|
|
|
 |
|
 |
| |
چهل حديث گهربار، از اميرمؤمنان على عليه السّلام
41 قالَ الاْ مامُ علىٍّّ بن أبي طالِب ، أميرُ الْمُؤْمِنينَ صَلَواتُ اللّهِ وَسَلامُهُ عَلَيْهِ:
إغْتَنِمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْسَةِ مَواطِنَ: عِنْدَ قِرائَةِ الْقُرْآنِ، وَ عِنْدَ الاْذانِ ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَيْثِ،وَ عِنْدَ الْتِقاءِ الصَفَّيْنِ لِلشَّهادَةِ، وَ عِنْدَ دَعْوَةِ الْمَظْلُومِ، فَاِنَّهُ لَيْسَ لَها حِجابٌ دوُنَالْعَرْشِ.(65)
فرمود: پنج موقع را براى دعا و حاجت خواستن غنيمت شماريد:
موقع تلاوت قرآن ، موقع اذان ، موقع بارش باران ، موقع جنگ و جهاد فىسبيل اللّه موقع ناراحتى و آه كشيدن مظلوم .
در چنين موقعيتها مانعى براى استجابت دعا نيست .
42 قالَ عليه السلام : اَلْعِلْمُ وِراثَةٌ كَريمَةٌ، وَ الاْ دَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَ الْفِكْرَةُ مِرآةٌصافِيَةٌ، وَ الاْ عْتِذارُ مُنْذِرٌ ناصِحٌ، وَ كَفى بِكَ اءَدَباً تَرْكُكَ ما كَرِهْتَهُ مِنْغَيْرِكَ.(66)
فرمود: علم ارثيه اى با ارزش ، و ادب زيورى نيكو، و انديشه آئينه اى صاف ، و پوزشخواستن ، هشدار دهنده اى دلسوز خواهد بود.
و براى با اءدب بودنت همين بس كه آنچه براى خود دوست ندارى ، در حقّ ديگران روانداشته باش .
43 قالَ عليه السلام : اَلْحَقُّ جَديدٌ وَ إنْ طالَتِ الاْ يّامُ، وَ الْباطِلُ مَخْذُولٌ وَ إنْ نَصَرَهُاءقْواماً.(67)
فرمود: حقّ و حقيقت در تمام حالات جديد و تازه است گرچه مدّتى بر آن گذشته باشد.
و باطل هميشه پست و بى اءساس است گرچه افراد بسيارى از آن حمايت كنند.
44 قالَ عليه السلام : اَلدُّنْيا تُطْلَبُ لِثَلاثَةِ اءشْياء: اَلْغِنى ، وَ الْعِزِّ، وَ الرّاحَةِ،فَمَنْ زَهِدَ فيها عَزَّ، وَ مَنْ قَنَعَ إسْتَغْنى ، وَ مَنْ قَلَّ سَعْيُهُ إسْتَراحَ.(68)
فرمود: دنيا و اموال آن براى سه هدف دنبال مى شود: بى نيازى ، عزّت و شوكت ، آسايشو آسوده بودن .
هر كه زاهد باشد، عزيز و با شخصيّت است ، هر كه قانع باشد بى نياز و غنى گردد،هر كه كمتر خود را در تلاش و زحمت قرار دهد هميشه آسوده و در آسايش است .
45 قالَ عليه السلام : لَوْ لاَ الدّينُ وَ التُّقى ، لَكُنْتُ اءدْهَى الْعَرَبِ.(69)
فرمود: چنانچه ديندار و با تقوا نمى بود، هر آينه سياستمدار ترين افراد بودم ولىدين و تقوا مانع سياست بازى مى شود .
46 قالَ عليه السلام : اَلْمُلُوكُ حُكّامٌ عَلَى النّاسِ، وَ الْعِلْمُ حاكِمٌ عَلَيْهِمْ، وَ حَسْبُكَ مِنَالْعِلْمِ اءنْ تَخْشَى اللّهَ، وَ حَسْبُكَ مِنَ الْجَهْلِ اءنْ تَعْجِبَ بِعِلْمِكَ.(70)
فرمود: ملوك بر مردم حاكم هستند و علم بر تمامى ايشان حاكم خواهد بود، تو را در علمكافى است كه از خداوند ترسناك باشى .
به دانش وعلم خود باليدن ، بهترين نشانه نادانى است .
47 قالَ عليه السلام : ما مِنْ يَوْمٍ يَمُرُّ عَلَى ابْنِ آدَمٍ إلاّ قالَ لَهُ ذلِكَ الْيَوْمُ: يَابْنَ آدَماءنَا يَوُمٌ جَديدُ وَ اءناَ عَلَيْكَ شَهيدٌ.
فَقُلْ فيَّ خَيْراً، وَ اعْمَلْ فيَّ خَيْرَا، اءشْهَدُ لَكَ بِهِ فِى الْقِيامَةِ، فَإنَّكَ لَنْ تَرانىبَعْدَهُ اءبَداً.(71)
فرمود: هر روزى كه بر انسان وارد شود، گويد: من روز جديدى هستم ، من براعمال و گفتار تو شاهد مى باشم .
سعى كن سخن خوب و مفيد بگوئى ، كار خوب و نيك انجام دهى .
من در روز قيامت شاهد اعمال و گفتار تو خواهم بود.
و بدان امروز كه پايان يابد ديگر مرا نخواهى ديد وقابل جبران نيست .
48 قالَ عليه السلام : فِى الْمَرَضِ يُصيبُ الصَبيَّ، كَفّارَةٌ لِوالِدَيْهِ.(72)
فرمود: چنانچه كودك مريض شود، كفّاره گناهان پدر و مادرش مى باشد.
49 قالَ عليه السلام : إنَّ الزَّبيبَ لِشِدَّةِ الْقَلْبِ، وَ يُذْهِبُ بِالْمَرَضِ، وَ يُطْفِى ءُالْحَرارَةَ، وَ يُطيبُ النَّفْسَ.(73)
فرمود: خوردن مويز كشمش سياه قلب را تقويت ، مرضها را برطرف ، و حرارت بدن راخاموش ، و روان را پاك مى گرداند.
50 قالَ عليه السلام : أ طْعِمُوا صِبْيانَكُمُ الرُّمانَ، فَإنَّهُ اَسْرَعُ لاِلْسِنَتِهِمْ.(74)
فرمود: به كودكان خود اءنار بخورانيد تا زبانشان بهتر و زودتر باز شود.
51 قالَ عليه السلام : اءطْرِقُوا اءهاليكُمْ فى كُلِّ لَيْلَةِ جُمْعَةٍ بِشَيْءٍ مِنَ الْفاكِهَةِ،كَيْ يَفْرَحُوا بِالْجُمْعَةِ.(75)
فرمود: در هر شب جمعه همراه با مقدارى ميوه يا شيرينى ،... براهل منزل و خانواده خود وارد شويد تا موجب شادمانى آنها در جمعه گردد.
52 قالَ عليه السلام : كُلُوا ما يَسْقُطُ مِنَ الْخوانِ فَإنَّهُ شِفاءٌ مِنْ كُلِّ داءٍ بِإ ذْنِ اللّهِعَزَّوَجَلَّ، لِمَنْ اَرادَ اءنْ يَسْتَشْفِيَ بِهِ.(76)
فرمود: آنچه اطراف ظرف غذا و سفره مى ريزد جمع كنيد و بخوريد، كه همانا هر كس آنهارا به قصد شفا ميل نمايد، شفاى تمام دردهاى او خواهد شد.
53 قالَ عليه السلام :لا ينبعى للعبد ان يثق بخصلتين : العافية و الغناء، بَيْناتَراهُ مُعافاً اِذْ سَقُمَ، وَ بَيْنا تَراهُ غنيّاً إذِا افْتَقَرَ.(77)
سزاوار نيست كه بنده خدا در دوران زندگى به دو خصوصيّت اعتماد كند و دلبستهباشد: يكى عافيت و تندرستى و ديگرى ثروت و بى نيازى است .
گر چه بسا در حال صحّت و سلامتى مى باشد ولى ناگهان انواع مريضى ها بر اوعارض مى گردد و يا آنكه در مو قعيّت و امكانات خوبى است ، ناگهان فقير و بيچاره مىشود، پس بدانيم كه دنيا و تمام امكانات آن بى ارزش و بى وفا خواهد بود و تنهاعمل صالح مفيد و سودبخش مى باشد .
54 قالَ عليه السلام : لِلْمُرائى ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَكْسِلُ إذا كانَ وَحْدَهُ، وَ يَنْشطُ إذا كانَ فِى النّاسِ، وَ يَزيدُ فِى الْعَمَلِ إذا اءثْنى عَلَيْهِ، وَ يَنْقُصُ إذا ذُمَّ.(78)
فرمود: براى رياكار سه نشانه است : در تنهائىكسل و بى حال ، در بين مردم سرحال و بانشاط مى باشد.
هنگامى كه او را تمجيد و تعريف كنند خوب و زياد كار مى كند و اگر انتقاد شود سُستى وكم كارى مى كند.
55 قالَ عليه السلام : اَوْحَى اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى إلى نَبيٍّ مِنَ الاْ نْبياءِ: قُلْلِقَوْمِكَ لا يَلْبِسُوا لِباسَ أعْدائى ، وَ لا يَطْعَمُوا مَطاعِمَ أعْدائى ، وَ لا يَتَشَكَّلُوابِمَشاكِلِ اءعْدائى ، فَيَكُونُوا أعْدائى .(79)
فرمود: خداوند تبارك و تعالى بر يكى از پيامبرانش وحى فرستاد : به امّت خود بگو:
لباس دشمنان مرا نپوشند و غذاى دشمنان مرا،ميل نكنند و هم شكل دشمنان من نگردند، و گرنه ايشان هم دشمن من خواهند بود.
56 قالَ عليه السلام : اَلْعُقُولُ أئِمَّةُ الا فْكارِ، وَ الاْ فْكارُ أئِمَّةُ الْقُلُوبِ، وَ الْقُلُوبُأئِمَّةُ الْحَواسِّ، وَ الْحَواسُّ أئِمَّةُ الاْ عْضاءِ.(80)
فرمود: عقل هر انسانى پيشواى فكر و انديشه اوست ، و فكر پيشواى قلب و درون اوخواهد بود، و قلب پيشواى حواس پنجگانه مى باشد، و حواس پيشواى تمامى اعضاء وجوارح است .
57 قالَ عليه السلام : تَفَضَّلْ عَلى مَنْ شِئْتَ فَاءنْتَ اءميرُهُ، وَ اسْتَعِنْ عَمَّنْ شِئْتَفَاءنْتَ نَظيرُهُ، وَ افْتَقِرْ إلى مَنْ شِئْتَ فَاءنْتَ أسيرُهُ.(81)
فرمود: بر هر كه خواهى نيكى واحسان نما، تا رئيس و سرور او گردى . و از هر كهخواهى بى نيازى جوى تا همانند او باشى .
و خود را نيازمند هر كه خواهى بدان و از او تقاضاى كمك نما تا اسير او گردى .
58 قالَ عليه السلام : اءعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ، لاِ نَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ أ ذَلُّ الذُّلِّالْجَهْلُ، لاِ نَّ صاحِبَهُ اءصَمُّ، اءبْكَمٌ، اءعْمى ، حِيْرانٌ.(82)
فرمود: عزيز ترين عزّتها علم و كمال است ، چونكه معاد و معاش انسان به وسيله آنشناخته و تاءمين مى شود.
و پست ترين ذلّتها جهل و نادانى است ، زيرا كه صاحبش هميشه در كرى و لالى و كورىمى باشد و در تمام امور سرگردان خواهد بود.
59 قالَ عليه السلام : جُلُوسُ ساعَةٍ عِنْدَ الْعُلَماءِ اءحَبُّ إلَى اللّهِ مِنْ عِبادَةِ اءلْفِسَنَةٍ، وَ النَّظَرُ إلَى الْعالِمِ أحَبُّ إلَى اللّهِ مِنْ إ عْتِكافِ سَنَةٍ فى بَيْتِ اللّهِ، وَ زيارَةُالْعُلَماءِ أحَبُّ إلَى اللّهِ تَعالى مِنْ سَبْعينَ طَوافاً حَوْلَ الْبَيْتِ، وَ اءفْضَلُ مِنْ سَبْعينَحَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ مَقْبُولَةٍ، وَ رَفَعَ اللّهُ تَعالى لَهُ سَبْعينَ دَرَجَةً، وَ أنْزَلَ اللّهُ عَلَيْهِالرَّحْمَةَ، وَ شَهِدَتْ لَهُ الْمَلائِكَةُ: اءنَّ الْجَنَّةَ وَ جَبَتْ لَهُ.(83)
فرمود: يك ساعت در محضر علماء نشستن كه انسان را به مبدء و معاد آشنا سازند از هزارسال عبادت نزد خداوند محبوتر خواهد بود.
توجّه و نگاه به عالِم از إ عتكاف يك سال عبادت مستحبّى در خانه خدا بهتر است .
زيارت و ديدار علماء، نزد خداوند از هفتاد مرتبه طواف اطراف كعبه محبوتر خواهد بود، ونيز افضل از هفتاد حجّ و عمره قبول شده مى باشد.
همچنين خداوند او را هفتاد مرحله ترفيع درجه مى دهد و رحمت و بركت خود را بر اونازل مى گرداند، و ملائكه شهادت مى دهند بر اينكه اواهل بهشت است .
60 قالَ عليه السلام : يَابْنَ آدَم ، لاتَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذى لَمْ يَاءتِكَ عَلى يَوْمِكَ الَّذى أنْتَ فيهِ، فَإنْ يَكُونُ بَقِيَ مِنْ اءجَلِكَ، فَإنَّ اللّهَ فيهِ يَرْزُقُكَ.(84)
فرمود: اى فرزند آدم ، غُصّه رزق و آذوقه آن روزى كه در پيش دارى و هنوز نيامده استنخور، زيرا چنانچه زنده بمانى و عمرت باقى باشد خداوندمتعال روزى آن روز را هم مى رساند.
61 قالَ عليه السلام : قَدْرُ الرَّجُلِ عَلى قَدْرِ هِمَّتِهِ، وَ شُجاعَتُهُ عَلى قَدْرِ نَفَقَتِهِ، وَصِداقَتُهُ عَلى قَدْرِ مُرُوَّتِهِ، وَ عِفَّتُهُ عَلى قَدْرِ غِيْرَتِهِ.(85)
فرمود: ارزش هر انسانى به قدرهمّت اوست ، و شجاعت و توان هر شخصى به مقدارگذشت و إ حسان اوست ، و درستكارى و صداقت او به قدر جوانمردى اوست ، و پاكدامنى وعفّت هر فرد به اندازه غيرت او خواهد بود.
62 قالَ عليه السلام : مَنْ شَرِبَ مِنْ سُؤْرِ اءخيهِ تَبَرُّكا بِهِ، خَلَقَ اللّهُ بَيْنَهُما مَلِكاًيَسْتَغْفِرُ لَهُما حَتّى تَقُومَ السّاعَةُ.(86)
فرمود: كسى كه دهن خورده برادر مؤمنش را به عنوان تبرّكميل نمايد، خداوند متعال ملكى را ماءمور مى گرداند تا براى آن دو نفر طلب آمرزش ومغفرت نمايد.
63 قالَ عليه السلام : لاتُؤْوُا التُّرابَ خَلْفَ الْبابِ، فَإنَّهُ مَاءوَىالشَّيْطانِ.(87)
فرمود: خاكرو به ها را پشت درها، و گوشه و كنار ساختمان جمع و رها نكنيد، چونكه محلّتجمّع و زادگاه شياطين انواع ميكروبها و آفات خواهد شد.
64 قالَ عليه السلام : عَجِبْتُ لاِ بْنِ آدَمٍ، أ وَّلُهُ نُطْفَةٌ، وَ آخِرُهُ جيفَةٌ، وَ هُوَ قائِمٌ بَيْنَهُماوِعاءٌ لِلْغائِطِ، ثُمُّ يَتَكَبَّرُ.(88)
فرمود: تعجبّ دارم از كسى كه اوّلش قطره اى آب ترش شده و عاقبتش لاشه اى گنديدهخواهد بود و خود را ظرف فضولات قرار داده است ، بااينحال تكبّر و بزرگ منشى هم مى نمايد.
65 قالَ عليه السلام : إ يّاكُمْ وَ الدِّيْن ، فَإنَّهُ هَمُّ بِاللَّيْلِ وَ ذُلُّبِالنَّهارِ.(89)
فرمود: از گرفتن نسيه و قرض خود را برهانيد، چونكه سبب غم و اندوه شبانه و ذلّت وخوارى در روز خواهد گشت .
66 قالَ عليه السلام : إنَّ الْعالِمَ الْكاتِمَ عِلْمَهُ يُبْعَثُ اءنْتَنُ اءهْلِ الْقِيامَةِ، تَلْعَنُهُكُلُّ دابَّةٍ مِنْ دَوابِّ الاْ رْضِ الصِّغارِ.(90)
فرمود: آن عالم و دانشمندى كه علم خود را در بيان حقايق براى ديگران كتمان كند، روزقيامت با بدترين بوها محشور مى شود و مورد نفرت و نفرين تمام موجودات قرار مىگيرد.
67 قالَ عليه السلام : يا كُمَيْلُ، قُلِ الْحَقَّ عَلى كُلِّ حالٍ، وَوادِدِ الْمُتَّقينَ، وَاهْجُرِالفاسِقينَ، وَجانِبِ المُنافِقينَ، وَلاتُصاحِبِ الخائِنينَ.(91)
فرمود: در هر حالتى حقّ را بگو و مدافع آن باش ، دوستى و معاشرت با پرهيز گارانرا ادامه ده ، و از فاسقين و معصيت كاران كناره گيرى كن ، و از منافقان دورى و فرار كن ، وبا خيانتكاران همراهى و همنشينى منما.
68 قالَ عليه السلام : فى وَصيَّتِهِ لِلْحَسَنِ عليه السلام : سَلْ عَنِ الرَّفي قِ قَبْلَالطَّريقِ، وَعَنِ الْجارِ قَبْلَ الدّارِ.(92)
ضمن سفارشى به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود:
پيش از آنكه به خواهى مسافرت بروى ، رفيق مناسب راه را جوياباش ، و پيش از آنكهمنزلى را تهيّه كنى همسايگان را بررسى كن كه چگونه هستند.
69 قالَ عليه السلام : اِعْجابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ دَلَيلٌ عَلى ضَعْفِ عَقْلِهِ.(93)
فرمود: باليدن و فخر كردن انسان به خودش ،دليل و نشانه كم عقلى او مى باشد.
70 قالَ عليه السلام : اءيُّهَا النّاسُ، إِيّاكُمْ وُحُبُّ الدُّنْيا، فَإِنَّها رَاءْسُ كُلِّ خَطيئَةٍ،وَبابُ كُلِّ بَليَّةٍ، وَداعى كُلِّ رَزِيَّةٍ.(94)
فرمود: اى گروه مردم ، نسبت به محبّت و علاقه به دنيا مواظب باشيد، چون كه علاقه ومحبّت به دنيا اساس هر خطا و انحرافى است ، و دروازه هر بلا و گرفتارى است ، وآورنده و نزديك كننده هر فتنه و آشوبى است ، و كشاننده هر مصيبت و مشكلى است .
71 قالَ عليه السلام : السُّكْرُ اءرْبَعُ السُّكْراتِ: سُكْرُ الشَّرابِ، وَسُكْرُ الْمالِ،وَسُكْرُ النَّوْمِ، وَسُكْرُ الْمُلْكِ.(95)
فرمود: مستى در چهار چيز است : مستى از شراب ( و خمر)، مستىمال و ثروت ، مستى خواب ، مستى رياست و مقام .
72 قالَ عليه السلام : اءللِّسانُ سَبْعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ.(96)
فرمود: زبان همچون درّنده اى است كه اگر آزاد باشد زخم و جراحت (سختى به جسم وايمان ) خواهد زد.
73 قالَ عليه السلام : يَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَى الظّالِمِ اءشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظّالِمِ عَلَىالْمَظْلُومِ.(97)
فرمود: روز داد خواهى مظلوم بر عليه ظالم سخت تر است از روزى كه ظالم ستم برمظلوم مى كند.
74 قالَ عليه السلام : فِى الْقُرْآنِ نَبَاءُ ما قَبْلِكُمْ، وَخَبَرُ ما بَعْدِكُمْ، وَحُكْمُ مابَيْنِكُمْ.(98)
فرمود: قرآن احوال گذشتگان ، و أ خبار آينده را در بردارد، و شرح وظايف شما را بيانكرده است .
75 قالَ عليه السلام : نَزَلَ الْقُرْآنُ اءثْلاثا، ثُلْثٌ فينا وَفى عَدُوِّنا، وَثُلْثٌ سُنَنٌ وَاءمْثالٌ، وَثُلْثٌ فَرائِض وَاءحْكامٌ.(99)
فرمود: نزول قرآن بر سه قسمت است : يك قسمت آن دربارهاهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام و دشمنان و مخالفان ايشان ، و قسمتى ديگر آناخلاقيّات و ضرب المثلها، و قسمت سوّم در بيان واجبات و احكام إ لهى مى باشد.
76 قالَ عليه السلام : اءلْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ مِنْهُ فى تَعَبٍ، وَالنّاسُ مِنْهُ فىراحَةٍ.(100)
فرمود: مؤمن آن كسى است كه خود را به جهت رفاه مردم در زحمت بيندازد و ديگران از او درأ منيت و آسايش باشند.
77 قالَ عليه السلام : كَتَبَ اللّهُ الْجِهادَ عَلَى الرِّجالِ وَالنِّساءِ، فَجِهادُ الرَّجُلِ بَذْلُمالِهِ وَنَفْسِهِ حَتّى يُقْتَلَ فى سَبيلِ اللّه ، وَجِهادُ الْمَرْئَةِ اءنْ تَصْبِرَ عَلى ماتَرى مِنْ اءذى زَوْجِها وَغِيْرَتِهِ.(101)
فرمود: خداوند جهاد را بر مردان و زنان لازم دانسته است .
پس جهاد مرد آن است كه از مال و جانش بگذرد تا جائى كه در راه خدا كشته و شهيد شود.
و جهاد زن آن است كه در مقابل زحمات و صدمات شوهر و بر غيرت و جوانمردى او صبرنمايد.
78 قالَ عليه السلام : فى تَقَلُّبِ الاْ حْوالِ عُلِمَ جَواهِرُ الرِّجالِ.(102)
فرمود: در تغيير و دگرگونى حالات و حوادث ، فطرت و حقيقت اشخاص شناخته مىشود.
79 قالَ عليه السلام : إ نّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَلا حِسابَ، وَغَدا حِسابٌ وَلاعَمَل .(103)
فرمود: امروز زحمت و فعاليّت بدون حساب است و فرداى قيامت حساب و بررسىاعمال و دريافت پاداش است .
80 قالَ عليه السلام : إ تَّقُوا مَعَاصِيَ اللّهِ فِى الْخَلَواتِ فَإنَّ الشّاهِدَ هُوَ الْحاكِم.(104)
فرمود: دورى و اجتناب كنيد از معصيتهاى إ لهى ، حتّى در پنهانى ، پس به درستى كهخداوند شاهد اعمال و نيّات است و نيز او حاكم و قاضى و خواهد بود.
خلاصه حالات سوّمين معصوم حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عليها
ولادت با سعادت آن بانوى نمونه و مجلّله بنابر مشهور: روز جمعه بيستم ماه جمادىالثّانى ، سال پنجم بعثت ، سه سال پس از جريان معراج ، در شهر مكّه واقع شد و جهانظلمانى را به نور مقدّس خود روشن نمود.
چون آن حضرت به دنيا آمد چند نفر از زنان بهشتى با ظرفهائى از آب كوثر حضوريافته و او را غسل دادند.
پس از آن نوزاد لب به سخن گشود و اظهار داشت :
(اءشهد اءن لا إ له إلاّ اللّه ، و اءنّ اءبي رسول اللّه سيّد الا نبياء، و اءنّ بعلى سيّد الاوصياء، و وُلدى سادة الا سباط)
سپس نام يكايك زنان حاضر را به زبان آورد و به هر يك سلام كرد.
نام : فاطمه ، زهراء(105) سلام اللّه عليها يوم ولدت و يوم تبعث حيّا - .
كنيه : اُمّ اءبيها، اُمّ الا ئمّة ، اُمّ الحسنين و ...
لقب : سيّدة نساء العالمين ، بضعة الرّسول ،بتول ، صدّيقة ، راضية ، مرضيّة ، مباركة ، طاهرة ، مطهّرة ، عذراء، زكيّة ، محدّثة ، صفيّة ،سيّدة ، عابدة ، مظلومة ، حكيمة ، حليمة ، تقيّة ، حبيبة ، كاظمة ، رئؤ وفة و ...
و هر يك از لقبها اشاره به بعضى از كمالات و صفات حسنه مخصوص آن حضرت خواهدبود.
پدر: حضرت محمّد پيامبر عظيم القدر اسلام صلى الله عليه و آله .
مادر: خديجه دختر خُويلد، اوّلين زنى كه ايمان آورد و همراهرسول خدا صلى الله عليه و آله نماز جماعت خواند.
و تمام ثروت خود را كه يكى از ثروتمندان مهمّ بوده است براى ترويج اسلام در اختيارهمسرش حضرت رسول قرار داد.
خادمه آن حضرت فضّه بود كه خود داراى فضائل و مناقبى است از آنجمله اينكه حافظتمام قرآن بود.
نقش انگشتر حضرت : (اءمِنَ الْمُتوسِّلُونَ) بوده است .
حضرت زهراء سلام اللّه عليها كوچكترين فرزند خانواده خود و تنها يادگار براىحضرت رسول صلى الله عليه و آله بود.
آن حضرت بسيار مورد احترام خاصّ پدرش رسول گرامى اسلام قرار مى گرفت و حتّىبارها هنگام ورود فاطمه زهراء، حضرت رسول جلوى پايش بلند مى شد و پيشانى او رامى بوسيد و مى فرمود:
فاطمه از من است و من از اويم ، پدرش فدايش باد، هر كه فاطمه راخوشحال نمايد مرا خوشحال كرده ، و هر كه او را ناراحت نمايد مرا ناراحت كرده است و ...
در بسيارى از روايات آمده است بر اينكه حضرت زهراء سلام اللّه عليها، درطول مدّت عمر پر بركت خود، هيچ موقع خون حيض و خون نفاس مشاهده ننمود.
و بر خلاف ديگر زنها هميشه پاك و پاكيزه بود و به همين جهت آن حضرت را طاهره ومطهّره گفته اند.
در مورد زمان ازدواج حضرت زهراء سلام اللّه عليها اختلاف است :
مشهور آن است كه در سنين ده سالگى به ازدواج اميرالمؤمنين علىّ عليه السلام در آمد.
و در ماه مبارك رمضان نامزدى و خطبه نكاح واقع شد.
و در ماه ذى الحجّه عروسى انجام گرفت .
در سنين هشت سالگى از مكّه معظّمه به سوى مدينه منوّره مهاجرت نمود.
در مدّت عمر آن حضرت بين تاريخ نويسان و راويان حديث اختلاف است ولى مشهور بين18 تا 25 سال گفته اند.
همچنين در اينكه چند روز پس از شهادت پدر باقى بود، در كتابهاى تاريخ و حديث ما بينچهل روز تا شش ماه آمده است .
و معروف بين 75 روز و يا 95 روز مى باشد.
و مشهور سيزدهم جمادى الاوّلى و يا سوّم جمادى الثّانى ،سال دهم هجرى قمرى را گفته اند.(106)
علّت رحلت و شهادت آن مظلومه تاريخ ، مصيبتها و شكنجه هاى دردناكى بوده است كه پساز رحلت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله از سوى افراد معلومالحال بر آن حضرت وارد آمدند و تاريخ آنها را ثبت نموده است .
به طوريكه حضرت را پس از پدرش خندان و شادمان نديدند بلكه مرتّب گريان وناراحت بود تا مرحله اى كه يكى از چهار گريه كننده گان عالَم به حساب آمده است .
در اسلام ، آن حضرت اوّلين كسى بود كه برايش توسط اءسماء بنت عُميس با تقاضاىخود حضرت ، تابوت ساخته شد، براى آنكه حتّى پس از وفاتش حجم بدن مقدّسش موردديد افراد قرار نگيرد.
مراسم غسل و كفن و دفن ، همچنين نماز بر حضرت توسط همسرش امام علىّ عليه السلام وبعضى از نزديكان خاصّ، (شبانه ) انجام گرفت .
و محلّ قبر آن حضرت تا هنگام ظهور امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف مخفى وپنهان بوده و مى باشد.
حضرت داراى سه فرزند پسر بنامهاى : حسن ، حسين ، محسن و دو دختر بنامهاى : زينب ، امّكلثوم بوده است .
نماز آن حضرت : دو ركعت است ، در ركعت اوّل پس از قرائت سوره حمد، صد مرتبه سورهقدر، و در ركعت دوّم صد مرتبه سوره توحيد خوانده مى شود.
و پس از سلام نماز تسبيح حضرت و سپس صد مرتبه صلوات بر پيغمبر و آلش عليهمالسلام فرستاده مى شود.
بعد از آن حوايج و خواسته هاى مشروع خود را از درگاه خداوندمتعال در خواست مى نمايد.(107)
چهل حديث گهربار از حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عليها
81 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه عليها :
نَحْنُ وَسيلَتُهُ فى خَلْقِهِ، وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ، وَ نَحْنُ حُجَّتُهُ فى غَيْبِهِ، وَنَحْنُ وَرَثَةُ اءنْبى ائِهِ.(108)
فرمود: ما اءهل بيت پيامبر وسيله ارتباط خداوند با خلق او هستيم ، ما برگزيدگان پاك ومقدّس پروردگار مى باشيم ، ما حجّت و راهنما خواهيم بود و ما وارثان پيامبران الهىهستيم .
82 قالَتْ سلام اللّه عليها : وَهُوَ الا مامُ الرَبّانى ، وَالْهِيْكَلُ النُّورانى ، قُطْبُ الاقْطابِ، وَسُلالَةُ الاْ طْيابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الا مامَةِ.(109)
در تعريف امام علىّ عليه السلام فرمود : او پيشوائى الهى و ربّانى است ، تجسّم نور وروشنائى است ، مركز توجّه تمامى موجودات و عارفان است ، فرزندى پاك از خانوادهپاكان مى باشد، گوينده اى حقّگو و هدايتگر است ، او مركز و محور امامت و رهبريّت است .
83 قالَتْ سلام اللّه عليها : اءبَوا هِذِهِ الاْ مَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ، يُقْيمانِ اءودَّهُمْ، وَ يُنْقِذانِمِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ اءطاعُوهُما، وَ يُبيحانِهِمُ النَّعيمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.(110)
فرمود: حضرت محمّد صلى الله عليه و آله و علىّ عليه السلام ، والِدَين اين امّت هستند،چنانچه از آن دو پيروى كنند آنها را از عذاب هميشگى نجات مى دهند و از نعمت هاى وافربهشتى بهره مندشان مى سازند.
84 قالَتْ سلام اللّه عليها : مَنْ اءصْعَدَ إلىَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اءهْبَطَ اللّهُعَزَّوَجَلَّ لَهُ اءفْضَلَ مَصْلِحَتِهِ.(111)
فرمود: هر كس عبادات و كارهاى خود را خالصانه براى خدا انجام دهد، خداوند بهترينمصلحتها و بركات خود را براى او تقدير مى نمايد.
85 قالَتْ سلام اللّه عليها : إنَّ السَّعيدَ كُلُّ السَّعيدِ، حَقُّ السَّعيدِ مَنْ اءحَبَّ عَليّا فىحَياتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ.(112)
فرمود: همانا حقيقت و واقعيّت تمام سعادتها و رستگاريها در دوستى علىّ عليه السلام درزمان حيات و پس از رحلتش خواهدبود
86 قالَتْ سلام اللّه عليها : إ لهى وَ سَيِّدى ، اءسْئَلُكَ بِالَّذينَ اصْطَفَيْتَهُمْ، وَبِبُكاءِ وَلَدَيَّ فى مُفارِقَتى اءَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شيعَتى ، وَشيعَةِ ذُرّيتَى .(113)
فرمود: خداوندا، به حقّ اولياء و مقرّبانى كه آنها را برگزيده اى ، و به گريهفرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ايشان ، از تو مى خواهم گناه خطاكاران شيعيان وپيروان ما را به بخشى .
87 قالَتْ سلام اللّه عليها : شيعَتُنا مِنْ خِيارِ اءهْلِ الْجَنَّةِ وَكُلُّ مُحِبّينا وَ مَوالىاَوْليائِنا وَ مُعادى اءعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ، لَنا.(114)
فرمود: شيعيان و پيروان ما، و همچنين دوستداران اولياء ما و آنانكه دشمن دشمنان ماباشند، نيز آنهائيكه با قلب و زبان تسليم ما هستند بهترين افراد بهشتيان خواهند بود.
88 قالَتْ سلام اللّه عليها : وَاللّهِ يَابْنَ الْخَطّابِ لَوْلا إنّى اءكْرَهُ اءنْ يُصيبَ الْبَلاءُمَنْ لاذَنْبَ لَهُ، لَعَلِمْتَ اءنّى سَاءُقْسِمُ عَلَى اللّهِ ثُمَّ اءجِدُهُ سَريعُ الاْ جابَةِ.(115)
خطاب به عمر بن خطّاب فرمود:
سوگند به خداوند، اگر نمى ترسيدم كه عذاب الهى بر بى گناهان نيزنازل گردد، متوجّه مى شدى كه خدا را قسم مى دادم و نفرين مى كردم .
و مى ديدى چگونه دعايم سريع مستجاب مى گرديد.
89 قالَتْ سلام اللّه عليها : وَاللّهِ، لاكَلَّمْتُكَ اءبَدا، وَاللّهِ لاَ دْعُوَنَّ اللّهَ عَلَيْكَ فىكُلِّ صَلوةٍ.(116)
پس از ماجراى هجوم به خانه حضرت ، خطاب به ابوبكر كرد و فرمود:
به خدا سوگند، ديگر با تو سخن نخواهم گفت ، سوگند به خدا، در هر نمازى تو رانفرين خواهم كرد.
90 قالَتْ سلام اللّه عليها : إنّى اءُشْهِدُاللّهَ وَ مَلائِكَتَهُ، اءنَّكُما اُسْخَطْتُمانى ، وَ مارَضيتُمانى ، وَ لَئِنْ لَقيتُ النَبِيَّ لا شْكُوَنَّكُما إ لَيْهِ.(117)
هنگامى كه ابوبكر و عمر به ملاقات حضرت آمدند فرمود:
خدا و ملائكه را گواه مى گيرم كه شما مرا خشمناك كرده و آزرده ايد، و مرا راضىنكرديد، و چنانچه رسول خدا را ملاقات كنم شكايت شما دو نفر را خواهم كرد.
91 قالَتْ سلام اللّه عليها : لاتُصَلّى عَلَيَّ اُمَّةٌ نَقَضَتْ عَهْدَاللّهِ وَ عَهْدَ اءبى رَسُولِاللّهِ فى اءميرالْمُؤ منينَ عَليّ، وَ ظَلَمُوا لى حَقىّ، وَاءخَذُوا إ رْثى ، وَخَرقُوا صَحيفَتىاللّتى كَتَبها لى اءبى بِمُلْكِ فَدَك .(118)
فرمود: افراديكه عهد خدا و پيامبر خدا را درباره اميرالمؤمنين علىّ عليه السلام شكستند، ودر حقّ من ظلم كرده و ارثيه ام را گرفتند و نامه پدرم را نسبت به فدك پاره كردند، نبايدبر جنازه من نماز بگذارند.
92 قالَتْ سلام اللّه عليها : إ لَيْكُمْ عَنّي ، فَلا عُذْرَ بَعْدَ غَديرِكُمْ، وَالاَْمْرُ بعدتقْصيركُمْ، هَلْ تَرَكَ اءبى يَوْمَ غَديرِ خُمّ لاِ حَدٍ عَدْوٌ.(119)
خطاب به مهاجرين و انصار كرد و فرمود:
از من دور شويد و مرا به حال خود رها كنيد، با آن همه بى تفاوتى وسهل انگاريهايتان ، عذرى براى شما باقى نمانده است .
آيا پدرم در روز غدير خم براى كسى جاى عذرى باقى گذاشت ؟
93 قالت سلام اللّه عليها: جَعَلَ اللّهُ الاْيمانَ تَطْهيرا لَكُمْ مِنَ الشِّرْكِ، وَ الصَّلاةَتَنْزيها لَكُمْ مِنَ الْكِبْرِ، وَالزَّكاةَ تَزْكِيَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِى الرِّزقِ، وَالصِّيامَتَثْبيتا لِلاْ خْلاصِ، وَالْحَّجَ تَشْييدا لِلدّينِ(120)
فرمود: خداوند سبحان ، ايمان و اعتقاد را براى طهارت از شرك و نجات از گمراهيها وشقاوتها قرار داد.
و نماز را براى خضوع و فروتنى و پاكى از هر نوع تكّبر، مقرّر نمود.
و زكات (و خمس ) را براى تزكيه نفس و توسعه روزى تعيين نمود.
و روزه را براى استقامت و اخلاص در اراده ، لازم دانست .
و حجّ را براى استحكام اءساس شريعت و بناء دين اسلام واجب نمود.
94 قالَتْ سلام اللّه عليها : يا اءبَالْحَسَنِ، إنَّ رَسُولَ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِعَهِدَ إلَىَّ وَ حَدَّثَنى أ نّى اَوَّلُ اءهْلِهِ لُحُوقا بِهِ وَلا بُدَّ مِنْهُ، فَاصْبِرْ لاِ مْرِاللّهِ تَعالىوَارْضَ بِقَضائِهِ.(121)
فرمود: اى ابا الحسن همسرم ، همانا رسول خدا با من عهد بست و اظهار نمود: مناوّل كسى هستم از اهل بيتش كه به او ملحق مى شوم و چاره اى از آن نيست ، پس تو صبر نماو به قضا و مقدّرات الهى خوشنود باش .
95 قالَتْ سلام اللّه عليها : مَنْ سَلَّمَ عَلَيْهِ اَوْ عَلَيَّ ثَلاثَةَ اءيّامٍ اءوْجَبَ اللّهُ لَهُالجَنَّةَ، قُلْتُ لَها: فى حَياتِهِ وَ حَياتِكِ؟
قالَتْ: نعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنا.(122)
فرمود: هر كه بر پدرم رسولخدا و بر من به مدّت سه روز سلام كند خداوند بهشت رابراى او واجب مى گرداند، چه در زمان حيات و يا پس از مرگ ما باشد.
96 قالَتْ سلام اللّه عليها : ما صَنَعَ اءبُوالْحَسَنِ إلاّ ما كانَ يَنْبَغى لَهُ، وَلَقَدْصَنَعُوا ما اللّهُ حَسْيبُهُمْ وَطالِبُهُمْ.(123)
فرمود: آنچه را امام علىّ عليه السلام نسبت به دفنرسول خدا و جريان بيعت انجام داد، وظيفه الهى او بوده است ، و آنچه را ديگران انجامدادند خداوند آنها را محاسبه و مجازات مى نمايد.
97 قالَتْ سلام اللّه عليها : خَيْرٌ لِلِنّساءِ اءنْ لايَرَيْنَ الرِّجالَ وَلايَراهُنَّالرِّجالُ.(124)
فرمود: بهترين چيز براى حفظ شخصيت زن آن است كه مردى را نبيند و نيز مورد مشاهدهمردان قرار نگيرد.
98 قالَتْ سلام اللّه عليها : اءوُصيكَ يا اءبَالْحَسنِ اءنْ لاتَنْسانى ، وَ تَزُورَنى بَعْدَمَماتى .(125)
ضمن وصيّتى به همسرش اظهار داشت : مرا پس از مرگم فراموش نكنى .
و به زيارت و ديدار من بر سر قبرم بيائى .
99 قالَتْ سلام اللّه عليها : إنّى قَدِاسْتَقْبَحْتُ ما يُصْنَعُ بِالنِّساءِ، إ نّهُ يُطْرَحُعَلىَ الْمَرْئَةِ الثَّوبَ فَيَصِفُها لِمَنْ رَاءى ، فَلا تَحْمِلينى عَلى سَريرٍ ظاهِرٍ، اُسْتُرينى، سَتَرَكِ اللّهُ مِنَ النّارِ.(126)
در آخرين روزهاى عمر پر بركتش ضمن وصيّتى به اسماء فرمود: من بسيار زشت و زنندهمى دانم كه جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه اى روى بدنش تشييع مى كنند.
و افرادى اندام و حجم بدن او را مشاهده كرده و براى ديگران تعريف مى نمايند.
مرا بر تخت و بلانكاردى كه اطرافش پوشيده نيست و مانع مشاهده ديگران نباشد قرار مدهبلكه مرا با پوشش كامل تشييع كن - ، خداوند تو را از آتش جهنّم مستور و محفوظ نمايد.
100 قالَتْ سلام اللّه عليها : .... إنْ لَمْ يَكُنْ يَرانى فَإنّى اءراهُ، وَ هُوَ يَشُمُّ الريح.(127)
مرد نابينائى وارد منزل شد و حضرت زهراء سلام اللّه عليها پنهان گشت ، وقتىرسول خدا صلى الله عليه و آله علّت آن را جويا شد؟
در پاسخ پدر اظهار داشت : اگر آن نابينا مرا نمى بيند، من او را مى بينم ، ديگر آنكهمرد حسّاس است و بوى زن را استشمام مى كند.
101 قالَتْ سلام اللّه عليها : أ صْبَحْتُ وَ اللّهِ عاتِقَةً لِدُنْياكُمْ، قالِيَةًلِرِجالِكُمْ.(128)
بعد از جريان غصب فدك و احتجاج حضرت ، بعضى از زنان مهاجر و انصار بهمنزل حضرت آمدند و احوال وى را جويا شدند، حضرت در پاسخ فرمود: به خداوندسوگند، دنيا را آزاد كردم و هيچ علاقه اى به آن ندارم ، همچنين اميدى به مردان شمانخواهم داشت .
102 قالَتْ سلام اللّه عليها : إنْ كُنْتَ تَعْمَلُ بِما اءمَرْناكَ وَ تَنْتَهى عَمّا زَجَرْناكَعَنْهُ، قَاءنْتَ مِنْ شيعَتِنا، وَ إلاّ فَلا.(129)
فرمود: اگر آنچه را كه ما اهلبيت دستور داده ايمعمل كنى و از آنچه نهى كرده ايم خوددارى نمائى ، تو از شيعيان ما هستى وگرنه ، خير.
103 قالَتْ سلام اللّه عليها : حُبِّبَ إ لَيَّ مِنْ دُنْياكُمْ ثَلاثٌ: تِلاوَةُ كِتابِ اللّهِ،وَالنَّظَرُ فى وَجْهِ رَسُولِ اللّهِ، وَالاْ نْفاقُ فى سَبيلِ اللّهِ.
فرمود: سه چيز از دنيا براى من دوست داشتنى است : تلاوت قرآن ، نگاه به صورترسول خدا، انفاق و كمك به نيازمندان در راه خدا.
104 قالَتْ سلام اللّه عليها : اءُوصيكَ اولاً اءنْ تَتَزَوَّجَ بَعْدى بِإ بْنَةِ اُخْتى اءمامَةَ،فَإنَّها تَكُونُ لِوُلْدى مِثْلى ، فَإنَّ الرِّجالَ لابُدَّ لَهُمْ مِنَ النِّساءِ.(130)
در آخرين لحظات عمرش به همسر خود چنين سفارش نمود:
پس از من با دختر خواهرم اءمامه ازدواج نما، چونكه او نسبت به فرزندانم مانند خودمدلسوز و متديّن است .
همانا مردان در هر حال نيازمند به زن مى باشند.
105 قالَتْ سلام اللّه عليها : اءلْزِمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ اءقْدامِها.(131)
فرمود: هميشه در خدمت مادر و پاى بند او باش ، چون بهشت زير پاى مادران است .
106 قالَتْ سلام اللّه عليها : ما يَصَنَعُ الصّائِمُ بِصِيامِهِ إذا لَمْ يَصُنْ لِسانُهُ وَسَمْعُهُ وَ بَصَرُهُ وَ جَوارِحهُ.(132)
فرمود: روزه دارى كه زبان و گوش و چشم و ديگر اعضاء و جوارح خود راكنترل ننمايد هيچ سودى از روزه خود نمى برد.
107 قالَتْ سلام اللّه عليها : اَلْبُشْرى فى وَجْهِ الْمُؤْمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّةَ، وَبُشْرى فى وَجْهِ الْمُعانِدِ يَقى صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ.(133)
فرمود: تبسّم و شادمانى در برابر مؤمن موجبدخول در بهشت خواهد گشت ، و نتيجه تبسّم درمقابل دشمنان و مخالفان سبب ايمنى از عذاب خواهد بود.
108 قالَتْ سلام اللّه عليها : لايَلُومَنَّ امْرُءٌ إلاّ نَفْسَهُ، يَبيتُ وَ فى يَدِهِ ريحُغَمَرٍ.(134)
فرمود: كسى كه پس از خوردن غذا دستهاى خود را نشويد دستهايش آلوده باشد، چنانچهناراحتى برايش بوجود آيد كسى جز خودش را سرزنش نكند.
109 قالَتْ سلام اللّه عليها : اصْعَدْ عَلَى السَّطْحِ، فَإنْ رَأ يْتَ نِصْفَ عَيْنِ الشَّمْسِقَدْ تَدَلّى لِلْغُرُوبِ فَأ عْلِمْنى حَتّى أ دْعُو.(135)
روز جمعه نزديك غروب آفتاب به غلام خود مى فرمود: بالاى پشت بام برو، هر موقعنصف خورشيد غروب كرد مرا خبر كن تا براى خود و ديگران دعا كنم .
110 قالَتْ سلام اللّه عليها : إنَّ اللّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعا وَلايُبالى .(136)
فرمود: همانا خداوند متعال تمامى گناهان بندگانش را مى آمرزد و از كسى باكى نخواهدداشت .
111 قالَتْ سلام اللّه عليها : الْجارُ ثُمَّ الدّارُ.(137)
فرمود: اوّل بايد در فكر مشكلات و آسايش همسايه و نزديكان بود و سپس در فكرخويشتن بودن .
112 قالَتْ سلام اللّه عليها: الرَّجُلُ اُحَقُّ بِصَدْرِ دابَّتِهِ، وَ صَدْرِ فِراشِهِ، وَالصَّلاةِفى مَنْزِلِهِ إ لا الاْ مامَ يَجْتَمِعُ النّاسُ عَلَيْهِ.(138)
فرمود: هر شخصى نسبت به مركب سوارى ، و فرشمنزل خود و برگزارى نماز در آن از ديگرى در اءُلويّت است مگر آنكه ديگرى امام جماعتباشد و بخواهد نماز جماعت را إ قامه نمايد نباشد.
113 قالَتْ سلام اللّه عليها: يا اءبَة ، ذَكَرْتُ الْمَحْشَرَ وَوُقُوفَ النّاسِ عُراةً يَوْمَالْقيامَةِ، واسَوْاء تاهُ يَوْمَئِذٍ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ.(139)
اظهار داشت : اى پدر، من به ياد روز قيامت افتادم كه مردم چگونه در پيشگاه خداوند باحالت برهنه خواهند ايستاد و فرياد رسى ندارد، جزاعمال و علاقه ايشان نسبت به اهل بيت عليهم السلام .
114 قالَتْ سلام اللّه عليها: إذا حُشِرْتُ يَوْمَ الْقِيامَةِ، اءشْفَعُ عُصاةَ اءُمَّةِ النَّبىَّصَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمَ.(140)
فرمود: هنگامى كه در روز قيامت برانگيخته و محشور شوم ، خطاكاران امّت پيامبر صلىالله عليه و آله ، را شفاعت مى نمايم .
115 قالَتْ سلام اللّه عليها : فَاءكْثِرْ مِنْ تِلاوَةِ الْقُرآنِ، وَالدُّعاءِ، فَإنَّها ساعَةٌيَحْتاجُ الْمَيِّتُ فيها إلى اءُنْسِ الاْ حْياءِ.(141)
ضمن وصيّتى به امام علىّ عليه السلام :
پس از آنكه مرا دفن كردى ، برايم قرآن را بسيار تلاوت نما، و برايم دعا كن ، چونكهميّت در چنان موقعيّتى بيش از هر چيز نيازمند به دعا و قرآن خواهد بود و بهترين مونسبرايش مى باشد.
116 قالَتْ سلام اللّه عليها : يا اءبَا الحَسَن ، إنّى لا سْتَحى مِنْ إ لهى اءنْ اءكَلِّفَنَفْسَكَ مالاتَقْدِرُ عَلَيْهِ.(142)
خطاب به همسرش اميرالمؤمنين علىّ عليه السلام كرد: من از خداى خود شرم دارم كه از توچيزى را در خواست نمايم و تو توان تهيه آنرا نداشته باشى .
117 قالَتْ سلام اللّه عليها : خابَتْ اءمَّةٌ قَتَلَتْ إ بْنُ بِنْتِ نَبِيِّها.(143)
فرمود: رستگار و سعادتمند نخواهند شد آن گروهى كه فرزند پيامبر خود را بهقتل رسانند.
118 قالت سلام اللّه عليها: ... وَ النَّهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزيها عَنِ الرِّجْسِ،وَاجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجابا عَنِ اللَّعْنَةِ، وَ تَرْكَ السِّرْقَةِ ايجابا لِلْعِّفَةِ.(144)
فرمود: خداوند متعال منع و نهى از شرابخوارى را جهت پاكى جامعه از زشتيها و جنايتها.
و دورى از تهمتها و نسبتهاى ناروا را مانع از غضب و نفرين قرار داد.
و دزدى نكردن ، موجب پاكى جامعه و پاكدامنى افراد مى گردد.
119 قالت سلام اللّه عليها: وَ حَرَّمَ [اللّه ] الشِّرْكَ إ خْلاصا لَهُ بِالرُّبُوبِيَّةِ،فَاتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُّنَ إلاّ وَ اءنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ اءطيعُوا اللّه فيما اءمَرَكُمْبِهِ، وَ نَهاكُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ، إنَّما يَخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءِ.(145)
و خداوند سبحان شرك را (در امور مختلف ) حرام گرداند تا آنكه همگان تن به ربوبيّتاو در دهند و به سعادت نائل آيند. پس آن طورى كه شايسته است بايد تقواى الهى داشتهباشيد و كارى كنيد تا با اعتقاد به دين اسلام از دنيا برويد.
بنابراين بايد اطاعت و پيروى كنيد از خداوندمتعال در آنچه شما را به آن دستور داده يا از آن نهى كرده است ، زيرا كه تنها علماء ودانشمندان (اهل معرفت ) از خداى سبحان خوف و وحشت خواهند داشت .
120 قالَتْ سلام اللّه عليها : اءمّاوَاللّهِ، لَوْتَرَكُوا الْحَقَّ عَلى اءهْلِهِ وَاتَّبَعُوا عِتْرَةَنَبيّه ، لَمّا اخْتَلَفَ فِى اللّهِ اثْنانِ، وَلَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَفٍ، وَخَلْفٌ بَعْدَ خَلَفٍ حَتّىيَقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِالسَّلام .(146)
فرمود: به خدا سوگند، اگر حقّ يعنى خلافت و امامت را به اهلش سپرده بودند. و از عترتو اهل بيت پيامبر صلوات اللّه عليهم پيروى و متابعت كرده بودند.
و حتّى دو نفر هم با يكديگر درباره خدا و دين اختلاف نمى كردند. و مقام خلافت و امامتتوسط افراد شايسته يكى پس از ديگرى منتقل مى گرديد و در نهايتتحويل قائم آل محمّد عجّل اللّه فرجه الشريف ، و صلوات اللّه عليهم اجمعين مى گرديدكه او از فرزندان حسين عليه السلام مى باشد.
خلاصه حالات چهارمين معصوم دوّمين امام حضرت امام حسن مجتبى عليه السّلام
آن حضرت روز سه شنبه يا پنجشنبه ، پانزدهم ماه رمضان ،سال سوّم هجرى (147) در شهر مدينه منوّره ديده به جهان گشود.
نام : (حسن )(148)، در تورات (شُبّر) ودرانجيل (طاب ) مى باشد صَلوات اللّهِ وَسَلامُه عَلَيْه ، يَومَ وُلِدَ وَيَوْم اسْتُشْهِدَ وَيَوْمَيُبْعَثُ حَيّا .
كنيه : ابو محمّد و...
لقب : مجتبى ، طيّب ، سيّد، ولىّ، تقىّ، حجّت ، سبط، قائم ، وزير، اءمين و...
نقش انگشتر حضرت را (الْعِزّةُ لِلّهِ) گفته اند.
دربان و پيش خدمت : دو نفر افتخار دربانى حضرت را كسب كردند، يكى به نام سفينهغلام رسول اللّه صلى الله عليه و آله ، و ديگرى به نام قيس بن عبد الرحمن بوده است .
حضرت در حالتى به دنيا آمد كه مادرش حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عليها دوازدهساله بود(149).
پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله در هفتمين روز ولادت اين نوزاد عزيز دو گوسفند عقيقهنمود، و موى سرش را تراشيد و هم و زن آن نقره به فقير صدقه داد.
امام حسن مجتبى عليه السلام 25 مرتبه پياده براى انجام مراسم حجّ و زيارت خانه خدا،به مكّه رفت .
و در دو مرحله تمامى ثروت و اموال خود را بين فقراء و تهيدستان تقسيم نمود.
حضرت در تمام دوران عمر پربركت خود مبارزات مختلفى بر عليه كفر و ظلم وبيدادگرى داشته است .
و در زمان زعامت وامامت خود موضعگريهاى گوناگونى را در برابر دستگاه حاكمه معاويهبنى اميّه داشت .
وليكن بيشتر دوستان و اصحاب دنيا پرست به آن حضرت خيانت كردند و برخوردمنافقانه داشتند.
و در نهايت چون تنهاماند واز طرفى هسته اسلام در معرض خطر قرار گرفت ، نا چاراقدام به صلح با معاويه نمود.
و طبق آنچه گفته اند: حدود شش ماه واندى پس از امامتش بين حضرت و معاويه صلح نامه اىبه نفع اسلام و مسلمين امضاء گرديد.
اوّلين روز امامت آن حضرت ، جمعه 21 ماه رمضان ،سال چهلم هجرى (150) بوده است كه مردم باحضرت بيعت كردند و حدود 10سال امامتش بطول انجاميد.
آن حضرت مدّت هفت سال و شش ماه در حيات جدّش ، و حدود هشتسال همزمان بامادرش ، و 37 سال در كنار پدرش زندگى نمود.
و سپس قريب 10 سال امامت و رهبريّت اسلام و مسلمانها را بر عهده داشت كه شش ماه و پنجروز آن در دوران صلح بود.
و در مجموع مدّت عمر پربركت آن حضرت را 47 تا 50سال گفته اند.
حضرت مجتبى صلوات اللّه عليه ، توسط همسرش جُعده دختر أ شعث بن قيس كندى ، بهدستور و تزوير معاويه مسموم گرديد.
و چهل روز پس از آن يعنى روز پنجشنبه 28 ماه صفر مابينسال 50 تا 53 هجرى به فيض شهادت نايل گرديد.
امام حسن مجتبى عليه السلام هنگام وصيّت به برادرش امام حسين سلام اللّه عليه ، اظهارداشت : مبادا در تشييع و تدفين جنازه ام خونى ريخته شود.
هنگامى كه خواستند جسد مطهّر آن امام مظلوم را كنار جدّشرسول خدا صلى الله عليه و آله دفن كنند.
عدّه اى به سر كردگى عايشه ، مسلّحانه هجوم آوردند و از ورود جنازه به محوّطه حرمحضرت رسول صلى الله عليه و آله جلوگيرى نمودند و جنازه و تشييع كنندگان را تيرباران كردند.
بر اساس وصيّت حضرت ، به ناچار جنازه آن امام مظلوم را كه چندين تير به آن اصابتكرده بود، به سمت بقيع حركت دادند و در آنجا دفن نمودند.
مرحوم سيّد محسن اءمين تعداد پانزده دختر و هشت پسر براى امام حسن مجتبى عليه السلامبيان نموده است ، گرچه بعضى از محدّثين ومؤرّخين تمامى فرزندان آن حضرت راپانزده نفر دختر و پسر گفته اند.
نماز حضرت : دو ركعت است ، در هر ركعت پس از قرائت سوره حمد، بيست و پنج مرتبهسوره توحيد خوانده مى شود(151).
و بعد از سلام نماز، تسبيح حضرت زهرا سلام اللّه عليها.
پس از آن ، خواسته ها و حوايج مشروعه خود را از درگاه خداوندمتعال ، در خواست نمايد كه انشاء اللّه برآورده خواهد شد.
|
|
|
|
 |
|
 |
|
