حضرت صادق عليه السلام فرمود: هرگاه اميرالمؤ منان عليه السلام بمنبر بلا ميرفتميفرمود: براى مسلمان سزاوار است كه از رفاقت با سه كس اجتناب كند: بى باك (درگفتار و كردار و هرزه )، و احمق ، و دروغگو، اما شخص بى باك و هرزه ، كار خو را براىتو زينت دهد، و دوست دارد كه تو هم مانند او باشى ، و در كار دين و آخرتت تو را يارىنكند، و رفاقت با او جفا و سخت دلى آرد، و رفت و آمدش براى تو ننگ و عار است ، و امااحمق پس او بخير و خوبى تو دستور ندهد، و در دفع شر از تو اميدى باو نيست ! اگرچه خود را بتعصب و رنج اندازد، و چه بسا بخواهد كه بتو سودى برساند (ولىبواسطه حماقتش ) بتو زيان رساند پس مرگ او بهتر از زندگيش باشد، و خموشيش بهاز سخن گفتن است ، و دورى اش به از نزديكى است ، و اما دروغگو هيچ گاه زندگىبهمراهى او برتر گواراتر نيست گفته تو را نزد ديگران برد، و حديث ديگران را نزدتو آرد، و هر گاه داستانى را بآخر رساند داستان ديگرى بدنبالش افزايد تا آنجا كهبسا رسالت گويد ولى باور نكنند، و ميان مردم دشمنى اندازد، و در سينه مردمان كينه هابروياند، پس از خدا بترسيد و خود با بپائيد (كه با چه كسى رفاقت مى كنيد و طرحدوستى مى افكنيد).

از حضرت صادق عليه السلام از پدرش حديث شده كه فرمود: پدرم على بن الحسين(عليهم السلام ) بمن فرمود: پنجكسى را در نظر داشته باش و با آنها همراه وهم صحبت ورفيق راه مشو، من گفتم پدر جان آنها چه كسانند؟ فرمود: بپرهيز از همراهى و رفاقت بادروغگو زيرا او بمنزله سرابى است كه دور را بتو نزديك و نزديك را بتو دور سازد، (وبواسطه حماقتش ) بتو زيان رساند، و بپرهيز از رفاقت با قاطع رحم زيرا او ميخواهدبتو سود رساند (و بواسطه حماقتش ) بتو زيان رساند، و بپرهيز از رفاقت با قاطعرحم زيرا من يافتم او را كه در سه جاى قرآن باو لعن شده است : خداىعزوجل فرموده است : ((پس آيا اميد داريد كه هرگاه بسرپرستى گمارده شديد آنكهتبهكارى كنيد در زمين و قطع رحم كنيد، آنانند كه خداوند لعنتشان كرده پس كرشان ساختو چشم هاى آنها را كور كرد)) (سوره محمد آيه 23) و نيزفرموده است : ((آنانكه مىشكنند پيمان خدا را پس از بستنش و ميبرند آنچه خداوند دستور داده كه پيوند باشد، وتبهكارى كنند در زمين آنان را است لعنت و براى ايشان است بدى آن سراى )) (سوره رعدآيه 24) و در سوره بقره (آيه 27) فرموده است : ((آنانكه پيمان خدا را پس از بستنشبشكنند و ببرند آنچه را خداوند دستور پيوندش ‍ داده و فساد كنند در زمين همانا آنند زيانكاران )).

شعيب عقر قوفى گويد: پرسيدم از حضرت صادق عليه السلام از گفتار خداىعزوجل (كه فرمايد): ((و بتحقيق فرو آورده است بر شما در كتاب كه اگر شنيديدبآيات خدا كفر ورزى مى شود يا استهزاء مى شود بدانها....)) تا آخر آيه (كه فرمايد:با ايشان ننشينيد، سوره نساء آيه 140).
حضرت فرمود: مقصود از اين گفتار اين است كه هرگاه شنيديد كه مردى حق را كنار ميكند ودروغ مى پندارد، و درباره امامان عليهم السلام بد مى گويد از نزد او برخيز و هم نشينبا و مشو، هر كه خواهد باشد.

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه ايمان بخدا و روز قيامت دارد در مجلسى كهامامى را مذمت كنند يا مؤ منى را عيب كنند ننشيند.

و نيز فرمود: كه اميرالمؤ منين عليه السلام فرموده : هر كه ايمان بخدا و روز جزا دارد درمكان تهمت و شك نايستد.