شهادت سيدالشهداء و ياران و اسارت خاندان حضرت ، و مصائب و مظلوميتهاى فراوانىكه بر خاندان پيامبر رفت ، در آن دوران خفقان و انحراف بنى اميه ، اسلام را زنده كرد ومخالفين را رسوا نمود،
و در پى آن خداوند متعال توسط ائمه اطهار عليهم السلام ، اين حادثه بزرگ را وسيلهاى براى بقاء دائمى دين خود قرار داد،
از آن به بعد، در دستورات اسلامى ، حمايت همه جانبه اى از جانباهل البيت عليهم السلام نسبت به شئونات سيدالشهداء صورت گرفته است ، تا نام امامحسين و ياد حضرت كه رمز بقاء دين است ، هميشه در دلها زنده و پاينده بماند.
خداوند مى خواهد، از طريق سيدالشهداء كه حماسه آفرين و اميد اسلام است ، دين خود رازنده نگه دارد، به همين جهت است كه مى بينيد، زيارت قبر امام حسين ، در هر زمان مستحب مؤكد است ، حتى زيارت حضرت از راه دور، در هر زمان توصيه مى شود، يعنى هر روز بهياد حسين باشيم ، تربت حسينى شفاست ، تا در هنگام بيمارى به واسطه سيدالشهداء ازخدا حاجت بخواهيم ، تربت حسينى ، امان از هر ترس و خوفى است ، كه همراه داشتن آنفضيلت دارد، حتى در نماز سجده بر مهر حسينى فضيلت مضاعف دارد، هنگام نوشيدن آب ،سلام كردن بر حضرت و نفرين بر قاتلين او ثوابهاى بزرگ دارد، در روزهاىبزرگى كه معمولا بايد بياد خدا بود، زيارت امام حسين ، راه تقرب بخدا معرفى شدهاست مثل شبها و روزهاى جمعه ، ماه رمضان ، شبهاى قدر، شب نيمه شعبان ، عيد فطر وقربان ، روز عرفه و مانند آن ،
و در اين ميان ، برقرارى مجالس عزاى سيدالشهداء و گفتن شعر و گريه كردن وگرياندن و ذكر مصائب حضرت ، با آنهمه تاءكيدات و توصيه هاى فراوان حكايت از اينهدف مقدس الهى دارد كه خداوند مى خواسته است سيدالشهداء و امور مربوط به او راضامن بقاى اسلام ناب محمدى گرداند، و حسين را خون خود قرار دهد، كه در كالبد مردم ،موجب حيات دينى آنها باشد.
اينك شما را به نمونه اى از صدها حديث و روايت كه در مورد شئونات ومسائل مربوط به سيدالشهداء وارد شده است راهنمائى مى كنيم .
افسوس كه اين كتاب حاضر، مجال آن را ندارد تا تعداد بيشترى از آنهمه روايات رابراى شما عاشقان حضرتش ارائه دهيم ، چرا كه انسان تا آنهمه روايات و انبوهفضائل و توصيه ها را در مسائل مذكور، با تعابير و عناوين مختلف مشاهده نكند به عظمتمساءله آگاه نخواهد شد، و ما براى موفقيت هر چه بيشتر در ارائه اين منظور سعى كردهايم از روايات متعدد، مطالب گوناگون را فهرست وار در دسترس شما خوانندگان قراردهيم .
| كنگره عشق نيست منزل هر بوالهوس |
| طاير آن آشيان جان حسين است وبس |
| قله قاف وجود منزل عنقا بود |
| بر سر اين آشيان پر نگشايد مگس |
| پايه اوصاف او فوق اشارات ماست |
| رفعت اين پايه نيست افئده رادسترس |
| محفل ايجاد را اوست چراغ ابد |
| تا ابد از نور او مشعله ها مقتبس |
| گشت چو كرب و بلا عارج معراج عشق |
| روح امينش فشاند گرد ز سم فرس |
| او قفس تن شكست تا به قفس ماندگان |
| در پى او بشكنند قالب تن را قفس |
| كشته بسى ديده ام در هوسى داده جان |
| زنده چو او كس نديد كشته به ترك هوس |
| رفت و شد اندر پى اش قافله دل روان |
| ما پى اين كاروان شاد به بانگ جرس |
| اى شه با فر و نور، عرش مقام تو را |
| لامسه عقل ما، دم زند از لايمس |
| بحر ثناى تو را قبول نبى زورق است |
| جنبش ما اندر او جنبش خار است وخس |
| كشته غفلت بود هر كه تو را كشته خواند |
| اى دم جان پرورت زنده دلان رانفس |
زيارت سيدالشهداء بر مرد و زن لازم است
ائمه اطهار عليهم السلام در حفظ و بزرگداشت نهضت حسينى ، كه بمعناى حفظ وبزرگداشت دائمى و مستمر اسلام ناب محمدى است ، آنقدر اصرار مى ورزيدند كه طبقروايات متعدد زيارت سيدالشهداء را بر شيعيان بعنوان واجب معرفى كرده اند، و عده اى ازبزرگان از فقهاء همانند شيخ حر عاملى در وسائل الشيعة آن را واجب كفائى مى دانند.
و شما خود به عظمت حفظ عاشورا و زنده نگاهداشتن آن بعد از مطالعه اين فرمايشات پىخواهيد برد، شايد اين حكم شرعى نيز يكى از موارد احكام ثانويه اى باشد كه ائمهاطهار بخاطر حفظ اسلام و شيعيان صادر نموده بودند.
1 - امام صادق عليه السلام فرمود: اگر يكى از شما تمام عمر خود را حج كند اما بهزيارت حسين نرود، از كسانى است كه حق پيامبر را ادا نكرده ، چرا كه حق حسين از طرفخداوند بر هر مسلمانى واجب است .
2 - و در حديث ديگرى حضرت نسبت به كسى كه مى تواند ولى به زيارت سيدالشهداءنمى رود فرمود: او پيامبر و ما را عاق كرده است .
3 - و در روايت ديگرى حضرت فرمود: هر كه يكسال بر او بگذرد و به زيارت حسين نرود، يكسال از عمرش كم مى شود، سپس فرمود:اگر بگويم كه يكى از شما سى سال قبل ازاجل خود مى ميرد، راست گفته ام .
4 - و در حديث ديگر امام باقر عليه السلام فرمود: از شيعيان ما هر كه نزد قبر حسيننرود، ناقص الايمان است ، ناقص الايمان است .
5 - و در حديث ديگرى فرمود: هر كه ما را دوست دارد، در زيارت حسين رغبت كند.
6 - از امام صادق عليه السلام سؤ ال شد راجع به كسى كه بى جهت زيارت حسين راترك مى كند؟ حضرت فرمود: اين مردى جهنمى است .
7 - امام باقر عليه السلام به مردى فرمود: ميان شما و حسين چقدر فاصله است ؟ عرضكرد: بيست و شش فرسخ (156 كيلومتر) حضرت فرمود: آيا نزد او مى رويد؟ عرض كرد:نه ! حضرت فرمود: چقدر جفاكاريد؟!
8 - امام باقر عليه السلام به مردى از كوفه فرمود: آيا هر جمعه به زيارت حسين مىروى ؟ عرض كرد: خير؟ فرمود: هر ماه چطور؟ عرض كرد: خير فرمود: سالى يكبار چه ؟عرض كرد: خير، حضرت فرمود: تو از خير محروم هستى .
9 - امام صادق عليه السلام به زنى بنام ام سعيد احمسيه فرمود: حسين را زيارت كنيد،همانا زيارت حسين بر مردان و زنان واجب است .
10 - امام باقر عليه السلام به ابوجارود فرمود: ميان تو و حسين چقدر راه است ؟ عرضكرد: سواره يك روز و پياده يك روز و مقدارى ، حضرت فرمود: آيا هر جمعه به زيارت مىروى ؟ عرض كرد: گاهى اوقات ، حضرت فرمود: چقدر جفاكارى ؟ اگر نزديك ما بود، بهآنجا كوچ مى كرديم .
11 - امام باقر عليه السلام فرمود: شيعيان ما را به زيارت قبر حسين فرمان دهيد كهرفتن نزد او بر هر مؤ منى كه به امامت حسين از جانب خداوندعزوجل اقرار دارد واجب است . (263)
| تو هر چه داشتى بخدا دادى اى حسين |
| فردا خداست جل جلاله جزاى تو |
ارزش فوق العاده زيارت سيدالشهداء
يكى از اصحاب به امام صادق عليه السلام عرض كرد: فلانى مى گويد: كه به شماگفته است نوزده حج و نوزده عمره بجا آورده است ، شما فرموده ايد، يك حج و يك عمرهديگر بجا آور تا برايت يك ثواب زيارت قبر حسين بنويسند!! حضرت فرمود: دلت مىخواهد بيست حج و بيست عمره انجام دهى يا با حسين محشور شوى ؟ كداميك ؟ عرض كردم : مىخواهم با حسين محشور شوم ، حضرت فرمود: پس اباعبدالله را زيارت كن . (264)
در روايت ديگرى مردى به حضرت صادق عليه السلام عرض كرد: من نوزده حج بجا آوردهام ، دعا كنيد تا خداوند توفيق دهد به بيست حج برسانم ، حضرت فرمود: حسين زيارتكرده اى ؟ گفت : نه ، فرمود: زيارت حسين از بيست حج بهتر است . (265)
امام صادق زائر امام حسين عليه السلام را تشويق نمود
موسى ابن قاسم حضرمى گويد: در ابتداى حكومت منصور، امام صادق عليه السلام بهنجف آمده و فرمود: اى موسى به جاده اصلى برو، آنجا بايست و نگاه كن ، مردى از طرفقادسيه خواهد آمد، به او بگو يكى از اولاد پيامبر تو را مى خواند او با تو مى آيد،
حضرمى گويد: به جاده رفتم مدت زيادى منتظر شدم ، هوا به شدت گرم بود، خبرىنشد، نزديك بود كه نافرمانى كنم و برگردم ، كه از دور شبحى ديدم ، نزديك من آمد،مردى بود شترسوار، گفتم : اينجا يكى از اولاد پيامبر نشانى تو را داده و تو را مىخواند، گفت : بيا برويم ، كنار خيمه شتر را خواباند و وارد شد، من درب خيمه صدا را مىشنيدم ولى آنها را نمى ديدم ، حضرت فرمود: از كجا مى آئى ؟ گفت : از دورترين نقطهيمن ، حضرت فرمود: تو بايد از فلان نقطه باشى ، گفت : بله ، فرمود: به چه منظوراينجا آمدى ؟ عرض كرد: به زيارت امام حسين آمده ام ، حضرت فرمود: تو هيچ كارى ندارىجز زيارت حسين عليه السلام ؟! آن مرد گفت : كارى ندارم ، فقط آمده ام نزد او نمازبگذارم و زيارتش كنم و سلام دهم و به نزد خانواده ام برگردم ،
امام صادق عليه السلام فرمود: در زيارت حسين چه (فضيلتى ) مى بينيد؟ او گفت : مامعتقديم كه زيارت او موجب بركت در جانمان و خانواده و اولاد واموال و زندگى ما و موجب برآورده شدن حوائج ما مى شود،
حضرت فرمود: اى برادر يمنى ، آيا مى خواهى ، فضيلت ديگرى ازفضائل او برايت اضافه كنم ؟ عرض كرد: بفرمائيد اى پسر پيامبر، حضرت فرمود:زيارت اباعبدالله معادل يك حج قبول شده پاكيزه با پيامبر است ، آن مرد تعجب كرد،حضرت فرمود: آرى بخدا، و دو حج مقبول و پاكيزه با پيامبر، آن مرد تعجب كرد، حضرتهمينطور اضافه نمود تا به سى حج مقبول و پاكيزه با پيامبر رساند. (266)
اگر مى دانستند از شوق جان مى باختند
امام باقر عليه السلام فرمود: اگر مردم مى دانستند كه در زيارت حسين عليه السلام چهفضيلتى است از شوق جان مى باختند! و روحشان از حسرت جدا مى شد، محمد ابن مسلمپرسيد: در زيارت حضرت چيست ؟ حضرت فرمود:
هر كه حسين را بخاطر شوق او، زيارت كند، براى او هزار حجمقبول و هزار عمره مبرور، و اجر هزار شهيد از شهداى بدر و هزار روزه دار و ثواب هزارصدقه مقبوله و ثواب هزار بنده در راه خدا، نوشته مى شود. (267) الحديث
زيارت امام حسين عليه السلام حج فقراست
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه توان مالى ندارد و نمى تواند حج واجب انجام دهد،برود نزد قبر حسين عليه السلام و عرفه نزد حضرت باشد، از حج او كفايت مى كند،سپس حضرت فرمود: من نمى گويم كه از حج واجب بى نياز است ، مگر براى تنگدست ،اما كسى كه توان مالى دارد وقتى حج واجب را انجام داد و خواست ، حج يا عمره مستحبى انجامدهد و مشاغل دنيوى يا مانع ديگرى بود، اگر نزد حسين رود در روز عرفه ، اين از حج اوكفايت مى كند، و خداوند چند برابر براى او اضافه مى كند، راوى از حضرت پرسيد:زيارت امام حسين معادل چند حج و چند عمره است ؟ حضرت فرمود: به شمارش در نيايد،گفتم : صدتا؟ حضرت فرمود: چه كسى مى تواند شمارش كند؟ گفتم : هزار تا؟ حضرتفرمود: و بيشتر! سپس فرمود: ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها، اگر (بخواهى )نعمت خدا را بشمريد، نمى توانيد شمارش كنيد. (268)
بر دلم ترسم بماند آرزوى كربلا
امام صادق عليه السلام فرمود: هيچكس نيست در روز قيامت مگر اينكه وقتى بزرگوارىزوار حسين را نزد خداوند مى بيند آرزو مى كند كه اى كاش حسين ابن على را زيارت كردهبود، (269)
و در حديث ديگر فرمود: هر كه خوشحال مى شود كه روز قيامت بر سفره هاى نور قرارگيرد، از زوار حسين شود. (270)
هر روز ثواب يك حج و عمره ذخيره كنيد!
ثواب زيارت از راه دور
امام صادق عليه السلام به سدير فرمود: اى سدير آيا هر روز حسين را زيارت مى كنى ؟عرض كردم : فدايت شوم نه ، فرمود: چقدر جفاكاريد! سپس فرمود: آيا هر جمعه او رازيارت مى كنيد؟ عرض كردم : نه ، فرمود: آيا هر ماه او را زيارت مى كنيد؟ عرض كردم :نه ، فرمود: آيا هر سال او را زيارت مى كنيد؟ عرض كردم : گاهى مى شود! حضرتفرمود: چقدر شما نسبت به حسين جفا مى كنيد! آيا نمى دانى كه خداوندعزوجل دو ميليون فرشته دارد كه پريشان حال ، بر حسين مى گريند و او را زيارت مىكنند و خسته نمى شوند؟!
چه مانعى دارد كه قبر حسين را در هر جمعه پنج بار يا در هر روز يكبار زيارت كنى ؟عرض كردم : فدايت شوم ، ميان ما و او فرسنگهاى بسيار فاصله است ، حضرت فرمود:
برو بالاى بام ، سپس به راست و چپ توجه كن ، آنگاه سر بطرف آسمان بلند كرده ،سپس به طرف قبله متوجه شده ، مى گوئى : السلام عليك يا اباعبدالله ، السلامعليك و رحمة الله و بركاته ، (اگر چنين كردى ) براى تو يك زيارت مى نويسند،يك زيارت (معادل ) يك حج و عمره است . (271)
زيارت عاشورا را هر روز بخوانيد
امام باقر عليه السلام فرمود: هر كه حسين را در روز عاشورا زيارت كند به گونه اىكه نزد او گريان شود، خداوند را ملاقات كند در حالى كه ثواب يك ميليون حج و يكميليون عمره و يك ميليون جهاد كه ثواب هر حج و هر عمره و هر جهاد ماند ثواب كسىباشد كه با پيامبر و ائمه اطهار عليهم السلام حج و عمره و جهاد نموده باشد، راوىگويد: عرض كردم : فدايت شوم ، ثواب كسى كه در شهرها و نواحى دور مى باشد ونمى تواند در آن روز امام حسين بيايد چيست ؟ حضرت فرمود:
چون روز عاشورا شد به صحرا يا بر بلندى در خانه خود برود و در حالى كه بهحضرت اشاره مى كند، سلام نمايد و تلاش كند در نفرين بر دشمنان حضرت ، سپس دوركعت نماز بخواند و اين كار را قبل از ظهر انجام دهد؛اهل خانه خود را نيز به گريستن بر حضرت دستور دهد، خود بگويد و جزع نمايد، واقامه عزا كند در خانه و يكديگر را با حالت گريان ملاقات كنند، چون ايناعمال را انجام دهند من ضامنم كه خداوند متعال تمام اين ثوابها را به او بدهد،
راوى عرض كرد: فدايت شوم شما ضامن مى شويد؟ حضرت فرمود: من ضامنم آن ثوابهارا، آن گاه حضرت پس از ياد دادن زيارت عاشورا فرمود: اگر اينگونه حضرت رازيارت كنى ، همانند ملائكه اى كه زائر حسين هستند، حضرت را زيارت كرده اى و خداوندبراى تو يك ميليون حسنه مى نويسد، و يك ميليون گناه عفو مى كند و يك ميليون درجهتو را بلند گردانده و همانند كسى باش كه با امام حسين عليه السلام شهيد گشته و درمقامات بلند ايشان شريك مى گردى ...
در ادامه حضرت فرمود: اى علقمه اگر بتوانى هر روز حسين را اينگونه زيارت كنىانجام ده كه براى تو نماز آن ثوابها خواهد بود انشاء الله . (272)
سيدالشهداء سه بار به ديدن اين بانو آمدند
صاحب دارالسلام مرحوم محدث نورى مى فرمايد كه حج مولى حسن يزدى ، كه مرد عابد وبا تقوا و پاكيزه اى و از جمله كسانى است كه در كنار قبر حضرت امير عليه السلاممجاورت داشته ، و حق همسايگى حضرت را بجا مى آورد و در انجام عبادت بسيار پشتكاردارد، او از حاج محمد على يزدى كه مردى ثقه و امين بودنقل كرد كه در يزد مرد صالح و فاضلى بود كه به فكر آخرت خويش بود، شبها درمقبره اى خارج شهر يزد كه مزار گويند مى خوابيد.
اين مرد همسايه اى داشت كه از كودكى در مكتب و غيره با هم بودند، تا اينكه بعدهاشغل عشارى (باج خواهى و پول زورگرفتن ) را انتخاب كرد و تا آخر عمر هم چنين مىبود. تا اينكه مرد و در همان مقبره مذكور نزديك محلى كه حاج محمد على يزدى مى خوابيداو را دفن كردند، هنوز يك ماه نگذشته بود كه حاج محمد على او را در خواب ديد، با حالتزيبا و سر حال از نعمت ، او گويد: نزدش رفتم و به او گفتم : مناول و آخر و باطن و ظاهر كار تو را مى دانم ، تو از كسانى نبودى كه در باطن نيكوباشى ولى ظاهرت بخاطر برخى جهات چون تقيه يا ضرورت و يا كمك به مظلوم ،توجيه شود؟
و كار تو جز عذاب نتيجه اى نداشت ، چگونه به اين مقام رسيدى ؟! آن مرد گفت : آرىمساءله همانطور است كه تو گفتى ، من تا ديروز در سخت ترين عذاب بودم ، تا اينكههمسر استاد اشرف آهنگر از دنيا رفت و او را در اينجا دفن كردند و اشاره كرد به مكانىكه صد ذراع فاصله داشت و در همان شبى كه او را به خاك سپردند، حضرت امام حسينعليه السلام سه بار به ديدن او آمدند، و در مرتبه سوم دستور فرمود: تا عذاب را ازاهل اين قبرستان بردارند، به اين جهت حال من نيكو شد و در نعمت و وسعت قرار گرفتم ،
حاج محمد على گويد: با تعجب از خواب بيدار شدم ، استاد اشرف آهنگر را نمى شناختم وجاى او را نمى دانستم ،
در ميان بازار آهنگرها جستجو نمود تا استاد اشرف را پيدا كرد، از او پرسيد، آيا شماهمسر دارى ؟ گفت : داشتم ، ولى ديشب فوت نمود و او را در فلان جا دفن كرديم ، و همانجائى را گفت كه در خواب آن مرد به من نشان داد، از او پرسيد: آيا همسر شما به زيارتامام حسين عليه السلام رفته بود؟ گفت : خير، پرسيد: آيا مصيبت حضرت را مى نمود؟ گفت: خير، پرسيد: آيا او براى امام حسين مجلس مصيبت برپا مى كرد؟ جواب داد: خير، منظورتاز اين سؤ الها چيست ؟ آن مرد داستان خواب خود را بيان كرد و گفت مى خواهم رمز آنارتباط ميان او و امام حسين را دريابم ،
استاد اشرف گفت : آن زن همواره به خواندن زيارت عاشورا مداومت داشت .(273)
زيارت عاشورا بلا را دفع مى كند
آيت الله حاج شيخ عبدالكريم يزدى حائرى اعلى الله مقامه مؤ سس حوزه علميه قم مىفرمود:
در اوقاتى كه در سامراء مشغول تحصيل علوم دينى بودم ، در سامراء بيمارى وبا وطاعونى شايع شد، و همه روزه عده اى مى مردند، روزى درمنزل استادم مرحوم سيد محمد فشاركى اعلى الله مقامه بودم ، جمعى ازاهل علم نيز حضور داشتند، ناگاه مرحوم آقا ميرزا محمد تقى شيرازى رحمة الله عليه كه درمقام علمى مانند مرحوم فشاركى بود، تشريف آوردند و صحبت از بيمارى وبا و شيوع آنشد.
مرحوم ميرزا فرمود: اگر من حكمى بكنم آيا لازم است انجام شود؟ همهاهل مجلس تصديق كردند كه آرى
ايشان فرمود: من حكم مى كنم كه شيعيان ساكن سامراء از امروز تا ده روزمشغول زيارت عاشورا شوند و ثواب آن را هديه روح شريف نرجس خاتون والده ماجدهحضرت حجة ابن الحسن صلوات الله عليه و على آبائه نمايند، تا اين بلا از آنان دورشود.
اهل مجلس اين حكم را به تمام شيعيان سامراء رساندند و همهمشغول زيارت عاشورا شدند، از فراد تلف شدن شيعيان متوقف شد و از ميان شيعيان كسىنمى مرد، ولى همه روز عده اى از اهل سنت مى مردند، و اين مطلب بر همه آشكار شد، برخىاز اهل سنت از شيعيانى كه با آنها آشنا بودند مى پرسيدند، چرا از شما شيعيان كسىتلف نمى شود؟ آنها مى گفتند: ما زيارت عاشورا مى خوانيم ، آنها هممشغول خواندن زيارت عاشورا شدند و بلا از آنها هم برطرف گرديد،
اين جريان را شهيد بزرگوار آيت الله دستغيب از علامه بزرگوار حضرت آقاى شيخ حسنفريد گلپايگانى از علماى طراز اول تهراننقل نموده اند.
زيارت عاشورا اميد و پناهگاه علماء
حضرت آيت الله شيخ جواد ابن شيخ مشكور، از بزرگان علماء و فقهاء نجف اشرف و مرجعتقليد جمعى از شيعيان عراق بود كه در سال 1337 رحلت نمود.
آن مرحوم در شب 26 ماه صفر سال 1336 در نجف اشرف در خواب حضرتعزرائيل را مى بيند، پس از سلام از او مى پرسد از كجا مى آئى ؟ مى فرمايد: از شيراز وروح ميرزا ابراهيم محلاتى را گرفته ام ، شيخ مى پرسد: روح او در برزخ در چهحاليست ؟ مى فرمايد: در بهترين حالات و در بهترين باغهاى عالم برزخ ، خداوند هزارفرشته ماءمور كرده كه از او فرمان مى برند، گفتم : براى چه كارى شايسته چنين مقامىشده است ؟ آيا بخاطر مقام علمى و تدريس و تربيت شاگرد؟ فرمود: نه ، گفتم : بخاطرنماز جماعت و رساندن احكام به مردم ؟ فرمود: نه ، گفتم : پس براى چه ؟ فرمود: جهتخواندن زيارت عاشورا. (مرحوم ميرزاى محلاتى در سىسال آخر عمرش زيارت عاشورا را هيچ روزى ترك نكرد و اگر روزى بخاطر بيمارى ياامر ديگرى نمى توانست بخواند، نايب مى گرفته است ).
آن عالم بزرگوار از خواب برخاسته فردا بهمنزل آيت الله ميرزا محمد تقى شيرازى مى رود و خواب خود رانقل مى نمايد،
آيت الله شيرازى گريان مى شود، علتش را مى پرسند، مى فرمايد: ميرزاى محلاتى ازدنيا رفته است و ايشان استوانه فقه بود،
يكى گفت : اين خوابى بوده كه واقعيت آن معلوم نيست ، ايشان فرمود: بله خواب است اماخواب شيخ مشكور است نه افراد معمولى ، فرداى آن روز بوسيله تلگراف خبر فوتميرزاى محلاتى از شيراز به نجف اشرف مى رسد و راست بودن آن خواب آشكار مىگردد.
اين داستان را جمعى از فضلاء نجف اشرف از مرحوم آيت الله سيد عبدالهادى شيرازى - ره -كه در منزل آيت الله شيرازى و آمدن آيت الله مشكور ونقل خواب خود حضور داشته است نقل نمودند. (274)
اى كاش امام حسين را زيارت مى كردم ولى حج ...
معاوية ابن وهب يكى از اصحاب امام صادق عليه السلام است ، گويد بر امام صادق عليهالسلام وارد شدم ، ديدم حضرت مشغول نماز است ، نماز كه تمام شد حضرت درحال سجده مشغول مناجات شد و در آن عرضه مى داشت :
اى خدائى كه ما را به كرامت و وصيت مخصوص گرداندى و به ما وعده شفاعت دادى و دانشگذشته و آينده را عطا نمودى و دلهاى مردم را به طرف مامتمايل كردى ، بيامرز مرا و برادرانم را، و زوار قبر پدرم حسن صلوات الله عليه را،همانها كه مال خرج مى كنند و بدن خود را به زحمت مى اندازند، تا به ما نيكى كنند، و بهاميد آنچه نزد تو است مى باشند در رسيدگى به ما، و بخاطر شادى رساندن برپيامبرت صلواتك عليه و اجابت دستور ما و به خشم آوردن دشمنان ما وتحصيل رضاى تو، اين كارها را مى كنند،
خدايا خود از جانب ما، با رضوان به آنها پاداش بده ، شب و روز نگهدارشان باش ،حضرت همينطور به دعا راجع به زوار و اولاد و خانواده آنها و ثواب آنها ادامه داد تااينكه عرضه داشت : خدايا دشمنان ما، بر زوار بخاطر زيارت ايشان خرده گرفتند ولىاينها زيارت را رها نكردند، چون مى خواستند با مخالفين ما مخالفت كنند.
خدايا بر آن صورتهائى كه خورشيد تغيير داد، ترحم نما، خدايا بر آن گونه هايىكه بر قبر ابى عبدالله نهاده شد ترحم نما، خدايا بر آن چشمهائى كه اشكهايش بهخاطر رحمت بر ما جارى شد ترحم نما، خدايا بر آن دلهائى كه به خاطر ما ناراحت و آتشگرفت ترحم نما، خداى رحمت فرست بر آن ناله اى كه براى ماست ، خدايا آن بدنها وجانها را به تو مى سپارم ، تا در روز عطش بر سر حوض بهره مند كنى ،
وقتى مناجات حضرت تمام شد، عرض كردم : فدايت شوم ، آنچه من از شما شنيدم اگربراى خدانشناسها مى بود، گمان مى داشتم كه به آتش جهنم دچار نشوند؟! بخدا آرزوكردم كه امام حسين را زيارت مى كردم و حج نمى كردم !
حضرت فرمود: تو كه به او (سيدالشهداء) نزديكى چرا او را زيارت نمى كنى ؟ چرازيارت را رها مى كنى ؟
عرض كردم : من نمى دانستم كه مساءله به اين عظمت است ، حضرت فرمود: اى معاويه آنهاكه در آسمان براى زوار حسين دعا مى كنند، از دعاگوهاى در زمين بيشترند، اى معاويهزيارت را ترك مكن ، هر كه آن را ترك كند، آنقدر حسرت مى بيند كه آرزو مى دارد قبرحضرت نزد او مى بود،
آيا دوست ندارى كه خداوند تو را جزء كسانى ببيند كه پيامبر و على و فاطمه و ائمهعليهم السلام برايشان دعا مى كنند؟ آيا دوست ندارى كه فردا جزء كسانى باشى كه باآمرزش گناهان گذشته بر مى گردند، و گناه هفتادسال آنها بخشوده مى شود؟ آيا دوست ندارى كه فردا جزء كسانى باشى كه ملائكه باآنها مصافحه مى كنند، آيا دوست ندارى فردا جزء كسانى باشى كه (از قبر) خارج مىشوند و گناهى در پى ندارند، آيا دوست ندارى فردا از كسانى باشى كه پيامبر با اومصافحه مى كند. (275)
زيارت سيدالشهداء زيارت خداست
زيد شحام گويد: به امام صادق عرض كردم : براى زائر قبر حسين چيست ؟ حضرتفرمود: او همانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت كرده باشد، عرض كردم : كسى كهيكى از شما را زيارت كند چه ؟ حضرت فرمود:مثل كسى است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را زيارت كرده باشد. (276)
مؤ لف گويد: وياللعجب چه عظمتى خداوند براى سيدالشهداء مقرر نموده است كه زيارتاو همانند زيارت خداوند است ، اما زيارت سايراهل بيت همانند زيارت پيامبر است .
فهرست ايام مخصوصه زيارت امام حسين طبق روايات ، (گلچين ايام )
1- روز عرفة ، كه ثواب يك ميليون حج دارد.
2- روز اول ماه رجب كه موجب آمرزش است .
3- نيمه ماه شعبان
4- شب نيمه ماه شعبان .
5- روز عاشورا، كه معادل زيارت خدا در عرش است
6- شب قدر
7- ماه رمضان
8- شب اول رمضان
9- شب آخر ماه رمضان
10- نيمه رمضان
11- شب بيست و سوم رمضان
12- شب عيد قربان
13- شب عيد فطر
14- شب عاشورا
15- اربعين امام حسين عليه السلام
16- هر شب جمعه
17- هر روز جمعه
18- هر ماه
19- هر سال
20- هر روز از راه دور
مؤ لف گويد: انسان وقتى به اين سفارشها دقت مى كند، بخوبى احساس مى كند، كهائمه اطهار عليهم السلام خواسته انداز هر فرصتى استفاده كنند، و مردم را از طريقسيدالشهداء كه كشتى نجات و چراغ هدايت است به خدا نزديك كنند، و بهترين ايام واوقات سال را به توجه به امام حسين ، آن هم با رفتن به زيارت حضرت ، با آن مقدماتتوصيه مى كنند.
اگر از فضيلت زيارت سيدالشهداء بگويم ، حج را رها مى كنيد
امام صادق عليه السلام فرمود: زيارت حسين برتريناعمال است . (277)
امام صادق عليه السلام فرمود: اگر مردم مى دانستند كه چه مقدار خير در زيارت حسينوجود دارد، بر سر زيارت او با شمشير قتال مى كردند، و دارائى خود را براى زيارتحضرت مى فروختند! (278)
موسى ابن جعفر عليه السلام فرمود: هر كسى حسين را با شناخت حق او (امامت ) و ولايت ،زيارت كند، كمترين ثوابى كه به او مى دهند اين است كه گناهان گذشته و آينده او رامى آمرزند. (279)
امام رضا عليه السلام فرمود: هر كه قبر اباعبدالله الحسين را در كنار فرات زيارتكند، مانند كسى است كه خدا را بالاى عرش زيارت كرده است . (280)
امام صادق عليه السلام فرمود: بخدا سوگند اگر من راجع به زيارت حسين براى شماحديث بگويم ، حج را رها مى كنيد و كسى حج بجا نمى آورد. (281)
رفاعه گويد: امام صادق بمن فرمود: امسال به حج نرفتى ؟ عرض كردم : چيزى نداشتمكه با آن حج بجا آورم ، ولى روز عرفه نزد قبر حسين عليه السلام بود، حضرتفرمود: اى رفاعه بهره تو كمتر از اهل منى نبود.
سپس فرمود: اگر نه اين بود كه خوش ندارم مردم حج را رها كنند، به تو حديثى مىگفتم كه قبر حسين را هرگز رها نكنى . (282)
فهرست فضيلت زيارت امام حسين طبق روايات
از آن جا كه آوردن تمامى روايات وارده در فضيلت زيارت سيدالشهداء در گنجايش اينكتاب نيست ، و از طرفى تا انسان ، انبوه صدها روايت را در اين مورد نبيند، به اهميت قيامعاشوراء در حفظ دين و عظمت اباعبدالله الحسين عليه السلام و عنايت ائمه اطهار عليهمالسلام در محور قرار دادن امام حسين عليه السلام نسبت به دين را در نمى يابد، به ناچارفهرستى از آنچه در فضيلت مادى و معنوى زيارت امام حسين عليه السلام ذكر شده است ،آورده مى شود.
1- روزى را زياد مى كند.
2- عمر را طولانى مى كند.
3- خطرات را دفع مى كند.
4- گناهان گذشته را و آينده را مى آمرزد.
5- مى تواند پنجاه نفر را شفاعت كند.
6- حاجت او كنار قبر مستجاب است .
7- ملائكه براى زوار دعا مى كنند.
8- نام او را در اعلى عليين مى نويسند.
9- هنگام خروج از خانه از گناه خارج مى شود.
10- ثواب هزار حج مقبول دارد.
11- ملائكه ماءمور حفظ او و مالش هستند تا برگردد.
12- روز قيامت خداوند بهترين حافظ اوست .
13- در قدم اول آمرزيده و در قدمهاى بعدى تقديس مى شود.
14- به هر درهمى ده هزار درهم در دنيا و آخرت به او عوض مى دهند.
15- در قيامت همه آرزو مى كنند از زوار حسين باشند.
16- زوار حسين بر سفره هاى نور هستند در قيامت .
17- زوار حسين در جوار پيامبر و على و فاطمه هستند.
18- زوار حسين چهلسال قبل از ديگران به بهشت داخل مى شوند. 19- خداوند مهمات دنيوى او را بر آورده مىكند.
20- زائر حسين شهيد مى ميرد.
21- ثواب دو ماه اعتكاف و روزه در مسجدالحرام را دارد.
22- زيارت هر ماه حسين ثواب هزار شهيد دارد.
23- هر يك قدم كه با پاى پياده بردارد موجب هزار حسنه و آمرزش هزار گناه و بالا رفتنهزار درجه ، براى او مى شود.
24- هر قدم كه پياده بردارد ثواب آزاد كردن يك بنده از فرزنداناسماعيل دارد.
25- هر يك روز اقامت نزد حضرت معادل هزار ماه است .
26- هر قدم كه مى گذارد ثواب يك حج و هر قدم كه بر مى دارد ثواب يكى عمره دارد،به شرط آنكه بخاطر ريا و شنيدن مردم و بيهوده نباشد.
27- زيارت سيدالشهداء ثواب هزار شهيد از شهداى بدر دارد.
28- زيارت سيدالشهداء ثواب هزار صدقه مقبوله دارد.
29- و ثواب هزار روزه دار به او مى دهند.
30- و ثواب هزار بنده آزاد كردن دارد.
31- زائر حسين اگر از اشقياء باشد، جزء سعادتمندان نوشته مى شود.
32- ثواب آماده كردن هزار اسب با زين و لجام در راه خدا دارد.
33- زيارت حسين ، زيارت خداست .
34- ثواب هزار جنگ همراه با پيامبر مرسل يا امامعادل دارد.
35- ثواب زيارت حسين قابل شمارش نيست .
36- زيارت حضرت در عرفه ثواب يك ميليون حج و يك ميليون عمره دارد.
37- زيارت حسين بهترين عمل است .
38- خداوند به زائر حسين مباهات مى كند.
39- پيامبر و ائمه اطهار براى او دعا مى كنند.
40- پيامبر و ملائكه در قيامت با او مصافحه مى كنند و با امام حسين محشور مى شود.(283)
آرى اگر در اين روايات دقت كنيد، در مى يابيد كه خداوندمتعال چگونه از امام حسين ، حمايت همه جانبه نموده است و هر چه داشته ، براى حضرتقرار داده است . رحمت و مغفرت را، بهشت را، شهادت را، نماز را، روزه را، حج را، جهاد را،روزى را، عمر را، اجابت را، شفا را، و هنوز زيارت حسينافضل است و بالاتر از اين ، ملائكه را و دعاى انبياء و ائمه و مهمتر از همه اينكه حسين خونخداست و زيارت او زيارت خداوند جل جلاله .
| بوى بهشت مى وزد از كربلاى تو |
| اى كشته اى كه جان دو عالم فداى تو |
| در حيرتم چه شد كه نشد آسمان خراب |
| وقتى شنيد ناله وا غربتاى تو |
| رفتى بپاس حرمت كعبه به كربلا |
| شد كعبه حقيقى دل ، كربلاى تو |
| اجر هزار عمره و حج در طواف توست |
| اى مروه و صفا به فداى صفاى تو |
| با گفتن رضا بقضائك بقتلگاه |
| شد متحد رضاى خدا با رضاى تو |
| تو هر چه داشتى بخدا دادى اى حسين |
| فردا خداست جل جلاله جزاى تو |
زيارت حسين ، تمناى انبياست
امام صادق عليه السلام فرمود: قبر حسين ابن على صلوات الله عليه بيست ذراع در بيستذراع ، گلستانى از گلستانهاى بهشت است ، ملائكه از آنجا عروج مى كنند.
هيچ فرشته مقرب و پيامبر مرسل نيست مگر اينكه از خداوند درخواست زيارت حسين را مىكند، گروهى فرود مى آيند و گروهى بالا مى روند. (284)
امام صادق عليه السلام فرمود: روز قيامت منادى ندا مى كند، شيعيانآل محمد كجايند؟ گروهى بى شمار بر مى خيزند كه جز خدا عدد آنها را نمى داند، و درگوشه اى مى ايستند، سپس منادى (دوباره ) ندا مى كند، زائرين قبر حسين كجايند؟
عده بسيارى بر مى خيزند، به آنها گفته مى شود، دست هر كس را كه خواستيد بگيريد وبا خود به بهشت ببريد، آنها هر كه را بخواهند مى برند، به گونه اى كه مردى مىآيد و به يكى از اين زائرين مى گويد: مگر مرا نمى شناسى ؟ من همان هستم كه فلانروز جلوى پايت برخاستم يعنى مرا هم شفاعت كن - آن زائر او را بى مانعداخل بهشت مى كند. (285)
زيارت امام حسين را سبك نشماريد
عالم بزرگوار على ابن عبدالحميد نجفى كه معاصر شهيداول مى باشد در جلد اول كتاب انوار المضيئة آورده است كه در عيد فطرسال 772 سيد جعفر ابن على نزد من آمد و از عموى پدرش سيد حسن ابن ابىالفضائل نقل نمود كه با جماعتى از فاميلها و ياران به خانه خدا مشرف شديم ، همراه ماعالمى بود بنام ابن تويره سوراوى ، كه احكام حج را به ما ياد مى داد،
روزى كه ما در طواف بوديم مردى از اهالى يمن بنام اسعد ابن سعد، نزد ما آمد و سلامكرد و گفت : من مؤ منى هستم كه با ديدن شما شاد شدم ، و فكر مى كنم از نعمت خداوند اينبود كه شما را ملاقات كردم ، و اين حج من با ديدن شماكامل خواهد شد، مرا هم شريك كنيد بخاطر ثواب ، به او گفتيم مرحبا به تو، تو از مائىو در سود و زيان با مائى ، و با هم افعال حج را انجام مى داديم ، پس از انجام مناسك ، مارا قسم داد كه به انبار او برويم ، اول امتناع كرديم ، اما با اصرار او رفتيم ، با ديدنغلامان و مال و ثروت او فهميديم كه مردى ثروتمند و متمكن است .
پس از صرف غذا، برخواستيم كه برويم ، او به آن عالم گفت : دلم مى خواهد اندكى نزدمن بمانى كه با شما كارى دارم ، او نشست و ما رفتيم ، بعدا آن عالم نيز آمد، نصف شببود كه ناگاه ديديم آن عالم گريه مى كند و فرياد مى زند و اظهار ندامت مى كند،گفتيم چه خبر است ؟ گفت : شما را بخدا و به احترام اين خانه كعبه ، با من بيائيد تا بهنزد اسعد ابن سعد برويم ، گفتيم : اين كار امكان ندارد، چگونه در ايندل شب با وجود اين همه افراد دزد و بزهكار، خود را به خطر اندازيم .
آن مرد گفت : اگر من به گردن شما حقى دارم و شما مى خواهيد پاداش مرا بدهيد، الان وقتآن است ، شما را به جدتان پيامبر اكرم كه قبول كنيد، آنقدر اصرار كرد كه ماپذيرفتيم ، بيشتر لباسهاى غير لازم را در آورديم (از ترس دزدها) و با او راه افتاديم ،در خانه اسعد ابن سعد كه رسيديم در زديم ، گفت : كيستيد؟ گفتيم ما همان ساداتى هستيمكه از عراق آمده و دوستان تو هستيم .
گفت : مرحبا ولى سروران من ، در اين وقت مى ترسم كه در را باز كنم ، فردا بيائيدقدمتان روى چشم ، گفتيم ما كار ضرورى با تو داريم ، كسى هم با ما نيست كه از آنبترسى ، با اصرار ما در را باز كرد، وارد شديم ، آن عالم با اسعد خلوت كردند، عالمشروع كرد به گريه و التماس كردن ، و اسعد را به خدا و پيامبر و ائمه عليهمالسلام قسم مى داد، اما اسعد مى گفت : هرگز انجام نمى دهم !
سخن ميان آنها طول كشيد، ما به آن دو گفتيم ما را هم در جريان بگذاريد، اسعد گفت : اىسروران من (ديروز) كه شما از پيش من رفتيد و با اين عالم تنها شدم ، به او گفتم : شمادر عراق هستيد و به زيارت امام حسين عليه السلام بسيار مشرف شده ايد، ولى من دستمبخاطر دورى راه كوتاه است ، در عوض من بسيار حج مشرف شده ام ، دلم مى خواهد كه يكىاز زيارتهاى امام حسين خودت را با يك حج من معامله كنى ؟ اما او نپذيرفت ، تا اينكه درمقابل نه حج و چهار مثقال طلاى قرمز راضى شد، و يك زيارت امام حسين را با نه حج وچهار مثقال طلا فروخت ، و پول را هم گرفت و از هم جدا شديم ، الان آمده است و مى خواهدمعامله را فسخ كند، هر چه به او مى گويم ، علت فسخ چيست ؟ جواب نمى دهد، من هم فسخنمى كنم .
به آن عالم گفتيم ، علتش را بگو شايد فسخ كند، گفت : مرا معذورم داريد، گفتيم چاره اىنيست ، گفت : من خوابيده بودم ، در خواب ديدم كه قيامت برپا شده و گروهى از مردم رابه طرف بهشت و برخى را به طرف جهنم مى كشند، من به طرف بهشت مى رفتم ، كهبه حوضى رسيدم كه كناره آن در دسترس نبود، در آن ظرفهائى بودمثل ستاره هاى آسمان ، جلو رفتم ، ناگاه اميرالمؤ منين على ابن ابيطالب عليه السلام راديدم كه كنار حوض نشسته است ، عرض كردم : يا اميرالمؤ منين ، بنده شما و شيعه ودوستدار شمايم ، مرا سيراب نما، حضرت فرمود: برو نزد فاطمه دختر پيامبرعليهماالسلام نگاه كردم ديدم حضرتش نيز بر حوض نشسته است ، سلام كردم ، از من روىگردانيد، از طرف ديگر آمدم و سلام كردم ، باز روى گردانيد، عرض كردم : بانوى من ،من از دوستان و شيعيان فرزندان شمايم فرمود:
آيا مگر تو نيستى كه زيارت حسين را سبك شمردى ؟! خداوند آنچه را گرفتى بركتندهد، از خواب برخاستم و مضطرب شدم ، همچنانكه مى بينيد، الان از اين مرد به خداوندبزرگ و پيامبر اكرم و ائمه معصومين درخواست مى كنم كه معامله را فسخ كند،
اسعد ابن سعد گفت : ياللعجب ، من قبل از شنيدن اين جريان ، معامله را فسخ نمى كردم ،الان مى خواهى فسخ كنم ؟! من هرگز چنين نكنم اگر چهمثل كوههاى مكه به من طلا بدهى ، هر چه اصرار كرديم فايده نداشت ، بيش از دوسال نگذشت كه دارائى آن عالم نابود شد، و بشدت فقير شد و از مردم درخواست مى كردو خودش مى گفت اين به نفرين حضرت فاطمه صلوات الله عليها مى باشد و به همانوضع مرد. (286)
فداى لب تشنه ات يا حسين - اين نعمت را غنيمت بشماريد
داود رقى گويد: نزد امام صادق عليه السلام بودم ، حضرت آب خواست وقتى نوشيد،ديدم كه چشمان حضرت پر از اشك شد، سپس فرمود: اى داود، خدا لعنت كندقاتل حسين را، هر بنده اى كه آب بنوشد و ياد حسين كند وقاتل او را لعنت كند، خداوند يك صد هزار حسنه برايش مى نويسد و يكصد هزار گناه از اوپاك مى كند و يكصد هزار درجه او را بالا مى برد، ومثل كسى است كه يكصد هزار بنده آزاد كرده و در قيامت خداوند او را بادل خنك محشور مى گرداند. (287)
| اى شه غرقه به خون ، غرقه خون بين دل ما را |
| سوى ما بين كه بسوى توببينم خدارا |
| تو شه كشور ايجاد و شهانند گدايت |
| چشم اميد به سوى تو بود شاه و گدارا |
| آب مهريه زهرا و تو لب تشنه دهى جان |
| مصلحت بود ندانم چه در اين كار قضا را |
| از چه كشتند تو را تشنه لب اندر لب دريا |
| اى لب لعل تو بخشيده حيات آب بقا را |
تربت امام حسين داروى بزرگ است
امام صادق عليه السلام فرمود: خاك قبر حسين عليه السلام از هر بيمارى شفا است !(288)
مؤ لف گويد: احاديث در اين موضوع بسيار زياد و فراوان است ، امام صادق عليه السلامخود نيز براى محمد ابن مسلم كه به شدت مريض شده بود، شربتى كه تربت امام حسيندر آن بود، فرستاد و او را شفا بخشيد و فرمود: بخداوند يكتا سوگند كه چنين نيست ،هيچكس از آن در حالى كه معتقد باشد خدا به او نفع مى دهد بر نمى دارد، مگر اينكهخداوند به او سود مى رساند. (289)
از اباالحسن عليه السلام راجع به خوردن خاك سؤال شد، حضرت فرمود: خوردن خاك حرام است ،مثل مردار و خون و گوشت خوك ، مگر خاك قبر حسين كه در آن شفاى هر دردى و امنيت از هرترسى است . (290)
مؤ لف گويد: شفابخش بودن تربت مطهر امام حسين عليه السلام ، امرى است بسيارمجرب ، ولى افسوس كه دست ما از اين تربت كوتاه است ، تربت امام حسين ، بسيار محترمو گرامى است ، اهانت نمودن و نجس نمودن خطائى بزرگ است ، در برخى داستانها آمدهاست كه تربت امام حسين عليه السلام در ايام عاشوراتبديل به خون شده است ، بطورى كه براى مردم محسوس بوده است .
يكى از خواص تربت سيدالشهداء اين است كه اگر در نماز بعنوان مهر برداشته شود،موجب قبولى نماز مى گردد، و به تعبير روايت حجابها را پاره مى كند.
