بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب خورشید کعبه, محمدجواد مروجى طبسى   مناسب چاپ   خروجی Word ( برگشت به لیست  )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     fehrest01 -
     FOOTNT01 -
     KHORSH01 -
     KHORSH02 -
     KHORSH03 -
     KHORSH04 -
 

 

 
 

 

1) نهج البلاغه ، خطبه 3.
2) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 4.
3) همان .
4) ارشاد مفيد، ص 3.
5) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 6.
6) همان .
7) همان .
8) همان ، ص 4.
9) همان ، ص 5.
10) همان ، ص 4.
11) ذخائر العقبى ، ص 58.
12) همان ، ص 60.
13) همان .
14) ارشاد مفيد، ص 13.
15) فضائل الخمسة من الصحاح الستة ، ج 1، ص 208.
16) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 6.
17) همان .
18) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 11.
19) همان ، 12.
20) الخرايج و الجرايح ، ج 2، ص 741؛اءجمل الصور، ص 21.
21) فضايل ابن شاذان ، ص 97؛ الاءربعون حديثا من الاءربعين ، ص 39.
22) مسند اءحمد بن حنبل ، ج 1، ص 84.
23) مناقب ابن المغازلى ، ص 202.
24) بحارالاءنوار، ج 18، ص 163.
25) همان ، ص 192.
26) همان ، ج 18.
27) همان .
28) همان ، ص 192.
29) در تذكرة الخواص ، ص 40 آمده است كه امير مؤ منان پيراهنرسول خدا را به تن كرد و در جاى او خوابيد.
30) ارشاد مفيد، ص 23.
31) تذكرة الخواص ، ص 40.
32) سوره بقره ، آيه 207.
33) سوره توبه ، آيه 40.
34) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 58.
35) تذكرة الخواص ، ص 41.
36) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 58.
37) همان ، ص 59.
38) تذكرة الخواص ، ص 40 به نقل از:فضايل احمد بن حنبل .
39) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 58.
40) اختصاص مفيد، ص 153.
41) مغازى واقدى ، ج 1، ص 152.
42) همان .
43) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 299.
44) همان .
45) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 240.
46) ارشاد مفيد، ص 40.
47) همان .
48) ارشاد مفيد، ص 41، سيره ابن هشام ، ص 106.
49) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 240.
50) بحار الانوار، ج 20، ص 78.
51) همان ، ج 41، ص 3؛ مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 118.
52) همان ، به نقل از تفسير قشيرى از انس بن مالك .
53) سفينه البحار، ج 1 ص 149.
54) بحارالانوار. ج 40، ص 124.
55) سفينه البحار، ج 1، ص 149 بهنقل از: تفسير على بن ابراهيم .
56) بحارالانوار، ج 38، ص 17.
57) بحار الانوار، ج 40، ص 114.
58) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 120.
59) سفينة البحار، ج 1، ص 149.
60) اختصاص مفيد، ص 152.
61) مناقب آل ابى طالب ، ج 4، ص 125 و آيه در سورهآل عمران / 172.
62) بحار الانوار، ج 38، ص 229.
63) سفينة البحار، ج 1، ص 149؛ بحار الانوار، ج 51، ص 228.
64) مغازى واقدى ، ج 2، ص 329.
65) ارشاد مفيد، ص 45، مغازى واقدى ، ج 2، ص 353.
66) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 137.
67) ارشاد مفيد، ص 45.
68) منتهى الآمال ، ج 1، ص 71.
69) بحار الانوار، ج 38، ص 229.
70) همان .
71) ارشاد مفيد، ص 48.
72) منتهى الامال ، ج 1، ص 70.
73) همان ، ص 71.
74) فروغ ابديت ، ج 2، ص 647.
75) سفينة البحار، ج 1، ص 373.
76) مغازى واقدى ، ج 2، ص 498.
77) بحار الانوار، ج 51، ص 228: سفينة البحار، ج 1، ص 149.
78) سفينة البحار، ج 2، ص 277.
79) سفينة البحار، ج 2، ص 277.
80) مجموعه الگوهاى رفتارى امام على عليه السلام ، ص 16، بهنقل از: انوار نعمانيه ، ص 342.
81) فضائل الاءشهر الثلاثه ، ص 88.
82) منتهى الآمال ، ج 1، ص 169.
83) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 138.
84) منتهى الآمال ، ج 1، ص 174.
85) سوره مائده ، آيه 55.
86) مجمع البيان ، ج 3، ص 325؛ تفسير الميزان ، ج 6، ص 23؛ سفينة البحار، ج1، ص 378، اشعار ديگرى از حسان در اين بارهنقل كرده است .
87) الدر الثمين ، ص 20.
88) مناقب ابن شهراشوب ، ج 3، ص 4.
89) تفسير صافى ، ج 1، ص 451.
90) تفسير صافى ، ج 1، ص 451.
91) مناقب ابن شهراشوب ، ج 3، ص 3.
92) تفسير الميزان ، ج 6، ص 25.
93) سوره مائده ، آيه 55.
94) مناقب ابن شهراشوب ، ج 3، ص 4.
95) همان .
96) همان ؛ سفينة البحار، ج 1، ص 378.
97) تفسير نور الثقلين ، ج 1، ص 647؛ الدر الثمين ، ص 17.
98) سوره طه ، آيه 25.
99) سوره قصص ، آيه 35.
100) سوره مائده ، آيه 55.
101) مجمع البيان ، ص 92.
102) مجمع البحرين ، ص 92.
103) منتهى الآمال ، ج 1، ص 150.
104) بحار الانوار، ج 88، ص 93؛ وسائل الشيعه ، ج 15، ص 198؛ حقوق فرزندان ، ص 105.
105) در روايتى آمده است كه عبدالله بن سلام گفت : يارسول الله ، من ديدم على عليه السلام انگشتر خود را درحال ركوع به فقير داد، پس از ما تبعيت مى كنيم . (مجمع البيان ، ج 3، ص 325).
106) طيبات ، ص 12.
107) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 4.
108) ثواب الاعمال ، 68.
109) تهذيب الاحكام ، ج 6، ص 24.
110) از امام محمد باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: گروهى از جملهعبدالله بن سلام ، اسيد بن ثعلبه ، بنيامين ، سلام و ابن صوريا، مسلمان شدند؛ خدمتپيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و عرضه داشتند: يارسول الله ؛ حضرت موسى ، يوشع بن نون را به عنوان وصى و جانشين خود تعيينكرد، پس وصى و جانشين تو كيست ؟
در همان حال اين آيه نازل شد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:حال برخيزيد و به طرف مسجد برويم ، همين كه به در مسجد رسيدند، سائلى را ديدندكه از مسجد خارج شد. حضرت فرمود: آيا كسى چيزى به تو نداد؟
گفت : چرا، اين انگشتر را به من دادند. حضرت فرمود: چه كسى اين را به تو داد؟
گفت : آن مردى كه در حال نماز است .
حضرت فرمود: در چه حالتى بود؟
گفت : در حال ركوع . اينجا بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله با صداى بلند تكبيرگفته و اهل مسجد با تكبير رسول خدا تكبير گفتند.
پيامبر صلى الله عليه و آله ، عبدالله بن سلام و همراهانش را كه از جانشين وى سؤال كرده بودند، مخاطب قرار داده فرمود: على بن ابى طالب پس از من ولى شما است .
عبدالله بن سلام و همراهانش را كه در پى وصى پيامبر صلى الله عليه و آله بودند باديدن اين صحنه گفتند: ما نيز خداى را به عنوان پروردگار، اسلام را به عنوان دين ،محمد صلى الله عليه و آله را به پيامبرى و على را به وصايت و جانشينى پذيرفته وراضى گشتيم . (مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 3).
111) ر.ك مجمع البحرين ، ص 92 و آيه ، در سورهنحل /83.
112) تفسير الميزان ، ج 6، ص 25.
113) طيبات ، ص 412: به نقل از: زهر الربيع .
114) سوره حج ، آيه 27.
115) سوره مائده ، آيه 67.
116) سوره مائده ، آيه 3.
117) آيات الغدير، ص 229؛ اعلام الورى ، ص 39؛ الدر الثمين ، ص 36.
118) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 240.
119) ص 169.
120) اعلام الورى ، ص 141.
121) مسند احمد بن حنبل ، ج 1، ص 325.
122) صحيح مسلم ، ج 5، ص 76.
123) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 190.
124) راهبرد اهل سنت ، ص 67.
125) مناقب ابن مغازلى ، ص 307.
126) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 190.
127) در كتاب نظم در السمطين سخن از خوخه (روزنه ، درب كوچك ) است ،كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: ببندند هر خوخه اى را كه در مسجد است ، جزخوخه على عليه السلام ! (همان ).
128) اللئالى المصنوعة ، ج 1، ص 181.
129) تاريخ المدينة المنورة سمهودى ، ج 1، ص 339.
130) ايها الناس سدوا اءبوابكم قبل اءنينزل العذاب (همان ).
131) مناقب ابن مغازلى ، ص 254.
132) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 194.
133) سوره نجم ، آيه 2.
134) اللئالى الصنوعة ، ج 1، ص 181.
135) خصائص نسائى ، ص 13.
136) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 191.
137) احقاق الحق ، ج 5، ص 569.
138) سوره نجم ، آيه 3 و 4.
139) تاريخ دمشق (ترجمه الامام على بن ابى طالب )، ج 1، ص 277.
140) تاريخ اصبهان ، ج 1، ص 291.
141) شواهد التنزيل ، ج 2، ص 25.
142) تاريخ اصبهان ، ج 1، ص 291.
143) فرائد السمطين ، باب 6، ح 12.
144) الغدير، ج 3، ص 205.
145) خصايص نسايى ، ص 12.
146) تذكرة الخواص ، ص 52.
147) السيرة الحبية ، ج 3، ص 347.
148) صحيح مسلم ، ج 5، ص 13.
149) صحيح بخارى ، ج 1، ص 120.
150) سوره صف ، آيه 8.
151) الموضوعات ، ج 11، ص 366.
152) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 189.
153) غاية المرام ، ص 639.
154) الغدير، ج 3، ص 202.
155) همان ، ص 203.
156) همان .
157) همان .
158) همان ، ص 207.
159) تاريخ دمشق (ترجمه الامام على بن ابى طالب )، ج 1، ص 305.
160) صحيح ترمذى ، ج 5، ص 641.
161) مسند احمد بن حنبل ، ج 1، ص 331.
162) صحيح بخارى ، ج 1، ص 92.
163) طبقات ابن سعد، ص 227.
164) على و مناوئوه ، ص 97.
165) همان ، ص 98.
166) الكافى ، ج 8، ص 182؛ اختصاص مفيد، ص 150.
167) مناقب آل ابى طالب ، ج 1، ص 315.
168) الاختصاص مفيد، ص 150.
169) ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغه ، ج 1، ص 215.
170) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 109.
171) على و مناوئوه ، ص 189.
172) بحار الانوار، ج 40، ص 106.
173) همان ، ج 3، ص 81.
174) از شهرهاى قديم عراق است كه در نزديكى كوفه مى باشد. (مجمع البحرين، ج 3، ص 281).
175) مناقب آل ابى طالب ، ج 2، ص 109.
176) نهج البلاغة ، خطبه 215.
177) دو تاريخ همگون ، ص 46.
178) معارف و معاريف ، ج 4، ص 1515.
179) فيض الاسلام ، شرح نهج البلاغة ، نامه 41.
180) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 154.
181) همان ، ص 155.
182) دو تاريخ همگون ، ص 109.
183) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 168.
184) همان .
185) همان ، ص 177.
186) رجال شيخ طوسى ، ص 44.
187) تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 201؛نهج السعادة ، ج 5، ص 14.
188) فيض الاسلام ، شرح نهج البلاغه ، نامه 44، ص 953.
189) همان ، نامه 16، ص 860، تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 203.
190) همان ، نامه 21، ص 862.
191) ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغه ، ج 18، ص 70.
192) از ياران رسول خدا صلى الله عليه و آله بود كه در تمام جنگ هاى پيامبرصلى الله عليه و آله شركت جست . (تهذيب التهذيب ، ج 7، ص 104)
193) فيض الاسلام ، شرح نهج البلاغه ، نامه 45، ص 966.
194) وى يكى از ياران رسول خدا و امير مؤ منان است و به گفته واقدى ، درسال پنجم هجرى ، و به گفته برخى ديگر، درسال چهلم هجرى وفات كرد. (ر.ك : تهذيب التهذيب ، ج 8، ص 395؛ جامع الروات ، ج 2،ص 29؛ و رجال شيخ طوسى ، ص 26).
195) منظور از كورة السواد، اطراف و نواحى سوادات است كه در زمان عمر بن خطابفتح گرديد، كه طول آن از موصل تا آبادان و عرض آن از عذيب تا حلوان است (معجمالبلدان ، ج 3، ص 272).
196) يكى از روستاهاى مداين است كه سلمان فارسى در آنجا مدفون گرديده است .(مجمع البحرين ، ص 223).
197) تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 204.
198) امامى آشتيانى ، شرح نهج البلاغه ، ج 3، ص 113؛ ابن ابى الحديد، شرحنهج البلاغه ، ج 16، ص 164؛ و السياسة من واقع الاسلام ، ص 131.
199) او همان فردى است كه امام حسين (ع ) پيش از حركت خود به كربلا، وى را طىنامه اى به يارى خود دعوت كرد. اما منذر به جاى آنكه حضرت پاسخ مثبت دهد، فرستادهامام را نزد عبيدالله بن زياد، والى بصره برد و به دستور عبيدالله قاصد امام را گردنزدند. (منتهى الآمال ، ج 1، ص 306).
200) فيض الاسلام ، شرح نهج البلاغه ، نامه 71، ص 1065.
201) تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 204.
202) وى يكى از مجاهدان در جنگ صفين و از تحريك كنندگان مردم به جنگ با معاويهاست . (كامل ابن اثير، ج 3، ص 178).
203) تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 200.
204) نهج البلاغه ، نامه 63.
205) همان ، نامه 20، ص 861.
206) ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغه ، ج 16، ص 169.
207) فيض الاسلام ، شرح نهج البلاغه ، نامه 41، ص 949.
208) نهج البلاغه ، نامه 41.
209) يكى از بزرگترين شهرهاى فارس (ايران قديم ) است . (معجم البلدان ، ج1، ص 146).
210) يكى از شهرهاى فارس (ايران قديم ) كه دوازده فرسخ با شيراز فاصلهدارد. (معجم البلدان ، ج 1، ص 211).
211) تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 204.
212) سوره اعراف ، آيه 85.
213) السياسة نم واقع الاسلام ، ص 128.
214) يكى از فضلاى ياران امير مؤ منان و از بزرگان تابعين است . (سفينةالبحار، ج 1، ص 669).
215) مستدرك الوسائل ، ج 17، ص 359.
216) تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 204.
217) سفينة البحار، ج 2، ص 693.
218) سفينة البحار، ج 1، ص 164.
219) منتهى الآمال ، ج 2، ص 2.
220) كافى ، ج 5، ص 318.
221) سفينة البحار، ج 2، ص 693؛ عصر الظهور، ص 200.
222) سفينة البحار، ج 2، ص 156.
223) اختصاص مفيد، ص 337.
224) اختصاص مفيد، ص 216.
225) سفينة البحار، ج 2، ص 165.
226) مسند احمد بن حنبل ، ج 2، ص 296.
227) بحار الانوار، ج 60، ص 213.
228) ينابيع الموده ، ص 449.
229) عصر الظهور، ص 200.
230) معجم اءحاديث الامام المهدى ، ج 3، ص 77.
231) عصر الظهور، ص 207.
232) سفينة البحار، ج 2، ص 165.
233) ينابيع الموده ، ص 449.
234) بحار الانوار، ج 52، ص 307.
235) اسد الغابة ، ص 396.
236) سفينة البحار، ج 1، ص 382.
237) خوارج ، ص 51.
238) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 187.
239) همان .
240) اسد الغابة ، ج 1، ص 396.
241) بحار الانوار، ج 35، ص 341.
242) مستدرك الوسايل ، ج 3، ص 258.
243) بحار الانوار، ج 33، ص 345.
244) خوارج ، ص 52.
245) ارشاد مفيد، ص 68؛ سفينة البحار، ص 383.
246) بحار الانوار، ج 18، ص 123.
247) سوره آل عمران ، سوره 106.
248) بحار الانوار، ج 33، ص 327.
249) همان .
250) نهج البلاغه ، خطبه 59.
251) در تعداد نفرات باقى مانده از دشمن ، بين مورخان اختلاف است . ابنشهراشوب تعداد آنها را هشت نفر ضبط كرده (مناقبآل ابى طالب ، ج 3، ص 160) و مسعودى در اثبات الوصيه ، ص 147، تعداد آنها راچهار نفر ثبت كرده است . و مجلسى در بحار الانوار، ج 33، ص 349 مى نويسد: از خوارجهشت نفر جان سالم به در بردند و اين تعداد كه زير ده نفر است ، كاملا با فرمايش اميرمؤ منان سازگار است .
252) بحار الانوار، ج 33، ص 348.
253) همان .
254) خوارج ، ص 53.
255) بحار الانوار، ج 33، ص 353.
256) خوارج ، ص 53.
257) بحار الانوار، ج 33، ص 353.
258) مروج الذهب ، ج 1، ص 766.
259) سفينة البحار، ج 1، ص 383.
260) همان .
261) همان .
262) همان ، ص 384.
263) خوارج ، ص 114.
264) خوارج ، ص 99.
265) الاحزاب ، آيه 21.
266) سوره مائده ، آيه 95.
267) سوره آل عمران ، آيه 97.
268) احتجاج طبرسى ، ج 1، ص 276؛ بحار الانوار، ج 33، ص 377.
269) بحار الانوار، ج 33، ص 345.
270) همان ، ص 385.
271) همان ، ص 388.
272) همان ، ص 345.
273) بحار الانوار، ج 33، ص 397.
274) همان ، ص 390.
275) نهروان چند دهكده است كه بين بغداد و واسط قرار گرفته است . (معجمالبلدان ، ج 5، ص 325).
276) وى يكى از چهره هاى محترمى بود كه از سوى امير مؤ منان ولايت و حكومت مداينبه او سپرده شده بود. (مروج الذهب ، ج 1، ص 736) اما ابن شهراشوب او راعامل على بر نهروان مى داند. (مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 188).
277) خوارج ، ص 123.
278) بحار الانوار، ج 33، ص 355.
279) همان ، ص 387.
280) همان ، ص 402.
281) همان ، ص 355.
282) نهج البلاغه ، كلمات قصار 323.
283) منتهى الامال ، ج 1، ص 169؛ احقاق الحق ، ج 8، ص 789؛ بهنقل از تاريخ بغداد، ج 12، ص 57.
284) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 310، ينابيع الموده ، ص 164.
285) منتهى الآمال ، ج 1، ص 172.
286) مثير الاءحزان ، ص 215؛ تذكرة الخواص ، ص 126؛ ذخائر العقبى ، ص112؛ اسد الغابة ، ج 4، ص 36.
287) مناقب آل ابى طالب ، ج 3، ص 310؛ كشف الغمة ، ج 1، ص 582.
288) شيخ مفيد علت عدم رعايت احتياط از على عليه السلام و رفتنش به مسجد را چنينتوجيه كرده است : آن حضرت علم به احكام داشت ، اما به آن چه كه واقع مى شده ، علمنداشت . (بحار الانوار، ج 42، ص 275) بدين جهت چون زمان وقوع حادثه را نمى دانست ،بيرون رفتنش مانعى نداشت .
اين پاسخ چندان صحيح به نظر نمى رسد؛ چون معناى اين سخن ، عدم آگاهى از علم وجلالت و عظمت على عليه السلام است . و نيز گفته شده است : تكليف آن حضرت غير ازتكليف ماست ، پس مى توان گفت كه على عليه السلام جان خود را به خدا تقديم داشتهاست ؛ بسان رزمنده اى كه در جبهه حق عليه باطل مى جنگد، كه واجب است بر او ايستادگىكند، گر چه به كشتن او منجر شود. على عليه السلام نيز چنان حالتى را داشت . ابناءثير جزرى در اسد الغابة ، ج 4، ص 36 پس از بيان ماجراى مرغابى ها مى نويسد: وهمين پيشگويى دلالت مى كند كه سال ، ماه و شب وقوع حادثه را مى دانست . برخى بهعلم عادى و علم واقعى تفسير كرده اند، كه علم عادى رعايتش لازم است ، ولى ملزم بهعمل به علم واقعى نبوده اند. اما بهترين پاسخ همان است كه خود حضرت فرمود. آنحضرت پيش از شب نوزدهم كه قاتل خود را به برخى نشان داد و به آن حضرت گفتهشد كه چرا او را نمى كشى ، فرمود: هرگز روا نيست پيش از اينكه جنايتى از او صادرشود، من او را قصاص كنم . (بحار الاءنوار، ج 42، ص 275).
289) الكوكب الدرى ، ج 2، ص 174.
290) بحار الانوار، ج 42، ص 282.
291) الكوكب الدرى ، ج 2، ص 176.
292) سفينة البحار، ج 1، ص 223.
293) الكوكب الدرى ، ج 2، ص 176.
294) المستجاد من كتاب الارشاد، ص 2.
295) در ينابيع الموده ، ص 163: حضرت به حضور فرشتگان و تمام انبياء ومرسلين و پيامبر و فاطمه و خديجه و حمزه و جعفر و... اشاره فرموده است .
296) منتهى الآمال ، ج 1، ص 182.
297) الكوكب الدرى ، ج 2، ص 194. ابن عساكر در تاريخ خودنقل كرده است كه در روز قتل على عليه السلام هيچ سنگى را در بيت المقدس برنداشتندمگر آنكه خون در زير آن ديدند. (ج 3، ص 382؛ ذخائر العقبى ، ص 115؛ مناقب خوارزمى، ص 281).

298) الكوكب الدرى ، ج 2، ص 192.
299) اعلام الورى ، ص 202؛ كافى ، ج 1، ص 457.
300) منتهى الآمال ، ج 1، ص 183.
301) بحار الاءنوار، ج 42، ص 235؛ ارشاد مفيد، ص 12.
302) اعلام الورى ، ص 202.
303) منتهى الآمال ، ج 1، ص 183.
304) همان ، بحار الاءنوار، ج 42، ص 216.
305) ارشاد مفيد، ص 12؛ الكوكب الدرى ، ص 193؛ اعلام الورى ، ص 202؛المستجاد، ص 27؛ روضة الواعظين ، ص 136.
306) الكوكب الدرى ، ج 2، ص 193.
307) منتهى الآمال ، ج 1، ص 183.
308) مدينة المعاجز، ج 3، ص 77؛ الكوكب الدرى ، ج 2، ص 194؛ بحار الانوار، ج42، ص 301.
309) الكوكب الدرى ، ج 2، ص 194.
310) منتهى الآمال ، ج 1، ص 184.

 

 
 

کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس دیتاسنتر فن آوا سرور اختصاصی سرور ابری اشتراک مکانی colocation