افتتاح اين كتاب بزرگ از لسان فطرت است ، و نيز نظرش به نعمتهاى خدا از آن جهتاست كه دار كرامت حق است . على بن ابى طالب ، سر حلقه عشاق خدا ، بهشت را براى بهشتنمى خواهد؛ چون دار كرامت است مى خواهد. ما بيچاره ها هر چه مى خواهيم براى خود مىخواهيم ؛ خدا را هم براى خود مى خواهيم . عشاقجمال ازل ، هر چه مى خواهند نه چون جاى خورد و خوراك حيوانى . ما حيوانات چراگاه بهشتو مراتع آن را مى خواهيم و در بهشت هم بيش از آن مقامى نداريم . آنان بهشت و هر چه هستبراى دوست مى خواهند ، و همه چيز را وسيله براى دوست و معرفت و انقطاع به كوى اوقرار مى دهند.
بارالها! ما را از اين غفلت و خودخواهى نجات ده ، ودل ما را از اين اسارت به شهوات و انغمار در لذات بيرون آور.
پروردگارا! حجاب خودخواهى و خودبينى ، ما را ازوصول به بارگاه تو باز داشته و دل ما را از محبوب مطلق منصرف نموده تو خود اينحجاب را به دست قدرت خود بردار.