بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب زیتون (ترجمه خصائص الحسینیه ), آیه الله شیخ جعفر شوشترى ( )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     FOOTNT01 -
     M-700001 -
     M-700002 -
     M-700003 -
     M-700004 -
     M-700005 -
     M-700006 -
     M-700007 -
     M-700008 -
     M-700009 -
     M-700010 -
     M-700011 -
     M-700012 -
     M-700013 -
     M-700014 -
     M-700015 -
     M-700016 -
     M-700017 -
 

 

 
 

next page

fehrest page

back page

باب سوم
اين باب درباره صفات خصوصى است كه براى زائران آن حضرتحاصل مى شود
چنين صفاتى بسيار است كه از جمله آنها مى توان به چند مورد اشاره كرد:
* از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه خداوند به حاملان عرش ‍ و ملائكه مقرببه واسطه زائران آن حضرت فخر مى فروشد و مى فرمايد: آيا نمى بينيد كه زائرانقبر حسين با اشتياق و علاقه به سوى او مى آيند.
* زائر حسين عليه السلام در زمره كسانى است كه خداوند با نظر رحمت به آنها مىنگرد.
* نشانه عشق و علاقه به حسين عليه السلام اين است كه شخص ، زوار آن حضرتباشد، يعنى او را بسيار زيارت كند.
* زائر حسين عليه السلام از جمله كسانى است كه خداوند در فوق عرش با آنها سخن مىگويد.
* در ده روايت آمده است كه نام او را در عليين مى نويسند.
* زائر حسين عليه السلام در بهشت ، در جوار پيامبر صلى الله عليه وآله واهل بيت او عليهم السلام قرار مى گيرد، بر سر سفره آنها مى نشيند و از خوان نعمت آنهابرخوردار است .
* اگر شقى باشد، نام او در زمره انسان هاى سعيد و خوشبخت مى نويسند.
* از كروبيان و سادات ملائكه به حساب مى آيد.
* زائر حسين ، مساعد و يار و ياور زهراء سلام الله عليها است ، زيرا آن حضرت هر روزحسين عليه السلام را زيارت مى كند.
* سيما، گونه ، چشم و قلب زائر حسين عليه السلام مورد دعاى امام صادق عليه السلاماست . آن حضرت در حال سجده با چشم گريان دعا مى فرمود و به درگاه خدا عرض مىكرد: خدايا! بر آن چهره هايى كه بر قبر ابى عبدالله نهاده شده رحم كن ، و بر آن چشمهايى كه اشك آنها جارى است رحم كن ؛ و بر آندل هايى كه بى تابى كردند و سوختند رحمت بفرست و بر آن ناله هايى كه به خاطر مابود، رحم كن .
* زائر حسين عليه السلام ، امانت امام صادق عليه السلام نزد خداوند است ؛ زيرا آنحضرت بارها مى گفت : خدايا! من اين بدن ها را نزد تو به امانت مى سپارم تا اينكه برحوض هنگام تشنگى آنها را باز پس دهى .
* آن طور كه در روايات آمده ، زائر حسين عليه السلام ، زائر خدا و پيامبر خدا است .
* در روز قيامت هر كس در هر مقام و مرتبه اى كه باشد - به خاطر لطف و كرامت ويژه اىكه به زائران حسين عليه السلام مى شود - آرزو مى كند كه اى كاش او هم از زائران حسينعليه السلام بود.
باب چهارم
اين باب درباره صفت خاص ، ممتاز و اجر ويژه و عجيبى است كه به واسطه زيارت حسينعليه السلام به دست مى آيد و آن چنان اهميتى دارد كه شايسته است به طورمستقل مورد اشاره قرار گيرد.
الف : اين مطلب در يك روايت با اسناد معتبر آمده است و شيخ صدوق ، سيدبن طاووس ،كفعمى و مؤ لف كتاب المزارالكبير آن رانقل كرده اند و حاصل آن اين است كه زيارت حسين عليه السلاماعمال حسنه و داراى اجرى است كه از هنگام قصد زيارت آن حضرت تا روزى كه در صوردميده مى شود، مشمول ثبت در درگاه الهى مى شود؛ اين كار از جملهاعمال صالحه و مستمر است و عالى ترين نوع باقيات صالحات مى باشد. علاوه براينها، براى زائر حسين عليه السلام حتى نسبت به فرشته ماءمور قبض روح ، صفاتخاصى حاصل مى شود. و از امورى كه موجب شگفتىعقل مى شود، اين است كه ، اين كار داراى 16 فضيلت ويژه است كه هر يك از اين فضيلتها از صد فضيلت برتر است . يكى از اين فضيلت ها اعطاى نصيب و بهره از رحمتخداوند در هر كلمه اى از زيارتى است كه درباره اوست ؛ با همه اينها، عجيب است ، كه اينهمه ، تنها مقدارى از اجر و ثواب زيارت است . در روايت شريف از امام صادق عليه السلاماست كه از مفضل يا جابر جعفى سؤ ال فرمود: فاصله ميان تو و قبر امام حسين عليهالسلام چه مقدار است ؟ جواب مى دهد: پدر و مادرم فداى شما بشوند، يك روز، يا چند روزديگر. امام فرمود: پس او را زيارت مى كنى ؟ جواب داد، بله . امام فرمود: مى خواهم بهتو بشارت بدهم و تو را به مقدارى از ثواب اين كار،خوشحال كنم . آنگاه امام فرمود: هر يك از شما كه توشه بردارد و خود را براى زيارتآن حضرت مهيا كند، اهل آسمان به او مى پيوندند و چون از در خانه اش سواره يا پيادهبيرون آيد، خداوند چهار هزار ملك از ملائكه آسمان را ماءمور مى كند تا به او درودصلوات بفرستند تا به قبر حسين عليه السلام برسد. اىمفضل ! چون بر سر قبر حسين بن على عليهماالسلام آمدى ، نزديك در بايست و اين جملاترا بگو كه هر كلمه آن بهره و نصيبى از رحمت خدا به تو مى رسد. اين كلمات چنين است : السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله ، السلام عليك يا وارث نوح نبى الله ،السلام عليك يا وارث ابراهيم خليل الله ، اسلام عليك يا وارث موسى كليم الله ، السلامعليك يا وارث عيسى روح الله ، السلام عليك يا وارث محمد حبيب الله صلى الله عليه وآله ، السلام عليك يا وارث وصى رسول الله ، السلام عليك ايها الشهيد الصديق ،السلام عليك ايها الوصى البار التقى ، السلام عليك و على الارواح التى حلت بفنائكو اناخت برحلك ، السلام على الملائكه المحدقين بك ، اشهد انك قداقمت الصلوة و اتيتالزكوة و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر و عبدت الله مخلصا حتى اتيك اليقين . السلامعليك و رحمة الله و بركاته
سپس حركت كن ، كه ثواب هر قدمى كه بر مى دارى و مى گذارى ، مانند ثواب كسى استكه در راه خدا به خون خودش آغشته شده است ؛ سپس ‍ قبر مبارك را با دست لمس كن و بگوالسلام عليك يا حجة الله فى سمائه و ارضه ، بعد، نماز به جا آور، كه ثوابهر ركعت آن مانند ثواب كسى است كه هزار حج و عمره به جا آورده و هزار بنده آزاد كرده وهزار بار در ركاب پيامبر مرسلى ، در راه خدا جهاد كرده باشد.
و چون از كنار قبر حسين عليه السلام بازگشتى ، منادى پيامى به تو مى دهد كه اگرسخن را مى شنيدى تمام عمرت را در كنار قبر حسين عليه السلام مى ماندى او مى گويد:خوشا به حالت اى بنده ! بهره مند شدى و نجات يافتى ، تمام گناهان تو آمرزيده شد؛پس كار و تلاش را از سر آغاز كن . و اگر اين شخص در همانسال از دنيا برود، خداوند متولى قبض روح او است و تا زمانى كه به خانه اش برسد،ملائكه پيشاپيش او حركت مى كنند و برايش ‍ طلب استغفار مى نمايند و بر او درود وصلوات مى فرستند. آنگاه ملائكه مى گويند: اى خدا! اين بنده توست ، او به زيارتفرزند دختر پيامبرت آمده و اينك به خانه اش بازگشته است ، ما به كجا برويم ؟ ازجانب خدا ندا مى رسد: اى ملائكه من ! بر در خانه بنده من بايستيد. اين فرشتگان همچنانبر در خانه او هستند تا روزى كه اين شخص از دنيا برود و چون وفات يابد، در مراسمتشييع جنازه ، غسل و كفن و نماز بر او حاضر مى شوند و مى گويند: خدايا! به ماماءموريت دادى بر در خانه بنده ات بايستيم ، اينك او از دنيا رفته است ، ما به كجابرويم ؟ به آنها ندا مى رسد: اى ملائكه من ! بر سر قبر بنده من بايستيد و مرا تسبيح وتقديس كنيد و تا روز قيامت اين كار را جزء حسنات او بنويسيد.
ب : صفت خاص
بنا به مقتضاى اخبار، آن صفت خاصى كه براى زائر قبر حسين عليه السلامحاصل مى شود و شايسته است كه به طور مستقل مورد اشاره قرار گيرد، اين است كه هركس حسين عليه السلام را زيارت كند، خداوند را در عرش ‍ زيارت كرده است .
اين مطلب كنايه از نهايت قرب به خداوند و ارتقاى درجهكمال است . بالاتر از اين ، صفت ديگرى وجود دارد و آن اين است كه شخص زائر بهواسطه زيارت قبر حسين عليه السلام ، زيارت پروردگار را درك مى كند.
اين موضوع كنايه از آن است كه شخص ، مورد افاضه خاص از رحمت خدا واقع مى شود.پس هر كس آن را درك كند، امكان ندارد از آن محروم گردد و تصور نمى رود كه بهره اى ازآن نصيبش نشود.
چون اين دو صفت با هم فراهم آيند، شخص زائر آنچنانمشمول رحمت الهى قرار مى گيرد كه بيش از آن امكان ندارد.
در روايت ديگرى آمده است كه هر كس مى خواهد روز قيامت به خدا بنگرد، قبر امام حسين عليهالسلام را زياد زيارت كند.
اينها ثلث عبارات زيارت خدا و زيارت با خدا و نظر به خدا است و منظور، نهايت درجاتقرب و ترقى است كه براى مخلوق قابل تصور است ؛ به همين خاطر اين صفت در بابمستقلى آورده شد، چرا كه با تمام قضايا برابرى مى كند و بر آنها برترى دارد.
باب پنجم
اين باب درباره احكام مخصوص زيارت حسين عليه السلام است . در اين باره احكامفراوانى وجود دارد، از جمله اينكه :
هر عملى با وجود خوف و ترس ، وجوب يا استحباب آن ساقط مى شود، اما درباره زيارتامام حسين عليه السلام رواياتى نقل شده است كه خلاف آن را نشان مى دهد. من در اين زمينهبه 9 روايت با اسناد معتبر دست يافتم كه در بحار و ديگر منابع آمده است .
معاوية بن وهب از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: اى معاويه !زيارت قبر حسين عليه السلام را به جهت خوف و ترس ، رها نكن . در روايت ديگرى محمدبن مسلم از امام باقر عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت از من سؤال كرد: آيا قبر حسين عليه السلام را زيارت كردى ؟ گفتم : بله ، اما با ترس و خوف .حضرت فرمود: ثواب اين كار به اندازه ترس و خوف است . هر كس با ترس به زيارتقبر حسين عليه السلام بيايد، خداوند او را از ترس و وحشت ، در روزى كه مردم براى پس‍ دادن حساب خداوند جهانيان بر مى خيزند، در امان نگه مى دارد و در حالى كه آمرزيده شدهباز مى گردد و پيامبر صلى الله عليه وآله به ديدارش مى آيد و برايش دعا مى كند وبا نعمتى از خدا و فضلى باز مى گردد كه هيچ بدى ، به آنها خدشه وارد نمى كند. درروايت ديگرى از اصم بن بكير به نقل از امام صادق عليه السلام آمده است كه به آنحضرت عرض كردم ؛ من وقتى در ارجان (43)منزل مى كنم ، دلم شوق قبر پدرت را مى كند، آنگاه با دلى لرزان و با ترس خارج مىشوم و تا زمانى كه بر مى گردم از سلطان ، بدخواهان و ارباب مصلحت ، مى ترسم .
امام فرمود، اى پسر بكير! آيا دوست ندارى كه خداوند تو را درباره ما ترسان ببيند؟ آيانمى دانى كسى كه به خاطر ما بترسد، خداوند او را در سايه عرش ‍ خود قرار مى دهد وبا حسين عليه السلام در زير عرش هم سخن مى شود و خداوند او را در اضطراب وپريشانى هاى روز قيامت كه مردم در اضطراب و پريشانى هستند، در امان نگه مى دارد واگر مضطرب و پريشان شود، ملائكه به او قوت قلب بدهند و با بشارت بر او قلبشرا تسكين دهند.
باب ششم ، اين باب درباره شرايط و آداب شرعى زيارت حسين عليهالسلام است .
الف : شرايط
روايات ، بيش از ساير عبادت ها بر يك خصوصيت در اين باره دلالت دارد و آن اينكه ،زيارت ، خالص و براى رضاى خدا باشد و نه از روى سرمستى ، ناسپاسى و رياصورت گيرد، يا اينكه زيارت ، صله اى براىرسول الله صلى الله عليه وآله و يا مهر و شفقت به امام حسين عليه السلام باشد وقصد آن باشد كه با زيارت آن حضرت ، مصيبت هاى وارده بر ايشان جبران شود، وتفاوت تاءثير زيارت بستگى به تفاوت معرفت به حق حسين عليه السلام دارد؛ چرا كهدر روايات ، قيد معرفت به حق حسين عليه السلام وارد شده است .
ب : آداب زيارت
در بحارالانوار، ثواب الاعمال ، التهذيب و الكامل به اسناد متعدد از امام صادق عليهالسلام نقل شده است : وقتى به زيارت حسين عليه السلام مى روى آن حضرت را باحالتى حزين ، غمگين ، پريشان موى ، خاك آلود، گرسنه و تشنه زيارت كن ، زيراتشنه به شهادت رسيد. آن حضرت همچنين فرمودند: به من خبر رسيده كه گروهى بهزيارت حسين عليه السلام آمدند و با خود سفره هايى داشتند كه در آن نان و حلوا وامثال آنها بوده است ؛ در صورتى كه اگر آنها به ديدار قبر عزيزان خودشان مىرفتند، چنان چيزهايى با خود نمى بردند.
در روايت ديگرى آمده است كه حضرت به آنها فرمود: آيا براى اين سفر توشه بر مىداريد؟ گفتند: بله ، فرمود: اگر بر سر قبر پدران و مادران خودتان مى رفتيد، اين كاررا نمى كرديد. پرسيديم : در اين سفر چه بخوريم : فرمود: نان و شير.
در كتاب الكامل با اسناد معتبر از مفضل روايت شده كه گفت : امام صادق عليه السلامفرمود: گاهى زيارت شما بهتر از اين است كه زيارت نكنيد و گاهى زيارت نكردن شمابهتر از اين است كه زيارت كنيد. مفضل مى گويد: گفتم : پشتم شكست . فرمود: به خداسوگند برخى از شما با حالتى اندوهگين و غصه دار به سر قبر پدرانشان مى روند،اما براى زيارت حسين عليه السلام با سفره مى آيند؛ هرگزقابل قبول نيست ، مگر اينكه با حالتى پريشان و خاك آلود به زيارت او بيايند.
از جمله آداب زيارت آن حضرت ، مواردى است كه در نحوه زيارت جابر از قبر آن حضرتآمده است . اين مطلب در باب كيفيت زيارت حسين عليه السلام در روز اربعين خواهد آمد. يكىديگر از مهمترين آداب زيارت ، غسل كردن با آب فرات است .
باب هفتم
اين باب درباره آثار و نتايج حاصله از ترك زيارت آن حضرت است كه بسيار مىباشد:
الف : در روايت حلبى از امام صادق عليه السلام آمده است كه هر كس ‍ زيارت حسين عليهالسلام را ترك كند، در حالى كه قادر به اين كار باشد، از پيامبر خدا صلى الله عليهوآله نافرمانى كرده است .
ب : عبدالرحمن بن كثير نقل كرده است كه امام صادق فرمود: اگر كسى تمام عمر خود راحج به جا آورد، اما حسين عليه السلام را زيارت نكند، حقى از حقوق پيامبر صلى اللهعليه وآله را ترك نموده است . در روايت ديگرى آمده كه اگر يكى از شما هزار حجبگذارد، اما به زيارت قبر حسين عليه السلام نرود، حقى از حقوقرسول خدا صلى الله عليه وآله را ترك كرده است .
ج : در روايت محمدبن مسلم از ابوجعفر عليه السلام آمده است كه آن حضرت فرمود: كسى ازشيعه ما كه به زيارت قبر حسين عليه السلام نيايد، ايمان و دينش فاسد شده است .
د: روايات ديگرى آمده است كه ترك زيارت حسين عليه السلام ، جفاى بر اوست . از جمله ،از اميرالمؤ منين عليه السلام روايت شده كه فرمود: پدرم حسين شود، او در پشت كوفهكشته مى شود. گويى مى بينم وحوش ‍ گردن هاى خود را بر پيكر او دراز كرده و تاصبح برايش مرثيه سرايى مى كنند؛ وقتى چنين است ، از جفاى بر حسين بپرهيزيد.
ه : ابن ميمون روايت كرده است كه امام صادق عليه السلام به من فرمود: به من خبر رسيدهكه برخى از شيعيان ما، يك سال ، دو سال و بيش از اين ، از عمرشان مى گذرد، اما بهزيارت حسين بن على بن ابى طالب عليهماالسلام نمى روند. عرض كردم : جانم بهفدايت ! من افراد زيادى را با اين ويژگى نمى شناسم . فرمود: به خدا سوگند خطاكردند و ثواب خدا را ضايع كردند و از جوار محمد صلى الله عليه وآله دور شدند.پرسيدم : اگر كسى سالى يك بار به زيارت برود، كافى است ؟ فرمود: بله ، خروجاو فى نفسه ، نزد پروردگارش اجرى عظيم دارد و براى او خير است .
وارد شده است كه اين عنوان ها بر كسى كه قادر و دور است و سهسال زيارت آن حضرت را ترك كند، صادق مى باشد.
و: در روايت هاى فراوان آمده است كه اين كار، عمر را كوتاه مى كند. در روايات ديگرى آمدهكه از آثار ترك زيارت آن حضرت ، كم شدن يكسال از عمر است و در آن تخلفى نيست .
ح : بنابر روايتى ، تارك زيارت آن حضرت ، اگر وارد بهشت شود، مقامش ‍ پايين تر ازهر مؤ من اهل بهشتى است و از جوار محمد صلى الله عليه وآله به دور مى باشد.
ط: تارك زيارت امام حسين عليه السلام از اهل آتش است و خوار و سبك مى شود. برخى بهدليل همين اخبار وارده ، معتقدند كه زيارت امام حسين عليه السلام بر كسى كه قادر باشد،يك بار در طول عمر واجب است .
ى : تارك زيارت امام حسين عليه السلام ، پيرو ائمه نيست ، چنانچه در روايتى صريحابه اين مطلب اشاره شده است .
باب هشتم
اين باب درباره زيارت هاى مخصوص حسين عليه السلام در اوقات خاص ‍ است .
بايد گفت كه زيارت حسين عليه السلام براى كسى كه مى خواهد از خير و خوبى بهرهببرد و بر آن بيفزايد، بهترين عمل است .
به طور كلى زيارت آن حضرت بر دو گونه است : 1 - در همه اوقات ، كه اين كارخواص و فضايلى دارد كه ما آن را ذكر كرديم . 2 - زيارت مخصوص در اوقات خاص ،كه خصوصيت آن وقت ، بر اصل فضيلت مطلق آن مى افزايد؛ هر چند كه بيش از آنفضيلت نمى توان تصور كرد.
زيارت هاى مخصوص نزديك به 30 مورد است ؛ هر يك از اين زيارت ها داراى اثر وفضيلت خاصى هستند كه هنگام ذكر هر يك از آنها، آن اثر و فضيلت خاص را تشريح مىكنيم :
1 - هر روز جمعه يك بار؛ براى كسى كه به فاصله يك روز آن حضرت دور باشد؛ واگر آن را ترك كند، شديدا جفا كرده است . از جمله خواص اين امر، چيزى است كه در روايتداوود بن يزيد به نقل از امام صادق عليه السلام آمده است . در آن روايت آمده كه خداوند اورا مى آمرزد و در دل او حسرتى از دنيا باقى نمى ماند و در بهشت در جوار حسين بن علىعليهماالسلام مسكن مى گزيند.
2 - هر ماه يك بار؛ از امام صادق عليه السلام روايت است كه هر كس ‍ حسين عليه السلام رادر ماه يك بار زيارت كند، ثواب هزار شهيد را مى برد. آن حضرت فرمودند: اين كار رابراى كسانى كه به آن حضرت نزديك هستند،حداقل است ؛ پس اگر كسى نزديك باشد و آن حضرت را بيش از يك ماه ترك كند، خودحسين عليه السلام او را جفا كار ناميده است . اين مطلب در روايتى آمده كه عقبه آن رانقل كرده است .
3 - در هر سال دو بار؛ از امام صادق عليه السلامنقل است كه شايسته است اغنياء در سال دو بار به زيارت حسين عليه السلام بيايند. درروايت ديگرى فرموده اند سه بار به زيارت بيايند.
4 - در هر سال سه مرتبه ؛ اين كار علاوه بر خواصاصل زيارت ، زائر را از فقر ايمن مى دارد.
5 - هر سال يك بار؛ اين معنا در پانزده حديث آمده است كه اين كار بر فقير قادر بهزيارت حسين عليه السلام ، حق است و اگر يكسال زيارت آن حضرت را ترك كند، اين امر اولين جفا بر حسين عليه السلام است .
6 - هر سه سال يك بار براى كسانى كه دور هستند و اگر از سهسال تجاوز كند در زمره كسانى مى شود كه ازرسول خدا صلى الله عليه وآله نافرمانى كرده اند.
7 - بنابر آنچه در روايات آمده ، در هر عيدى ؛ كهشامل عيد نوروز، مبعث ، مولود، غدير و ديگر اعياد مى شود.
8 - روزهاى مخصوص هر ماه ؛ در اينجا هر ماه را به طور جداگانه ذكر مى كنيم . هر يك ازاين روزها داراى فضايل زيادى هستند، اما به ذكر ويژگى يك فضيلت مخصوص به آناكتفا مى كنيم :
* در ماه رجب ، چهار يا پنج روز اول و شب نيمه آن ماه و روز آن ؛ ويژگى فضيلت اينزيارت ، علاوه بر اينكه گناهان را محو مى كند، زائر مانند روزى مى شود كه از مادرمتولد شده است . و زيارت اول ماه رجب حتما موجب مغفرت مى شود؛ خداوند اين امر را بر خودواجب كرده است .
* در ماه شعبان ؛ روز سوم اين ماه و شب نيمه شعبان و روز آن ؛ عمده فضيلت اين زيارتها، مشرف شدن به مصافحه با 124 هزار پيامبر از جمله پيامبران اولوالعزم است . واگر كسى سه سال پى در پى آن حضرت را در نيمه شعبان زيارت كند، اين كار علاوهبر ثواب اصلى آن ، در رفع گناهان تاءثير خاصى دارد و از جمله خواص آن اين استكه در اول شعبان منادى براى او، نداى مغفرت سر مى دهد.
* در ماه مبارك رمضان ، به خاطر ويژگى خاص آن ؛ در روايت از ابنالفضل
آمده كه گفته است : شنيدم جعفر بن محمد عليهاالسلام فرمود: هر كس قبر حسين عليهالسلام را زيارت كند و در راه از دنيا برود، كسى متعرض او نمى شود و مورد محاسبهقرار نمى گيرد و به او گفته مى شود، آسوده خاطر وارد بهشت شو.
مورد ديگر، شب هاى اول نيمه ، و آخر اين ماه است ، چنانچه در روايت معتبر از امام صادقعليه السلام آمده است . شش وقت مخصوص ديگر، سه شب قدر و روزهاى آن است . در روايتهاى متعدد آمده است كه خداوند هر كس را كه به زيارت قبر حسين آمده است ، مورد رحمت وغفران خودش قرار دهد.
* در ماه شوال ؛ خداوند هر كس را كه در ماهشوال ، در شب عيد و روز آن ، به زيارت قبر حسين عليه السلام بيايد، مى آمرزد.ويژگى فضيلت زيارت اين ماه آن است كه موجب مغفرت گناهانى مى شود كه پيش از ايناز او سر زده و بعد از آن از او سر مى زند.
* در ماه ذى الحجة ؛ در اين ماه هشت يا ده اوقات مخصوص زيارت وجود دارد: شب عرفه وروز آن ، شب اضحى و روز آن ، ايام تشريق ، روزنزول سوره هل اتى روز مباهله و عيد غدير - بنابر ويژگى عيد بودن آن -فضيلت زيارت روز عرفه اين است كه خداوند او را صديق و كروبى مى نامد واصل زيارت معادل هزار حج با حضرت قائم (عج ) و هزار هزار عمره بارسول خدا و آزاد كردن هزار هزار بنده در راه خدا و بار هزار هزار اسب در راه خدا است ، بعداز آنكه غسل كرد و عازم شد، خداوند براى او به هر قدمى كه بر مى دارد، ثواب به جاآوردن يك حج با مناسك آن را مى نويسد. در بعضى از روايت ها آمده كه به ازاى هر قدمىثواب صد حج براى او نوشته مى شود.
ويژگى زيارت عيد قربان اين است كه خداوند او را از شر آنسال در دنيا حفظ مى كند و تمام گناهان او را مى آمرزد.
* در ماه محرم ؛ شب عاشورا و روز آن ، هيچ بعيد نيست كه روز سيزدهم اين ماه نيز اياممخصوص زيارت آن حضرت باشد؛ زيرا امام حسين در اين روز دفن شدند. فضيلت زيارتشب عاشورا و بيتوته نمودن نزد آن حضرت ، اين است كه شخص زائر در زمره شهدا قرارمى گيرد، و كسى كه در كنار قبر آن حضرت در آن شب ديگران را سيراب كند، مانند كسىاست كه به سپاهيان حسين عليه السلام در روز عاشورا آب داده باشد.
* در ماه صفر؛ روز بيستم اين ماه كه به اربعين معروف است ؛ ويژگى فضيلت زيارتامام حسين عليه السلام در اين روز آن است كه اين كار از نشانه هاى ايمان مى باشد.
سؤ ال ؛ كداميك از اين زيارت ها برتر است ؟
بايد گفت : به هر يك از فضيلت ها كه دقت كردم ، دريافتم كه در آن خصوصياتى وجوددارد كه به روش و نهج واحدى نيستند تا به هنگام ذكر آنها، غايت و منظور معلوم شود وفاضل از مفضول شناخته مى گردد؛ و به هر يك كه بنگرى ، ممكن است بگويى همانبرتر است ؛ اما طبق برخى از روايات ، زيارت نيمه شعبان و نيمه رجبافضل است و شايد اين معنا از جهت خاصى باشد. اما آنچه كه از ملاحظه مجموعهفضايل آشكار مى شود، افضليت عرفه و عاشورا است و آنچه در اين ميان رجحان داردويژگى زيارت عاشورا است كه در آن وارد شده است كه زائر آن حضرت در حالى محشورمى شود كه آغشته به خون مقدس حسين عليه السلام است و در زمره شهدا مى باشد، كه اينخصوصيت از صد هزار حج در ركاب پيامبر خدا صلى الله عليه وآله برتر و بالاتراست . درباره روز عاشورا علاوه بر اين خصوصيات ديگرى نيز آمده است و آن اين است كهزائر، خداوند را در عرش زيارت كرده است .
باب نهم
اين باب درباره جايگزين هايى است كه خداوند از روى لطف براى زيارت امام حسين عليهالسلام وضع فرمود، تا شايد فضيلتى از كسى سلب نشود و آن داراى اقسامى است :
1 - نايب گرفتن براى زيارت آن حضرت ؛ نايب مى تواند از همان سرزمين خود باشد ويا در آنجا باشد و به نيابت از او آن حضرت را زيارت كند. اين كار اجر زيارت آنحضرت را دارد، هر چند كه عزيمت خود شخص داراى اجر و پاداش بيشترى است .
2 - تجهيز و تدارك ديگران براى زيارت آن حضرت ، اگر چه به نيابت از او نباشد.زيرا اصل تجهيز زائر حسين عليه السلام و دادن خرجى يا مركب يا وسايلى از اينقبيل كه انجام سفر به آنها بستگى دارد، بنابر اخبار و احاديث رسيده ، موجب ثوابزيارت است .
3 - انجام زيارت آن حضرت از راه دور؛ اين امر جايگزين زيارت نزديك آن حضرت در اجرو ثواب است و جفاى حاصل از ترك زيارت آن حضرت را مرتفع مى گرداند. اين كار داراىكيفيت هاى متفاوتى است ؛ از جمله :
* به قصد زيارت بر روى بام برود، سپس به طرف راست و چپ نگاه كند، بعد روبه قبر حسين عليه السلام بايستد و بگويد السلام عليك يا ابا عبدالله ،السلام عليك يابن رسول الله ، السلام عليك و رحمة الله و بركاته
* به نيت زيارت به بلندترين نقطه منزل خود برود و دو ركعت نماز بخواند و باسلام به قبر حسين عليه السلام اشاره كند.
* به قصد زيارت غسل كند و پاكيزه ترين لباسش را بپوشد و به بالاترين مكانصحرا برود و رو به قبله يا قبر شريف بايستد و يا ابتدا رو به قبله بايستد بعد روبه قبر شريف آورد و بگويد:
السلام عليك يا مولاى و ابن مولاى و سيدى و ابن سيدى ، السلام عليك يا مولاى ياقتيل ابن القتيل ابن الشهيد، السلام عليك و رحمة الله و بركاته اى فرزندرسول خدا! من با قلب و زبان و جوارحم زائر تو هستم ، هر چند كه خودم تو را زيارت ومشاهده نكردم ؛ پس السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله و وارث نوح نبى الله ووارث ابراهيم خليل الله و وارث كليم الله و وارث عيسى روح الله ، و وارث محمد حبيبالله صلى الله عليه وآله و نبيه و رسوله و وارث على اميرالمؤ منين و وصىرسول الله و خليفته و وارث الحسن بن على وصى اميرالمؤ منين ؛ لعن الله قاتلك و جددعليهم العذاب فى هذه الساعة و كل الساعة ، انا يا سيدى متقرب الى الله عز وجل و الى جدك رسول الله و الى ابيك اميرالمؤ منين و الى اخيك الحسن و اليك يا مولاى ،عليك سلام الله و رحمته بزيارتى لك بقلبى و لسسانى و جميع جوارحى فكن يا سيدىشفيعى لقبول ذلك منى و انا بالبرائة من اعدائك و اللعنة لهم و عليهم ، اتقرب الى اللهو اليكم اجمعين ، فعليك صلوات الله و رضوانه و رحمته .
سپس كمى به طرف چپ حركت كن و چهره ات را به طرف قبر على بن الحسين عليهماالسلامكه در زير پاى پدرش قرار دارد برگردان و به همان نحو به ايشان سلام كن . بعدخدا را به آنچه برايش عزيز است درباره امر دين و دنيايت ، بخوان . بعد چهار ركعت نمازبخوان ؛ زيرا نماز زيارت ، هشت يا شش ، يا چهار يا دو ركعت است ، كه بهترين آن هشتركعت است . بعد رو به قبر ابا عبدالله كن و بگو انا موعدك يا مولاى و ابن مولاىو سيدى و ابن سيدى و موعدك يا سيدى و ابن سيدى يا على بن الحسين و موعدكم ياساداتى يا معاشر الشهداء و عليكم سلام الله و رحمته و رضوانه
4 - زيارت زائر حسين عليه السلام وقتى باز مى گردد و يااستقبال از او، زيرا اين كار - بنابر آنچه از اخبار بر مى آيد - ثواب زيارت آن حضرترا دارد.

next page

fehrest page

back page