کتابخانه الکترونيکي انهار

و لا تحرمنى يا الهى و سيدى

شفاعته العظمى فذاك المشفع

و صلعليهم ما دعاك موحد

و ناجا اخيار ببابك ركع

و از مناجاتهاى آن حضرت است
بنام خداى بخشاينده مهربان
ستايش تو را است اى صاحب جود و بزرگى و بلندى ، بزرگى تو را است كه بهر كهخواهى بدهى و يا باز گيرى .
اى معبود و آفريدگار و پناه و نگهدار من ، بدرگاه تو در سختى و آسانى پناه برم .
خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است ولى گذشت تو از گناه من بزرگتر و وسيع تراست .
خدايا اگر من از خواهش نفس پيروى كنم پس در آنحال من در چراگاه پشيمانى مى چرم .
خداى خود تو حال من و ندارى و تهيدستيم را مى بينى و تو رازهاى پنهان مرا مى شنوى .
خدايا پس اميدم را قطع مكن ، و منحرف مساز بنوميدى دلم را كه من طمعكار باران سخايتهستم .
خدايا اگر نوميدم سازى يا از درگاهت برانى پس بچه كسى اميد داشته باشم و كه راشفيع گردانم ؟
خدايا از عذاب خود پناهم ده كه براستى من اسير و خوار و ترسان و خاضع درگاه توام .
خدايا بوسيله تلقين دليلو حجتم با من انس گير در آنهنگام كه در گورمنزل و ماوى گيرم .
خدايا اگر هزار سال مرا عذاب كنى ولى باز رشته اميد من از درگاه تو قطع نمى شود.
خدايا مزه گذشتت را بمن بجشان در آنروز كه نه فرزندان و نهمال در آنجا سود بخشد.
خدايا اگر تو مراعاتم نكنى يكسره از بين رفته ام و اگر تو مراعاتم كنى ضايعنگردم .
خدايا اگر بنا شود جز از نيكوكارى نگذرى پس كيست اميد گنهكارى كه بهواى نفسكامرانى كرده ؟
خدايا اگر در جستجوى پرهيزكارى كوتاهى كردم ولى اينكبدنبال گذشت تو مى گردم و آنرا مى جويم .
خدايا اگر از روى نادانى خطا كردم پس چه بسيار اميدوار بتو بوده ام بطورى كهدرباره ام گفتند باك ندارم .
خدايا اگر گناهانم برتر و بلندتر از كوههاى بزرگ گشته ولى چشم پوشى تو ازگناه من بزرگتر و برتر است .
خدايا ياد بخشش تو سوز درونم را ببرد و ياد گناهان چشمانم را اشكبار كند.
خدايا لغزشم را ببخش و گناهم را محو كن زيرا كه من بگناه اقرار داشته و ترسان ونالانم .
خدايا صفا و آسايشى از جانب خود بمن ببخش كه من جز درهاىفضل ترا نكوبم .
خدايا اگر دورم كنى يا بى اعتنائيم كنى پس ديگر چه چاره كنم پروردگارا و يا چه كنم؟
خدايا آنكه با دوستى تو دست بگريبان است شب را همه بيدار و در مناجات و دعا است ولىشخص غافل يكسره در خواب است .
خدايا اين مردم هم يكدسته شبها در خواب و دسته هائى بيدار و بتضرع مشغولند. و همگىمردم باميد عطاى تواند و اميدوار برحمت بزرگ تو، و طمع بهشت برين دارند.
خدايا اميد من مرا آرزومند سلامتى مى كند ولى زشتى گناهانم مرا برسوائى تهديد مىكند.
خدايا اگر بگذرى گذشت تو نجات بخش من است و گرنه من باين گناه هلاكت باربنابودى درافتم .
خدايا بحق محمد هاشمى و بحرمت پاكانى كه بدرگاهت خاضعند.
خدايا بحق محمد مصطفى و پسر عمويش على و بحرمت نيكانى كه بدرگاهتخاشعند.
خدايا مرا بر دين احمد در قيامت برانگيز در حال انابه و پرهيز كارى و فروتنى وخضوع .
و مرا محروم مكن اى معبود و آقايم از آن شفاعت بزرگش كه شفاعت او پذيرفته است .
و درود فرست بر ايشان تا زمانى كه هر شخص يكتا پرستى بدرگاهت دعا كند و نيكانبا تو در مناجات و بدرگاهت در ركوعند.
و منه عليه السلام ايضا فى المناجاه
يا سامع الدعآء و يا رافع السمآء و يا دائم البقاء و يا واسع العطآء لذى الفاقهالعديم
و يا عالم الغيوب و يا ساتر العيوب و يا غافر الذنوب و يا كاشف الكروب عن المرهقالكظيم
و يا فائق الصفات و يا مخرج النبات و يا جامع الشتات و يا باعث الممات من الاعظمالرميم
و يا منزل الغياث من الدلج الحثاث على الحزن و الدماث الى الجوع الغراث من الهذمالرزوم
و يا خالق البروج سماء بلافروج مع الليل ذى الولوج على الضودبى البلوج يغشىسنا النجوم
و يا فالق الصباح و يا فاتح النجاح و يامرسل الرياح بكورامع الرواح فينشان بالغيوم
و يا مرسى الرواسخ اوتادها الشوامخ فى ارضها السوانج اطوادها البواذخ من صنعهالقديم
و يا هادى الرشاد و يا ملهم السداد و يا رازق العباد و يا محيى البلاد و يا فارج الهموم
و يا من به اعوذ و يا من به الوذ و من حكمه نفوذ فماعنه لى شذوذ تباركت من حكيم
و يا مطلق الا سيرويا جابر الكسير و يا مغنى الفقير و يا غاذى الصغير و يا شا فىالسقيم
و يا من به اعتزازى و يا من به احترازى من الذل و المخازى و الافات و المرازى اعذنى منالهموم
و من جنه انس لذكر المعاد منس و القلب عنه مقس و من شرعى نفس و شيطانها الرجيم
و يا منزل المعاش على الناس و المواشى و لا فراخ فى العشاش من الطعم و الرياشتقدست من حكيم
و يا مالك النواصى من طائع و عاصى فماعنك من مناص لعبد لاخلاص ‍ لماض و لا مقيم
و يا خير مستعاض بمحض اليقين راض بما هو عليه قاض من احكاالمواضى تحننت من حكيم
و يا من بنا محيط و عنا الاذى يميط و من ملكه بسيط و من عدله قسيط على البروا لايثم
و يا رائى اللحوظ و يا سامع اللفوظ و يا قاسم الحظوظ باحسانه الحفيظبعدل من القسيم
و يا من هو السميع و من عرشه الرفيع و من خلقه البديع و من جاره المنيع عن الظالمالغشوم
و يامن حبافا سبغ ما قدحبا و سوغ و يا من كفى و بلغ ما قد سفى و فرغ من منه العظيم
و يا ملجا الضعيف و يا مفزع الهيف تباركت من لطيف رحيم بنا روف خبير بنا كريم
و يا من قضى بحق على نفس كل خلق وفاه بكل افق فما ينفع التوقى من الموت و الحتوم
ترانى و لا اراك و لارب لى سواك فقدنى الى هداك و لا تغشنى رداك بتوفيقك العصوم
و يا معدن الجلال و ذاالعزوا الجمال و ذا المجد والفعال و ذاالكيد و المحال تعاليت من حليم
اجرنى من الحجيم و من هولها العظيم و من عيشها الذميم و من حرها المقيم و من ماها الحميم
و اصحبنى القران و اسكنى الجنان و زوجنى الحسان و ناولنى الامان الى جنه النعيم
الى نعمه و لهو بغير استماع لغو و لا بادكار شجو و لا باعتذار شكو سقيم و لا كليم
الى المنظر النزيه الذى لالغوب فيه هنيئا لساكنيه و طوبى لعامريه ذوىالمدخل الكريم
الى منزل تعالى بالحسن قد توالى بالنور قد تلالى نلقى به الجلالا بالسيدالرحيم
الى الفرش الوطى الى الملبس البهى الى المطعم الشهى الى المشرب الرو منالسلسل الختيم
فيامن هو اجل مما و صفت اسئلك ان تصلى على محمد وال محمد و لا تخرمنا شيئامما سالناك و زدنامن فضلك انك علىكل شى ء قدير برحتمك يا ارحم الراحمين و صلى الله على سيد نا محمد و اله اجمعين
و نيز در مناجات آن حضرت است
اى شنواى دعاء و اى بر فرازنده آسمان ، اى هميشه باقى ، اى فراخ بخشش ‍ بر هرتنگدست ندار.
و اى داناى هر غيب ، و اى پوشاننده هر عيب ، اى آمرزنده گناهان ، و اى بر طرف كنندهگرفتاريها از هر شخص گرفتار در فشار و خود دار فرو برنده خشم و اى برتر صفات ، و اى برون آرنده هر گياه و نبات و اى گرد آورنده هرپراكنده ، و اى بر انگيزنده هر مرده از استخوانهاى پوسيده .
و اى فرو ريزنده باران از دلوهاى پر آب روان بر زمينهاى سخت ناهموار و هموار، وبسوى گرسنه هاى شكم تهى از ابرهاى و عدزا.
و اى كه برجها را آسمانى بسته آفريدى ، با شبهاى فرو رونده بر روشنائى تابندهكه بپوشاند نور ستارگان .
و اى شكافنده بامداد، و اى گشاينده در فيروزى و كاميابى ، و اى فرستنده بادهادر صبح و شام كه در نتيجه ابرها را بالا برند.
و اى محكم كننده كوهها آن ميخهاى بلند در زمينهاى بائر آن كوههاى مرتفع از كارهاىديرينه اش .
و اى راهنماى بصواب و اى الهام كننده براستى و اى روزى ده بندگان و اى زنده كنندهآباديها و اى زداينده غمها.
و اى كه بدو پناه برم و بدو التجا كنم و اى كه حكمش نافذ و درباره من نعمتى را فروگذار نكرده اى ، بزرگى تو را است كه خدائى حكيم هستى .
و اى آزاد كننده هر اسير و اى جوش دهنده هر شكسته ، و اى بى نياز كننده هر فقير بى نوا،و اى غذا دهنده كودك صغير، و اى درمان كننده هر دردمند.
اى كسى كه عزتمنديم بدواست ، و اى كسى كه از هر ذلت و خوارى و هر آفت و بلا وگرفتارى بدو پناه جويم مرا از هر اندوه پناهم ده .
و هم چنين پناهم ده از شر هر جن و انسى كه مرا از ياد روز معاد فراموشمسازد، و دل از معاشرت او سخت گردد، و نيز از شر گمراهى خويشتن و شيطانرانده درگاهت .
اى فرو فرستنده خوراك براى مردم و چهارپايان و رساننده دانه وبال و پر براى جوجه هاى بى بال در آشيانه ، چه حكيم منزهى هستى .
اى اختيار دار هر فرمانبردار و نافرمان ، هيچ بنده اى را از تو چاره اى و خلاصى نيست چهگذشتگان و چه آنها كه هستند.
و اى بهترين كسى كه از او عوض خواهند بمحض يقين ، خوشنود است بدانچه بر آن حكمفرموده از احكام گذشته اش ، چه حكيم مهربانى هستى .
و اى كه بر ما احاطه دارى و آزار را از ما دور سازى و اى كه كشورش پنهاور و عدالتشنسبت به نيكو كار و گنهكار برابر است .
و اى بيننده هر لحظه چشم بهمزدن و اى شنواى هر لفظ، و اى قسمت كننده هربهره با احسان نگهبانش و با عدالت برابرش .
و اى كه او شنوا است ، و آنكه عرشش والا است ، و خلقتش تازه است ، و پناهنده اش مورددستبرد ظالم بيدادگر نيست .
و اى كه عطا كرد و عطايش را كامل و بى منت ساخت ، و اى كه كفايت كرد و رساند آننعمتهائى را كه خالص و ريزان كرد - از روى نعمت بخشى بزرگش .-
و اى ملچا هرناتوان ، و اى پناه هر درمانده ، چه خداى بزرگ مهربانى هستى و نسبت بماروف و مهربانى ، و بوضع ما بينا و بزرگوارى .
اى كه با هر كس از روى حق و درستى حكم قضاوت كرده ، هر كه را در هر جا ميراند و ازمرگ و اجل حتمى خود دارى كردن سود ندهد.
تو مرا مى بينى ولى من تو را بديده نبينم و پروردگارى جز تو ندارم ، پسمرا بسوى هدايت خودت راهبرى فرما، و هلاكتت را بر من مبار بتوفيق نگهدارنده ات .
و اى كسان جلالت و صاحب نيرو و زيبائى و داراى شوكت و كارهاى برجسته و داراى كيد وتدبير چه بردبار بزرگى هستى !
پناهم ده از دوزخ و از هراس بزرگش و از زندگى نكوهيده اش و از سوزش ‍ پايدارش واز آب سوزانش .
قرآن را همدمم كن ، و در بهشت مسكنم ده و از حوريان نيكو روى همسرم كن ، و امانم ده بسوىبهشت پر نعمت .
بسوى نعمت و خوشى - آن خوشى كه سخن لغو در آن شنيده نشود و نامى ازاندوه و بيمارى در آن نباشد، نه دردمند و نه زخمى .
بسوى آن منظره خوش و خرمى كه رنج و خستگى در آن نيست ، گواراى ساكنينش باد، وخوشا بحال كسى كه آنجا را آباد كند آن ورودگاه گرامى .
بسوى آن خانه بلند كه بزيبائى مقرون است و بنور درخشان است ، و خداى صاحبجلال و آن بزرگ مهربان را بدان ديدار كنيم .
بسوى آن بستر آماده و پوشاك زيبا و خوراك اشتهاآور لذيذ و آن آب سيراب كنندهاز سلسل ⁽⁴⁰⁾ مهرخورده .
پس اى خدائى كه برتر از آنست كه من وصف كردم از تو خواهم كه درود فرستى برمحمد و خاندان محمد و ما را از تمامى آنچه درخواست كرديم محروم مفرمائى و ازفضل خويش بر ما بيفزا كه براستى تو بر هر چيزى توانائى ، بمهرت اىمهربانترين مهربانان ، و درود خدا بر آقاى ما محمد و خاندانش همگى .
و كان من دعائه عليه السلام المناجات

لبيك لبيك انت مولاه

فارحم عبيد اليك ملجاه

يا ذا المعالى عليك معتمدى

طوبى لمن كنت انت مولاه

طوبى لمن كان نادما ارقا

يشكو الى ذىالجلال بلواه

و ما به عله و لا سقم

اكثر من حبه لمولاه

اذا خلا فى الظلام مبتهلا

اجابه اللّه ثم لباه

و نيز از مناجاتهاى آن حضرت عليه السلام است
بله ، بله ، توئى مولا و آقايش به اين خرد بنده ات كه پناهگاهش توئى رحم فرما
اى كه داراى مرتبه هاى بلندى هستى اعتمادم بر تو است خوشا بهحال كسى كه مولايش تو باشى
خوشا بحال كسى كه از كرده اش پشيمان و شب زنده دار باشد واز گرفتارىخود بدرگاه خداى ذوالجلال شكوه كند
و هيچ درد و بيمارى ندارد بيش از دوستى و محبتش نسبت بسرور و مولاى خود
و چون در تاريكى شب با خداى خويش خلوت كند خداوند او را اجابت كند و پاسخش دهد
دعاوه يوم النصف من رجب بعد صلوه اربع ركعات رافعا يديه
و يقول اللهم يا مذلكل جبار عنيد يا معز المومنين انت كهفى حين تعينيى المذاهب و انت يارب خلقتنى رحمه بى وقد كنت عن خلقى غنيا و لو لا رحمتك لكنت من الهالكين و انت مويدى بالنصر على اعدائى ولو لا نصرك اياى لكنت من المقبوحين يامرسل الرحمه من معادنها و يا منشى البركه منمواضعها يا من خص نفسه بالسمو و الرفعه فاولياوه بعزته يتعززون و يا من خضعت لهالملوك بنير المذله على اعناقهم فهم من سطواته خائفون اسئلك بربوبيتك التىاشتققتها من كبريائك و اسئلك بكبر يائك التى اشتققتها من عزتك و اسئلك بعزتك التىاستويت بها على عرشك فخلقت بها جميع خلقك فهم لك مذعنون ان تصلى على محمد واهل بيته ثم اطلب حاجتك
پس حاجات خود را از خداى تعالى بخواه
دعاى آن حضرت در روز نيمه ماه رجب
و اين دعا را پس از خواندن چهار ركعت نماز و بلند كردن دستها بدرگاه خداى تعالىبگويد:
خدايا اى خوار كننده هر ستمكار سركش و اى عزت بخش مومنان توئى پناهگاه من .
در آنهنگام كه از راهها وامانده شدم و توئى كه از روى مهرى كه بمن داشتى بخلقت مندست زدى در صورتيكه از خلقتم بى نياز بودى و اگر مهر تونبود بطور مسلم من درزمره نابودان بودم . و توئى كه مرا بوسيله يارى دادن بر دشمنان كمكم دهى و اگريارى تو نبود بطور حتم من از رسوايان بودم ، اى فرستنده رحمت از معدنهاى آن .
و اى پديد آورنده بركت از جاهاى آن ، اى كه مخصوص داشت خود را ببلندى مقام و رفعت ،و از اين رو دوستانش بعزت او عزيز گردند، و اى كه پادشاهان طوق مذلت را براى اوبرگردن نهاده اند، و از سطوتهاى او ترسانند، از تو خواهم بحق پروردگاريت كه آنرا از كبرياى خود جدايش ‍ كردى ، و از تو خواهم بحق كبريائيت كه آن را از عزتتبرگرفتى ، و از تو خواهم بحق عزتت كه بوسيله آن بر عرش مستولى گشتى ، و بدانسبب همه خلق خو را آفريدى ، و بخدائيت اعتراف دارند كه درود فرستى بر محمد وخاندانش .
دعاوه عليه السلام فى المناجاه فى شهر شعبان
اللهم صل على محمد و ال محمد و اسمع دعائى اذا دعوتك و اسمع ندائى اذا ناديتك واقبل على اذانا جيتك فقد هربت اليك و وقفت بين يديك مسكينالك متضرعا اليك راجيا لما لديكثوابى و تعلم ما فى نفسى و تخبر حاجتى و تعرف ضميريى و لا يخفى عليك امرمنقلبى و مثواى و ما اريدان ابدى به من منطقى و اتفوه به من طلبتى و ارجوه لعاقبتى و قدجرت مقاد يرك على يا سيدى فيما يكون منى الى اخر عمرى من سريرتى و علانيتى وبيدك لابيد غيرك زيادتى و نقصى و نفعى و ضرى الهى ان حرمتنى فمن ذا الذى يرزقنىو ان خذلتنى فمن ذا الذى ينصرنى الهى اعوذ بك من غضبك وحلول سخطك الهى ان كنت غير مستا هل لرحمتك فانتاهل ان تجود على بفضل سعتك الهى كان بنفسى و اقفه بين يديك و قداظلها حسن توكلىعليك فقلت ما انت اهله و تغمد تنى بعفوك الهى ان عفوت فمن اولى منك بذلك و ان كان قددنى اجلى و لم يدننى منك عملى فقد جعلت الاقرار بالذنب اليك و سيلتى الهى قدجرتعلى نفسى بالنضرلها فلها الويل ان لم تغفرلها الهى لميزل برك على ايام حيوتى فلا تقطع برك عنى فى مماتى الهى كيف ايس من حسن نظركلى بعد مماتى و انت لم تولنى الا الجميل فى حيوتى الهىتول من امرى ما انت اهله الهى و عد بفضلك على مذنب قد غمره جهله الهى قد سترت علىذنوبا فى الدنيا و انا احوج الى سترها على منك فى الاخرى الهى قد احسنت الى اذلمتظهرها لاحد من عبادك الصالحيز فلا تفضحنى يوم القيمه على روس الاشهاد الهى جودكبسط املى و عفوك اعظم من عملى الهى فسرنى بلقائك يوم تقضى فيه بين عبادك الهىاعتذارى اليك اعتذار من لم يستغن عن قبول عذرهفاقبل عذرى يا كريم يا اكرم من اعتذر اليه المسئيون الهى لاترد حاجتى و لا تخيب طمعى ولا تقطع منك رجائى و املى الهى لواردت هوانى و لواردت فضيحتى لم تعارفنى الهى مااظنك ترد نى فى حاجه قد افنيت عمرى فى طلبها منك الهى فلك الحمد ابدا ابدا دائماسر مدا يزيد و لا يبيد كما تحب و ترضى الهى ان اخذتنى بجرمى اخذتك بعفوك و اناخذتنى بذنوبى اخذتك بمغفرتك و ان ادخلتنى النار اعلمت اهلها انى احبك الهى ان كان قدصغر فى جنب طاعتك عملى فقد كبرفى جنب و رجائك املى الهى كيف انقلب من عندك بالخيبهمحروما و قد كان حسن ظنى بجودك ان تقلبنى بالنجاه مرحوما الهى و قذ افنيت عمرى فىشره السهو عنك و ابليت شبابى فى سكره التباعدمنك الهى فلم استيقظ ايام اغترارى بكو ركونى الى سبيل سخطك الهى و انا عبدك و ابن عبديك قائم بين يديكمتوسل بكرمك اليك الهى انا عبد اتنصل اليك مما كنت اواجهك به من قله استحيائى من نظرك واطلب لعفومنك اذ العفونعت لكرمك الهى لم يكن لىحول فانتقل به عن معصيتك الا فى وقت ايقطتنى لمحبتك و كما اردت ان اكون كنت فشكرتكبا دخالى فى كرمك و لتطهر قلبى من اوساخ الغفله عنك الهى انظر الى نظر من ناديتهفاجابك و استعملته بمعونتك فاطاعك يا قريبا لايبعد عن المغتربه و يا جوادالايبخل عن من رجى ثوابه الهى هب لى قلبا يدنيه منك شوقه و لسانا يرفع اليك صدقهو نظر ايقربه منك حقه الهى ان من تعرف بك غيرمجهول و من لاذبك غير مخذول و من اقبلت عليه غير مملوك الهى ان من انتهج بك لمنستنير و انمن اعتصم بك لمستجير و قد لذت بك ياالهى فلا تخيب ظنى من رحمتك و لا تحجبنى عنرافتك الهى اقمنى فى اهل ولايتك مقام من رجى الزياده من محبتك الهى و الهمنى و لها بذكركالى ذكرك و اجعل همتى الى روح نجاح اسمائك ومحل قدسك الهى بك عليك الا الحقتنى بمحل اهل طاعتك و المثوى الصالح من مرضاتك فانىلا اقدر لنفسى دفعا و لا املك لها نفعا الهى انا عبدك الضعيف المذنب و مملوكك المنيب المعيبفلا تجعلنى ممن صرفت عنه وجهك و حجبه سهوه عن عفوك الهى هب لىكمال الا نقطاع اليك و انر ابصار قلوبنا بضياء نظرها اليك حتى تخرق ابصار القلوبحجب النور فتصل الى معدن العظمه و تصيرا زواحنا معلقه بعزقدسك الهى و اجعلنى ممنناديته فاجابك و لا حظته فصعق لجلالك فنا جيته سراوعمل لك جهرا الهى لم اسلط على حسن ظنى قنوط الا ياس و لا انقطع رجائى منجميل كرمك الهى ان كانت الخطايا قد اسقطتنى لديك فاصفح عنى بحسن توكلى عليك الهىان حطتنى الذنوب من مكارم لطفك فقد نبهنى اليقين الى كرم عطفك الهى ان انا متنى الغفله عنالا ستعداد للقائك فقد نبهتنى المعرفه بكرم الانك الهى ان دعانى الى النار عظيم عقابكفقد دعانى الى الجنه جريل توابك الهى فلكاسئل و اليك ابهل و ارغب و اسئلك ان تصلى على محمد وال محمد و ان تجعلنى ممن يديم ذكرك و لا ينقض ‍ عهدك و لايغفل من شكرك و لا يستخف بامرك الهى و الحقنى بنور عزك الابهج فاكون لك عارفا وعنسواك منحرفا و منك خائفا مراقبا ياذا الجلال و الاكرام و صلى الله على محمد رسوله و الهالطاهرين و سلم تسليما كثيرا
بخط احمد نجفى زنجانى
مناجات آن حضرت عليه السلام در ماه شعبان
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و بشنو دعايم را هنگامى كه تو را خوانم و بشنوصدايم را هر گاه ترا صدا زنم و رو بمن كن هر گاه با تو راز گويم ، زيرا من بسوىتو گريختم ، و پيش رويت ايستادم ، در حال بيچارگى و فروتنى بدرگاهت و اميدوارمثوابم را كه در پيش تو است ، و تو آنچه را من دردل دارم مى دانى و حاجتم را آگاهى ، و از نهادم با خبرى ، و سرانجام كار و سرمنزل من بر تو روشن است ، و نيز آنچه را مى خواهم از گفتارم كه بدان لب گشايم ، وآن طلبى را كه مى خواهم بزبان آرم ، و اميد آن را براى سرانجام كارم دارم ، اى آقاى منمقدرات تو بر من جارى گشته و در آنچه از من تا آخر عمر سرزند، چه از كارهاى پنهانيمو چه آشكارم ، و بدست تو است نه بدست ديگرى كم و زياد شدن و سود و زيان من .
خدايا اگر توام محروم كنى پس كيست كه روزيم دهد و اگر تو خوارم كنى پس كيست كهياريم دهد، خدايا پناه برم بتو از خشمت و فرو ريختن عذابت .
خدايا اگر من شايستگى رحمت ترا ندارم ولى تو شايسته آنى كه از زياده بخششت بمناحسان كنى ، خدايا خود را چنان مى نگرم كه گويا در برابرت ايستاده و آنتوكل نيكوئى كه بر تو دارم بر من سايه افكنده و تو نيز آنچه را شايسته آنىدرباره من فرموده و مرا در سراپرده عفو خويش ‍ پوشانده اى .
خدايا اگر بگذرى پس كيست كه از تو بدينكار سزاوارتر باشد، و اگر مرگم نزديكشده و عملم مرا بتو نزديك نكرده من بناجار قرار مى دهم اقرار بگناه را وسيله خويشبدرگاهت ، خدايا من بر خويشتن ستم كردم در آن توجهى كه بدان كردم ، پس واى بر اواگر نيامرزيش ،
خدايا پيوسته در دوران زندگى نيكى تو بر من مى رسد پس نيكيت را در هنگام مرگ از منمگير.
خدايا من چگونه مايوس شوم از اينكه پس از مرگ مورد حسن نظر تو واقع گردم ، درصورتيكه در دوران زندگيم جز به نيكى سرپرستيم نكردى ، خدايا سرپرستى كنكار مرا چنانچه تو شايسته آنى و بر من بفضل خويش كه همچون گنهكارى هستم كهنادانيش سراپاى او را فرا گرفته ، خدايا براستى تو گناهانى را در دنيا بر منپوشاندى كه بپوشاندن آن در آخرت محتاج ترم در دنيا پوشاندى باينكهآشكارش نكرده ى براى هيچك از بندگان شايسته ات ، اى خدا پس در روز قيامت در برابرديدگان مردم مرا رسوا مكن ، خدايا جود و كرم بخششت آرزويم را گستاخ كرده ، و گذشتتو برتر است از عمل من ، خدايا مرا در آن روزى كه ميان بندگانت داورى كنى بديدارتمسرورم ساز، خدايا مرا در آن روزى كه ميان بندگانت داورى كنى ، بديدارت مسرورمساز، خدايا عذرخواهى من بدرگاهت عذرخواهى كسى است كه بى نياز نشده از پذيرفتنعذرش ، پس عذر مرا بپذير اى بزرگوارترين كسيكه گنهكاران بدرگاهش معذرت خواهىكنند، خدايا حاجتم را باز مگردان و طمعم را بنوميدى مكشان ، و اميد و آرزويم را از درگاهتقطع مفرما، خدايا اگر خوارى مرا خواسته بودى راهنمائيم نميكردى ، و اگر رسوائيم رامى خواستى تندرستم نمى دادى .
خدايا گمان ندارم كه مرا باز گردانى در مورد حاجتى كه عمر خويش را در خواستن آن ازتو، سپرى كردم ، خدايا ستايش خاص تو است ستايش ابدى جاويدان هميشگى كه فزونشود ولى كم نگردد، بدان نحو كه دوست دارى و خوشنود شوى ، خدايا اگر مرا بجنايتمماخوذ دارى من هم تو را بعفوت بگيرم ، و اگر گناهانم بگيرى من هم تو را بآمرزشتبگيرم ، و اگر بدوزخم ببرى بدوزخيان اعلام كنم كه تو را دوست مى دارم .
خدايا اگر عمل من در جنب اطاعت تو كوچك است ولى آرزويم در كنار اميد بتو بزرگ است ،خدايا چگونه من از پيش تو محروم برگردم با اينكه چنان حسن ظنى بجود و بخششت دارمكه مرا مورد رحمت خويش قرار داده با نجات بازم خواهى گرداند.
خدايا من عمرم را در حرص غفلت از تو سپرى كردم ، و جوانيم را در مستى دورى از تو ازبين بردم ، و از اينرو خدايا بيدار نشدم در آن روزگارى كه بكرم تو مغرور بودم ، وبراه خشم تو متمايل گشته بودم ، خدايا من بنده تو و فرزند بنده توام كه در برابرتايستاده و بوسيله كرم تو بدرگاهت توسل جويم ، خدايا من بنده اى هستم كه مى خواهم ازآلودگى آنچه بدان با تو روبرو شدم از بى حيائى خودم در پيش روى تو، خود را پاكسازم ، و از تو گذشت مى خواهم زيرا گذشت وصف شناساى كرم تو است .
خدايا من آن نيروئى كه بتوانم بوسيله آن خود را از نافرمانيتمنتقل سازم ندارم ، مگر در آنوقت كه تو براى دوستيت بيدارم كنى ، و آنطور كه خواهىباشم ، پس تو را سپاس گويم كه مرا در كرم خويشداخل كرده اى ، و دلم را از چركيهاى بيخبرى و غفلت خويش پاكيزه ساختى .
خدايا بمن بنگر نگريستن كسى كه او را خوانده اى و او پاسخت داده ، و بيارى خويشبكارش واداشته اى ، و فرمانبرداريت كرده ، اى نزديكى كه دور نگردى از آن كس كه بدومغرور گشته ، و اى بخشنده اى كه بخل نور زداز آنكس كه اميد نيكيش دارد، خدايا دلى بمنبده كه اشتياق بتو موجب نزديكيش گردد، و زبانى كه صدق گفتارش بسوى تو بالاآيد و نظر حقيقت بينى كه همان حقيقتش او را بتو نزديك گرداند، خدايا كسيكه بوسيله توشناخته شود گمنام نيست ، و كسيكه بتو پناهنده شد خوار نيست و كسى كه تو بسويش روكنى بنده ديگرى نخواهد بود، خدايا براستى كه هر كس بتو راه جويد راهش روشن ، و هركه بتو پناه جويد پناه دارد، و من خدايا بتو پناه آورده ام ، پس گمانى را كه به رحمتتدارم نوميد مكن ، و از مهر خويش منعم مفرما، خدايا جاى مرا در ميان دوستدارانت جاى آن دسته ازايشان قرار ده كه اميد افزايش دوستيت را دارند، خدايا در دلم انداز شيدائى و شيفتگى ذكرخود را پياپى ، و همتم را در نشاط فيروز شدن اسمائت ومحل قدست قرار ده ، خدايا بحق خودت بر خودت سوگند كه مرابمحل فرمانبردارانت و جايگاه شايسته اى از مقام خوشنوديت برسانى ، زيرا كه من قادربر دفع چيزى از خود نيستم و مالك سودى هم برايش نيستم .
خدايا من بنده ناتوان گنهكار تو و مملوكى زار و توبه كننده بدرگاهت هستم پس مرا درزمره كسانى كه روى از آنها گرداندى و غفلتشان مانع از گذشت تو گشته قرارم مده ،خدايا بريدن كاملى از خلق بسوى خود بمن عنايت كن و ديده هاى دلمان را بنور توجهشانبسوى خود روشن گردان تا ديده هاى دل پرده هاى نور را پاره كند و بمخزن اصلىبزرگى و عظمت برسد و ارواح ما آويخته بعزت مقدست گردد، خدايا قرارم ده از كسانىكه او را خواندى و پاسخت داد، و در معرض توجه قرارش دادى و او در برابرجلال تو مدهوش گشت ، و از اينرو در پنهانى با او براز گوئى پرداختى ولى اوآشكارا برايت كار كرد.
خدايا بخوش بينى من نااميدى را مسلط مكن ، و اميدم را كه بكرم نيكويت دارم قطع مكن ،خدايا اگر خطاهايم مرا از نظرت انداخته پس بدان اعتماد خوبى كه بتو دارم از من درگذر، خدايا اگر گناهانم مرا از بزرگواريهاى لطف تو دور ساخته ولى در عوض يقينببزرگى توجه تو مرا هشيار كرده .
خدايا اگر بيخبرى از آماده شدن براى ديدارت مرا بخواب فرو برده ، ولى در عوضمعرفت ببزرگى نعمتهايت مرا بيدار كرده ، خدايا اگر بزرگى كيفرت مرا بدوزخانداخته ولى در مقابل پاداش فراوانت مرا ببهشت دعوت مى كند، خدايا پس از تو مى خواهمو بسوى تو زارى كنم و بگرايم ، و از تو خواهم كه درود فرستى بر محمد وآل محمد، و مرا از كسانى قرار دهى كه پيوسته بياد تواند و پيمانت را نمى شكنند، و ازشكر تو غافل نشوند، و دستور تو را سبك نشمارند، خدايا مرا برسان بنور درخشانعزتت تا عارف بذاتت باشم ، و از غير تو رو گردان باشم ، و از تو ترسان و نگرانباشم ، اى صاحب جلالت و بزرگوارى ، و درود خدا بر محمد پيامبرش و برآل پاكش و سلام بسيار برايشان باد.
دعاوه عليه السلام فى ليله النصف من شعبان و ليله الجمعه و هو دعا الخضر
بسم الله الرحمن الرحيم