1730 - تفسير آيه (لاتجهر بصلاتك )
عن سليمان ، عن ابى عبدالله - عليه السلام - فىقول الله :
ولا تجهر بصلاتك الاية قال : الجهر بها رفع الصوت ، و المخافتة ما لم تسمعاذناك و بين ذلك قدر ما تسمع اذنيك
امام صادق (ع ) درباره قول خداوند (ولاتجهر بصلاتك ) فرمود: (جهر) يعنى بلندكردن صدا، و (مخافتة ) يعنى گوش تو صدا را نشنود، و ميان اين دو، چيزى است كهگوش هايت آن را مى شنود.(بحارالانوار، ج 85، ص 73).
1731 - نحوه قرائت نماز ظهر و عصر
قال الرضا - عليه السلام -
اسمع القراءة و التسبيح اذنيك فيما لا تجهر فيه من الصلوات بالقراءة و هىالظهر و العصر، و ارفع فوق ذلك فيما تجهر فيه بالقراءة
در نمازهايى كه با صداى آهسته خوانده مى شود،مثل ظهر و عصر، صداى خواندن ، حمد و تسبيح را به گوش خود برسان و در نمازهايىكه با صداى بلند خوانده مى وشد، بلندتر از آن بخوان . (بحارالانوار، ج 85، ص76).
1732 - كراهت دو سوره در نماز
قال الباقر - عليه السلام -
انما يكره ان يجمع بين السورتين فى الفريضة فاءما فى النافلة فلاباءس
كراهت دارد در نماز واجب (پس از حمد) دو سوره خوانده شود، ولى در نافله هااشكال ندارد. (بحارالانوار، ج 85، (ص ) 53).
1733 - آداب قرائت در نمازها
عن رجاء بن ابى الضحاك ان الرضا - عليه السلام -
فى طريق خراسان كان يجهر بالقراءة فى المغرب و العشاء الاخرة و صلاةالليل و الشفع و الوتر، و يخفى القراءة فى الظهر و العصر، و كان يجهر ببسم اللهالرحمن الرحيم فى جميع صلواته بالليل و النهار
رجاء بن ابى ضحاك گويد: امام رضا (ع ) در راه خراسان ، نماز مغرب ، و عشا و نماز شبو شفع و وتر را بلند مى خواند و نماز ظهر و عصر را آهسته ، امام بسم الله الرحمنالرحيم را در همه نمازهاى روز وشب ، بلند مى خواند. (بحارالانوار، ج 85، ص 79).
1734 - شروع قرائت با تعويذ و بسم الله
عن حنان بن سدير قال :
صليت خلف ابى عبدالله - عليه السلام - فتعوذ باجهار ثم جهر ببسم الله الرحمنالرحيم
حنان بن سدير گويد: به امامت صادق (ع ) نماز مى خواندم كه آن حضرت (اعوذبالله منالشيطان الرجيم ) را و سپس (بسم الله الرحمن الرحيم ) را بلند مى خواند.(بحارالانوار، ج 85، ص 79).
1735 - ذكر در ركعت سوم و چهارم
عن رجاء بن ابى الضحاك انه صحب الرضا - عليه السلام -
من المدينة الى مرو فقال : كان يسبح فى الاخر اوينيقول : سبحان الله و الحمدلله و لااله الاالله و الله اكبر ثلاث مرات ثم يركع
رجاء ابن ابى ضحاك گويد: از مدينه تا مرو در خدمت امام رضا بودم و امام در دو ركعتآخر نماز سه بار مى گفت : سبحان الله و الحمدلله و لااله الاالله و الله اكبر و سپس ‍ به ركوع مى رفت . (بحارالانوار، ج 85، ص 88).
قرائت سوره هاى قرآن در نماز:
1736 - سوره هاى ابراهيم و حجر
عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء سورة ابراهيم و الحجر فى ركعتين جميعا فىكل جمعة لم يصبه فقر ابدا ولاجنون ولابلوى
هركس سوره ابراهيم و حجر را در ركعت اول و دوم نماز در هر هفته يك بار بخواند هيچگاهتنگدستى و ديوانگى و بلاهاى ديگر بدو نرسد (سوره ابراهيم رادر ركعتاول ، و حجر را در ركعت دوم بايد بخواند). (ثوابالاعمل ، ص 239).
1737 - سوره دخان
عن ابى حمزة قال : قال ابوجعفر - عليه السلام -
من قراء سورة الدخان فى فرائضه و نوافله بعثه الله من الامنين يوم القيمة و اظلهتحت عرشه ، وحاسبه حسابا يسيرا، و اعطاه كتابه بيمينه
هركس سوره دخان را در نمازهاى واجب واجب و نافله هاى خود بخواند خداوند او را روز قيامتدر زمره ايمنان برانگيزد و در سايه عرش خود جاى دهد و حسابش راآسان كشد و نامهعملش را به دست راستش دهد. (ثواب الاعمل ، ص 256).
1738 - سوره (ق )
عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
من ادمن فى فرائضه و نوافله قراءة سوره (ق ) وسع الله عليه (فى ) رزقه واعطاه كتابه بيمينه ، و حاسبه حسابا يسيرا
از ابوحمزه ثمالى روايت شده است كه امام باقر - عليه السلام - فرمود: هركس بهخواندن سوره (ق ) در نمازهاى واجب و مستحب خويش مداومت كند، خداوند روزى او را فراخگرداند، و نامه عملش را به دست راستش (كه علامت نجات است ) بدهد و حساب از او آسانكشد. (ثواب الاعمال ،ص 260).
1739 - سوره الرحمن
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
لاتدعوا قراءة سورة الرحمن و القيام بها فانها لاتقر فى قلوب المنافقين و ياءتىبها ربى يوم القيامة فى صورة ادمى فى احسن صورة و اطيب ريح حتى يقف من الله موقفالايكون احد اقرب الى الله منها فيقول لها: (من الذى كان بك فى الحياة الدنيا و يدمنقراءتك ؟) فتقول : (يا رب فلان و فلان ) فتبيض وجوههمفيقول لهم : (شفعوا فيمن احببتم فيشفعون حتى لا يبقى لهم غاية ولا احد يشفعون له )فيقول لهم : (ادخلوا الجنة و اسكنوا فيها حيث شئتم
از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: قرائت سوره (الرحمن ) را درنماز ترك مكنيد؛ چون اين سوره در دل منافقان قرار نگيرد و روز قيامت خداوند آن را باصورتى چون صورت آدمى به بهترين شكل و خوشبوترين رايحه بياورد تا درنزديكترين پايگاه - كه هيچ كس را آن قرب و نزديكى نسبت به خداوند نباشد - بايستد،آنگاه بدو خطاب كند: (كيانند آنان كه تو راقرائت كردند در نماز ومداومت به تلاوتتو داشتند؟) پس مى گويد: (فلان ، فلان ) (و نام آنها را مى برد) سپس چهره آنانسفيد و روشن گردد و به ايشان گويد: (هر كه را خواهيد شفاعت كنيد) و آنان تا آنجاكه بتوانند شفاعت كنند و كسى باقى نماند. پس از آن خداوند مى فرمايد:(داخل بهشت شويد و هر كجاى آن كه خواهيدمنزل گزينيد) (ثواب الاعمال ،ص 262).
1740 - سوره هاى حديد و مجادله
عن الحسين بن ابى العلاء عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال : من قراء سورة الحديد و المجادلة فى صلاة فريضة ادمنها لم يعذبه الله حتىيموت ابدا و لايرى فى نفسه و لافى اهله سوء ابدا ولا خصاصة فى بدنه
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در نماز واجبشمداومت كند به خواندن سوره (حديد) و (مجادله ) خداوند وى را در مدت عمر هرگز عذانكند، و در جان و خاندانش هرگز بدى نبيند، و نه خللى در بدنش . (ثوابالاعمال ،ص 264).
1741 - سوره ممتحنه
عن ابى حمزة الثمالى ، عن على بن الحسين - عليه السلام -قال :
من قراء سورة الممتحنة فى فرائضه و نوافله امتحن الله قلبه للاءيمان و نور له ،بصره و لايصيبه فقر ابدا ولاجنون فى بدنه ولافى ولده
از ابوحمزه ثمالى روايت شده كه امام سجاد (ع ) فرمود: هركس در نمازهاى واجب نافله ،خود سوره (ممتحنه ) را قرائت كند، خداوند قلب و را به ايمان آزموده و ديده اش رانورانى كرده و فقر و ديوانگى به او و فرزندش راه نيابد. (ثوابالاعمال ،ص 265).
1742 - سوره صف
عن ابى بصير، عن ابى جعفر - عليه السلام -قال :
من قراء سورة الصف و ادمن قراءتها فى فرائضها و نوافله صفه الله مع ملائكته وانبيائه و انبيائه المرسلين ان شاء الله
از ابوبصير روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس سوره (صف ) را تلاوتكند و در نمازهاى واجب و نافله خود به قرائت آن مداومت نمايد خداوند او را در صففرشتگان و پيامبران مرسل خود آورد، ان شاء الله . (ثوابالاعمال ،ص 266).
1743 - سوره هاى جمعه اعلى و منافقين در نماز جمعه
عن منصور بن حازم ، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من الواجب على كل مؤ من اذا كان لنا شيعة ان يقراء فى ليلة الجمعة بالجمعة و سبحاسم ربك الاعلى و فى صلاة الظهر بالجمعة و فى المنافقين فاذافعل ذلك فكانما يعمل بعمل رسول الله -صلى الله عليه وآله - و كان جزاؤ ه و ثوابهعلى الله الجنة
از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: از جمله واجبات بر هر فردمؤ من كه از پيروان ما باشد، آن است كه در شب جمعه (در نماز)سوره جمعه را (در ركعتاول ) و سوره اعلى را (در ركعت دوم ) بخواند، و درظهر روز جمعه (در ركعتاول ) سوره جمعه (و در ركعت دوم ) سوره منافقين را قرائت كند، پس چون چنين كند، گويىعملى مانند عمل رسول خدا(ص ) انجام داده است و ثواب و پاداشش برخداوند بهشت خواهدبود. (ثواب الاعمال ،ص 266).
1745 - سوره هاى طلاق و تحريم
عن الحسين بن ابى العلاء عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء سورة الطلاق و التحريم فى فريضة اعاذه الله من ان يكون يوم القيامة ممنيخاف او يحزن ، و عوفى من النار، و ادخله الله الجنة بتلاوته اياهما و محافظته عليهمالاءنهما للنبى -صلى الله عليه وآله -؛
از حسين بن ابى العلاء روايت شده كه امام صادق (ع ) فرمود: هركه سوره طلاق و تحريمرا در نمازهاى واجب خود بخواند، خدا او را در پناه خود گيرد از اين كه در روز قيامت ازكسانى باشد كه بترسد يا محزون شود و از آتش دوزخ معاف و از گزندش ايمن باشد وخداوند براى خواندن او اين دو سوره را و محافظتش از آنها او را به بهشت برد؛ زيرا ايندو سوره متعلق به پيغمبر(ص ) است .(ثواب الاعمال ،ص 267).
1746 - سوره تغابن
عن ابى بصير، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء سورد التغابن فى فريضته كانت شفيعة له يوم القيامة و شاهدعدل عند من يجيز شهادتها ثم لاتفارقه حتى تدخله الجنة
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هر كس سوره تغابن را در نمازواجبش قرائت كند، آن سوره روز قيامت شفيع او خواهد بود و خود شاهد عادلى است نزد آنكس كه شهادتش را نافذ داند، و از وى جدا نگردد تا وارد بهشتش سازد. (ثوابالاعمال ،ص 267).
1747 - سوره ملك
عن ابى بصير، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من اقراء (تبارك الذى بيده الملك ) فى المكتوبةقبل ان ينام لم يزل فى امان الله حتى يصبح و فى امانه يوم القيامة حتىيدخل الجنة
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره (تبارك الذى بيدهالملك ) را در نماز واجب خود قبل از آنكه بخوابد (يعنى نماز عشاء) بخواند، همواره درامان خدا باشد تا صبح كند، و در قيامت نيز در امان خداست تا به بهشت رود. (ثوابالاعمال ،ص 268).
1748 - سوره ن والقلم
عن على بن ميمون الصائغ قال : قال ابوعبدالله - عليه السلام
من قراء سورة : ن و القلم فى فريضة او نافلة امنه الله -عزوجل - من ان يصيبة فقر ابدا و اعاذه الله اذمات من ضمة القبر
از على بن ميمون روايت شد است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره (ن والقلم ) رادر نمازهاى واجب و نافله هاى خود قرائت كند، خداوند بزرگ ، همواره او را از اين كه دچارتنگدستى و نادارى شود حفظ فرمايد، و چون از دنيا رود از عذاب قبر وفشارش او راپناهدهد. (ثواب الاعمال ،ص 268).
1749 - سوره حاقه
عن جابر، عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
اكثر و اقرءة سورة الحاقة فان قراءتها فى الفرائضوالنوافل من الايمان بالله و رسوله لاءنها انماانزلت فى اميرالمؤ منين - عليه السلام -و معاوية و لم يسب قاريها دينه حتى يلقى الله -عزوجل -
از جابر جعفى روايت شده كه امام باقر (ع ) فرمود: سوره (الحاقه ) را بسيار قرائتكنيد؛ زيرا قرائت آن در نمازهاى واجب و مستحب از آثار و علايم ايمان به خدا ورسول است زيرا اين سوره درباره على (ع ) و دشمنش معاويه فرود آمده است و قارى آن تاروزى كه جزاى خداوند را ديدار كند، بى دين نگردد. (ثوابالاعمال ،ص 269).
1750 - سوره نوح
عن الحسين بن هاشم ، عن ابيه عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من كان يومن بالله و يقراء كتابه لايدع قراءة سورة (انا ارسلنا نوحا الى قومه) فاءى عبد قراءها محتسبا صابرا فى فريضة او نافلة اسكنه الله تعالى مساكنالابرار و اعطاه ثلاث جنان مع جنته كرامة من الله و زوجه مائتى حوراء و اربعة الاف ثيبان شاء الله
از هاشم بن حيان روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس به خداوند ايمان دارد وكتاب او را تلاوت مى كند سوره (انا ارسلنا نوحا الى قومه ) را ترك نكند، و هر بندهاى كه از روى اخلاص و براى حق در يك نماز واجب و يا مستحب آن را بخواند خداوند او را درقيامت در جايگاه بندگان نيك و صالح خود مسكن دهد، و سه باغستان در بهشت به وى كرامتفرمايد علاوه بر بهشتى كه منزلگاه اوست ، و نيز دويست حورى بكر و چهارهزار حوريهشوهر ديده به همسرى به وى دهد، ان شاء الله (ثوابالاعمال ،ص 270)
1751 - سوره دهر
قال الصادق - عليه السلام
انا ضامن لكل من كان من شيعتنا اذا قراء فى صلاة الغداة نم يوم الخميسهل اتى عل الانسان ثم مات من يومه او ليلة انيدخل الجنة امنا بغير حساب على ما فيه من ذنوب و عيوب ، و لم ينشر الله له ديوانالحساب يوم القيامة ، ولايساءل مسئلة القبر، و ان عاش كان محفوظا مستورا مصروفا عنهافات الدنيا كلها، و لم يتعرض له شى ء من هوام الارض الى الخميس الثانى انشاء الله
هركس از شيعيان ماكه در نماز ظهر روز پنج شنبه ، سوره(هل اتى على الانسان ) را بخواند و درهمان روز يا شبش بميرد، من ضامنم كه بدونحساب و ايمن وارد بهشت شود، با اين كه گناهان و عيوبى داشته باشد و خداوند كتابحسابش را در قيامت منتشر نمى كند و سؤ ال قبر از او نمى شود و اگر زنده بماند، از همهآفتهاى دنيا محفوظ و مصون ماند و حيوانى از درنده هاى زمين تا پنج شنبه بعد متعرض اونمى گردد ان شاء الله (بحارالانوار، ج 85،ص 66).
1752 - سوره مزمل در نماز عشاء
عن منصور بن حازم عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء سورة المزمل فى العشاء الاخرة او فى آخرالليل كان له الليل و النهار شاهدين مع سورةالمزمل و احياه الله حياة طيبة و اماته ميتة طيبة
از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هر كس در نماز عشاى خود، يادرآخر شب سوره (مزمل را تلاوت نمايد، شب و روز همراه با معيت سوره(مزمل ) براى وى شهادت دهند، و خداوند او را زنده بدارد به زندگى شايسته و پاك ،و بميراند، به مردن پاك و طيب . (ثواب الاعمال ،ص 271).
1735 - سوره مدثر
عن محمد بن مسلم عن ابى جعفر محمد الباقر - عليه السلام -قال :
من قراء فى الفريضة سورة المدثر كان حقا على الله -عزوجل - ان يجعله مع محمد -صلى الله عليه وآله - فى درجته و لاتدر تدركه فى الحياةالدنيا شقاء ابدا ان شاءالله
از محمد بن مسلم روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس در نماز واجبش سوره(مدثر) را قرائت كند، بر خداوند حق است كه او را همجوار پيغمبر(ص ) فرمايد در هماندرجه اى كه اوست ، و در زندگى اين دنيايش هرگز بدبختى وشقاوت بدو راه نيابد، انشاء الله (ثواب الاعمال ،ص 271).
1745 - سوره هاى انفطار و انشقاق
عن الحسين بن ابى العلاء قال : سمعت اباعبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء هاتين السورتين جعلهما نصب عينيه فى صلاة الفريضة و النافلة (اذاالسماء انفطرت ) و (اذا السماء انشقت ) لم يحجبه الله من حاجته و لم يحجزه من اللهحاجز، و لم يزل ينظر (الى الله و ينظر) الله اليه حتى يفرغ من حساب الناس
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس دو سوره (اذاالسماء انفطرت ) و (اذا السماء انشقت ) را تلاوت كند و اين دو را در نمازهاى واجب ومستحب نصب عين خود قرار دهد، خداوند او را از خواسته اش محجوب نكند و هيچ چيز بين او وخداوند مانع نشود و پيوسته به كرامات خداوند بنگرد و خداىمتعال بدو نظر رحمت افكند تا هنگامى كه از حساب مردمان فارغ شود.(ثوابالاعمال ،ص 274).
1755 - سوره مطففين
عن صفوان الجمال ، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء فى الفريضة (ويل للمصفين ) اعطاه الله الامن يوم القيامة من النار و لمتره ولاتراها و لم يمر على جسر ولايحاسب يوم القيامة
از صفان جمال روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس كه در نماز واجب خودسوره (ويل للمصففين ) راقرائت كند، خداوند در قيامت برات ايمنى از آتش را بدو كرامتفرمايد، به قسمتى كه نه آتش او را ببيند و نه وى آتش را، و از پلى كه روى جهنم استعبور نكند، و حسابش را نكشند. (ثواب الاعمال ،ص 274).
1756 - سوره بروج
عن يونس بن ظبيان ، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء (والسماء ذات البروج ) فى فرائضه - فانها سورة النبيين - كانمحشره و موقفه مع النبيين و المرسلين و الصالحين
از يونس بن ظبيان روايت شده كه مام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره (والسماء ذاتالبروج ) را در نمازهاى واجب خويش تلاوت نمايد، بدين جهت كه اين سوره پيغمبراناست - در محشر و موقف حساب ، با انبيا و فرستادگان و شايستگان خواهد بود (ثوابالاعمال ،ص 274).
1757 - سوره طارق
عن المعلى بن خنيس ، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من كانت قراءته فى فرائضه بالسماء و الطارق كانت له عندالله يوم القيامة جاه ومنزلة و كان من رفقاء النبيين و اصحابهم فى الجنة
از معلى بن خنيس روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس كه قرائتش در نمازهاىواجب سوره (والسماء و الطارق ) باشد، نزد خداوند روز قيامت داراى مقام و منزلتىاست ، ودر بهشت از همدمان پيمبران (ع ) و ياران آنها خواهد بود. (ثوابالاعمال ،ص 527).
1758 - سوره اعلى
عن ابى بصير، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء (سبح اسم ربك الاعلى ) فى فريضة او نافلةقيل له يوم القيامة ادخل الجنة من اى ابواب الجنة شئت ان شاءالله
از ابوبصير روايت شده كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس در نماز واجب يامستحب خود سوره (سبح اسم ربك الاعلى ) را تلاوت كند، روز قيامت به او گفته مىشود: از هر درى از درهاى بهشت كه خواهى داخل شو، به يارى خداوند. (ثوابالاعمال ،ص 275).
1759 - سوره غاشيه
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من ادنم قراءة (هل اتاك حديث الغاشية ) فى فريضة او نافلة عشاه الله برحمتهفى الدنيا و الاخرة ، و اتاه الامن يوم القيامة من عذاب النار
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس به خواندن سوره(هل اتاك حديث الغاشية ) در يكى از نمازهاى پنجگانه يا نافله هاى خود مداومت كند،خداوند در دو سرا او را به رحمت خود سراپا بپوشاند و روز قيامت برات آزادى از آتشدوزخ و عذاب به وى كرامت فرمايد. (ثواب الاعمال ،ص 276).
1760 - سوره فجر
عن داود بن فرقد، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
اقرؤ وا سورة الفجر فى فرائضكم و نوافلكم فانها سورة الحسين بن على - عليهالسلام - من قراءها كان مع الحسين - عليه السلام - يوم القيمة فى درجته من الجنة ، انالله - عزوجل - عزيز حكيم
از داود بن فرقد روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: سوره فجر را در نمازهاىواجب و مستحب خود بخوانيد، زيرا اين سوره متعلق به حسين على (ع ) است هر كس آن راقرائت كند، در قيامت با حسين (ع ) و در جوار وى و همان درجه اى از بهشت كه اومنزل گزيده ، باشد و خداوند عزيز حكيم است . (ثوابالاعمال ،ص 276).
1761 - سوره بلد
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من كان قراءته فى فريضته (لااقسم بهذا البلد) كان فى الدنيا معروفا انهكان من الصالحين ، و كان فى الاخرة معروفا له من الله مكانا و كان يوم القيامة من رفقاءالنبيين و الشهداء والصالحين
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس قرائتش در نمازهاىپنجگانه سوره (لااقسم بهذا البلد) باشد، در اين جهان از شايستگان معروف شود ودر جهان ديگر از كسانى باشد كه معروف است نزد خدا مكانتى دارند ودر آنجا از همدمان وهمنشينان پيغمبران و شهيدان و شايستگان خواهد بود. (ثوابالاعمال ،ص 277).
1762 - سوره تين
عن شعيب العقر قوفى ، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء (والتين ) فى فرائضه و نوافله اعطى من الجنة حيث يرضى
از شعيب عقرقونى روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در نمازهاى واجب يانافله اش سوره (والتين ) را بخواند، هركجا از بهشت را كه بپسند بدو خواهند داد.(ثواب الاعمال ،ص 278).
1763 - سوره قدر عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء (انا انزلناه ) فى فريضة من فرائض الله نادى مناد: ياعبدالله غفر اللهلك ما مصى فاستاءنف العمل
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در يكى ازنمازهاى واجب سوره (اناانزلناه ) را قرائت كند، منادى حق ندا در دهد: (اى بنده خدا!خداوند گناهان پيشين تو را بيامرزيد، عمل از سرگير). (ثوابالاعمال ،ص 279).
1764 - سوره قدر و استجابت دعا
عن ابى جعفر الجواد - عليه السلام - قال :
من قراء سورة القدر فى صلاة رفعت فى عليين مقبولة مضاعفة و من قراءها ثم دعارفع دعاؤ ه الى اللوح ، المحفوظ مستجابا
كسى كه سوره (قدر) را در نمازى بخواند، آن نماز،مقبول و با پاداشى چند برابر به بالا برده مى شود و كسى كه آن را بخواند و سپسدعا كند، دعايش در حالى كه مستجاب است به لوح محفوظ برده مى شود. (بحارالانوار، ج85،ص 66)
1765 - سوره زلزلة
عن على بن معبد، عن ابيه ، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
لاتملوا من قراءة (اذا زلزلت الارض ) فان من كانت قراءته فى نوافله لم يصبهالله - عزوجل - بزلزلة ابدا، و لم يمت بها، ولابصاعقة ، ولا بافة من افات الدنيا، فاذامات امر به الى الجنة فيقول الله : عبدى ! ابحتك جنتى فاسكن منها حيث شئت و هويت ،لاممنوعا و لامدفوعا
از معبد بغدادى روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: از قرائت سوره (اذا زلزلتالارض ) خسته نشويد؛ زيرا هركه قرائتش درنافله اين سوره باشد خداوند هرگز وىرا با زلزله و صاعقه و آفات و آسيبهاى دنيايى هلاك نسازد و چون از دنيا برود، فرمانرفتن به بهشت يابد. (آنگاه خداوند بزرگ فرمايد: (اى بنده من ! بهشتم را بر تومباح ساختم ، هركجا از آن كه خواهى منزل گزين ، بدون آن كه كسى منع يا دورت كند).(ثواب الاعمال ،ص 280).
1766 - سوره تكاثر
عن شعيب عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
من قراء سورة الهيكم التكاثر فى فريضة كتب الله له ثواب و اجر مائة شهيد، و منقرءها فى نافلة كتب الله له ثواب خمسين شهيدا و صلى معه فى فريضة اربعون صفامن الملائكة ان شاءالله
از شعيب روايت شده است كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس سوره (الهيكمالتكاثر) را در نماز واجب خود بخواند، خداوند براى او ثواب و مزد يكصد شهيد ثبتفرمايد و هركس در نماز نافله آن را بخواند، ثواب پنجاه شهيد براى بنويسد، وبعلاوه ، با وى در نماز واجبش چهل صف از فرشتگان همراه باشند. (ثوابالاعمال ،ص 281).
1767 - سوره مصر
عن الحسين بن ابى العلاء، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء (و العصر) فى نوافله بعثه الله يوم القيامة مشرقا وجهه ، ضاحكا سنةقريرا عينه حتى يدخل الجنة
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه حضرت صادق (ع ) فرمود: هركس سوره(والعصر) را در نافله هاى خود قرائت كند، خداوند روز قيامت او را با چهره اى تابناكو لبى خندان و چشمى روشن از گور برانگيزد، تا با اينحال وارد بهشت گردد. (ثواب الاعمال ،ص 282).
1768 - سوره فيل
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء فى فرائضه (الم تركيف فعل ربك باءصحابالفيل ) شهد له يوم القيامة كل سهل و حبل و مدر باءنه كان من المصلين ، و ينادى له يومالقيامة مناد: (صدقتم على عبدى قبلت شهادتكم له وعليه ، ادخلوه الجنة و لاتحاسبوافانه ممن احبه و احب عمله
از ابوبصير روايت شده كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس در نمازهاى واجبخود سوره (الم تركيف فعل ربك باءصحابالفيل ) را بخواند، شهادت بدهد در قيامت به نفع وى هر دشت و كوه و ريگزارى بهاينكه وى از نمازگزان است ، و منادى حق ندا دهد، كه : (راست گفتيد درباره بنده من ،شهادتتان در حق او پذيرفته گشت او را داخل بهشت گردانيد و از او حساب نكشيد، زيرا ازكسانى است كه من او وعملش را دوست ميدارم ). (ثوابالاعمال ، ص 283).
1770 - سوره ماعون
عن عمروبن حارث عن ابى جعفر - عليه السلام -قال :
من قراء سورة (ارايت الذى يكذب بالدين ) فى فرائضه و نوافله كان فيمنقبل الله - عزوجل - صلاته و صيامه و لم يحاسبه بما كان منه فى الحياة الدنيا
از عمروبن حارث روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس سوره (ارايت الذىيكذب بالدين ) را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود قرائت كند، از كسانى باشد كهخداوند نماز و روزه اش را قبول فرموده و حساب آنچه را(از گناهان ) كه در دنيا از وىسرزده ، نخواهد كشيد. (ثواب الاعمال ، ص 284).
1771 - سوره هاى كافرون و توحيد
عن الحسين ابى العلاء عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء (قل يا ايها الكافرون ) و (قل هوالله احد) فى فريضه من الفرائضغفر الله له و لوالديه و ما ولدا وان كان شقيا محى من ديوان الاشقياء و اثبت فى ديوانالسعداء و احياه الله سعيدا، و اماته شهيدا و بعثه شهيدا
از حسين بن ابى العلاء روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس سوره(قل يا ايهاالكافرون ) و (قل هوالله احد) را در يك نماز واجب خود بخواند، خداونداو و پدر و مادرش را و اولاد آن دو همه را بيامرزد، و چنانچه از اشقيا باشد، نام او را ازديوان آنها محو كند، و در ديوان سعدا ثبت فرمايد، و او را در اين جهان سعادتمند بدارد، وشهيد بميراند، و شيد محشور فرمايد. (ثوابالاعمال ، ص 285).
1772 - سوره كوثر
عن ابى بصير عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من كان قراءته (انا اعطيناك الكوثر) فى فرائضه و نوافله سقاه الله منالكوثر يوم القيامة و كان محدثه عندرسول الله -صلى الله عليه وآله - فىاصل طوبى
از ابوبصير روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس در نمازهاى واجب و مستحبخود سوره (انا اعطيناك الكوثر) را قرائت نمايد، خداوند او را در قيامت از حوض ‍كوثر سيراب فرمايد، و محفلش با رسول خدا (ص ) زير شجره طوبى باشد. (ثوابالاعمال ، ص 285).
1773 - سوره ناصر
عن كرام الخثعمى عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من قراء (اذا جاء نصرالله و الفتح ) فى نافلة او فريضة نصره الله على جميعاعدائه و جاء يوم القيامة و معه كتابه ينطق قد اخرجه الله من جوف قبره فيه امان من جسرجهنم و من النار و من زفير جهنم فلا يمر على شى ء يوم القيامة الابشره و اخبرهبكل خير حتى يدخل الجنة و يفتح له فى الدنيا من اسباب الخير ما لم يتمن و لم يخطر علىقلبه
از كرام خثعمى روايت شده است كه امام صادق - عليه السلام - فرمود: هركس سوره (اذاجاء نصر الله و الفتح ) را در نمازهاى مستحب يا واجب خود بخواند، خداوند وى را عليههمه دشمنانش يارى فرمايد، و روز قيامت با نامه اى گويا كه خداوند از قبر او بيرونآورده باشد به محشر آيد، و آن امان نامه اى است براى عبور ازپل دوزخ و از آتش و خروش ‍ آن ، و در آن روز بر هيچ چيز نگذرد، جز اينكه وى را به هرخير و نيكى مژده دهد تا اينكه داخل بهشت شود و در اين جهان درهاى خير به روى اوبازگردد، آن قدر كه هرگز آرزو نداشته و بر قلبش نكرده باشد. (ثوابالاعمال ، ص 286).
1774 - سوره توحيد در همه نمازها
عن منصور بن حازم عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من مضى به يوم واحد فصلى فيه خمس صلوات و لم يقراء فيها ب‍(قل هوالله احد) قيل له : يا عبدالله لست من الصلين
از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس روزى بر او بگذرد وپنج نوبت نمازبگزراد و سوره (قل هوالله احد) را در آنهاقرائت نكند، بدو خطابشود: (اى بنده خدا! تو از نمازگزارن نيستى ). (ثوابالاعمال ، ص 287).
1775 - سوره توحيد بعد ازنماز
عن ابى بكر الحضرمى عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من كان يؤ من بالله و اليوم الاخر فلا يدع ان يقراء فى دبر الفريضة ب‍(قل هوالله الحد) فانه من قراءها جمع الله له خير الدنيا و الاخرة ، و غفر الله لهولوالديه و ماولدا
از ابوبكر حضرمى روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس به خداوند و روزجزا ايمان دارد، خواندن (قل هوالله احد) را بعد از نمازهاى واجب خود ترك نكند ؛ زيراهكه بعد از نماز آن را تلاوت كند، خداوند خير دنيا و آخرت رابراى او فراهم آورد و او وپدر ومادرش و فرزندان پدر و مادرش همه را بيامرزد.(ثوابالاعمال ، ص ‍ 287).
1776 - سوره توحيد ورفع گرفتارى
عن هارون بن خارجة عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من اصابه مرض او شدة و لم يقراء فى مرضه او شدته ب‍(قل هوالله احد) ثم مات فى مرضه او فى تلك الشدة التى نزلت به فهو مناهل النار)
و از هارون بن خارجه روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس را مرضى ياگرفتارى پيش آيد و براى رفع آن (قل هوالله احد) را نخواند و در آن حادثه بميرد،اهل آش ‍ است . (ثواب الاعمال ، ص 287).
1777 - تاءثير ترك سوره توحيد
عن اسحاق بن عمار، عن ابى عبدالله - عليه السلام -قال :
من مضت له جمعة و لم يقراء فيها ب‍ (قل هوالله احد) ثم مات ، مات على دين ابىلهب
از اسحاق بن عمار روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: هركس هفته اى بر او بگذردو سوره (قل هوالله احد) را (دانسته ) در آن (نماز) نخواندو بميرد، بر دين ابوبلهبمرده است . (ثواب الاعمال ، ص 287).
1778 - سوره توحيد و آمرزش گناهان
عن اميرالمؤ منين ، - عليه السلام - قال : قالرسول الله -صلى الله عليه وآله -:
من قراء (قل هوالله احد) ماءئة مرة حين ياءخذ مضجعه غفرالله له ذنوب خمسين سنة
از على (ع ) روايت شده است كه رسول خدا (ص ) فرمود: هركس هنگام خواب صد بار سوره(قل هوالله احد) را بخواند، گناه پنجاه سال او آمرزيده شود. (ثوابالاعمال ، ص ‍ 288).
1779 - خواندن سوره توحيد در همه حال
عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيه - عليهماالسلام -قال
ان النبى -صلى الله عليه وآله - صلى على سعدبن معاذفقال : لقد وافا من الملائكة تسعون الف ملك و فيهمجبرئيل - عليه السلام - يصلون عليه ، فقلت له :ياجبرئيل استحق صلاتكم عليه ؟ فقال : بقراءة(قل هوالله احد) قائما وقاعدا و راكبا و ماشيا و ذاهبا و جائبا
از سكونى از حضرت صادق از پدرش (ع ) روايت شده است كهرسول خدا (ص ) برجنازه سعدبن معاذ نماز گزارد و فرمود: نود هزار ملك بر او نمازخواندند، كه جبرئيل در ميان ايشان بود رسول خدا گويد: (پرسيدم ازجبرئيل كه به چه عمل وى مستحق اين شده كه شما بر او نماز گزارديد؟) گفت : (بهسبب اينكه (قل هو الله احد) را ايستاده و نشسته و سواره و پياده و درحال رفتن و در حال بازگشتن و در همه حال مى خواند. (ثوابالاعمال ، ص 289).
1780 - سوره توحيد بعد از نماز صبح
عن عبدالله بن حى قال : سمعت اميرالمؤ منين - عليه السلام -يقول :
من قراء (قل هوالله احد) احدى عشرة مرة فى دبر الفجر لم يتبعه فى ذلك اليومذنب و ان رعم انف الشيطان
از عبدالله بن وحى روايت شده است كه گفت : از اميرالمؤ منى (ع ) شنيدم كه مى فرمود:هركس (قل هوالله احد) را يازده باز بعد از نماز صبح بخواند، در آن روز به گناهىدچار يا آلوده نشود؛ هرچند اين برخلاف ميل شيطان است . (ثوابالاعمال ، ص 289).
1781 - سوره توحيد و دفع بلا
عن ابراهيم بن مهزم عن رجل سمع اباالحسن - عليه السلام -يقول :
من قدم (قل هوالله احد) بينه و بين جبار منعه بقراءتها بين يديه و من خلفه و عنيمينه و عن شماله فاذا فعل ذلك رزقة الله خيره ، و منعه شره وقال : اذا خفت امرا فاقراء اية من القرآن من حيث شئت ثمقال : اللهم اكشف عنى البلاء ثلاث مرات
از ابراهيم بن مهزم نقل شده است كه مردى گفت : شنيدم از موسى بن جعفر (ع ) فرمود:هركس پيش از آن كه برجبارى وارد شود، سوره(قل هوالله احد) راتلاوت كند، خدا او را از هر جانب ، پيش رو، و پشت سر و سمت راست وچپ از شر آن جبار محفوظ فرمايد، و چون چنين كند، خداوند نيكى آن جبار را نصيبش گرداند،و شرش را از وى دفع نمايد. و نيز فرمود: هرگاه از امرى بترسى ، صد آيه از قرآنتلاوت كن ، از هركجا كه خواهى ،آنگاه سه بار بگو: (اللهم اكشف عنى البلاء) (يعنىخداوندا! اين بلا را از من دور گردان ). (ثوابالاعمال ، ص 289).
1782 - عظمت سوره توحيد
قال على بن الحسين - عليه السلام -
ان الله - عزوجل - علم انه يكون فى آخر الزمان اقوام متعمقونفانزل الله قل هوالله و الايات من سورة الحديد
چون خداوند - عزوجل - مى دانست كه درآخرالزمان اقوامى به دنيا مى آيند كه درمسائل عقيدتى و علمى متفكر و متعمق اند سوره توحيد و آياتى از سوره حديدرانازل فرمود. (نورالثقلين ، ج 5، ص 706).
1783 - مداومت بر سوره توحيد
عن حفض بن غياث قال : سمعت اباعبدالله - عليه السلام -يقول لرجل
اتحب البقاء فى الدنيا؟ قال : ولم قال لقراءة(قل هوالله احد) فسكت عنه ، قم قال من بعد ساعة : يا حفض من مات اوليائنا و شيعتنا ولم يحسن القرآن علم فى قبره ليرفع الله فيه به درجته درجات الجنة على قدر عددآيات القران فيقال لقارى ء القران : اقراء وارق
حفص بن حارث مى گويد: شنيدم حضرت صادق (ع ) به مردى مى فرمود: توميل دارى هميشه در دنيا باقى باشى ؟ گفت : آرى فرمود: چرا؟ گفت : براى اينكه مكررسوره (قل هوالله احد) را قرائت كنم . حضرت اندكىتاءمل كرد، سپس فرمود: اى حفص ! هركس از دوستان و شيعيان ما بميرد و قرآن را درستنتواند بخواند در قبر به وى بياموزند تا خداوند بدان درجه او را در بهشت بالا برد؛زيرادرجات بهشت به عدد آيات قرآن است و به قارى گفته مى شود (بخوان و بالابرو) (ثواب الاعمال ، ص 290).
1784 - سوره هاى معوذتين
عن ابى جعفر - عليه السلام - قال :
من اوتر (بالمعوذتين ) و (قل هوالله احد)قيل له : (يا عبدالله ابشر فقد قبل الله وترك )
از ابوعبيده حذاء روايت شده است كه امام باقر (ع ) فرمود: هركس در سه ركعت ناز وتر(يعنى سه ركعت شفع و وتر نماز شب ) سوره هاى فلق ، ناس را با سوره توحيد قرائتكند، به او خطاب شود: (اى بنده خدا! مژده باد تو را كه خداوند وتر تو راقبول كرد). (ثواب الاعمال ، ص 291).
فصل سى ويكم ا:ركان نماز: ركوع
آيات :
170 - ركوع با ركوع كنندگان
واقيمواالصلوة و اتواالزكوة و اركعوا مع الراكعين
نماز را برپاى داريد و زكات بدهيد و ركوع كنيد با ركوع كنندگان . (سوره بقره آيه43).
171 - ركوع ياران محمد (ص )
محمد رسول الله والذين معه اشداء على الكفار رحماء بينهم تريهم ركعا سجدا يبتغونفضلا من الله و رضوانا سيماهم فى وجوههم من اثر السجود .
محمد فرستاده خدا است و كسانى كه با او هستند در برابر كفار سرسخت و شديد، و درميان خود مهربانند پيوسته آنها رادر حال ركوع و سجود مى بينى آنها هموارهفضل خدا و رضاى او را مى طلبند، نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است .(سوره فتح ، آيه 29).
172 - ركوع مايه رستگارى و نجات
ياايهاالذين امنوا اركعوا و اسجدوا و اعبدوا و افعلوا الخير لعلكم تفلحون ال هل
173 - ركوع ، راهى براى توبه
فاستغفر ربه و خر راكعا واناب
از اين رو، از پروردگار خويش طلب آمرزش نمود بر او پرستش كننده در افتاد و توبهكرد. (سوره ص ، آيه 24).
174 - ركوع حضرت مريم (س )
يامريم اقتنى لربك و اسجدى و اركعى مع الراكعين
اى مريم ! فرمانبدار خدا باش ، و سجده براى حضرت حق به جاى آور و بااهل ركوع و عبادت به ركوع و بندگى براى پروردگارت برخيز. (سورهآل عمران ، آيه 43).
175 - لجاجت كافران در ركوع
واذا قيل لهم اركعوا لايركعون
و هنگامى كه به آنها (كافران ) گفته شود: ركوع كنيد! ركوع نمى كنند. (سوره مرسلاتآيه 48).
176 - ذكر ركوع
فسبح باسم ربك العظيم
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن . (سوره واقعه ، آيه 74).
177 - ذكر سجده
سبح اسم ربك الاعلى
نام پروردگار بلند مرتبه ات را تسبيح كن . (سوره اعلى آيه 1).
احاديث :
1785 - ركوع كامل
قال الباقر - عليه السلام -
من اتم ركوعه لم يدخله وحشة القبر
هركس كه ركوعش تمام وكامل باشد، دچار وحشت قبر نمى شود. (مواعظ العدديه ، ص243).
1786 - تاءثير ركوع حقيقى
قال الصادق - عليه السلام -
لايركع عبدالله ركوعا على الحقيقة ، الازنية الله تعالى بنور بهائه و اظله فىضلال كبريائه و كساه كسوة اصفيائه
هيچ بنده اى براى خدا به حقيقت ركوع نكند مگر آن خداوند تعالى او را بهنورجمال خود بيارايد و در سايه كبريايى اش جاى دهد و جامه برگزيدگانش بپوشاند.(مصباح الشريعه ، ص ‍ 14).
1787 - اسرار به ركوع گفتن
قال العسكرى - عليه السلام - فى تفسيره
فاذا ركع قال الله تعالى لملائكته : يا ملائكتى ! اما ترون كيف تواضعلجلال عظمتى ؟ اشهدكم لاعظمته فى دار كبريايى و جلالى
پس هنگامى كه (نمازگزار) به ركوع رفت ، خداوند - تبارك و تعالى - خطاب بهملائكه مى كند و مى گويد: (اى ملائكه من ! آيا نمى بيند (بنده نمازگزار) چگونهبراى بزرگى و عظمت من تواضع مى كند؟ شما را گواه مى گيرم ، كه هرآينه او را دردار كبريايى و جلال خودم بزرگ سازم . (بحارالانوار، ج 82، ص 221).
1788 - اسرار سر از ركوع برداشتن
قال العسكرى - عليه السلام - فى تفسيره :
فاذا رفع راءسه من الركوع قال الله - تبارك و تعالى - لملائكته : اما ترون ياملائكتى كيف يقول : ارتفع عن اعدائك لما اتواضع لاوليائك و انتصب لخدمتك اشهدكم ياملائكتى ! لاجعلن ، جميل العاقبة له و لاصبرنه الى جنانى ؛
پس هنگامى كه (نمازگزار) سرش را از ركوع بلند كرد، خداوند خطاب به ملائكه خودمى كندو مى گويد: آيا نمى بينيد اى ملائكه من ! چگونه اين بنده ام مى گويد (خدايا)سرم را در مقابل دشمنان تو بلند كردم ، همچنان كه درمقابل دوستان تو تواضع نمودم و خود را براى خدمت تو آماده ساختم ؟ شما را گواه مىگيرم اى ملائكه من ! هرآينه عاقبت زيبا و خويب براى او قرار خواهم داد و بهشت را براى اوقرار خواهم داد. (بحارالانوار، ج 82، ص 221).
1780 - ركوع ناقص
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
من لم يتم وضوئه و ركوعه و خشوعه فصلاته خداج يعنى ناقصة غير تامة
كسى كه وضو و ركوع و خشوعش در نماز كامل نيست ، نمازش (خداج ) است ، يعنىناقص است و تمام نيست . (جامع الحديث الشيعه ، ج 4، ص 44).
1790 - تاءويل ركوع
قال على - عليه السلام -
ثم تاءويل مد عنقك فى الركوع تخطر فى نفسك امنت بك و لو ضربت عنقى ثمتاءويل رفع راءسك من الركوع اذا قلت ، (سمع الله لمن حمده ) الذى اخرجنى من العدمالى الوجود
معناى كشيدن گردن در ركوع اين است كه در ايمان به خدا استوارم ، اگر چه گردنم زدهشود، و معناى سر برداشتن از ركوع و گفتن (سمع الله ) اين است كه حمد وثناى ما رامى شنود، آن خدايى كه مرا از نيستى و عدم به وجود آورده است . (ميزان الحكمة ، ج 5، ص395).
1791 - نحوه قيام بعد از ركوع
عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
اذا رفعت راءسك من الركوع فاقم صلبك فانه لاصلاة لمن لايقيم صلبه
چون سر از ركوع بلند كردى ، كمرت را راست كن ، و بايست و زيرا كسى كه بعد ازركوع قيام نكند و از همان ركوع به سجده برود، نمازشباطل است . (اصول وافى ج 8، ص ‍ 703).
1792 - تاءثير ركوع كامل
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
خمس صلوات افتر ضهن الله - عزوجل - من احسن وضوء هن و صلاهن لوقتهن و اتمركوعهن و خشوعهن كان له على الله عهد ان يغفر له ، و من له فليس له على الله عهد، انشاء فقرله ، وان شاء عذبه
خداوند پنج نماز رابر مردم واجب گرداند، هرگاه كسى وضوى آنها را در دست به جاىآورد ودر وقت بخواند و ركوع و خشوعشان را كامل كند، خداوندمتعال ضامن است كه گناهانش را بيامرزد و كسى كه اين گونه (و در دست ) انجام ندهد،خداوند نسبت به او عهدى ندارد، اگر خواست او را مى آمرزد، واگر بخواهد، او را عذاب مىكند. (كنزالعمال ، ج 7، ص 276، ح 18860).