1- يعقوب ليث ، باستانى پاريزى بهنقل از كتاب سمك عيار ج 1 ص 307 و تاريخ سيستان ص ‍ 160.
2- يعقوب ليث - به نقل از كتاب (النجوم الزاهره ) ج 4 ص 108.
3- وفيات الاعيان - ج 1 ص 255.
4- البته وظيفه اسلامى است كه در بالا بردن سطح فهم و سواد و معلومات افرادجامعه بكوشيم ، ولى در برخورد با افراد بايد با احتياط رفتار كرد.
5- بغية الوعاة - سيوطى ، جلد 1 - ص 606.
6- آيه 34 سوره نمل .
7- سوره نمل آيه 52.
8- به اصطلاح اهل نجوم ، يك بيست و چهارم از شبانه روز است (منتخب ).
9- لطائف الطوانف ، فخرالدين على صفى ، ص 136.
10- درويش در زبان فارسى به معنى تهى دست وارسته بى قيد بوده نه اين كهاسم گروهى خاص و اهل خرقه و خانقاه و تن پرور به دور از مسجد و مدرسه و عالم و دينباشد.
11- گلستان سعدى - باب اول .
12- روضات الجنات شرح حال بهمنيار صفحه 140. خوشبختانه در سنوات اخيركتاب (التحصيل ) بهمنيار پس از هزار سال به وسيله دانشگاه تهران چاپ و منتشر شدهاست .
13- كشكول شيخ بهائى - ج 1 ص 193.
14- زهر الربيع ، سيد نعمت الله جزائرى دانشمند فقيه و محدث عاليمقام .
15- مهلبى - محمد بن حسن مهلبى وزير معزالدوله ديلمى بود و در بغداد بهسال 352 هجرى درگذشت .
16- زهرالربيع - ص 270.
17- كشكول شيخ بهائى ج 2 ص 444.
18- شريكم .
19- ضامن .
20- غور، قلمروى واقع در بين سيستان تا غزنين بوده ، و ملوك غور مشهورند.
21- گلستان سعدى - باب سوم .
22- زينت المجالس - ص 128.
23- قورباغه .
24- گلستان سعدى - باب دوم .
25- زينت المجالس مجدالدين حسينى ، معاصر شاه طهماسب صفوى . صفحه 293.
26- المنجد - فوائد الادب فى الامثال و الاقوال السائره عند العرب - چاپ 18 ص971.
27- شعر فارسى زير در همين معنى از جلاالدين دوانى فيلسوف شهير قرن نهمهجرى نيز معروف است . دور نيست مضمون آن را از شعر ابن ميثم كه سالهاى پيش از وىبوده گرفته شده است . آن شعر اين است .