شكى نيست كه (فاطمه زهرا) عليهماالسلام در خانه اميرالمؤمنين فوق العاده صبر وشكيبايى داشت ، و با فقر مالى و عدم رفاه زندگى مدارا كرد و در برابر فشارهاىسياسى كه به امير مؤمنان وارد مى شد، و روح زهرا عليهماالسلام را به شدت آزار مىداد تحمل كرد! و در اين ميادين آن چنان امتحان داد كه ملائكه را به تعجب واداشت ، و تاريخاسلام را از اين حوادث تلخ شرمنده ساخت !!
فاطمه در حالى كه همسر اميرالمؤمنين بود از دشمنش سيلى خورد!! و قباله فدكش پارهگشت !! و خانه امنش كه ملائكه و عزرائيل بدون اجازه اش وارد نمى گشتند، مورد يورشوحشيانه قرار گرفت !! و (باب الله ) منزل وى به آتش كشيده شد، و جنينى را كهپيامبر محسنش ناميده بود در اثر حمله ناجوانمردانه شهيد و سقط گرديد!
زهرا همه اين ناملايمات را در دوران شوهردارىتحمل كرد، و هرگز در مقابل على (عليه السلام ) لب به شكايت باز نكرد!! و همه را در(خزانه اسرار) نگه داشت ، و روزى در پيشگاه الهى آنها را فاش خواهد كرد...
زهرا براى (ولايت على ) دست و پا مى زد و تاچهل شب به همراه على و دو فرزندش به در خانه هاى مهاجر و انصار مى رفت تا از آنانكمك گيرد و حق بر باد رفته ولايت را از غاصبين باز ستاند ولى نشد كه نشد!⁽¹⁷⁾
زهرا همان همسر با وفايى است كه چون على را به زور براى بيعت ستمگران به مسجدبردند، پيراهن رسول خدا را بر سر كرد، و دستهاى حسنين را به دست گرفت ، و خطاببه خليفه ديكتاتور فرمود: مى خواهى على را به شهادت رسانده مرا بيوه نموده وحسنينم را يتيم بنمايى ؟! و آنگاه دست على را گرفت ، و از مهلكه شياطين نجاتداد،⁽¹⁸⁾ و خطاب به قبر رسول خدا گفت :
(اى پدر، اى رسول خدا! بعد از تو چه مصيبت هايى راتحمل نموديم ! و ابوبكر و عمر چه فشارها و ستم هايى را در حق ما روا داشتند! سوگندبه خدا تا عمر دارم با آنان حرف نمى زنم !⁽¹⁹⁾ و سپس به على (عليه السلام )وصيت كرد كه آن دو بر پيكر پاك وى نماز نخوانند!)⁽²⁰⁾
زهرا با لباس وصله دار در خانه على (عليه السلام ) زندگى كرد، و در آن خانه فرشزينت و لباس نديد، و مزه لذائذ مادى را نچشيد.
على (عليه السلام ) نيز متقابلا در برابر محبت هاى زهرا و تحملات و شكيبايى وىقدردانى مى كرد، و پيوسته وجود زهرا را يكى از افتخارات خويش مى دانست ، و در محاجهو مناظره هايش با دشمنان ، اين موضوع را مورد تاءكيد قرار مى داد!
على (عليه السلام ) شخصا براى خود فاطمه زهرا بارها اين حقيقت را اظهار داشت ، و ازصبر و بردبارى وى سپاسگزارى فرمود، و تا او زنده بود على خود را نباخت ، و صبرو مقاومتش را از دست نداد... ولى پس از شهادت فاطمه ، گويا على (عليه السلام )ناتوان شده بود، و صبر و قرار نداشت ، و فراق فاطمه را پس از رحلترسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم از دردناكترين دردها توصيف مى كرد، و از خدابراى خويشتن صبر و حوصله در خواست مى نمود و بدين وسيله هم نقش فاطمه را متذكرمى شد، و هم سپاس وى را اظهار مى داشت !! و هنگامى كه همسر با وفايش را در زير خاكها مى گذاشت ، خطاب به قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم گفت :
(السلام عليك يا رسول الله ، عنى وعن ابنتك النازلة فى جوارك ، والسريعةاللحاق بك ، قل يا رسول الله عن صفيتك صبرى !! ورق عنها تجلدى ... فلقد استرجعتالوديعة ، واخذت الرهينة ، اما حزنى فسرمد، و اما ليلى فمسهد...) ⁽²¹⁾
سلام و درود من بر تو اى رسول خدا! و از دختر عزيزت كه پس از رحلتت به سرعت بهتو پيوست !
اى رسول خدا! در اثر مفارقت زهرا، توانم به ناتوانى و صبرم به كم صبرىتبديل گشته !! اى نجات دهنده عالم هستى ! امانت تو باز پس داده شد و گروت از منگرفته شد! اما بدان كه بعد از اين ديگر حزن و اندوه من هميشگى است ، و شب ها از فراقفاطمه خواب به چشمم نخواهد رفت !
اين عبارات مى رساند كه فاطمه تا چه حد در زندگى و روحيه و مقاومت على (عليهالسلام ) نقش اساسى داشته و اميرالمؤمنين تا چه ميزان به او علاقمند بوده ، و چه سانمحبتهاى او را فراموش ننموده است كه حتى پس از مرگ و شهادت وى نيز از آن حضرتتشكر مى نمايد!!
و همچنين در اين عبارات اشاره اى به قبر گم شده زهرا ديده مى شود، زيرا از واژه السلامو نازلة فى جوارك (نازل شده در كنارت ) استفاده مى گردد كه در كنار قبررسول الله دفن شده است .
و هنگام دفن زهرا يك مناجاتى هم با خدا كرد و گفت :
(اللهم انى راض عن ابنة نبيك ، اللهم آنهاقد اوحشت فانسها...) ⁽²²⁾
خدايا! من از دختر پيامبر تو راضى هستم ، بار الها! او از قبر مى ترسد، پس ‍ با او انسبگير و به وى آرامش ده .
اين فراز نيز مى رساند كه على (عليه السلام ) از فاطمه تشكر كرده است ، و رضايتخود را از او به پيشگاه الهى اعلام نموده ، و اشعار مى دارد كه : حتى فاطمه زهرا با آنعظمتش به رضايت على نيازمند است ! تا وى اعلان رضايت نموده ، و در وحشت قبر زهراتوصيه نمايد!!
چنانكه در صدر اين حديث مذكور از امام باقر (عليه السلام ) آمده است : هيچ چيز به اندازهرضايت شوهر در سعادت ابدى زن مؤ ثر نيست . ⁽²³⁾
پس نتيجه مى گيريم كه على (عليه السلام ) نه تنها در دوران حيات فاطمه از وىتشكر مى كرد، بلكه بعد از اين دوران نيز او را فراموش نكرد، و بارها از وى به نيكىياد مى فرمود...
همانطورى كه رسول خدا هم از زحمات و محبت هاى (خديجه كبرى ) سپاسگزارى مى كرد...⁽²⁴⁾
تهيه انار براى حضرت فاطمه (عليه السلام )
روزى اميرالمؤمنين (عليه السلام ) به خانه آمد، ديد كه حضرت فاطمه (عليه السلام )مريض و تب دار افتاده است ، سر خانم را به دامن گرفت و به رخسار او مى نگريست واشك از ديدگان مباركش جارى بود؛ چون زهرا كمى بهحال آمد، امام فرمود: چه ميل دارى ، از من بطلب . عرض ‍ كرد: چيزى نمى خواهم ، دوباره اماماصرار كرد؛ عرض كرد: چيزى نمى خواهم ؛ پدرمرسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: از شوهرت على (عليه السلام ) هرگزخواهش چيزى مكن كه مبادا خجالت بكشد؛ فرمود: به حق من ، آنچه مى خواهى بگو. عرضكرد: حالا كه قسم دادى ، اگر انارى باشد خوب است ؛ امام ازمنزل بيرون آمد و جوياى انار شد، عرض كردند:فصل انار گذشته لكن براى شمعون يهودى از طائف مقدارى انار آورده اند. امام خود را بهدر خانه شمعون رسانيد و در خانه اش را زد، شمعون بيرون آمد و تعجب كرد و عرض كرد:چه باعث شده كه در خانه ام تشريف آورديد؟ حضرت فرمود: شنيده ام از طائف انارىبرايتان آورده اند چنانچه از آن باقى باشد يكى را به من بفروش كه براى بيمارعزيزى مى خواهم .
عرض كرد: فدايت شوم ! آنچه بود فروختم ، حضرت فرمود: در خانه جستجو كن ، شايدباقى مانده باشد؛ عرض كرد: اطمينان دارم كه نيست ؛ زوجه اش پشت در ايستاده بود،عرض كرد: اى شمعون ! يك انار ذخيره در خانه است ، آنگاه انار را به نزد امام آورد، وحضرت چهار درهم ، عوض آن به شمعون دادند.
شمعون گفت : قيمتش نيم در هم است ، فرمود: چون عيالت انار را ذهيره كرده بقيه از براىاو باشد؛ انار را برداشت و به سوى خانه رهسپار شد، در اثناى راه ، ناله غريبى شنيده، و به طرف آن صدا رفت تا داخل خرابه اى شد، ديد كورى مريض و غريب از شدت ضعفمى نالد، حضرت در بالين او نشست و سر او را در كنار گرفت و جوياى احوالش شد.عرض كرد: اى جوان صالح ! از صالح ! از اهل مدائن هستم و قرض فراوانى دارم ، آمدم بهاين منطقه تا شايد اميرمؤمنان براى قرضم علاجى نمايد كه مريض شدم ، امام فرمود:چه ميل دارى ؟ عرض كرد: اگر انار باشد مايلم ، حضرت فرمود: يك انار در اين شهربود كه براى بيمارى تحصيل كرده ام لكن تو را محروم نمى كنم ، پس انار را دو نيمكرد و نصفى را به دهان مريض داد و نصف ديگر را براى فاطمه عليهماالسلام برداشت ؛آنگاه فرمود: چه ميل دارى ؟ عرض كرد: اگر نصف ديگر را حسان نمايى ممنونم .
حضرت سر به زير انداخت و به نفس خود خطاب كرد: اى على ! اين مريض در خرابهغريب و تنهاست ، سزاوار رعايت است ، شايد خداوند به جهت فاطمه عليهماالسلام وسيلهديگرى تهيه نمايد. پس نصف ديگر انار را به او داد تا تمام شد؛ مريض امام را دعا كردو امام رهسپار خانه شد، اما در اين فكر كه جواب فاطمه عليهماالسلام را چه بگويد.
متحيرانه آمد تا به در خانه رسيد، از داخل شدن به خانه حيا مى كرد، لذا سر از در خانهپيش برد كه ببيند فاطمه عليهماالسلام خواب است يا بيدار، ديد فاطمه عليهماالسلامتكيه كرده و عرق نموده ولى طبقى از انار فوق العاده نزدش است وتناول مى كند. خوشحال ، داخل خانه شد و از واقعه جويا شد؛ فاطمه عليهماالسلام عرضكرد: يا ابن عم ! چون تشريف برديد زمانى نكشيد كه ناگاه در خانه را زدند؛ فضهرفت ، ديد شخصى است كه به در خانه ، طبقى انار آورده است ، گفت : اين طبق انار رااميرالمؤمنين براى فاطمه عليهماالسلام فرستاده است .⁽²⁵⁾