|
|
|
 |
|
 |
| |
6 بندگى بايد با تسليم قلبى همراه باشد. (اءعبد من المسلمين )
7 فلسفه ى بندگى خدا، ربوبيّت ومالكيّت اوست . (اءعبد ربّ وله كل شى ء)
8 هم خود را به كمال برسانيد و هم به كاملين ملحق شويد. (اءعبد من المسلمين )
9 همه چيز تحت تربيت اوست . (ربّ هذه البلدة )
10 مكّه ، احترام و جايگاه خاصّى دارد (حرّمها)
(92) وَاءَنْ اءَتْلُوَاْ الْقُرْءَانَ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِى لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَ‍آ اءَنَاْ مِنَ الْمُنذِرِينَ
ترجمه :
و (همچنين ماءمورم ) قرآن (را بر مردم ) تلاوت كنم . پس هر كس هدايت را بپذيرد تنها به سود خود پذيرفته وهركس گمراه شود، پس بگو: (من مسئول نيستم ، زيرا) من فقط هشداردهنده ام .
نكته ها :
O آغاز اين سوره درباره ى اهميّت قرآن بود؛ پايان آن نيز از قرآن كريم بحث مى كند. قرآن درباره ى تلاوت خودش مى فرمايد: (و ما تكون فى شاءن و ما تتلوا منه من قرآن و لاتعملون من عمل الاّ كنّا عليكم شهودا)(476) اى پيامبر! ما بر سه چيز گواهيم : الف : بر تمام كارهاى تو. ب : بر تلاوت قرآن تو. ج : بر تمام كارهايى كه شما مردم انجام مى دهيد. يعنى تمام شئون و كارهاى پيامبر و تمام كارهاى مردم در يك سو و تلاوت قرآن آن حضرت در سوى ديگر قرار گرفته و اين نشانه ى اهميّت بسيار زياد تلاوت قرآن است .
پيام ها :
1 آورنده ى قرآن ، بايد خود نيز اهل تلاوت باشد. (اتلوا القرآن )
2 مهم ترين ماءموريّت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بعد از توحيد، تلاوت آيات الهى بر مردم است . (اتلوا القرآن )
3 محور تبليغ بايد قرآن باشد. (اءن اتلوا القرآن فمن اهتدى ...)
4 وظيفه ى مبلّغ ، رساندن حقايق به مردم است ، پذيرش يا عدم پذيرش ، مربوط به خود آنهاست . (ان اتلوا القرآن فمن اهتدى ... و من ضلّ)
5 تلاوت قرآن ، مقدّمه ى هدايت است . (اتلوا القرآن فمن اهتدى )
6 سود و زيان ايمان يا كفر مردم ، به خود آنها برمى گردد. (لنفسه )
7 پيامبر مسئول گمراه شدگان نيست . (فقل انما انا من المنذرين )
(93) وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ ءَايَتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَمَا رَبُّكَ بِغَفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ترجمه :
وبگو: ستايش براى خداست . به زودى آياتش را به شما نشان خواهد داد و آن را خواهيد شناخت . وپروردگارت از آنچه انجام مى دهيد غافل نيست .
نكته ها :
O ((الحمدللّه ))، بهترين جمله براى ستايش الهى است كه هم بارها پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به گفتن آن ماءمور شده و هم در سوره ى حمد همه ى مسلمانان ، هر روز بايد آن را تكرار كنند.
O سعدى درباره ى غفلت انسان از عاقبت كارش مى گويد:
كنون بايد اى خفته بيدار بود
|
چو مرگ اندر آيد زخوابت چه سُود
|
تو غافل در انديشه ى سود و مال
|
كه سرمايه ى عمر شد پايمال
|
كنون كوش كاب از كمر در گذشت
|
نه وقتى كه سيلاب از سرگذشت
|
سكندر كه بر عالمى حكم داشت
|
در آن دم كه بگذشت عالم گذاشت
|
پيام ها :
1 رسالت الهى ، لطفى است كه بايد براى آن شكر كرد. (انّما اُمرت ... و قل الحمدللّه )
2 آنچه تاكنون از آيات الهى ديده ايد، گوشه اى از آنهاست ؛ آيات ديگرى نيز در آينده به شما نشان خواهد داد. (سيريكم آياته )
3 مهلت هاى الهى را نشانه ى غفلت خداوند نگيريد. (و ما ربّك بغافل )
4 نظارت دائمى خداوند، از شئون ربوبيّت اوست . (وما ربّك بغافل )
5 انسان در برابر اعمال خويش مسئول است . (وما ربّك بغافل عمّاتعملون )
6 از كفر و شرك مخالفان نگران نباش . (و ما ربّك بغافل عمّاتعملون )
|
|
|
|
 |
|
 |
|
