمنه من الفزع الاكبر و ادخلهالجنه فان اصابها حراما حرم الله عليه الجنه و ادخله النار.
ترجمه :
216 - از رسول خدا صلى الله عليه و آله در خطبه اى از آن حضرت روايت است كهفرمود: كسى كه بر زنى يا كنيزى به حرام دست يابد و از خوف خدا از ارتكاب حرامباز ايستد خداوند آتش را بر او حرام مى گرداند و او را از بى تابى بزرگ روز قيامتايمن مى كند و او را وارد بهشت مى سازد ولى اگر به حرام افتاد خداوند نيز بهشت را براو حرام و او را به دوزخ مى افكند.
حديث :
217 - قال ابوعبدالله : انما شيعه جعفر من عف بطنه و فرجه و اشتد جهاده وعمل لخالقه و رجا ثوابه و خاف عقابه فاذا رايت اولئك فاولئك شيعه جعفر.
ترجمه :
217 - امام صادق عليه السلام فرمود: همانا شيعه جعفرى كسى است كه شكم و دامانخود را پاك نگاه دارد و كوشش او زياد باشد و براى (كسب رضاى ) آفريدگار خودعمل كند و اميد به پاداش او و ترس از كيفر او داشته باشد پس هرگاه چنين كسانى راديدى آنان شيعه جعفرى اند.
حديث :
218 - عن اميرالمؤمنين عليه السلام انهقال : قدر الرجل على قدر همته و صدقه على قدر مروءته و شجاعته على قدر انفته وعفته على قدر غيرته .
ترجمه :
218 - اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: ارزش و مرتبه مرد به اندازه همت اوست وراستى او به اندازه جوانمردى اوست و دليرى او به اندازه عار و ننگى است كه از زشتىدارد و پاكدامنى او به اندازه غيرت اوست .
23 - باب وجوب اجتناب المحارم
23 - باب وجوب خوددارى از حرامها
حديث :
219 - عن ابى جعفر عليه السلام قال :كل عين باكيه يوم القيامه غير ثلاث : عين سهرت فىسبيل الله و عين فاضت من خشيه الله و عين غضت عن محارم الله .
ترجمه :
219 - امام باقر عليه السلام فرمود: همه چشمها در روز قيامت گريان است مگر سهچشم : چشمى كه در راه خدا بيدار بماند و چشمى كه از ترس خدا اشك بريزد و چشمىكه از ديدن حرامهاى الهى فرو بسته شود.
حديث :
220 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : من اشد ما فرض الله على خلقه ذكر الله كثيرا، ثمقال : لا اعنى سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و ان كان منه و لكن ذكرالله عند ما احل و حرم فان كان طاعه عمل بها و ان كان معصيه تركها.
ترجمه :
220 - امام صادق عليه السلام فرمود: از سخت ترين چيزهايى كه خداوند بربندگانش واجب ساخته اين است كه او را فراوان ياد كنند، سپس فرمود: مقصود من گفتن(سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر) نيست اگر چه اينها نيز ذكر و يادخداست بلكه مراد از ذكر، ياد نمودن خداوند در نزدحلال و حرام الهى است ، پس اگر به طاعتى برخورد به آنعمل كند و اگر با معصيتى مواجه شد آن را ترك كند.
حديث :
221 - عن سليمان بن خالد قال : سالت اباعبدالله عليه السلام عنقول الله عزوجل : (و قدمنا الى ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا)قال : اما و الله ان كانت اعمالهم اشد بياضا من القباطى و لكن كانوا اذا عرض لهم الحراملم يدعوه .
ترجمه :
221 - سليمان بن خالد گويد: از امام صادق عليه السلام دربارهقول خداى عزوجل كه مى فرمايد: (و به سوى اعمالى كه انجام داده اند پيشى گرفتيم وآن اعمال را همچون گردى پراكنده گردانديم ) (69) پرسيدم حضرت فرمود: آگاهباش ، سوگند به خدا اگر اعمال آنها از كتان سفيد هم سفيدتر باشد ولى در هنگامى كهحرام به آنان عرضه مى شده آن را وا نمى گذارده اند باز هم خداونداعمال آنها را هيچ مى كند.
حديث :
222 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من ترك معصيه لله مخافه الله تبارك وتعالى ارضاء يوم القيامه .
ترجمه :
222 - امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: كسىكه معصيت الهى را از خوف خداى تبارك و تعالى ترك كند خداوند او را در روز قيامتخوشنود مى سازد.
حديث :
223 - عن ابى عبدالله عليه السلام فى رسالته الى اصحابهقال : و اياكم ان تشره انفسكم الى شى ء حرم الله عليكم فان من انتهك ما حرم الله عليههاهنا فى الدنيا حال الله بينه و بين الجنه و نعيما و لذتها و كرامتها القائمه الدائمهلاهل الجنه ابد الابدنى - الى ان قال : - و اياكم و الاصرار على شى ء مما حرم الله فىالقرآن ظهره و بطنه و قد قال : (و لم يصروا على ما فعلوا و هم يعلمون ).
ترجمه :
223 - امام صادق عليه السلام در رساله اى به سوى اصحابش فرمود: و بر حذرباشيد از اينكه نفس شما به سوى چيزى كه خداوند بر شما حرام نمودهمايل و حريص شود زيرا كسى كه در اين دنيا درباره حرام الهى پرده درى كند خداوند بيناو و بهشت و نعمتها و لذتها و ارجمندى هميشگى كه براىاهل بهشت است براى هميشه حائل و مانع مى شود - تا آنجا كه فرمود: - بر حذر باشيد ازاصرار نمودن بر ارتكاب چيزى كه خداوند در قرآن حرام نموده . خداوند در قرآن فرموده: (و اصرار نورزند بر آنچه كه انجام داده اند در حالى كه مى دانند) (70)
حديث :
224 - عن على عليه السلام قال : قالرسول الله صلى الله عليه و آله : يقول الله تبارك و تعالى لابن آدم : ان نازعكبصرك الى بعض ما حرمت عليك فقد اعنتك عليه بطبقين فاطبق و لاتنظر و ان نازعك لسانكالى بعض ما حرمت عليك فقد اعنتك عليه بطبقين فاطبق و لاتتكلم و ان نازعك فرجك الىبعض ما حرمت عليك فقد اعنتك عليه بطبقين فاطبق و لاتات حراما.
ترجمه :
224 - على عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداوندتبارك و تعالى به فرزند آدم مى گويد: اگر چشم تو در مورد بعضى از چيزهايى كهبر تو حرام كرده ام با تو به نزاع و كشمكش پردازد پس من تو را به وسيله دوسرپوش (كه پلكهاى توست ) يارى مى كنم پس فرو بند و نظر مكن و اگر زبان تودر مورد برخى از چيزهايى كه بر تو حرام كرده ام با تو به ستيز پردازد من تو را بهوسيله دو لب يارى مى كنم پس فروبند و سخن مگو و اگر دامان تو درباره بعضى ازچيزهايى كه بر تو حرام كرده ام با تو به جنگ برخيزد من تو را به وسيله اطرافدامانت يارى مى كنم پس بر هم نه و مرتكب حرام مشو.
حديث :
225 - عن جعفر بن محمد عليه السلام عن آبائه عليه السلام فى وصيه النبىصلى الله عليه و آله لعلى عليه السلام قال : يا على ثلاث لا تطيقها هذه الامه :المواساه للاخ فى ماله و انصاف الناس من نفسه و ذكر الله علىكل حال و ليس هو سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و لكن اذا ورد على مايحرم عليه خاف الله عزوجل عنده و تركه .
ترجمه :
225 - امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كه پيامبر اكرمصلى الله عليه و آله در وصيتش به على عليه السلام فرمود: اى على ! سه چيز است كهاين امت طاقت و توان آن را ندارد: يارى نمودن به برادر دينى از نظر مالى و بهعدل و راستى با مردم رفتار نمودن و در هر حالى به ياد خدا بودن و ياد خدا اين است كههرگاه بر حرامى وارد شد در برابر آن حرام از خداىعزوجل بترسد و آن را ترك كند.
حديث :
226 - عن الرضا عليه السلام عن آبائه عليه السلامقال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله :لاتزال امتى بخير ما تحابوا و تهادوا و ادوا الامانه و اجتنبوا الحرام و قروا الضيفو اقامواالصلاه و آتوا الزكاه فاذا لم يفعلوا ذلك ابتلوا بالقحط و السنين .
ترجمه :
226 - امام رضا عليه السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: پيوسته امت من در خير و خوبى اند تا زمانى كهيكديگر را دوست دارند و به يكديگر هديه مى دهند و امانتدارى مى كنند و از ارتكاب حرامخوددارى مى كنند و از مهمان پذيرايى مى كنند و نماز را به پاى مى دارند و زكات مىپردازند پس هنگامى كه چنين نكنند به خشكسالى و آفت دچار مى شوند.
حديث :
227 - قال ابو عبدالله عليه السلام : ما ابتلى المومن بشى ء اشد عليه منخصال ثلاث يحرمها قيل : و ما هى ؟ قال : المواساه فى ذات يده و الانصاف من نفسه و ذكرالله كثيرا اما انى لااقول لكم سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و لكنذكر الله عند ما احل له و عند ما حرم عليه .
ترجمه :
227 - امام صادق عليه السلام فرمود: مومن به چيزى كه سخت تر بر او باشد ازمحروم ماندن وى از سه خصلت ، گرفتار نشده است ، گفته شد: آن سه خصلت كدامند؟فرمود: يارى رساندن به ديگران با همه امكاناتى كه در دست دارد و منصفانه رفتاركردن و بسيار ياد كردن خداوند نمى گويم (فقط) (سبحان الله و الحمدلله و لا اله الاالله و الله اكبر) گوييد بلكه مراد من ياد كردن خدا در هنگام برخورد باحلال و حرام است .
حديث :
228 - عن حسين البزاز قال : قال لى ابوعبدالله عليه السلام : الا احدثك باشدما فرض الله عزوجل على خلقه ؟ قلت : بلىقال : انصاف الناس من نفسك و مواساتك لاخيك و ذكر الله فىكل موطن اما انى لا اقول سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و ان كان هذا منذاك و لكن ذكر الله فى كل موطن اذا هجمت على طاعه او معصيه .
ترجمه :
228 - حسين بزاز گويد: امام صادق عليه السلام به من فرمود: آيا درباره سختترين چيزى كه خداوند عزوجل بر بندگانش واجب ساخته با تو سخن بگويم ؟ عرضكردم : آرى . حضرت فرمود: منصفانه رفتار كردنت با ديگران و يارى رساندنت بهبرادرت و در هر جا ياد خدا كردن ، آگاه باش كه نمى گويم (سبحان الله و الحمدلله ولا اله الا الله و الله اكبر) گفتن اگر چه اينها نيز ذكر و ياد خداست بلكه مراد من يادكردن خدا در همه جا است . آنگاه كه بر طاعت يا معصيتى روى مى آورى .
حديث :
229 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : اشد الاعمال ثلاثه : انصاف الناس من نفسك حتى لاترضى لها منهم بشى ء الارضيت لهم منها بمثله و مواساتك الاخ فى المال و ذكر الله علىكل حال ليس سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر فقط و لكن اذا ورد عليكشى ء امر الله به اخذت به و اذا ورد عليك شى ء نهى عنه تركته .
ترجمه :
229 - امام صادق عليه السلام فرمود: سخت تريناعمال سه تاست : يكى منصفانه رفتار كردن با مردم در مورد خود به گونه اى كهبراى خود به چيزى خوشنود نشوى جز اينكه براى مردم نيز بهمثل همان چيز خوشنود گردى ، و ديگرى يارى مالى نمودن به برادر دينى ات ، و ياد وذكر خدا در هر حال نه تنها (سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر) گفتن ،بلكه هنگامى كه چيزى بر تو وارد شود كه خداوند به آن امر نموده به آنعمل كنى و هنگامى كه چيزى بر تو وارد شود كه خداوند از آن نهى فرموده ، آن را ترككنى .
حديث :
230 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : من قال لا اله الا الله مخلصا دخل الجنه و اخلاصه ان يحجزه لا اله الا الله عما حرمالله .
ترجمه :
230 - امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه از روى اخلاص (لا اله الا الله )گويد به بهشت داخل شود و اخلاص او اين است كه گفتن (لا اله الا الله ) او را ازارتكاب آنچه كه خداوند بر او حرام نموده باز دارد.
حديث :
231 - عن الصادق عليه السلام عن آبائه عليه السلام ان النبى صلى اللهعليه و آله قال : من اطاع الله فقد ذكر الله و ان قلت صلاته و صيامه و تلاوتهللقرآن و من عصى الله فقد نسى الله و ان كثرت صلاته و صيامه و تلاوته للقرآن.
ترجمه :
231 - امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كه پيامبر اكرمصلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه فرمان خداى را برد و او را اطاعت كند خداوند راياد نموده است اگر چه نماز و روزه و قرآن خواندنش كم باشد و كسى كه خداى رانافرمانى كند خداوند را فراموش نموده اگر چه نماز و روزه و قرآن خواندنش زيادباشد.
حديث :
232 - عن النبى صلى الله عليه و آلهقال : من قال لا اله الا الله مخلصا دخل الجنه و اخلاصه ان يحجزه لا اله الا الله عما حرمالله .
ترجمه :
232 - روايت شماره 230 از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز روايت شده است .
حديث :
233 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : من اشد ما عمل العباد انصاف المرء من نفسه و مواساه المرء اخاه و ذكر الله علىكل حال قال : قلت : اصلحك الله و ما وجه ذكر الله علىكل حال ؟ قال : يذكر الله عند المعصيه يهم بهافيحول ذكر الله بينه و بين تلك المعصيه و هوقول الله : (ان الذين اتقوا اذا مسهم طائف من الشيطان تذكروا فاذا هم مبصرون ).
ترجمه :
233 - امام صادق عليه السلام فرمود: از سخت تريناعمال بندگان يكى منصفانه رفتار كردن مرد درباره خود و ديگرى يارى كردن مرد بهبرادر دينى اش و ديگرى ياد نمودن خداوند در همه حالات ، راوى گويد: عرض كردم :ياد نمودن خداوند در همه حالات چگونه است ؟ فرمود: هرگاه آهنگ ارتكاب معصيتى را نمودخداى را ياد كند پس ياد خدا بين او و بين آن معصيتحائل مى شود و اين همان گفتار خداوند است كه مى فرمايد: (همانا آنانكه پرهيزكارندهرگاه رهگذرى از شيطان آهنگ آنان كند ياد آور شوند پس ناگاه بينا گردند)(71)
حديث :
234 - قال الصادق جعفر بن محمد عليه السلام : من اقام فرائض الله و اجتنبمحارم الله و احسن الولايه لاهل بيت نبى الله و تبرا من اعداء اللهفليدخل من اى ابواب الجنه الثمانيه شاء.
ترجمه :
234 - امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه واجبات الهى را به پاى دارد و ازحرامهاى خداوند دورى كند و اعتقادى نيكو به ولايتاهل بيت پيامبر خدا داشته باشد و از دشمنان خدا دورى و بيزارى جويد پس ، از هر درى ازدرهاى هشتگانه بهشت كه مى خواهد داخل شود.
حديث :
235 - عن على بن الحسين عليه السلامقال : من عمل بما افترض الله عليه فهو من خير الناس و من اجتنب ما حرم الله عليه فهو مناعبد الناس و من قنع بما قسم الله له فهو من اغنى الناس .
ترجمه :
235 - امام زين العابدين عليه السلام فرمود: هر كس به آنچه كه خداوند بر او واجبساخته است عمل كند از بهترين مردمان است و كسى كه از آنچه كه خداوند بر او حرام نمودهدورى كند از عابدترين مردم است و كسى كه به آنچه خداوند قسمت او كرده قانع باشد ازبى نيازترين مردمان است .
حديث :
236 - عن زيد الشحام قال سمعت ابا عبدالله عليه السلاميقول : احذروا سطورات الله بالليل و النهار فقلت : و ما سطوات الله ؟قال : اخذه على المعاصى .
ترجمه :
236 - زيد شحام گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: از حمله ها وسختگيرى هاى خداوند در شب و روز بپرهيزيد، عرض كردم : سختگيريهاى خداوند چيست ؟فرمود: اينكه او بنده اش را بر معصيتهايش بگيرد.
24 - باب وجوب اداء الفرائض
24 - باب وجوب اداى واجبات
حديث :
237 - قال على بن الحسين عليه السلام : منعمل بما افترض الله عليه فهو من خير الناس .
ترجمه :
237 - امام سجاد عليه السلام فرمود: كسى كه به آنچه خداوند بر او واجب ساختهعمل كند از بهترين مردمان است .
حديث :
238 - عن ابى عبدالله عليه السلام فىقول الله عزوجل اصبروا و صابروا و رابطواقال : اصبروا على الفرائض و صابروا على المصائب و رابطوا على الائمه عليه السلام.
ترجمه :
238 - امام صادق عليه السلام در مورد گفتار خداىعزوجل : (شكيبايى كنيد و يكديگر را به شكيبايى سفارش كنيد و به يكديگربپيونديد) (72). فرمود: شكيبا باشيد بر انجام واجبات و يكديگر را در معصيتها بهصبر سفارش كنيد و بر محور امامان عليه السلام به يكديگر، بپيونديد.
حديث :
239 - قال الكلينى و فى روايه ابن محبوب عن ابى السفاتج : و اتقوا اللهربكم فيما افترض عليكم .
ترجمه :
239 - مرحوم كلينى (ره ) گويد: روايت قبل از طريق ابن محبوب نيز روايت است و درآن اضافه دارد: و از پروردگارتان در مورد آنچه كه بر شما واجب ساخته پروا داشتهباشيد.
حديث :
240 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : قال الله تبارك و تعالى : ما تحبب الى عبدى باحب مما افترضت عليه .
ترجمه :
240 - امام صادق عليه السلام فرمود: خداى تبارك و تعالى فرمود: بنده من با منبه دوست داشتنى تر از (انجام ) آنچه كه بر او واجب كرده ام دوستى نكرده است .
حديث :
241 - عن ابى عبدالله عليه السلام فىقول الله عزوجل : (اصبروا و صابروا و رابطوا)قال : اصبروا على الفرائض .
ترجمه :
241 - امام صادق عليه السلام درباره گفتار خداىعزوجل : (شكيبا باشيد و يكديگر را به شكيبايى سفارش كنيد و به يكديگربپيونديد) (73). فرمود: شكيبا باشيد بر (انجام ) واجبات .
حديث :
242 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله :اعمل بفرائض الله تكن اتقى الناس .
ترجمه :
242 - امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: بهواجبات الهى عمل كن تا پرهيزگارترين مردمان باشى .
حديث :
243 - عن على بن الحسين عليه السلامقال : من عمل بما افترض الله عليه فهو من اعبد الناس .
ترجمه :
243 - امام سجاد عليه السلام فرمود: كسى كه به آنچه كه خداوند بر او واجبساخته عمل كند از عابدترين مردمان است .
حديث :
244 - عن اميرالمؤمنين عليه السلام انهقال : ان الله فرض عليكم فرائض فلا تضيعوها و حد لكم حدودا فلا تعتدوها و نهاكمعن اشياء فلا تنتهكوها و سكت لكم عن اشياء و لم يدعها نسيانا فلا تتكلفوها.
ترجمه :
244 - اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: خداوند واجباتى را بر شما واجب ساخته پسآنها را مهمل مگذاريد و حدودى را براى شما معين فرموده پس از آن چيزها پرده درى مكنيد واز چيزهايى سكوت نموده و اين سكوت از روى فراموشى نيست پس خود را در آن مورد بهزحمت نيفكنيد.
حديث :
245 - عن الصادق عن آبائه عليه السلامقال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله :اعمل بفرائض الله تكن من اتقى الناس و ارض بقسم الله تكن من اغنى الناس و كف عنمحارم الله تكن من اورع الناس و احسن مجاوره من يجاورك تكن مومنا و احسن مصاحبه من صاحبكتكن مسلما.
ترجمه :
245 - امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: به واجبات الهىعمل كن تا از پرهيزگارترين مردمان باشى ، و به قسمت الهى راضى باش تا از بىنيازترين مردمان باشى ، و از ارتكاب حرامهاى الهى باز ايست تا از پارساترين مردمانباشى ، و از ارتكاب حرامهاى الهى باز ايست تا از پارساترين مردمان باشى ، و باكسى كه در همسايگى توست خوب همسايگى كن تا مومن باشى ، و با همدم خود خوبهمدمى كن تا مسلمان باشى .
25 - باب استحباب الصبر فى جميع الامور
25 - باب استحباب صبر در تمامى كارها
حديث :
246 - قال ابوعبدالله عليه السلام : يا حفض ان من صبر صبر قليلا و ان منجزع جزع قليلا - ثم قال : - عليك بالصبر فى جميع امورك فان اللهعزوجل بعث محمدا صلى الله عليه و آله فامره بالصبر و الرفقفقال : (و اصبر على ما يقولون و اهجرهم هجرا جميلا و ذرنى و المكذبين اولى النعمه ) وقال : (ادفع بالتى هى احسن فاذا الذى بينك و بينه عداوه كانه ولى حميم و مايلقاها الاالذين صبروا و ما يلقاها الا ذو حظ عظيم ) فصبر حتى نالوه بالعظائم و رموه بها فضاقصدره فانزل الله عليه (و لقد نعلم انك يضيق صدرك بما يقولون فسبح بحمد ربك وكن من الساجدين ) ثم كذبوه و رموه فحزن لذلكفانزل الله (قد نعلم انه ليحزنكه الذى يقولون فانهم لايكذبونك و لكن الظالمينبآيات الله يجحدون و لقد كذبت رسل من قبلك فصبروا على ما كذبوا و اوذوا حتى اناهمنصرنا) فالزم النبى صلى الله عليه و آله نفسه الصبر فتعدوا فذكروا الله تبارك وتعالى و كذبوه فقال : قد صبرت فى نفسى و اهلى و عرضى و لاصبر لى على ذكرالهى فانزل الله عزوجل (فاصبر على ما يقولون ) فصبر فى جميع احواله ثم بشرفى عترته بالائمه عليه السلام و وصفوا بالصبرفقال جل ثناوه : (و جعلنا منهم ائمه يهدون بامرنا لما صبروا و كانوا بآياتنا يوقنون )فعند ذلك قال النبى صلى الله عليه و آله الصبر من الايمان كالراس من الجسد. فشكرالله ذلك له فانزل الله (و تمت كلمه ربك الحسنى على بنىاسرائيل بما صبروا و دمرنا ما كان يصنع فرعون و قومه و ما كانوا يعرشون )فقال : انه بشرى و انتقام فاباح الله له قتال المشركينفانزل الله (فاقتلوا المشركين حيث وجدتموهم و خذوهم و احصروهم و اقعدوا لهمكل مرصد) (و اقتلوهم حيث ثقفتموهم ) فقتلهم الله على يدىرسول الله صلى الله عليه و آله و احبائه وجعل له ثواب صبره مع ما ادخر له فى الاخره فمن صبر و احتسب لم يخرج من الدنيا حتىيقر الله له عينه فى اعدائه مع يدخر له فى الاخره .
ترجمه :
246 - امام صادق عليه السلام فرمود: اى حفص ! به راستى كسى كه صبر پيشهكند (در مقايسه با صبرى كه بايد بر آتش داشته باشد) صبر كمى نموده و كسى كهبى تابى كند (در مقايسه با جزع و بى تابى روز قيامت ) بى تابى كمى نموده است -سپس فرمود: - بر تو باد كه در تمامى كارهايت صبر را پيشه خود سازى زيرا خداوندعزوجل محمد صلى الله عليه و آله را بر انگيخت و او را به صبر و مدارا نمودن امر نمود وفرمود: (بر آنچه كه مى گويند صبر كن و از آنان دورى گزين دورى گزيدنى نيكو ومرا با تكذيب كنندگان دارنده نعمت واگذار) (74) - و فرمود: (دو ركن به طريقه اىكه نيكوتر است پس ناگاه آنكه بين تو و او دشمنى وجود دارد گوئيا دوستى نزديك استو اين داده نشود مگر به آنانى كه صبر نمودند و داده نشود مگر به كسى كه داراى بهرهبزرگى است ) (75) پس پيامبر صلى الله عليه و آله صبر نمود تا آنجا كه او رابه بلاهاى سخت رساندند و او را در بلاها افكندند پس سينه اش از غم و اندوه تنگ شد وخداوند اين آيه را بر او نازل كرد: (و محققا كه ما مى دانيم سينه ات به سبب آنچه مىگويند تنگ مى گردد پس تسبيح گوى همراه با ستايش پروردگارت و از سجده كنندهگان باش ) (76) سپس او را تكذيب كردند و دشنام دادند پس او غمگين شد و خداوند اينآيه را فرستاد (به تحقيق مى دانيم آنچه مى گويند غمگينت مى كند زيرا آنان تو راتكذيب نمى كنند بلكه اين ستمگران آيات خدا را انكار مى كنند و محققا كه رسولان پيش ازتو نيز تكذيب شدند پس بر آنچه كه تكذيب شدند صبر كردند و آزار كشيدند تا اينكهيارى ما فرا رسيد) (77) پس پيامبر صلى الله عليه و آله خود را به صبر واداشتولى كافران از حد خود تجاوز نمودند و خداوند تبارك و تعالى را تكذيب نمودند دراينجا پيامبر فرمود: من درباره خود و خانواده و آبرويم صبر كردم اما بر اينكه خدايم را(به بدى ) ياد كنند صبر ندارم پس خداوند عزوجل اين آيه رانازل فرمود: (بر آنچه كه مى گويند صبر كن ) (78) پس پيامبر در همه حالاتشصبر پيشه نمود سپس از جانب خداوند فرمود: (و قرار داديم از آنان پيشوايانى كه بهفرمان ما راهنمايى مى كنند زيرا آنان صبر كردند و به آيات ما يقين داشتند)(79) درآن هنگام بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: صبر نسبت به ايمان مانند سرنسبت به بدن است . خداوند نيز پيامبرش را ثناى نيكو گفت و اين آيه رانازل فرمود: (و سخن نيكوى پروردگارت بر بنىاسرائيل تمام شد زيرا آنان صبر كردند و آنچه را كه فرعون و قومش مى ساختند و برمى افراشتند واژگونه ساختيم ) (80) پس پيامبر فرمود: اين هم بشارت است و همانتقام . خداوند نيز جنگ با مشركان را بر او مباح ساخت و اين آيه رانازل فرمود: (پس بكشيد مشركان را هر كجا كه آنان را يافتيد و دستگيرشان كنيد و برآنان تنگ گيريد و در هر كمينگاهى براى آنان بنشينيد) (81) (و آنان را هر جا كهبيابيد بكشيد) (82) پس خداوند آنان را به دسترسول الله و دوستانش به قتل رساند و اين پيروزى را ثواب صبر او قرار داد بعلاوهثوابى كه براى او در آخرت ذخيره كرده است . پس كسى كه صبر كند و اميد ثواب داشتهباشد از اين دنيا بيرون نمى رود مگر اينكه خداوند چشمانش را (به نابودى دشمنانش )روشن مى كند (او را درباره دشمنانش دلشاد مى كند) بعلاوه اينكه براى او در آخرتثوابى ذخيره مى سازد.
حديث :
247 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : سياتى على الناس زمانلاينال فيه الملك الا بالقتل - الى ان قال : - فمن ادرك ذلك الزمان فصبر على الفقر وهو يقدر على الغنى و صبر على البغضه و هو يقدر على المحبه و صبر علىالذل و هو يقدر على العز آتاه الله ثواب خمسين صديقا ممن صدق بى .
ترجمه :
247 - امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: بهزودى زمانى بر مردمان خواهد آمد كه در آن زمان كسى به پادشاهى نمى رسد مگر باكشتن - تا آنجا كه فرمود: - پس كسى كه آن زمان را دريابد بايد بر تنگدستى صبركند با اينكه توانايى ثروتمند شدن را دارد و بايد بر دشمنى صبر كند با اينكهتوانايى محبت را دارد و بر خوارى صبر كند با اينكه مى تواند عزيز باشد، در اينصورت خداوند به او پاداش پنجاه صديقى كه مرا تصديق نموده اند را عطا مى كند.
حديث :
248 - عن اميرالمؤمنين عليه السلام فى وصيته لمحمد بن الحنفيهقال : الق عنك واردات الهموم بعزائم الصبر عود نفسك الصبر فنعم الخلق الصبر واحملها على ما اصابك من اهوال الدنيا و همومها.
ترجمه :
248 - اميرالمؤمنين عليه السلام در وصيتش به محمد به حنفيه فرمود: با اراده هاىآهنين صبر غمهايى را كه بر تو وارد مى شوند دور بيفكن ، نفس خود را به شكيبايىعادت ده كه شكيبايى اخلاقى نيكوست و آن را در ترسها و اندوه هاى دنيا كه به تورسيده است به مشقت بيفكن .
حديث :
249 - قال رسول الله صلى الله عليه و آله : ان استطعت انتعمل بالصبر مع اليقين فافعل فان لم تستطع فاصبر فان فى الصبر على ما تكرهخيرا كثيرا و اعلم ان النصر مع الصبر و ان الفرج مع الكرب (فان مع العسر يسرا ان معالعسر يسرا)
ترجمه :
249 - رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اگر بتوانى كه صبرى همراه بايقين و باور (83) داشته باشى چنين كن و اگر توان آن را ندارى (باز هم ) صبر كنزيرا در صبر كردن بر امورى كه ناخوشايند توست خير بسيارى وجود دارد، و بدان كهنصرت و پيروزى همراه با صبر است و گشايش همراه با مشقت و سختى است (همانا باسختى آسانى و گشايشى هست همانا با سختى گشايشى است ). (84)
حديث :
250 - عن ابى عبدالله عليه السلامقال سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول : انى لاصبر من غلامى هذا و من اهلى على ما هو امر منالحنظل انه من صبر نال بصبره درجه الصائم القائم و درجه الشهيد الذى قد ضرببسيفع قدام محمد صلى الله عليه و آله .
ترجمه :
250 - امام صادق عليه السلام فرمود: از پدرم امام باقر عليه السلام شنيدم كهفرمود: من از (كارهاى ) اين غلامم و (كارهاى ) خانواده خود بر امورى صبر مى كنم كه ازحنظل (هندوانه ابوجهل ) براى من تلخ تر است (ولى با اين وجود در برابر كارها وسخنان آن صبر مى كنم ) زيرا كسى كه صبر پيشه كند به خاطر صبرش به درجه روزهدارى كه به عبادت ايستاده و درجه شهيدى كه در ركاب پيامبر صلى الله عليه و آلهشمشير زده نائل مى شود.
حديث :
251 - عن اميرالمؤمنين عليه السلام انهقال : لا يعدم الصبور الظفر و ان طال به الزمان .
ترجمه :
251 - اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: شخص صبور پيروزى را از دست نمى دهد وعاقبت به پيروزى مى رسد اگر چه زمانى طولانى بر او بگذرد.
حديث :
252 - و قال عليه السلام : من لم ينجه الصبر اهلكه الجزع .
ترجمه :
252 - اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: كسى كه صبر وى را نجات نبخشد جزع وبى تابى او را از پاى در مى آورد.
حديث :
253 - و قال عليه السلام : الصبريناضل الحدثان و الجزع من اعوان الزمان .
ترجمه :
253 - اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: صبر به سوى سختى هاى زمانه تير مىافكند و بى تابى از يارى كنندگان زمانه است .
حديث :
254 - عن الصادق عليه السلام : انه جاءت اليه امراه فقالت : ان ابنى سافرعنى و قد طالت غيبته غنى و اشتد شوقى اليه فادع الله لىفقال لها: عليك بالصبر فاستعملته ثم جاءت بعد ذلك فشكت اليهطول غيبه ابنها فقال لها: الم اقل لك عليك بالصبر؟ فقالت : يا ابنرسول الله كم الصبر؟ فو الله لقد فنى الصبرفقال : ارجعى الى منزلك تجدى ولدك قد قدم من سفره فنهضت فوجدته قد قدم فانت بهاليه فقالت : اوحى بعد رسول الله صلى الله عليه و آله ؟قال : لا و لكن عند فناء الصبر ياتى الفرج فلما قلت : فنى الصبر عرفت ان الله قدفرج عنك بقدوم ولدك .
ترجمه :
254 - روايت است كه زنى به خدمت امام صادق عليه السلام آمد و عرض كرد: پسرم ازنزد من به سفر رفته و غيبتش طولانى شده و شوق بسيارى به ديدنش يافته ام ، دردرگاه خداوند برايم دعا كن . حضرت فرمود: بر تو باد صبر پس صبر را در زندگىات به كار گير. پس از چندى باز آن زن آمد و نزد آن حضرت از طولانى شدن غيبتپسرش شكايت كرد، حضرت فرمود: آيا نگفتم كه صبر را پيشه كنى ؟ زن عرض كرد: اىفرزند رسول خدا چقدر صبر؟ به خدا سوگند كه صبر به سر آمد حضرت فرمود: بهمنزلت برگردد. مى بينى كه فرزندت از سفر بازگشته ، زن برخاست و رفت و ديدكه فرزندش بازگشته پس همراه با او نزد حضرت آمدند و عرض كرد: آيا بعد ازرسول خدا صلى الله عليه و آله وحى مى آيد؟ حضرت فرمود: خير ولى هنگام به سرآمدن صبر گشايش مى رسد چون تو گفتى كه : صبرم تمام شد دانستم كه خداوند باآمدن فرزندت گشايشى برايت حاصل نموده .
26 - باب استحباب الحلم
26 - باب استحباب بردبارى
حديث :
255 - عن محمد بن عبدالله (عبيدالله )قال سمعت الرضا عليه السلام يقول : لايكونالرجل عابدا حتى يكون حليما و ان الرجل كان اذا تعبد فى بنىاسرائيل لم يعد عابدا حتى يصمت قبل ذلك عشر سنين .
ترجمه :
255 - محمد بن عبدالله يا عبيدالله گويد: از امام رضا عليه السلام شنيدم كهفرمود: مرد عابد شمرده نمى شود مگر اينكه بردبار باشد و در بنىاسرائيل رسم چنين بود كه هرگاه مردى مدتى به عبادت مى پرداخت عابد شمرده نمى شدمگر اينكه پيش از آن ده سال را در سكوت به سر برده باشد.
حديث :
256 - عن ابى جعفر عليه السلام قال : كان على بن الحسين عليه السلاميقول : انه ليعجبنى الرجل ان يدركه حلمه عند غضبه .
ترجمه :
256 - امام باقر عليه السلام فرمود: پدرم على بن حسين عليه السلام مى فرمود:همانا مردى كه بردبارى اش در هنگام خشمش او را دريابد مرا شگفت زده مى كند.
حديث :
257 - عن ابى جعفر عليه السلام قال :قال رسول الله صلى الله عليه و آله : ان الله يحب الحيى الحليم العفيف المتعفف .
ترجمه :
257 - امام باقر عليه السلام فرمود: رسولخدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند دوست مى دارد كسى را كه با حيا، بردبار،پاكدامن و باز ايستنده از حرام باشد.
|
|
|
|
 |
|
 |
|
