نيايش يازدهم
.دعاى آن حضرت است در طلب عاقبت خير.
اى خداوندى كه ذكر تو گويندگان ذكر را شرف و بزرگى است،اىخداوندى كه شكر تو شكرگزاران را رستگارى و پيروزى است،اىخداوندى كه فرمانبردارى از تو فرمانبرداران را سعادت رهايى است،درود بفرست بر محمد و خاندانش و دلهاى ما را از ياد هر چيز ديگر به يادخود و زبانهاى ما را از شكر هر كس ديگر به شكر خود و اعضاى ما را ازفرمانبردارى از هر كس ديگر به فرمانبردارى خود مشغول دار.
خداوندا،اگر ما را آسايشى مقدر فرمودهاى،چنان كن كه به هنگامآسايش در امان مانيم:نه گناهى ما را گرفتار سازد و نه ملالتى به ما رسد،تا فرشتگانى كه گناهان ما را مىنويسند،با صحيفه اعمال ما بىآنكه درآن گناهى نوشته شده باشد از نزد ما بازگردند و فرشتگانى كه ثوابهاىما را مىنويسند،شادمان با صحيفهاى نوشته از اعمال نيك ما به نزد توآيند.
چون روزهاى زندگى ما سپرى شد و مدت عمر ما سر آمد و صلاىدعوت تو ما را فراخواندـهمان دعوتى كه از آن گريزى و از اجابتآن گريزى نيستـبر محمد و خاندانش درود بفرست و سرانجامآنچه را كه كاتبان اعمال ما براى ما رقم زدهاند توبهاى پذيرفته شدهقرار ده كه زان پس ما را به كيفر گناهى كه مرتكب شدهايم يا پادافرهمعصيتى كه كردهايم باز ندارى.و در آن روز كه بندگانت را مىآزمايى،پردهاى را كه بر گناه ما كشيدهاى در برابر همگنان بر مگير.تويى كه برهر كس كه تو را بخواند مهربانى و تويى كه به هر كس كه تو را ندا دهدپاسخ مىگويى.
