بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب انسان درقرآن, استاد شهید آیت الله مطهرى ( )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     nav -
     start -
     10 - انسان در قرآن - صفحه : 10
     11 - انسان در قرآن - صفحه : 11
     12 - انسان در قرآن - صفحه : 12
     13 - انسان در قرآن - صفحه : 13
     14 - انسان در قرآن - صفحه : 14
     15 - انسان در قرآن - صفحه : 15
     16 - انسان در قرآن - صفحه : 16
     17 - انسان در قرآن - صفحه : 17
     18 - انسان در قرآن - صفحه : 18
     19 - انسان در قرآن - صفحه : 19
     20 - انسان در قرآن - صفحه : 20
     21 - انسان در قرآن - صفحه : 21
     22 - انسان در قرآن - صفحه : 22
     23 - انسان در قرآن - صفحه : 23
     24 - انسان در قرآن - صفحه : 24
     25 - انسان در قرآن - صفحه : 25
     26 - انسان در قرآن - صفحه : 26
     27 - انسان در قرآن - صفحه : 27
     28 - انسان در قرآن - صفحه : 28
     29 - انسان در قرآن - صفحه : 29
     30 - انسان در قرآن - صفحه : 30
     31 - انسان در قرآن - صفحه : 31
     32 - انسان در قرآن - صفحه : 32
     33 - انسان در قرآن - صفحه : 33
     34 - انسان در قرآن - صفحه : 34
     35 - انسان در قرآن - صفحه : 35
     36 - انسان در قرآن - صفحه : 36
     37 - انسان در قرآن - صفحه : 37
     38 - انسان در قرآن - صفحه : 38
     39 - انسان در قرآن - صفحه : 39
     40 - انسان در قرآن - صفحه : 40
     41 - انسان در قرآن - صفحه : 41
     42 - انسان در قرآن - صفحه : 42
     43 - انسان در قرآن - صفحه : 43
     44 - انسان در قرآن - صفحه : 44
     45 - انسان در قرآن - صفحه : 45
     46 - انسان در قرآن - صفحه : 46
     47 - انسان در قرآن - صفحه : 47
     48 - انسان در قرآن - صفحه : 48
     49 - انسان در قرآن - صفحه : 49
     50 - انسان در قرآن - صفحه : 50
     51 - انسان در قرآن - صفحه : 51
     52 - انسان در قرآن - صفحه : 52
     53 - انسان در قرآن - صفحه : 53
     54 - انسان در قرآن - صفحه : 54
     55 - انسان در قرآن - صفحه : 55
     56 - انسان در قرآن - صفحه : 56
     57 - انسان در قرآن - صفحه : 57
     58 - انسان در قرآن - صفحه : 58
     59 - انسان در قرآن - صفحه : 59
     60 - انسان در قرآن - صفحه : 60
     61 - انسان در قرآن - صفحه : 61
     62 - انسان در قرآن - صفحه : 62
     63 - انسان در قرآن - صفحه : 63
     64 - انسان در قرآن - صفحه : 64
     65 - انسان در قرآن - صفحه : 65
     66 - انسان در قرآن - صفحه : 66
     67 - انسان در قرآن - صفحه : 67
     68 - انسان در قرآن - صفحه : 68
     69 - انسان در قرآن - صفحه : 69
     7 - انسان در قرآن - صفحه : 7
     70 - انسان در قرآن - صفحه : 70
     71 - انسان در قرآن - صفحه : 71
     72 - انسان در قرآن - صفحه : 72
     73 - انسان در قرآن - صفحه : 73
     74 - انسان در قرآن - صفحه : 74
     75 - انسان در قرآن - صفحه : 75
     76 - انسان در قرآن - صفحه : 76
     77 - انسان در قرآن - صفحه : 77
     78 - انسان در قرآن - صفحه : 78
     79 - انسان در قرآن - صفحه : 79
     8 - انسان در قرآن - صفحه : 8
     80 - انسان در قرآن - صفحه : 80
     81 - انسان در قرآن - صفحه : 81
     9 - انسان در قرآن - صفحه : 9
     bookinfo - شناسنامه کتاب :انسان در قرآن
     toc - فهرست مطالب کتاب: انسان در قرآن
 

 

 
 
تحصيل آگاهی كوتاهی كرده است مورد مؤاخذه‏ء الهی قرار می‏گيرد و ناآگاهی‏
برای او عذری محسوب نمی‏شود ، همچنين يك فرد و يا يك جامعه‏ء ناتوان نيز
كه در تحصيل قدرت و توانايی كوتاهی كرده است مورد مؤاخذه الهی قرار
می‏گيرد كه چرا كسب قدرت و توانايی نكرده است ، ناتوانی او عذری برای‏
او محسوب نمی‏شود .

. 5 آزادی و اختيار

آزادی و اختيار يكی ديگر از شرايط تكليف است . يعنی انسان آنگاه‏
مكلف است به انجام يك وظيفه كه اجبار و يا اضطراری در كار نباشد ، اگر
اجبار ( اكراه ) يا اضطرار در كار باشد ، تكليف ساقط می‏گردد .
اجبار ( اكراه ) مانند اينكه يك قوه‏ء جابره شخصی را تهديد كند به‏
اينكه حتما روزه‏ء خود را بخورد بطوريكه اگر نخورد ، جانش در خطر قرار
خواهد گرفت . بديهی است كه در چنين مورد تكليف روزه ساقط می‏شود ، يا
اگر كسی مستطيع شود و يك شخص جابر او را تهديد كند كه اگر به حج برود
به جان او يا كسانش صدمه وارد خواهد آورد . پيغمبر اكرم فرمود :
« رفع ما استكرهوا عليه » .
آنجا كه اكراه و اجبار به ميان آيد تكليف ساقط است .
اضطرار آن است كه انسان از طرف شخصی مورد تهديد قرار نمی‏گيرد بلكه‏
اين خود اوست كه انتخاب می‏كند ، ولی اين انتخاب معلول شرايط سختی است‏
كه پيش آمده است ، مانند كسی كه در بيابانی درمانده و گرسنه است و جز
مردار غذايی كه سد جوع كند نمی‏يابد ، در چنين موارد تكليف حرمت خوردن‏
مردار ساقط می‏شود .