زمانى كه اميرالمؤ منين (ع ) از دنيا رفت ، امام حسن (ع ) بر منبر رفت و خطبه اى در نهايتفصاحت و بلاغت ادا نمود و فرمود: از ميان شما مفارقت كرده است مردى كه سبقت نگرفتهاند بر او در كمالات پيشينيان .⁽⁴⁶⁶⁾
به روايت ديگر: فرمود: ايها الناس در اين شب قرآننازل شد، در اين شب عيسى به آسمان بالا رفت ، در اين شب يوشع بن نون شهيد شد، دراين شب پدرم اميرالمؤ منين (ع ) شهيد شد، به خدا سوگند كه سبقت نخواهد گرفت بر اوبه سوى بهشت احدى از اوصياء كه پيش از او بوده اند و بعد از او خواهند بود، بهدرستى كه حضرت رسالت (ص ) چون او را به جنگى مى فرستاد، علم خود را به دست اومى داد، جبرييل از جانب راست او مى رفت و ميكاييل از جانب چپ او، بر نمى گشت تا حقتعالى فتح را بر دست او جارى مى كرد، طلا و نقره به ميراث نگذاشته است مگر هفتصددرهم كه از عطاهاى او زياده آمده بود، مى خواست كنيزى از براىاهل خود بخرد.⁽⁴⁶⁷⁾
به روايت ديگر: از براى ام كلثوم بخرد، به درستى كه در مصيبت اواهل مشرق و مغرب صاحب تعزيه اند، از خدا مى طلبند مزد صبر خود را، پس ‍ گريه بر آنحضرت غالب شد، و نتواست سخن بگويد، اهل مسجد خروش بر آوردند، پس فرمود: هر كهمرا شناسد شناسد، و هر كه نشناسد منم حسن پسر محمد مصطفى (صلى الله عليه و آله وسلم )، منم پسر بشير، منم پسر نذير، منم پسر داعى به سوى خدا، منم پسر سراج منير،منم پسر آن كسى كه حق تعالى او را براى رحمت عالميان فرستاد، منم ازاهل بيتى كه حق تعالى رجس را از ايشان دفع كرده و از گناهان پاك كرده است ايشان راپاك كردنى ، منم از اهل بيتى كه جبرييل بر ايشاننازل مى شد، منم از اهل بيتى كه حق تعالى مودت و ولايت ايشان را واجب گردانيده است چنانچه فرموده : قل لا اءساءلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى و من يقترف حسنه نزدله فيها حسنا ⁽⁴⁶⁸⁾ اين حسنه مودت مااهل بيت است .⁽⁴⁶⁹⁾
پس فرمود كه : خبر داد مرا جدم رسول خدا كه بعد از او دوازده امام ازاهل بيت و برگزيدگان او خواهند بود كه همه شهيد خواهند شد به شمشير يا به زهر،پس آن حضرت از منبر فرود آمد، مردم با او بيعت نمودند و وفا به بيعت خودنكردند.⁽⁴⁷⁰⁾