|
|
|
|
|
|
1- عبقات الانوار، تعريب شده 4 / 125. 2- همان / 121. 3-كفاية الطالب ، باب 71، ص 289. 4-ينابيع المودة / 38. 5- بحارالانوار 38 / 296. 6-همان 37 / 49. 7-بحارالانوار 20/ 107. 8- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد326/20.نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ترجمه حسين استاد ولى ، ص 65 - 63. 9-يونس ، آيه 58. 10-طه ، آيه 82. 11-مائده ، آيه 67. 12- امالى الصدوق ، ص 399؛ داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليهالسلام )، ص 25 - 23. 13-شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 4 ص 107، فرائد السمطين ج 1 ص152 ح 115. 14-بحارالانوار ج 96 ص 358 از فرازهاى خطبه شعبانيه . 15-نقل از آفتاب ولايت ، ص 269 - 267. 16-كامل بهائى ، ج 1، ص 161؛ داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليهالسلام )، ص 69. 17-شرح ابن ابى الحديد ج 6 ص 13. 18-كافى ج 8 ص 237 ح 320 واضعة قميصرسول الله على راءسها آخذة بيدى ابنيها... 19-تاريخ طبرى ج 3 ص 210، الامامه والسياسة ج 1 ص 13. 20-ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه ج 6 ص 56 - 50. 21-نهج البلاغه خ 193 ص 651. 22- بحار الانوار ج 103 ص 256. 23- لا شفيع للمراة انجح عند ربها من رضا زوجها. 24- نقل از آفتاب ولايت ، ص 396 - 393. 25-مجالس المتقين شهيد ثالث ، ص 243؛نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 66. 26- (بقره 156). 27-امالى الطوسى - على از ولايت تا شهادت ، ص 279؛نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 12-9. 28-تكوير آيه 18. 29-اعراف 171. 30-الصافات : 146. 31-الاسراء آيه 85. 32-تذكرة الخواص ، ص 144 - بوستان معرفت ، ص 133 - مناقب مرتضوى ، ص246 - نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 40. 33-سوره الرحمن ، آيه 3 و 4. 34- هود آيه 72. 35-بحارالانوار، ج 8 - قضاوتهاى اميرالمؤمنين (عليه السلام )، ص 311 -نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 102. 36-وافى ، ج 2، ص 165 - من لا يحضره الفقيه - قضاوتهاى اميرالمؤمنين ؛داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 76. 37-فروع كافى ج 7 ص 249 ح 4. متن آيه : (افمن يهدى الى الحق احق انيتبع امن لا يهدى الا ان يهدى فما لكم كيف تحكمون .)نقل از آفتاب ولايت ، ص 144 - 143. 38-داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 135. 39- حديقة الشيعه ، ص 193 - مناقب ابن شهر آشوب ؛نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 148. 40-بحار: ج 40، ص 306؛ نقل از داستانهاى بحارالانوار، ج 2، ص 51. 41-كافى ج 5 ص 566 و 567 ح 46؛نقل از آفتاب ولايت ص 147 - 146. 42- فروع كافى ج 7 ص 288 ح 4، وسايل الشيعه ج 19 ص 35 ح 3.نقل از آفتاب ولايت ص 150. 43-شرح من لايحضره الفقيه ج 6 ص 6،وسائل الشيعه ج 18 ص 210 ح 6. 44- وسال الشيعه ج 18 ص 212 ح 11.نقل از آفتاب ولايت ص 151 - 150. 45-الحاقه 17. 46- اعراف : 142. 47-يوسف 4. 48-بقره / 60. 49-الخصال ، ابواب الاثنى عشر، ج 1؛نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 106. 50- لب اللباب - الغناء والاسلام ص 372؛نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 131. 51-بحارالانوار، ج 9، ص 562 - پند تاريخ ج 1 - مهج الدعوات ص 153؛نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 191. 52-ترجمه آيات : سوگند به اسبان دونده كه نفس زنان (به سوى ميدان جهاد) پيشرفتند. و سوگند به آنها (كه بر اثر برخورد سمهايشان به سنگهاى بيابان ) جرقههاى آتش افروختند و با دميدن صبح بر دشمن يورش بردند. و گرد و غبار به هر سوپراكنده كردند، ناگهان در ميان دشمن ظاهر شدند و... 53-بحار، ج 21 ص 72؛ داستانهاى بحارالانوار، ج 1، ص 39. 54-بحار، ج 40، ص 113؛ داستانهاى بحارالانوار ج 1 ص 43. 55-بحار، ج 41، ص 135؛ داستانهاى بحارالانوار، ج 1، ص 46. 56- بحار، ج 41، ص 52؛ داستانهاى بحارالانوار، ج 1، ص 47. 57-شورى 30. 58-تفسيرالبرهان ج 1، ص 45؛ نمونه معارف اسلام ، ج 2؛ داستانهايى اززندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 208. 59-بحار، ج 40، ص 337؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 2، ص 47. 60-بحار: ج 70، ص 392؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 2، ص 50. 61-بحار: ج 40، ص 343؛ داستانهاى بحار الانوار، ج 2، ص 56. 62-بحار: ج 42، ص 289؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 3، ص 47. 63-بحار: ج 41، ص 53 و ج 74 ص 157؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 3، ص 48. 64-بحار: ج 32، ص 76؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 3، ص 50. 65-بحار: ج 41، ص 24؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 3، ص 56. 66-بحار: ج 32، ص 245 و ج 100، ص 96؛ داستانهاى بحارالانوار، ج 4، ص40. 67-بحار: ج 40، ص 279؛ داستانهاى بحارالانوار، ج 4، ص 43. 68- شريح مردى بود كوسه كه مو در صورت نداشت ؛ بسيار هوشيار و زيرك بودو شناخت عجيبى در امور قضايى و حل و فصل اختلاف مردم داشت . نخست عمر بن خطاب او رابراى كوفه قاضى قرار داد و در آن ديار به قضاوتاشتغال داشت . اميرالمؤمنين خواست او را عزل نمايد،اهل كوفه اعتراض كردند و گفتند: نبايد شريح راعزل كنى ، زيرا او را عمر نصب كرده است و ما با اين شرط با تو بيعت كرديم كه آنچهابوبكر و عمر انجام داده اند تغيير ندهيد! هنگامى كه مختار ثقفى به حكومت رسيد، او را از كوفه به دهى كه همه ساكنين آن يهودىبودند تبعيد نمود و چون حجاج حاكم كوفه گشت او را به كوفه آورد با اين كه پير وسالخورده بود، دستور داد به قضاوت مشغول گردد و لى شريح عذر خواست و عذرشپذيرفته شد. داستانى از او نقل شده ، مى گويند: شريح مدتى در نجف اشرف ساكن بود وقتى كه به نماز و عبادت مى پرداخت ، روباهىمى آمد و در اطراف او بازى مى كرد و فكر او را پرت مى نمود. (البته در محلى بيرون ازشهر) اين قضيه مدتى تكرار شد تا اين كه شريح آدمكى درست كرد و در جايى گذاشت ،پس از آن روباه مى آمد كنار آدمك (به خيال اين كه آدم واقعى است ) بازى مى كرد. يك وقتشريح از پشت سر آن روباه آمد و او را گرفت . به اين جهت در ميان عرب ضربالمثل ماند كه مى گفتند: شريح ادهى من الثعلب (شريح از روباه زيركتر و حيله بازتراست ) شريح هفتاد و پنج سال قاضى بود و دو سال آخر عمر بر كنار ماند و در سن صد وبيست سالگى از دنيا رفت . (م ) 69-بحار: ج 33، ص 458 و ج 41، ص 155 و ج 77، ص 279. 70-بحار:40، ص 336 و ج 41، ص 121؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 3، ص 53. 71-بحار: ج 93، ص 277؛ نقل از داستانهاى بحارالانوار، ج 4، ص 47. 72-بحار: ج 6، ص 27؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 3، ص 59. 73-بحار: ج 6، ص 242؛ داستانهاى بحارالاءنوار، ج 4، ص 52. 74-اصول كافى ج 1، ص 171 - 169. 75- حق اليقين شبر، ج 1، ص 86، احتجاج طبرسى ، ج 2، ص 122، بحار، ج 23،ص 9 تا 13، ح 12، اصول كافى ، ج 1، ص 171، ح 4، مناقب ابن شهر آشوب ، ج 4،ص 243 و 244، كشف الغمه ، ج 2، ص 173؛نقل از آفتاب ولايت ، ص 49 - 45. 76-بحارالانوار - تتمة المنتهى ، ص 21 - 19؛ داستانهايى از زندگانى حضرتعلى (عليه السلام )، ص 22- 20. 77-شرح نهج البلاغه 1/21. 78-بحارالانوار 41/275. 79-همان . 80- همان . 81-در نسخه اى ديگر: (مى گفتند: ملايم تر برو). 82-بحارالانوار 41/279. 83-منسوب به امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 734 - 729. 84- زندگانى اميرالمؤمنين (عليه السلام ) - بحارالاءنوار - تاريخ طبرى - ناسخالتواريخ - داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 59. 85-الخصال ، باب السبعه ، ج 45. 86-نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليه السلام )، ص 78. 87-بحارالانوار، ج 9، ص 681 - معادشناسى ، ج 5 - داستانهايى از زندگانىحضرت على (عليه السلام )، ص 90. 88-تمام مطالب مذكور در منابع زير موجود است : خطبه هاى 8 و 31 ص 60 و 106 نهج البلاغه فيض الاسلام ، شرح ابن ابى الحديد ج1 ص 230 به بعد و ج 2 ص 158 و 162 به بعد و ج 10 ص 6، و ج 11 ص 16بحارالاءنوار ج 32 ص 5 به بعد و ص 24. 89-نهج البلاغه خ 68 فيض الاسلام ص 163 و 164. 90- محجة البيضاء ج 4 ص 197. 91-نقل از آفتاب ولايت ، ص 129 - 127. 92- خطبه سوم نهج البلاغه . 93-شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 189. 94-كامل ابن اثير ج 3 ص 66، كنزالعمال ج 5 ص 715 به بعد. 95-انا اعلم ذلك (من اين را مى دانم كه از خلافت محروم مى شوم و ديگرى انتخاب مىگردد) ولكنى ادخل معهم فى الشورى لان عمر قد اهلنى الان للخلافة وكانقبل ذلك يقول : ان رسول الله صلى الله عليه و آله و سلمقال : ان النبوة والامامة لا يجتمعان فى بيت فاناادخل فى ذلك لاظهر للناس مناقضة فعله لروايته !!! 96- شرح خطبه شقشقيه در شروح نهج البلاغه از جمله ابن ابى الحديد ج 1 ص185 به بعد و ج 20 ص 21. 97-نهج البلاغه خطبه 191 ص 648 فيض الاسلام . 98-نقل از آفتاب ولايت ، ص 133 - 131. 99-بحارالانوار، ج 41 ص 55 و 56 ح 5.نقل از آفتاب ولايت ص 174 - 172. 100-بحارالانوار ج 41 ص 48 ح 1. 101-نقل از آفتاب ولايت ص 176 - 175. 102- (فلما سمع ذلك معاوية بكى و بكى الحاضرون .) بحار الانوار ج 41 ص 15 و 120، و ج 33 ص 275، سفينة البحار ج 2 ص 657. 103- شرح ابن ابى الحديد ج 2 ص 210.نقل از آفتاب ولايت ص 178. 104-(ما اسلموا و لكن استسلموا و اسروا الكفر فلما وجدوا اعوانا عليه اظهروه يعنىآنان مسلمان نشدند، بلكه با اجبار و كراهت خود را به اسلام زندند، و بدين وسيله كفرباطنى خود را پوشاندند، هنگامى كه نيرو پيدا كردند، كفر خود را آشكار ساختند. نهجالبلاغه فيض نامه 16 ص 862، ابن ابى الحديد ج 15 ص 114 و 174. 105-محجة البيضاء ج 4 ص 202، بحارالانوار ج 33 ص 279. 106- شرح ابن ابى الحديد ج 4 ص 88 تا 91، و با اشاره كمتروسائل الشيعه ج 18 ص 474 ح 1 فروع كافى ج 7 ص 216 ح 15، بحارالانوار ج41 ص 9 ح 2. 107-... يا معاوية ! اظننت انى ساخيرك على على (عليه السلام ) بالطافك و طعامك وعطائك ؟ فادخل اليك مؤمنا و اءخرج منك كافرا... سفينة البحار ج 1 ص 699 ماده سود. 108- شرح نهج البلاغه ج 3 ص 61 و62 و 100 و 101. 109-شرح نهج البلاغه فيض خ 215 ص 713، بحار ج 41 ص 113 و 114، وابن ابى الحديد ج 2 ص 124 و ج 11 ص 253. 110-شرح ابن ابى الحديد ج 8 ص 91 و 92.نقل از آفتاب ولايت ص 186 -179. 111-تحفة المجالس ، ص 113؛ نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليهالسلام )، ص 216. 112-تاريخ كامل ابن اثير ج 3 ص 489 - 472. 113- سفينة البحار ج 1 ص 636. 114-نقل از آفتاب ولايت ص 187. 115- بحار: ج 10، ص 125؛ نقل از داستانهاى بحارالاءنوار، ج 3، ص 50. 116- بحار، ج 2، ص 52 - ج 41، ص 73، با مختصرى تفاوت ؛ داستانهاىبحارالاءنوار، ج 1، ص 50. 117- حق اليقين شبر ج 1 ص 180 و با تفاوت الفاظ مختصركنزالعمال ج 5 ص 631 ش 14112 و ص 607 ش 14073 و ص 600 ش 14064،الامامة والسياسة دينورى ج 1 ص 14، تاريخ طبرى ج 2 ص 450 و 460 شرح نهجالبلاغه ابن ابى الحديد ج 17 ص 155 و 156 و ج 6 ص 20. 118-المجتبى لا بن دريد ص 35 به نقل از الغدير ج 7 ص 178، مناقب ابن شهرآشوب ج 2 صلى الله عليه و آله 257. 119- نقل از آفتاب ، ولايت ص 212 - 211. 120- شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 4 مقدمه ، و ص 18، مناقب خوارزمى ص 48 و58 و 60، طبقات ابن سعد ص 860، تاريخ ابن عساكر ج 2 ص 325، الصواعق ص 76الغدير ج 3 ص 97 و 98 از دهها مدرك ديگراهل سنت . 121- شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 4 مقدمه ، و ص 18، مناقب خوارزمى ص 48 و58 و 60، طبقات ابن سعد ص 860، تاريخ ابن عساكر ج 2 ص 325، الصواعق ص 76الغدير ج 3 ص 97 و 98 از دهها مدرك ديگراهل سنت . 122- شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 4 مقدمه ، و ص 18، مناقب خوارزمى ص 48 و58 و 60، طبقات ابن سعد ص 860، تاريخ ابن عساكر ج 2 ص 325، الصواعق ص 76الغدير ج 3 ص 97 و 98 از دهها مدرك ديگراهل سنت . 123- شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 4 مقدمه ، و ص 18، مناقب خوارزمى ص 48 و58 و 60، طبقات ابن سعد ص 860، تاريخ ابن عساكر ج 2 ص 325، الصواعق ص 76الغدير ج 3 ص 97 و 98 از دهها مدرك ديگراهل سنت . 124- شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 4 مقدمه ، و ص 18، مناقب خوارزمى ص 48 و58 و 60، طبقات ابن سعد ص 860، تاريخ ابن عساكر ج 2 ص 325، الصواعق ص 76الغدير ج 3 ص 97 و 98 از دهها مدرك ديگراهل سنت . 125- شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 4 مقدمه ، و ص 18، مناقب خوارزمى ص 48 و58 و 60، طبقات ابن سعد ص 860، تاريخ ابن عساكر ج 2 ص 325، الصواعق ص 76الغدير ج 3 ص 97 و 98 از دهها مدرك ديگراهل سنت . 126- شرح ابن ابى الحديد ج 1 ص 4 مقدمه ، و ص 18، مناقب خوارزمى ص 48 و58 و 60، طبقات ابن سعد ص 860، تاريخ ابن عساكر ج 2 ص 325، الصواعق ص 76الغدير ج 3 ص 97 و 98 از دهها مدرك ديگراهل سنت . 127- نقل از آفتاب ولايت ص 215 - 214. 128-الولد للفراش و للعاهر الحجر. 129-مسند احمد ج 1 ص 104، تفسير ابن كثير ج 1 ص 478،كنزالعمال ج 3 ص 227 به نقل از الغدير ج 8 ص 195. 130-مستدرك الوسائل ج 3 باب 11 (ما يتعلق بابواب ميراث الازواج ) ص 166. 131-الغدير ج 8 ص 214. 132- نقل از آفتاب ولايت ص 220 - 218. 133- والصحيح عندى انها ماتت على ابى بكر و عمر، وانها اوصت الا يصليا عليهانهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 6 ص 50. 134-سوره قصص آيه 20. 135- اين كلمه ها اصطلاحى است كه به ترتيب در مورد سپاه مخالف جنگهاى(جمل ) و (نهروان ) و (صفين ) بكار مى رود. 136-الغدير، ج 17 ص 222 و 223 طعن 12، احتجاج طبرسى ج 1 ص 117 و118، اسرار آل محمد ص 102 بحارالاءنوار، ج 28 ص 305 و ج 47 ص 365.نقل از آفتاب ولايت ، ص 232 - 229. 137-نهج البلاغه فيض الاسلام حكمت 254 و 1213 و 1214، سفينه ج 2 ص 136.نقل از آفتاب ولايت ، ص 312 - 310. 138-فروع كافى ج 7 ص 425 ح 9،وسائل الشيعه ج 18 ص 203 ح 1 بدون شرح قضيهدانيال . 139-آفتاب ولايت ، ص 326 - 324. 140- در سوره فتح آيه 26 آمده است :...فانزل الله سكينته على رسوله و على المؤمنين واءلزمهم كلمة التقوى ... (پس خداوند آرامش خود را بر پيامبر خود و بر مؤمنانفرود آورد و كلمه تقوا را همراه آنان ساخت ...). 141- امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 92 - 88. 142-كفاية الطالب / 290. 143-بحارالاءنوار 117/39. 144- سوره بينه / 7. 145- مناقب خوارزمى / 62. بحارالانوار 40/81. مجمع الزوائد هيثمى 9/131. 146-مناقب خوارزمى /96. بحارالانوار 40/105. 147-كنزالعمال 5/613. 148- الصواعق المحرقة /172. 149-همان /174. مستدرك حاكم 3/150. 150-الصواعق المحرقة /232. مستدرك حاكم 3/150. نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 101 - 99. 151- فرائد السمطين 1/380. 152-مقدمه مناقب خوارزمى /8. 153- فرائد السمطين 1/79. 154-فهرست ابن نديم /111. 155-البيان فى تفسير القرآن /91. 156- عبقرية الامام ، دكتر مهدى محبوبه /138. 157-همان . (على معرفت را شناخت و معرفت على را نشناخت ، و على به معرفت رسيد امامعرفت به على نرسيد.) 158- در مقدمه كتابش : الامام على . 159-صوت العدالة الانسانية 5/1222. 160-شرح نهج البلاغه 16/146 با اندكى تلخيص . 161-سفينة البحار 1/146، به نقل از جاحظ. 162-تفسير كبير 1/205. 163- حاشيه شفا /566، باب الخليفة والامام . 164- صورت العدالة الانسانية 5/1213. 165- همان . 166-شرح نهج البلاغه 1/29. 167-نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 139 - 135. 168-مناقب ابن مغازلى /46. 169- كنزالعمال 11/610. و در ينابيع المودة 2/61 نيز آورده و در آن به جاى بابآمرزش ، باب دين است . 170- تاريخ دمشق 2/489. 171-تاريخ بغداد 7/421 و 3/192. 172-تاريخ دمشق 2/445. و نيز در ص 446 از شريك بن عبدالله ، و در ص 447از محمد بن منكدر آورده است . 173-همان /447. 174- بحارالانوار 38/97. 175-همان /109. 176-بحارالانوار 38/101. 177-وسائل الشيعه 18/561 و 560 و 559 و 567 و 562. 178-همان . 179-همان . 180- همان . 181-همان . 182-همان . 183- ر.ك : ص . و نظير آن در (روض الفائق ) علامه شيخ شعيب حريفيشى ، ص291. و در كتاب (الامام على فى الاحاديث النبوية ) تاءليف علامه سيد محمد ابراهيمموحد، ص 221 چنين است : (و به خوى و جسم و شرف وكمال منزلت محمد بنگرد...) 184-نزهة المجالس و منتخب النفائس /454. 185-لسان العرب 14/216. ماده (حيا). 186-سوره قصص /83. 187-همه اخبار اين باب در بحارالانوار41 / 53 - 56. 188-نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 716 - 713. 189-دور از حريم كوى تو شرمنده مانده ام
|
شرمنده مانده ام كه چرا زنده مانده ام
| 190-عرب آن روز از روى تكبر لباسهاى بلند مى پوشيد و دامن كشان راه مى رفتو آن حضرت لباس كوتاه مى پوشيد و از زندگى پر ناز و نعمت به دور بود. (م ) 191- سفينة البحار 2/170، ماده عدى . 192-نهج البلاغه ، حكمت 318. 193-نقل از امام على ابن ابى طالب (عليه السلام )، ص 728 - 726. 194- سوره ق - آيه 37. حقا در اين موضوع يادآورى است براى آن كس كه داراىقلب هوشيار است يا گوش دل به كلام خدا سپرده و به حقانيتش توجهكامل دارد. 195-بحار: ج 36، ص 191؛ نقل از داستانهاى بحارالاءنوار، ج 4، ص 41. 196- بحار: ج 41، ص 11و ج 87، ص 195؛نقل از داستانهاى بحارالانوار، ج 2، ص 41. 197-بحار: ج 42، ص 276؛ نقل از داستانهاى بحارالانوار، ج 2، ص 45. 198-شرح نهج البلاغه 1/27. 199-سوره آل عمران /190 به بعد. 200-بحارالانوار 41/22. 201-همان /23. 202- نقل از امام على ابن ابى طالب (عليه السلام )، ص 753 - 751. 203-مستدرك الوسائل 3/220 به نقل از مناقب . 204-بحار الانوار41/18. 205-نهج البلاغه ، خطبه 237. 206-بحار الانوار 41/14. 207-سفينة البحار 1/401، ماده خطر. 208-حياة الحيوان 2/222، ذيل (فرع ). 209-نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 757 - 754. 210- زمر 9. 211-امالى الصدوق ص 232؛ نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على (عليهالسلام )، ص 182. 212-بحارالانوار 41/204. 213-بحارالانوار 41/206. 214-همان /205. 215-همان /204. 216-بحارالانوار 41/195. 217- هنگامى كه پاچه گوسفند مسمومى را نزدرسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم آوردند، براء پيش از پيامبر لقمه اى از آنبرگرفت ، على (عليه السلام ) به او فرمود: اى براء بررسول خدا پيشى مگير. براء گفت : گويى رسول خدا رابخيل مى شمارى ! على (عليه السلام ) فرمود: منرسول خدا را بخيل نمى شمارم ولى او را بزرگ مى دارم و احترام مى گذارم ، و من و تو وهيچ يك از خلق خدا را نرسد كه در گفتار و كردار و خوردن و نوشيدن بررسول خدا پيشى گيريم . (براء با خوردن آن لقمه مسموم شد و از دنيا رفت ). 218-بحارالانوار 17 / 320-321. 219-نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 774 - 768. 220-شرح نهج البلاغه 1/23. 221-تاريخ الخميس 1/488. 222-نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 776 - 775. 223- فرائد السمطين 2/68. 224-امالى مفيد، مجلسى 14، ص 118. 225-شرح نهج البلاغه 1/22. 226-بحارالانوار 41/49. 227-همان /48. 228-بحارالانوار 41/48. 229-همان /49. و در (نهج البلاغه ) چنين است : (چشمان اين نرينه ها به بالادوخته بود و همين سبب هيجان و چشم چرانى آنها شد...). 230-بحارالانوار 41/49. 231-النهاية 2/342. 232-نقل از امام على بن ابى طالب (عليه السلام )، ص 780 - 777. 233-بحار، ج 41، ص 108 و 111؛ نقل از داستانهاى بحارالانوار ج 1 ص 37 و38. 234-مناقب ابن مغازلى / 129. و در حديث ديگرى است : (دست من و دست على بن ابىطالب در عدالت برابر است ). (همان ، ص 130) 235-فرائد السمطين 1/156. 236-گياهى است كه شتر مى خورد و داراى خار و شبيه به نوك پستان است .(م ) 237-نهج البلاغه ، خطبه 224. 238-همان ، خطبه 73. 239-همان ، خطبه 175. 240-همان ، خطبه 9. 241- شرح نهج البلاغه 1/269. 242- شرح نهج البلاغه 7/36. 243-نقل از امام على بن ابى طالب عليه السلام ، ص 798- 794. 244- وسائل الشيعه 11/49. 245- وسايل الشيعه 17/393. 246- تاريخ طبرى 3/66. 247- سفينة البحار 206، ماده خلد. 248- سوره احقاف / 20. 249- نقل از امام على بن ابيطالب عليه السلام ، ص 826 - 823. 250- آبرو و حيثيت و ناموس . (م ) 251- امام على بن ابى طالب عليه السلام ، ص 860 - 857. 252- بحار: ج 70، ص 321؛ نقل از داستانهاى بحارالانوار، ج 4، ص 39. 253- بحارالانوار 28/45. 254- همان /50. 255- بحارالانوار 28/76. 256- بحارالانوار، ط كمپانى 8/71 و. 257- بحارالانوار، 28/69. 258- عيون اخبار الرضا عليه السلام 2/6. 259- نقل از امام على بن ابى طالب عليه السلام ، ص 881 - 884. 260- الامامة و السياسة 1/19. 261- نقل از امام على بن ابى طالب عليه السلام ، ص 785 - 884. 262- تاج المواليد / 18. 263- نقل از امام على بن ابى طالب عليه السلام ، ص 955 - 954. 264- مثله كردن : بريدن انگشت و بينى و گوش و ديگر اعضاى كسى . (م ) 265- نهج البلاغه ، نامه 47. 266- اقتباس از آيه 22 سوره نور. 267- اقتباس از آيه 198 سوره آل عمران . 268- نقل از امام على بن ابى طالب عليه السلام ، ص 958 - 956. 269-منتهى الآمال ج 1 ص 177؛ نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على عليهالسلام ، ص 122. 270- صلى اللّه له على جسم تضمنها
|
قبر فاصبح فيه العدل ندفونا
|
قد حالف الحق لا يبغى به بدلا
|
فصار بالحق و الايمان مقرونا
| 271- بسم الله الرحمن الرحيم قد جاءتكم بينة من ربكم فاءفواالكيل و الميزان و لاتبخسوا الناس اشياءهم و لا تفسدوا الارض بعد اصلاحها... 272- بحار: ج 41، ص 119؛ نقلاز داستانهاى بحارالاءنوار، ج 4، ص 35. 273- بحار: ج 42، ص 117 اين قضيه پيش از مقام امامت امام حسين بوده و در، ج 41،ص 112 به امام حسن نسبت داده شده است . 274- بحار: ج 42، ص 117؛ نقل از داستانهاى بحارالانوار، ج 4، ص 53. 275- بحار، ج 42، ص 195. 276- مناقب اهل البيت عليه السلام ج 1، ص 146.نقل از پيشگويى هاى اميرالمؤمنين ، ص 371. 277- فرحه الغرى - مفاتيح الجنان ص 336 -نقل از داستانهايى از زندگانى حضرت على عليه السلام ، ص 213.
|
|
|
|
|
|
|
|