1- سفينة البحار،ج 2 ص 43.  2- صلوة الخاشعين آية اللّه دستغيب ، ص 59.  3- سيماى فرزانگان ، ص 159.  4- همان ماءحذ، ص 170.  5- بحارالانوار، ج 83، ص 21.  6- هود / 114.  7-تفسير منهاج الصادقين ، ج 4، ص 462.  8-نماز از ديدگاه قرآن و حديث ص 138.  9-لثالى الاخبار، ج 4، ص 205.  10-نماز از ديدگاه قرآن و حديث ، ص 154.  11- كنيه ابوبصير.  12-بحارالانوار، ج 82، ص 236.  13- واقع در ضلع شمالى غربى شهر قم كه راه آن كنارپل قديمى مى گذرد.  14- آثار الحجة ، ص 146.  15- الغدير، ج 4، صص 116 و 160.  16- تفسير ابوالفتح رازى ، ج 8، ص 123.  17- نساء / 48.  18- نساء/ 110.  19- زمره / 53.  20- آل عمران / 135.  21- هود / 114.  22- بحارالانوار، ج 82، ص /220.  23- همان ماءخذ، ص 204.  24- الكلام يجز الكلام ، ج 2، ص 35.  25- يعنى صِرف نماز و روزه نيست بلكهعمل ، نيت پاك مى خواهد.  26- تحف العقول .  27- داستانهاى صاحبدلان ، ج 2، ص 220.  28- دومين نايب خاص امام زمان عجل الله تعالى فرجه در غيبت صغرى . او بهسال 305 هجرى قمرى از دنيا رفت .  29- داستانهاى صاحبدلان ، ج 1، ص 131.  30- اعراف /31.  31- وسائل الشيعه ، ج 3، قسمت احكام ملابس .  32-داستان دوستان ، ج 1، ص 56.  33-اصول كافى ، ج 2، باب الكفر، حديث 9.  34- همان ماءخذ، ص 123، باب التواضع .  35- عنايت حضرت مهدى موعود (عج ) به علما و مراجع تقليد، ص 114.  36- داستان دوستان ، ج 3، ص 210.  37- تاريخ طبرى ، ج 2، ص 56.  38- نساء /86.  39- راه تكامل ، ج 1،ص 190.  40- داستان دوستان ، ج 4، ص 85.  41- الكنى والالقاب ، ج 2، ص 158.  42- داستان دوستان ، ج 5، ص 166.  43- در آن زمان راه مشهد به نيشابور يا تربت حيدرّيه از شريف آباد مى گذشت وبه شاه تقى مى رسيد و از راهى كه در اين زمان چند فرسنگ كوتاهتر بود، لكن از((كال طرق ))به آن طرف كوهستانى بود و در زمستان به علت بارش برف ، رفت و آمدبه سختى انجام مى گرفت .  44- منظور مرحوم حاج عبّاس تربتى است .  45- فضيلتهاى فراموش شده ، ص 127.  46- غلامرضا لطفى ، مسؤ ول گردان در هورالعظيم از ميبد يزد، مقاله در روزنامهاطلاعات مهر 72.  47- بحارالانوار، ج 71، ص 394.  48- داستان دوستان ، ج 1، ص 270.  49- ثواب الاعمال ، ج 2، ص 506.  50-وسائل الشيعه ، ج 5، ص 378.  51- پند تاريخ ، ج 2، ص 13 به نقل از وافى .  52- سفينة البحار، ج 2، ص 145.  53-پند تاريخ ، ج 5، ص 226.  54-واعظ خانواده ، ص 52 به نقل از كافى ، كتاب الصلوة .
   |