جرجيس از جمله پيامبرانى است كه در راه ابلاغ رسالت و ارشاد و هدايت بت پرستان ،سخت ترين شكنجه ها را تحمل نمود و از انجام وظيفه سنگين رسالت باز نايستاد.⁽¹⁹⁸⁾
هنگامى كه جرجيس پيامبر، پادشاه شام را از بت پرستى به پرستش خداى يكتا دعوتنمود، به دستور وى حضرت را زندانى ، و بدن مباركش را با شانه هاى آهنين مجروح وپاره پاره كردند، بطورى كه گوشتهاى بدن او تكه تكه كنده مى شد. سپس بر بدنمجروح او سركه ريختند و اشياء زبر و پلاسهاى درشت بر بدن مجروح او ماليدند.
آنگاه دستور داد: ميله هاى آهنى را با آتش سرخ كنند و بر بدن حضرت گذارند. ولىجرجيس در مقابل همه اين شكنجه ها مقاومت كرد و به زانو در نيامد. شاه خونخوار دستور داد:ميخهاى بلند آهنى بر رانها، زانوها و كف پاهاى او كوبيدند. چون او را هنوز زنده يافت ،فرمان داد: ميخهاى بلند آهنى بر سرش بكوبند، سرب ذوب شده بر بدن او بريزند ويك ستون آهنى بسيار سنگين كه هيجده نفر به كمك يكديگر آن را حركت مى دادند، بر روىشكم او قرار دهند.
وقتى با انواع مختلف شكنجه ها نتوانست بر او غلبه يابد و جرجيس را وادار كند دست ازدعوت به خداپرستى و يكتاپرستى بردارد، دستور داد همه ساحران و جادوگران ، تمامتوان خود را بر ضد او بكار گيرند. ولى هيچ سحر و جادوئى بر حضرت تاءثيرنكرد. پس ‍ از آن زهر كشنده اى به او خورانيدند كه اگر همهاهل زمين از آن مى خوردند، بلافاصله مى مردند، اما زهر هم آسيبى به حضرت نرساند.
در نتيجه بسيارى از مردم و سحره با مشاهده اين صحنه ها به او ايمان آوردند.
پادشاه ستمگر دستور داد تا همه آنان را بهقتل برسانند و جرجيس را در چاهى بيفكنند. ولى او به اذن خداوند، زنده و صحيح از چاهبيرون آمد و براى چندمين بار مردم را به پرستش خداوند يكتا دعوت نمود.
اين دفعه حدود چهار هزار نفر به او ايمان آوردند. لكن پادشاه همه را از دم تيغ گذراند،و فرمان داد تا لوحى از مس ساختند و آنرا با آتش سرخ كردند و حضرت را بر روى اينصفحه مسى گداخته خوابانيدند و سرب مذاب در حلق او ريختند، و ميخهاى آهنى بر چشم وسرش كوبيدند. سپس ميخها را بيرون كشيدند و به جاى آنها سرب گداخته ريختند.
جرجيس پيامبر در برابر تمام شكنجه هاى سخت و طاقت فرسا مقاومت كرد، تا اينكهدستور داد: او را به آتش اندازند و خاكسترش را بر باد دهند. اما باز هم خداوندمتعال به جرجيس حيات دوباره بخشيد. جرجيس بار ديگر براى ارشاد و هدايت ميان مردمرفت . براى چندمين بار او را دستگير ونزد پادشاه آوردند، در حالى كه مجلسى بزرگآراسته بود. يكى از بزرگان مجلس از حضرت معجزه ديگرى خواست و گفت : اين تختهااز چوبهاى درختان مختلف ساخته شده اند. اگر توانستى اين چوبها را به صورتدرختان تازه با شاخ و برگ و ميوه در آورى ، من به تو ايمان مى آورم .
حضرت دعا كرد و چنين شد.
وقتى پادشاه اين جريان را مشاهده كرد، دستور داد: جرجيس را با اره دو نيم كنند و بدن دونيم شده او را در ديگى پر از گوگرد و سرب بيندازند و در زير ديگ آتشبرافروزند.
اينجا عذاب الهى نازل شد و همه بيهوش شدند و بر زمين افتادند. ديگ واژگون شد وجرجيس به اذن خدا صحيح و سالم برخاست .
اين بار چون جرجيس براى دعوت و تبليغ رسالت نزد پادشاه رفت و درباريان او راديدند، تعجب كردند. پادشاه دستور داد: او را گردن بزنند. هنگامى كه سر از بدنجرجيس جدا شد، همه مردم آن سامان به عذاب الهى هلاك شدند.
اين بزرگترين درسى است كه از نهضتهاى انبياء مى آموزيم . چگونه انسان بايد در راهاحياء حق و اعتلاء كلمه توحيد و انجام وظيفه خطير الهى ، همه مصيبات و مشكلات ، تلخيها وسختيها را تحمل نمايد و با صبر و استقامت ، و بااتكال به قدرت لايزال هستى به پيش رود و گامى ازنيل به هدف باز نايستد.