اين مطلب از دو راه بيان شده است : يكی از راه عدل الهی و اينكهخداوند به هر مخلوقی آنچه را كه استحقاق دارد و شايسته آن است عنايتمیكند ، ديگر از راه حكمت خداوند و اينكه ذات اقدس الهی مخلوقات رابرای غايت و هدفی آفريده است ، حكمت الهی ايجاب میكند كه موجودات رابه كمال لايق و غايت ممكنشان سوق دهد . قرآن كريم میگويد : اگر قيامت و حيات جاويد و سعادت جاويد و پاداشو كيفر اخروی نباشد بر ضد عدل خداوندی است و نوعی ظلم است و ظلم برخداوند نارواست ، و هم ميگويد اگر حيات جاويد و پايان ثابت و ابدی دركار نباشد خلقت عبث و پوچ است و عبثكاری بر خداوند نارواست .آياتی كه با تكيه بر عدل خداوندی و يا حكمت خداوندی ، بازگشت به خداو حيات جاويدان را امری حتمی و تخلف ناپذير خوانده است بسيار است .اكنون دو مورد از حكمت او : دو سوره قرآن میآوريم كه در هر دو مورد ، همبر عدل الهی تكيه شده است و هم بر حكمت او : . 1 در سوره مباركه " ص " پس از ذكر اين مطلب كه كسانی كه از راهخدا منحرف شدهاند ، به موجب اينكه روز حساب را فراموش كردهاند عذابشديد خواهند داشت ، در آيه 27 و 28 درباره روز حساب ( روز قيامت )چنين میفرمايد : « و ما خلقنا السماء و الارض و ما بينهما باطلا ذلك ظن الذين كفروافويل للذين كفروا من النار 0 ام نجعل الذين آمنوا و عملوا الصالحاتكالمفسدين فی الارض ام نجعل المتقين كالفجار ». |
