در زمان معتضد دهمين خليفه عباسى ، ده كيسه زر كه هر يك حاوى ده هزار دينار بود ازخزانه براى مصرف لشكريان به خانه حسابدار سپاه برده ، و به اوتحويل داده شد شب دزدى نقب حسابدار رفت و كيسه ها را به سرقت برد.
روز رئيس نگهبانان به نام (مونس عجلى ) را احضار كرد و گفت : اگر آنرا پيدا نكنىآنوقت كارت به خليفه مربوط مى شود. او تمام دزدان سابق و پير و توبه كنندگان ازسرقت را جمع و اين مسئله را عنوان كرد، و آنان را تهديد سخت نمود.
تمام ماءمورين و دزدان سابق همت گماشتند مرد لاغرى راتحويل رئيس ‍ نگهبانان دادند او از مرد سئوال كرد و انكار نمود. ديد با زبان نرم اقرارنمى كند، با جايزه و تشويق او را مورد تفقد قرار دادند فايده اى نداشت ، آخر الامر او راشكنجه دادند بطورى كه جاى سالمى در بدنش نماند، ولى اقرار به دزدى نكرد.
معتضد از جريان با خبر شد و دزد را خواست و از او بازجوئى كرد، باز اقرار نكرد.دستور داد تا پزشكان او را مداوا كنند تا از ضرب و جراحت نميرد، و پزشكان او را مداواكردند.
خليفه بار دوم او را خواست ، و او بخاطر سلامتى يافتن دوباره خليفه را دعا كرد، و منكرسرقت شد.
بار سوم خليفه او را وعده وعيد داد و برايش حقوقى تعيين كرد و ازاموال مسروقه هم گفت : قسمتى را به تو مى بخشم ، او منكر سرقت شد.
بار چهارم قرآن را آوردند و او را قسم دادند كه اعتراف كند، او به قرآن قسم خورد كهبى گناه است .
بار پنجم خليفه گفت : دست روى سر خليفه بگذار و بگو به جان خليفه من دزدى نكردهام ، او همچنين كارى كرد و گفت : به جان خليفه من ندزديم .
بار ششم خليفه سى نفر سياهان قوى هيكل را گماشت به نوبت كنار متهم باشند بهنوبت بخوابند و نگذارند چشم دزد به خواب رود و اگر خواست بخوابد او را بزنند تاچند روز او را همين شكل نگه داشتند تا اينكه خليفه دستور داد او را به نزدش بياورند.
از او بازجويى كرد او انكار دزدى را كرد و قسم خورد نمى داند.
بار هفتم خليفه گفت : او بى گناه است او را عفو كنيد و از او حلاليت بجوئيد و بعددستور داد غذا و شربت خنك فراوان به او بدهند؛ وقتى كاملا سير شد خوشخوابى از پرقو برايش بگذارند تا چندين روز كه نخوابيده بود بخوابد.
وقتى دراز كشيد لحظه اى خوابيد، با حالت خواب آلودگى او را بيدار و نزد خليفهآوردند و براى بار هشتم گفت : تعريف كن چگونه نقب زدى واموال كجا بردى ، متهم كه از پرى شكم و خواب آلودگى گرفتار شده بود بى اختياربيهوشانه گفت : اموال را به حمام مقابل خانه حسابدار زير خارهايى كه حمام را با آنروشن مى كنند پنهان كردم و روى آن را با خاك پوشاندم .
خليفه دستور داد او را به رختخوابش ببرند تا بخوابد، و دستور داد تا آنجا را كه دزدگفته اموال را بگيرند و بياورند.
بعد دستور داد او را از خواب بيدار كنند و براى بار نهم از او ازاموال مسروقه سئوال كرد و انكار كرد.
خليفه اموال مسروقه را نزد او گذاشت و به اقرار قبلى اش باز انكار كرد، دستور داددست و پاى او را محكم بستند و پيوسته باد كن در مقعدش فرو كردند و در آن دميدندگوش و دماغ و دهان او را با پنبه بستند كه باد در تمام بدنش فرود رود و بدنش بادكند و ورم نمايد.
حالتش بقدرى عجيب شده بود كه نزديك بود حدقه چشمش از چشم بيرون بيايد.
بعد خليفه گفت : رگ بالاى ابروى او را بشكافند تا باد همراه خون از آن بيرون بيرونبيايد، تا باد خالى شد. (او به هلاكت رسيد)⁽³⁵⁹⁾.