بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب تسنیم تفسیر قرآن کریم ، جلد 1, آیت الله عبدالله جوادى آملى   مناسب چاپ   خروجی Word ( برگشت به لیست  )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     FOOTNT01 -
     FOOTNT02 -
     FOOTNT03 -
     FOOTNT04 -
     TASNIM01 -
     TASNIM02 -
     TASNIM03 -
     TASNIM04 -
     TASNIM05 -
     TASNIM06 -
     TASNIM07 -
     TASNIM08 -
     TASNIM09 -
     TASNIM10 -
     TASNIM11 -
     TASNIM12 -
     TASNIM13 -
     TASNIM14 -
     TASNIM15 -
     TASNIM16 -
     TASNIM17 -
     TASNIM18 -
     TASNIM19 -
 

 

 
 

 

back page

901-سوره نساء، آيه 59 .
902-بحار، ج 10، ص 227 .
903- سوره انعام ، آيه 57
904-سوره يونس ، آيه 57 .
905-بحار، ج 67، ص 64 .
906-سوره نساء، آيه 119 .
907-سوره جاثيه ، آيه 23 .
908-سوره يس ، آيه 60 .
909-سوره انبياء، آيه 67 .
910-بحار، ج 89، ص 97 .
911-سوره نور، آيه 55 .
912-سوره بقره ، آيه 40 .
913-سوره انعام ، آيه 79 .
914-سوره انعام ، آيه 162 .
915-بحار، ج 66، ص 317 (بيان ) .
916-سوره مريم ، آيه 93 .
917-الميزان ، ج 1، ص 27 .
918-سوره فتح ، آيات 4 و 7 .
919-سوره انعام ، آيه 79 .
920-سوره شعراء، آيات 78 80 .
921-مفاتيح الجنان ، دعاى روز 28 ماه رمضان .
922-ضريع ، خار بيابان است ، كسانى كه امروز كالاءنعامند فرداغذايشان خار بيابان خواهد بود .
923-سوره غاشيه ، آيات 6 7 .
924-بحار، ج 73، ص 202 .
925-همان ، ص 204 .
926-سوره يوسف ، آيه 18 .
927-سوره مائده ، آيه 2 .
928-سوره اسراء، آيات 18 20 .
929-سوره انفال ، آيه 42 .
930-سوره بقره ، آيه 153 .
931-شرح منظومه ، بخش حكمت ، فريدة فى الصدق : ص 354 .
932-بحار، ج 74، ص 286 .
933-همان ،ج 72، ص 308 .
934-تحف العقول ، ص 164 .
935-سوره بقره ، آيه 257 .
936-سوره هود، آيه 123 .
937-منظور درجات پايين استعانت است و گرنه درجات بالاى آن همان گون كه دربحث پيش گذشت همان استيلا، يعنى پذيرش ولايت الهى است .
938- سوره حج ، آيه 11 .
939-سوره بقره ، آيه 201 .
940-سوره بقره ، آيه 200 .
941-نهج البلاغه ، حكمت 237 .
942-اصول كافى ، ج 2، ص 84 .
943-سوره نمل ، آيه 89 .
944-سوره آل عمران ، آيه 31 .
945-بحار، ج 67، ص 205 .
946-همان ، ج 8، ص 200 .
947-تفسير صافى ، ج 1، ص 72 .
948-بحار، ج 67، ص 210 .
949-سوره توبه ، آيه 28 . اگر در استظهار نجاست فقهى و ظاهرى آنها از آيهمزبور اختلافى باشد، در نجاست كلامى و باطنى آنان ترديدى نيست .
950-سوره يوسف ، آيه 106 .
951-تحف العقول ، ص 326 .
952-سوره انعام ، آيه 91 .
953-نور الثقلين ، ج 1، ص 20 (سوره بقره ، آيه 258 ) .
954-نهج البلاغه ، نامه 34، بند5 .
955-همان ، خطبه 151، بند 1 .
956-همان ، خطبه 190، بند 1 .
957-همان ، خطبه 100، بند1 .
958-سوره زمر، آيه 36 .
959-بحار، ج 92، ص 195 .
960-سوره بقره ، آيه 40 .
961- مفردات راغب ، سرط .
962-التحقيق ، ج 6، ص 264 .
963-بحث مبسوط هدايت تكوينى و تشريعى در كتاب هدايت در قرآن آمده است.
964-مفسرانى كه هدايت در اين آيه كريمه را به مداومت بر پيمودن صراط مستقيم و يا ثبات قدم در راه تفسير كرده اند، آن را هدايت تكوينى دانسته اند .
965-نهج البلاغه ، خطبه 16، بند 7 .
966-سوره اعراف ، آيه 143 .
967-بحار، ج 87، ص 175 .
968-همان ، ج 99، ص 267 .
969-سوره فصلت ، آيه 17 .
970-سوره حج ، آيه 46 .
971-سوره فصلت ، آيه 17 .
972-سوره نساء، آيه 56 .
973- سوره انعام ، آيه 122 .
974-سوره شورى ، آيه 52 .
975-سوره تحريم ، آيه 8 .
976-سوره ابراهيم ، آيه 1 .
977-سوره حديد، آيه 25 .
978-سوره عنكبوت ، آيه 6 .
979-سوره عنكبوت ، آيه 69 .
980-سوره حديد، آيه 4 .
981-سوره طه ، آيه 50 .
982-سوره نحل ، آيه 128 .
983-سوره فجر، آيه 14 .
984-سوره انشقاق ، آيات 6 12 .
985-سوره آل عمران ، آيه 187 .
986-سوره سباء، آيه 38 .
987-سوره انفال ، آيه 59 .
988- سوره فجر، آيات 25 26 .
989-سوره انعام ، آيه 153 .
990-سوره صافات ، آيه 23 .
991-سوره مطففين ، آيه 15 .
992-سوره سجده ، آيه 12 .
993-سوره انعام ، آيه 161 .
994-سوره انعام ، آيه 153 .
995-سوره حجر، آيه 79 . يعنى دو شهرى كه در حادثه هلاكت انطاكيه ويران شد،بر سر بزرگراه مكه به شام بود .
996-سوره انعام ، آيه 153 .
997-سوره عنكبوت ، آيه 69 .
998-سوره طه ، آيه 135 .
999-سوره حجر، آيات 39 41 .
1000-سوره زخرف ، آيه 43 .
1001- سوره هود، آيه 56 .
1002-سوره فصلت ، آيه 30؛ سوره احقاف ، آيه 13 .
1003-ر.ك ابتداى بحث تفسيرى آيه (اياك نعبد)، ص 416 .
1004-سوره تغابن ، آيه 11 .
1005-سوره عنكبوت ، آيه 69 .
1006-سوره محمد صلى الله عليه و آله و سلم ، آيه 17 .
1007-سوره مريم ، آيه 96 .
1008-سوره فصلت ، آيه 17 .
1009-سوره اعراف ، آيه 146 .
1010-سوره زخرف ، آيه 36 .
1011-سوره مائده ، آيات 15 16 .
1012-سوره بقره ، آيه 185 .
1013-سوره فرقان ، آيه 1.
1014-سوره مدثر، آيه 31 .
1015-سوره مريم ، آيه 33 .
1016-سوره مائده ، آيه 16 .
1017-سوره صافات ، آيه 23 .
1018-سوره اعراف ، آيه 43 .
1019-سوره صافات ، آيه 114 118 .
1020-منت همان نعمت بزرگ و سنگينى است كهحمل آن دشوار باشد . در قرآن كريم از آفرينش ‍ مجموع نظام آسمانها و زمين به منت ياد نشده است ، ولى از نعمت رسالت و هدايت به منت تعبير شدهاست : (لقد من الله على المؤ منين اذ بعث فيهم رسولا ) (سورهآل عمران ، آيه 164 )، (بل الله يمن عليكم اءن هديكم للايمان ) (سوره حجرات ، آيه 17 ).
1021-سوره انعام ، آيه 125 .
1022-نهج البلاغه ، حكمت 147 .
1023-سوره كهف ، آيه 13 .
1024- سوره حج ، آيه 24 .
1025-سوره قصص ، آيه 56 .
1026-سوره شورى ، آيه 52 .
1027-سوره مائده ، آيه 99 .
1028-سوره مائده ، آيه 67 .
1029-سوره بقره ، آيات 45 و 153 .
1030-سوره تغابن ، آيه 11 .
1031-سوره نور، آيه 54 .
1032-سوره رعد، آيه 27 .
1033-سوره شورى ، آيه 13 .
1034-سوره شورى ، آيه 52 .
1035-تفصيل اين بحث در صفحه 435 و 442 گذشت .
1036-سوره بقره ، آيه 213 .
1037-سوره اسراء، آيه 9 .
1038-سوره انبياء، آيه 73 .
1039-سوره شورى ، آيه 52 .
1040-سوره اعراف ، آيه 159 .
1041-سوره يونس ، آيه 35 . هدايت در آيات قرآن گاهى بدون حرف جر ذكر مىشود؛ مانند: (اهدنا الصراط المستقيم ) و گاهى با حرف الى ؛ مانند: ( و يهدىالى صراط العزيز الحميد) (سوره سباء، آيه 6) و در برخى موارد با حرف لام ؛مانند (ان هذا القران يهدى للتى هى اءقوم (سوره اسراء، آيه 9)و(قل الله يهدى للحق ) (سوره يونس ، آيه 35 ).
1042-كلمه اءحق در اين آيه كريمهافعل تعيين است ، نه افعل تفضيل و مقصود از آن اولويت تعيينى است ،مانند اولويتى كه در آيه كريمه ( و اءولوا الاءرحام بعضهم اءولى ببعض ) (سورهانفال ، آيه 75 ) آمده است ، نه اولويت ترجيحى .
1043-سوره مائده ، آيات 15 16 . تعبير (يهدى به ) در اين آيه كريمه نشانه آناست كه هدايت قرآن در واقع هدايت خداست و قرآن ، تنها ابزار هدايت است ؛ مانند اين كهدرباره قلم وقتى گفته مى شود: مى نويسد ، اسناد نوشتن در واقع به نويسندهاست و گرنه قلم ابزارى بيش نيست . اسناد هدايت به قرآن و مانند آن نيز، از نوع اسنادفعل به ابزار آن است .
1044-بحار، ج 38، ص 188 .
1045- سوره آل عمران ، آيه 60 .
1046- سوره فتح ، آيات 4 و 7 .
1047-سوره حاقه ، آيات 35 37 .
1048-سوره نمل ، آيه 90 . چون تعبير آيه كريمه ، (ما كنتم تعملون ) است ، بهبما كنتم تعملون تا معنا اين باشد كه اين جزا در برابر كارهايتان است .
1049- نهج البلاغه ، خطبه 224، بند 8 .
1050-بحار، ج 6، ص 239 .
1051-سوره انعام ، آيه 90 .
1052-سوره نساء، آيه 69 .
1053-بحث مبسوط درباره وحدت و كثرت صراطذيل آيه 153 سوره انعام خواهد آمد .
1054-سوره نساء، آيه 82 .
1055-نهج البلاغه ، خطبه 29، بند1 .
1056-سوره اعراف ، آيه 86 .
1057-معناى نهى حضرت شعيب (عليه السلام ) با توجه به اين سخن شيطان كهبه خداى سبحان گفت : بر سر راه انسانها براى رهزنى كمين مى كنم : ( لا قعدن لهمصراطك المستقيم ) (سوره اعراف ، آيه 16)، اين است كه از شياطين نباشيد . اگر كسىمانع عمل خير يا فهم صحيح يا آراسته شدن به خلق خوبى شد، او نيز شيطانى استبه صورت انسان كه در كمين راهيان صراط نشسته است .
1058-سوره انعام ، آيه 153 . پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم براىتبيين اين آيه كريمه ، خطى مستقيم و در اطراف آن خطوط ديگرى رسم كردند و آنگاهفرمودند: اين خطوط مستقيم ، راه رشد است و اين خطوط ديگر راههايى است كه بر سرهر يك از آنها شيطانى است و به آن راه دعوت مى كند و سپس اين آيه را تلاوتفرمودند. (جوامع الجامع ، ج 1، ص 427؛ درالمنثور؛ ج 3، ص ‍ 385 ) .
1059-سوره اعراف ، آيه 38 .
1060-سوره اعراف ، آيه 43 .
1061-سوره فاطر، آيه 34 .
1062-سوره طه ، آيه 135 .
1063-سوره بقره ، آيه 156 .
1064-سوره سجده ، آيه 22 .
1065-سوره سجده ، آيه 12 .
1066-سوره هود، آيه 56 .
1067-سوره طه ، آيه 81 .
1068-سوره فاطر، آيه 10 .
1069-سوره مؤ منون ، آيات 73 74 .
1070-سوره بقره ، آيه 260 .
1071- سوره اعراف ، آيه 86 .
1072-سوره اعراف ، آيه 16 .
1073-سوره نساء، آيه 69 .
1074-سوره مريم ، آيه 68 .
1075-سوره هود، آيه 112 .
1076-سوره بقره ، آيه 148 .
1077-سوره بقره ، آيه 148 .
1078-سوره مجادله ، آيه 11 .
1079-سوره نساء، آيه 115 .
1080-سوره بقره ، آيه 25 .
1081-سوره كهف ، آيه 29 .
1082-سوره اسراء، آيه 20 .
1083-سوره سجده ، آيه 12 . سر افكنده محشور شدن مجرم در قيامت كه در رواياتنيز به آن اشاره شده ، تنها به معناى سر به زيرى بر اثر شرم نيست ،بلكه او بر اثر زمينى انديشيدن با هيئت خاص ( منكوس الراءس ) محشور مى شود و اينبازتاب همان افكار و رفتار دنيوى اوست كه در جهتتنزل بود، نه تعالى .
1084-سوره بقره ، آيه 26 .
1085-سوره انعام ، آيه 126 .
1086-سوره شورى ، آيه 53 .
1087-سوره طه ، آيه 135 .
1088-بحار، ج 20، ص 215 .
1089-سوره ملك ، آيه 22 .
1090-سوره مائده ، آيه 105 .
1091- نورالثقلين ، ج 5، ص 495 .
1092-سوره انعام ، آيه 161 .
1093-انسان در هنگام تولد گرچه فاقد علوم حصولى است ، ولى نسبت به علومحضورى فطرى بر صراط مستقيم تكوينى سرشته شده است و به آنها گرايش دارد .
1094-نور الثقلين ، ج 1، ص 22 .
1095-1095 همان ، ص 22 .
1096-همان ، ص 21 .
1097- سوره جن ، آيه 15 .
1098-سوره حديد، آيه 15 .
1099-سوره قارعه ، آيات 8 9 .
1100-علم اليقين ، ج 2، ص 601؛ بحار، ج 68، ص 226 .
1101-سوره واقعه ، آيات 88 89 .
1102-سوره مزمل ، آيه 19؛ سوره انسان ، آيه 29 .
1103-سوره اسراء، آيه 32 .
1104-صحيفه سجاديه ، دعاى 42 .
1105-سوره سباء، آيه 33 .
1106- در ادراك هر چيز خارجى شش عنصر تحقق دارد كه چهار عنصر آن در حريم بحثاتحاد عالم و معلوم راه ندارد؛ مثلا وقتى مدركى حقيقت درخت را به درستى درك مىكند، درختى كه در خارج از ذهن او در جهان عينى موجود است ، وجود و (ماهيتى دارد . درك كننده نيز وجود و ماهيتى دارد و صورت علمى موجود درنفس مدرك نيز داراى وجود و ماهيتى است .
خلاصه اين كه ، هر يك از مدرك ، مدرك و صورت ادراكى ، وجود و ماهيتى دارد . از اين رودر ادراك ، عناصر شش گانه تحقق دارد . از اين عناصر شش گانه ، وجود و ماهيت مدرك (درخت موجود در جهان خارج ) كه خارج از نفس مدرك است ، هر دو از حريم بحث اتحاد عالم بامعلوم بيرون است . همچنين ماهيت مدرك و ماهيت صورت ادراكى او از بحث بيرون است ؛ زيراماهيت از سنخ مفهوم است است و امر خارجى با مفهوم اتحاد ندارد . پس آنچه از عناصر ششگانه مى ماند وجود عالم با وجود علم است كه با هم متحد مى شود ومعناى انديشه بودن انسان : اى برادر تو همين انديشه اى ) نيز همين است ؛يعنى تو همان فهمى (نه همان مفهوم ) . انسان هر چه را فهميد، عين فهم آن مى شود، نهعين مفهوم آن . پس اگر فهمنده اى درخت را به درستى فهميد با ماهيت درخت متحد نمى شود،بلكه با علم به درخت متحد مى شود . 1107-بحار، ج 67، ص 209 . برخى ازافراد انسان در قيامت به صورت حيوانات محشور مى شوند و حشر آنان به اين صورتبه آن معنا نيست كه سيرتشان انسانى و صورتشان حيوانى است ، بلكه به واقعتبديل به حيوان شده اند؛ چون نحوه خاص راه رفتن حيوان و انسان (حركت بر روى چهاريا دو پا ) مقوم ذاتى آنها نيست ، بلكه امرى ظاهرى و عرضى است ؛ زيرا اگر انسان نيزهمانند اسب با دست و پا راه مى رفت باز انسان بود و اسب اگر بر روى دو پا راه مىرفتا باز حيوان بود .
انسانيت انسان به نفس ناطقه اوست و تشبيه كافران به چهارپايان در قرآن كريم(اولئك كالاءنعام بل هم اءضل ) (سوره اعراف ، آيه 179 ) نيز مجاز و براى توهين وتحقير آنان نيست ؛ زيرا اولا، سراسر قرآن ادب و لطف است و نه تنها خود ناسزا نمىگويد، بلكه ديگران را نيز از ناسزا و بدگويى حتى به بتهاى بت پرستان منع مىكند: ( و لا تسبوا الذين يدعون من دون الله فيسبوا عدوا بغير علم ) (سوره انعام ،آيه 108)، بلكه كافران ، به حق همانند چهارپايان يا فروترند؛ زيراعقل آنان اسير شهوت و غضبشان است و ثانيا، حيوانات تبهكار نيستند تا قرآن كريمبراى توهين به كافران ، آنان را به چهارپايان تشبيه كند . خداى سبحان همه حيواناترا با هدايت تكوينى بر صراط مستقيم هدايت كرده است : ( ما من دابة الا هو اخذ بناصيتها انربى على صراط مستقيم ) (سوره هود، آيه 56 ) و همچنين آنها را به زيبايى ستوده ، مظهرجمال معرفى مى كند: (و لكم فيها جمال حين تريحون و حين تسرحون ) (سورهنحل ، آيه 6 ) .
پس اين تشبيه براى تبيين حقيقتى است كه از ديد برخى انسانها پوشيده است . انسانىكه مشى او بر اساس شكم و شهوت است و علم و اراده خود را در مسير شكم به كار مىگيرد از نظر هيئت و سيرت مانند حيوانى است كه بر شكم راه مى رود: ( و الله خلقكل دابة من ماء فمنهم من يمشى على بطنه ) (سوره نور، آيه 45 ) . بنابراين ، حشر انسانبه صورت حيوان بر اساس مبانى قرآنى و عقلى ، امرى واقعى است ، نه سخن مجازى وشاعرانه . 1108-مرحوم شيخ بهائى مى فرمايد: آن امر ذهنى كه ما آن را نيتعبادت مى پنداريم به حمل اولى نيت است و بهحمل شايع غفلت ؛ يعنى نام و عنوانش نيت ، اما روح و حقيقتش ‍ مصداقى از مصاديقغفلت است ؛ زيرا اگر اين نيت بود، افكار ما در نماز اين گونه پراكنده و پريشان نبود .
نيت واقعى ، همان انبعاث پر كشيدن روح و رها كردن تعلق است . اگر نمازگزار بتواندهنگام نماز از طبيعت منقطع شود آنگاه نيت واقعى تحقق مى يابد و گرنه كسى كه درحال عبادت ، همچنان در موطن پيشين خود باقى است و هجرتى نكرده تقربى ندارد . تقربكه با پر كشيدن از طبيعت حاصل مى شود، كارى دشوار است و از اين رو بهاءفضل الاءعمال موسوم شده است (اربعين شيخ بهائى ، بحث نيت ) .
1109-بحار، ج 67، ص 191 .
1110-همان ، ص 190 .
1111- همان ، ص 210 .
1112- همان ، ص 210 .
1113- سوره بقره ، آيه 6 . 1114-سوره شعراء، آيه 136 .
1115-نهج البلاغه ، حكمت 45 .
1116-الجامع لاءحكام القرآن ، ج 1، ص 145 .
1117-بحار، ج 82، ص 22 .
1118-ر.ك مجمع البيان ؛ الجامع لاحكام القرآن ؛ منهج الصادقين .
1119-بحار، ج 10، ص 61 .
1120-نور الثقلين ، ج 1، ص 21 .
1121-بحار، ج 36، ص 128 .
1122-معانى الاءخبار، ص 33 .
1123-نور الثقلين ، ج 1، ص 20 .
1124-بحار، ج 89، ص 254 .
1125-بحار، ج 89، ص 254 .
1126-نورالثقلين ، ج 1، ص 21 .
1127-نور الثقلين ، ج 1، ص 21 .
1128-همان ، ص 22 .
1129-معانى الاءخبار، ص 32 .
1130-بحار، ج 37، ص 212 .
1131-تفسير صافى ، ج 1، ص 73 .
1132-نهج البلاغه ، خطبه 87، بند 12 .
1133-نور الثقلين ، ج 1، ص 21 .
1134-بحار، ج 8، ص 249 .
1135-سوره مريم ، آيات 71 72 . تعبير (كان على ربك ) به اين معناست كهخداوند فعلى از افعال خود را بر فعل ديگر حاكم كرده است ؛ مانند: (كتب ربكم على نفسهالرحمة ) (سوره انعام ، آيه 54 ) كه حكمت الهى زمامدار و حاكم رحمت اوست و گرنه چيزىبر خداى سبحان حكومت ندارد و او زير پوشش قضا و حكم هيچ موجودى نيست . آنچه هست ،افعال خداى سبحان است كه برخى زير پوشش برخى ديگر است و در اين گونه مواردنيز اوصاف فعليه را مى شود به فاعل نسبت داد .
1136-سوره قصص ، آيه 23 .
1137-سوره يوسف ، آيه 19 .
1138-برخى از روايات به روشنى ورود را بهدخول تفسير كرده است .ر.ك مجمع البيان ، ج 5، ص 525؛ درالمنثور، ج 4، ص280 و 281؛ كشاف ، ج 2، ص 520 .
1139-سوره اءنبياء، آيه 101 .
1140-بحار، ج 8، ص 250 .
1141-سوره نساء، آيه 10 .
1142-نهج البلاغه ، نامه 68 .
1143-سوره ق ، آيه 22 .
1144-تفسير قمى ، ج 1، ص 29 .
1145-علم اليقين ، ص 969 .
1146-نهج البلاغه ، خطبه 83، بند 36 .
1147-بحار، ج 65، ص 180 .
1148-سوره هود، آيه 10 .
1149-سوره نحل ، آيه 18 .
1150-سوره لقمان ، آيه 20 .
1151-سوره دخان ، آيات 26 27 .
1152-سوره مزمل ، آيه 11 .
1153- التحقيق ، ج 12، ص 178؛ الميزان ، ج 11، ص 81 .
1154-بحار، ج 70، ص 278 .
1155-سوره انعام ، آيه 56 .
1156-سوره اسراء، آيه 15 .
1157-سوره نساء، آيه 116 .
1158-سوره اعراف ، آيه 60 .
1159-سوره بقره ، آيه 108 .
1160-سوره زمر، آيه 22 .
1161-سوره ممتحنه ، آيه 1 .
1162-سوره نوح ، آيه 27 .
1163-سوره جمعه ، آيه 2 .
1164-سوره نساء، آيه 69 .
1165-نبيين همان برگزيدگان خداى سبحانند كه از طريق وحى الهىتعليم و تربيت بشر را بر عهده دارند و هر گونه حركتى در غير مسير آنان حركتى بهسوى گمراهى است ؛ گرچه سالكان صراط را راهى به مقام نبوت آنان نيست .
صديقان كسانى كه در مقام اعتماد، اخلاق وعمل ، اهل صدق باشند و صداقت در عقيده ، اخلاق وعمل ، انسان را به مقام آنان مى رساند .
شهداء در فرهنگ قرآن شاهدان اعمالند، نه كشته شدگان در جبهه هاى جنگ . مقامشهادت مقامى رفيع است ؛ زيرا شهادت شاهدان در قيامت ، مستلزم مشاهده وتحمل صحنه عمل در دنياست . پس ‍ آنان چه در بيدارى و چه در خواب درحال شهودند؛ زيرا قيامت كه ظرف اداى شهادت است بايد مسبوق بهتحمل آن باشد .
صالحين در لسان قرآن ، برتر از (الذين عملوا الصالحات ) هستند؛ زيراصلاح صالحان ، صفتى مستمر و مربوط به مقام و گوهر ذات آنان است ، بر خلاف (الذين عملوا الصالحات ) كه صلاح عملى دارند و صلاح در مقامفعل ، نازلتر از صلاح در مقام ذات است و از اين رو قرآن كريم درباره بعضى از انبيامى فرمايد: در آخرت از صالحان خواهند بود: ( و انه فى الاخرة لمن الصالحين ) (سورهبقره ، آيه 130 ).
بنابراين ، همان گونه كه برخى انسانها جزو شهيدان هستند اما از نبيين نيستند، بعضىاز انبيا نيز ممكن است به درجه نهايى صلاح راه نيافته باشند .
تذكر: عنوان صالحان ، مراتبى دارد كه برخى از آنها در دنيا براى همهپيامبران (عليهم السلام ) حاصل است ، چنانكه در آيه 85 سوره انعام چنين آمده است : ( ...كل من الصالحين )، ليكن مرتبه نهايى آن ،در دنيا براى همگانحاصل نيست . از اين رو در آيه مذكور چنين آمده است : ( و انه فى الاخرة لمن الصالحين ) وپيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم كه مرتبه نهايى صلاح را دارد، در معرفى خودمى فرمايد: ( انه وليى الله الذى نزل الكتاب و هو يتولى الصالحين ) (سوره اعراف ،آيه 196 ) . 1166-سوره نحل ، آيه 53 .
1167-سوره نحل ، آيه 18 .
1168- نهج البلاغه ، خطبه 1، بند 1 .
1169-سوره لقمان ، آيه 20 .
1170-سوره كهف ، آيه 46 .
1171-سوره شعراء، آيه 88 .
1172-سوره قلم ، آيات 14 15 .
1173-سوره مزمل ، آيه 11 .
1174-سوره اسراء، آيه 83 .
1175-سوره بقره ، آيه 40 .
1176-سوره بقره ، آيه 61 .
1177-سوره دخان ، آيات 24 27 .
1178-سوره شعراء، آيه 80 .
1179-سوره حجر، آيه 39 .
1180-سوره اعراف ، آيه 45 .
1181-سوره اسراء، آيه 44 .
1182-سوره نور، آيه 41 . تعبير (اءلم تر) در اين گونه آيات نشانه آن است كهاگر انسان اندكى پرده را كنار بزند، حقايق را به وضوح مشاهده مى كند .
1183-سوره انعام ، آيه 38 .
1184-سوره ابراهيم ، آيه 3 .
1185-سوره كهف ، آيه 1 .
1186-سوره اعراف ، آيه 53 .
1187-سوره طه ، آيات 105 108 .
1188-سوره مؤ منون ، آيه 74 .
1189-تفسير ابن عربى ، ج 1، ص 31 .
1190-سوره بقره ، آيه 61 .
1191-سوره آل عمران ، آيه 112 .
1192-سوره نساء، آيه 24 .
1193-سوره حجر، آيه 39 .
1194-سوره نساء، آيه 119 .
1195-سوره كهف ، آيات 7 8 .
1196-سوره حجرات ، آيه 7 .
1197-سوره نساء، آيات 71 73 .
1198-مفاتيح الجنان ، زيارت مطلقه امام حسين (عليه السلام ) .
1199-سوره توبه ، آيات 45 46 .
1200-نهج البلاغه ، خطبه 168، بند 17 .
1201-سوره مائده ، آيه 3 .
1202-سوره تكاثر، آيه 8 .
1203-نورالثقلين ، ج 5، ص 665 .
1204-تفسير صافى ، ج 5، ص 371 .
1205-سوره مائده ، آيه 110 .
1206-سوره مريم ، آيه 31 .
1207-سوره آل عمران ، آيه 103 .
1208- سوره مائده ، آيات 21 24 .
1209- سوره مائده ، آيه 23 .
1210-سوره صافات ، آيات 54 57 .
1211-سوره فرقان ، آيات 27 28 .
1212-سوره واقعه ، آيات 7 12 .
1213-سوره انسان ، آيات 17 18 .
1214-سوره انسان ، آيه 5 .
1215-سوره مطففين ، آيات 22 28 .
1216-سوره قصص ، آيه 17 .
1217-سوره فرقان ، آيه 27 .
1218-سوره توبه ، آيه 119 .
1219-سوره آل عمران ، آيه 193 .
1220-سوره فرقان ، آيات 27 28 .
1221-سوره نور، آيه 62 .
1222-سوره فتح ، آيه 29 . سيما به معناى علامت و نشانه است ، نه صورت و ازريشه وسم به معناى علامت است . كلمه موسوم نيز كه از وسممشتق است به معناى نشان دار است و چون علامت ، اغلب در چهره قرار دارد، سيما بهمعناى صورت و چهره به كار مى رود.
1223- سوره نساء، آيه 69 .
1224-سرعت امرى مطلوب و وصف حركت است ، و عجله امرى نامطلوب و صفت متحركاست .
1225-سوره آل عمران ، آيه 133 .
1226- سوره مائده ، آيه 48 .
1227-سوره فرقان ، آيه 74 .
1228-سوره انعام ، آيه 124 .
1229-بحار، ج 22، ص 374 .
1230-مجمع البيان ، ج 9 10، ص 611 .
1231- سوره مجادله ، آيه 11 . در بخشاول اين آيه كه سخن از مؤ من است ، كلمه درجة كهمفعول و يا تميز است حذف شده ، ولى در بخش دوم كه از مؤ من عالم ياد مى شود ذكر شدهاست و تقدير آيه چنين است : (يرفع الله الذين امنوا منكم [ درجة ] و الذين اءوتوا العلمدرجات )
1232-سوره نساء، آيه 69 .
1233-سوره احزاب ، آيه 36 .
1234-نهج البلاغه ، خطبه 201، بند 1 .
1235-همان ، حكمت 147 .
1236-سوره سجده ، آيه 13 . 1237-سوره يونس ، آيه 32 .
1238-تفسير صافى ، ج 1، ص 74 (سوره نساء، آيه 69 ) .
1239-بحار، ج 10، ص 61 .
1240- بحار، ج 24، ص 13 .
1241-نور الثقلين ، ج 1، ص 23 .
1242-بحار، ج 25، ص 213 .
1243-نور الثقلين ، ج 1، ص 24.
1244-تفسير صافى ، ج 1، ص 74.
1245-بحار، ج 25، ص 274 .
1246-نور الثقلين ، ج 1، ص 25 .
1247-تفسير عياشى ، ج 1، ص 24 .
1248-سوره مائده ، آيه 60.
1249- بحار، ج 25، ص 274 (سوره مائده ، آيه 60 ) .
1250- نور الثقلين ، ج 1، ص 24 .
1251-سوره مطففين ، آيه 27 .
1252- بحار، ج 8، ص 150 .
1253-بحار، ج 8، ص 150 .
1254-نهج البلاغه ، خطبه 64، بند 8 .
1255-همان ، خطبه 151، بند 4 .
1256-همان ، خطبه 187، بند 3 .
1257-همان ، حكمت 358 .
1258-همان ، خطبه 224، بند 12 .
1259-همان ، حكمت 387 .
1260-سوره بقره ، آيه 201 .

 

 
 

کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس دیتاسنتر فن آوا سرور اختصاصی سرور ابری اشتراک مکانی colocation