بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب انسان وسرنوشت, استاد شهید آیت الله مطهرى ( )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     nav -
     start -
     10 - انسان و سرنوشت - صفحه : 10
     100 - انسان و سرنوشت - صفحه : 100
     101 - انسان و سرنوشت - صفحه : 101
     102 - انسان و سرنوشت - صفحه : 102
     103 - انسان و سرنوشت - صفحه : 103
     104 - انسان و سرنوشت - صفحه : 104
     105 - انسان و سرنوشت - صفحه : 105
     106 - انسان و سرنوشت - صفحه : 106
     107 - انسان و سرنوشت - صفحه : 107
     108 - انسان و سرنوشت - صفحه : 108
     109 - انسان و سرنوشت - صفحه : 109
     11 - انسان و سرنوشت - صفحه : 11
     110 - انسان و سرنوشت - صفحه : 110
     111 - انسان و سرنوشت - صفحه : 111
     112 - انسان و سرنوشت - صفحه : 112
     113 - انسان و سرنوشت - صفحه : 113
     114 - انسان و سرنوشت - صفحه : 114
     115 - انسان و سرنوشت - صفحه : 115
     116 - انسان و سرنوشت - صفحه : 116
     117 - انسان و سرنوشت - صفحه : 117
     118 - انسان و سرنوشت - صفحه : 118
     119 - انسان و سرنوشت - صفحه : 119
     12 - انسان و سرنوشت - صفحه : 12
     120 - انسان و سرنوشت - صفحه : 120
     121 - انسان و سرنوشت - صفحه : 121
     122 - انسان و سرنوشت - صفحه : 122
     123 - انسان و سرنوشت - صفحه : 123
     124 - انسان و سرنوشت - صفحه : 124
     125 - انسان و سرنوشت - صفحه : 125
     126 - انسان و سرنوشت - صفحه : 126
     127 - انسان و سرنوشت - صفحه : 127
     128 - انسان و سرنوشت - صفحه : 128
     129 - انسان و سرنوشت - صفحه : 129
     13 - انسان و سرنوشت - صفحه : 13
     130 - انسان و سرنوشت - صفحه : 130
     14 - انسان و سرنوشت - صفحه : 14
     15 - انسان و سرنوشت - صفحه : 15
     16 - انسان و سرنوشت - صفحه : 16
     17 - انسان و سرنوشت - صفحه : 17
     18 - انسان و سرنوشت - صفحه : 18
     19 - انسان و سرنوشت - صفحه : 19
     20 - انسان و سرنوشت - صفحه : 20
     21 - انسان و سرنوشت - صفحه : 21
     22 - انسان و سرنوشت - صفحه : 22
     23 - انسان و سرنوشت - صفحه : 23
     24 - انسان و سرنوشت - صفحه : 24
     25 - انسان و سرنوشت - صفحه : 25
     26 - انسان و سرنوشت - صفحه : 26
     27 - انسان و سرنوشت - صفحه : 27
     28 - انسان و سرنوشت - صفحه : 28
     29 - انسان و سرنوشت - صفحه : 29
     30 - انسان و سرنوشت - صفحه : 30
     31 - انسان و سرنوشت - صفحه : 31
     32 - انسان و سرنوشت - صفحه : 32
     33 - انسان و سرنوشت - صفحه : 33
     34 - انسان و سرنوشت - صفحه : 34
     35 - انسان و سرنوشت - صفحه : 35
     36 - انسان و سرنوشت - صفحه : 36
     37 - انسان و سرنوشت - صفحه : 37
     38 - انسان و سرنوشت - صفحه : 38
     39 - انسان و سرنوشت - صفحه : 39
     40 - انسان و سرنوشت - صفحه : 40
     41 - انسان و سرنوشت - صفحه : 41
     42 - انسان و سرنوشت - صفحه : 42
     43 - انسان و سرنوشت - صفحه : 43
     44 - انسان و سرنوشت - صفحه : 44
     45 - انسان و سرنوشت - صفحه : 45
     46 - انسان و سرنوشت - صفحه : 46
     47 - انسان و سرنوشت - صفحه : 47
     48 - انسان و سرنوشت - صفحه : 48
     49 - انسان و سرنوشت - صفحه : 49
     50 - انسان و سرنوشت - صفحه : 50
     51 - انسان و سرنوشت - صفحه : 51
     52 - انسان و سرنوشت - صفحه : 52
     53 - انسان و سرنوشت - صفحه : 53
     54 - انسان و سرنوشت - صفحه : 54
     55 - انسان و سرنوشت - صفحه : 55
     56 - انسان و سرنوشت - صفحه : 56
     57 - انسان و سرنوشت - صفحه : 57
     58 - انسان و سرنوشت - صفحه : 58
     59 - انسان و سرنوشت - صفحه : 59
     60 - انسان و سرنوشت - صفحه : 60
     61 - انسان و سرنوشت - صفحه : 61
     62 - انسان و سرنوشت - صفحه : 62
     63 - انسان و سرنوشت - صفحه : 63
     64 - انسان و سرنوشت - صفحه : 64
     65 - انسان و سرنوشت - صفحه : 65
     66 - انسان و سرنوشت - صفحه : 66
     67 - انسان و سرنوشت - صفحه : 67
     68 - انسان و سرنوشت - صفحه : 68
     69 - انسان و سرنوشت - صفحه : 69
     7 - انسان و سرنوشت - صفحه : 7
     70 - انسان و سرنوشت - صفحه : 70
     71 - انسان و سرنوشت - صفحه : 71
     72 - انسان و سرنوشت - صفحه : 72
     73 - انسان و سرنوشت - صفحه : 73
     74 - انسان و سرنوشت - صفحه : 74
     75 - انسان و سرنوشت - صفحه : 75
     76 - انسان و سرنوشت - صفحه : 76
     77 - انسان و سرنوشت - صفحه : 77
     78 - انسان و سرنوشت - صفحه : 78
     79 - انسان و سرنوشت - صفحه : 79
     8 - انسان و سرنوشت - صفحه : 8
     80 - انسان و سرنوشت - صفحه : 80
     81 - انسان و سرنوشت - صفحه : 81
     82 - انسان و سرنوشت - صفحه : 82
     83 - انسان و سرنوشت - صفحه : 83
     84 - انسان و سرنوشت - صفحه : 84
     85 - انسان و سرنوشت - صفحه : 85
     86 - انسان و سرنوشت - صفحه : 86
     87 - انسان و سرنوشت - صفحه : 87
     88 - انسان و سرنوشت - صفحه : 88
     89 - انسان و سرنوشت - صفحه : 89
     9 - انسان و سرنوشت - صفحه : 9
     90 - انسان و سرنوشت - صفحه : 90
     91 - انسان و سرنوشت - صفحه : 91
     92 - انسان و سرنوشت - صفحه : 92
     93 - انسان و سرنوشت - صفحه : 93
     94 - انسان و سرنوشت - صفحه : 94
     95 - انسان و سرنوشت - صفحه : 95
     96 - انسان و سرنوشت - صفحه : 96
     97 - انسان و سرنوشت - صفحه : 97
     98 - انسان و سرنوشت - صفحه : 98
     99 - انسان و سرنوشت - صفحه : 99
     bookinfo - شناسنامه کتاب :انسان و سرنوشت
     toc - فهرست مطالب کتاب: انسان و سرنوشت
 

 

 
 
از معتزله علنا اظهار می‏كردند كه نوشتن نظير قرآن و حتی بهتر از آن غير
ممكن نيست . بنابراين نسبت به اينكه قرآن كتاب آسمانی است و از مبدأ
وحی نازل گرديده است اعتراض داشتند ( 1 ) . عقيده آنها درباره خدا
پاك‏تر و بلندتر از عقيده متشرعين و مستمسكين به مقبولات عامه و موازين‏
شرعيه و اهل سنت [ اشاعره ] بود ، زيرا معتزله به هيچ نحو زير بار اين‏
فكر نمی‏رفتند كه آفريدگار جهان ممكن است به صورت جسمانی ظاهر شود و
گوششان حاضر به شنيدن اين حرف نبود . در خبر است از پيغمبر اكرم كه‏
فرمود : " همچنانكه ماه تمام را در جنگ بدر ديدی ، روزی هم خدای خود را
خواهی ديد " ( 2 ) و چون متشرعين كلام مزبور را به منطوق آن تلقی می‏كردند
، لذا اين مسأله همواره سنگ راه معتزله بود ، بنابراين در مقام تفسير و
توضيح برآمدند و می‏گفتند انسان پس از مرگ ، خدا را به چشم

پاورقی :
. 1 معتزله به شهادت تاريخ ، مدافعين سرسخت و با ايمان قرآن بودند و
با زنادقه و عقايد فلاسفه سخت مبارزه می‏كردند ، و اگر طبق نظر آقای دوزی‏
آنها قرآن را از مبدأ وحی نمی‏دانستند ، به چه مناسبت خود را ملزم به‏
دفاع می‏دانستند ؟ !
. 2 منظور حديثی است كه در كتب كلام ( نه در كتب حديث ) به اين‏

مضمون نقل شده است : " انكم سترون ربكم يوم القيامه كما ترون القمر

ليلة البدر » " يعنی شما در قيامت خدای خود را خواهيد ديد آن طور كه‏
ماه شب چهارده را می‏بينيد . مستشرق نامی كلمه " البدر " را در جمله‏
بالا كه به معنی ماه تمام ( ماه شب چهارده ) است ، خيال كرده است كه‏
اشاره به جنگ بدر است و آنگاه برای اينكه معنی درست بيايد ، صيغه‏
مضارع ( ترون ) را ماضی ( رأيتم ) ترجمه كرده است !
اين حديث سرگذشتی دارد كه مفصل است و تا آنجا كه قرائن نشان می‏دهد
يك نوبت در دست بعضی از راويان حديث تغيير شكل داده است و همان‏
تغيير شكل يافته ، دوباره در دست علمای كلام مسخ شده و برای سومين بار در
دست اين مستشرق عاليقدر به اين صورت مضحك درآمده است . در قرآن كريم‏
صريحا رؤيت خداوند با چشم نفی شده >