حضرت باقر عليه السلام فرمود: مردى از پيروان حضرترسول صلى الله عليه و آله بنام سعد بسيار مستمند بود و حزء اصحاب صفه محسوبمى شد (كسانيكه بواسطه نداشتن مسجد زندگى مى كردند) تمام نمازهاى شبانه روزىرا پشت سر پيغمبر مى گذارد، آن جناب از تنگدستى سعد متاءثر بود، روزى به او وعدهداد كه اگر مالى بدستم بيايد ترا بى نياز مى كنم . مدتى گذشت اتفاقا چيزى بدستايشان نيامد. افسردگى پيغمبر بر وضع سعد و نداشتن وجهى كه او را تاءمين كند بيشترشد. در اين هنگام جبرئيل نازل گرديد و دو درهم با خود آورد عرض كرد خداوند مى فرمايدما از اندوه تو بواسطه تنگدستى سعد آگاهيم اگر مى خواهى از اينحال خارج شود دو درهم را به او بده و بگو خريد و فروش كند حضرترسول صلى الله عليه و آله دو درهم را گرفت . وقتى براى نماز ظهر ازمنزل خارج شد سعد را مشاهده فرمود: به انتظار ايشان بر در يكى از حجرات مقدسهايستاده . فرمود: مى توانى تجارت كنى ؟ عرض كرد سوگند به خدا كه سرمايه ندارم، دو درهم را به او داده فرمود: با همين سرمايه خريد و فروش كن .
سعد پول را گرفت و براى انجام فريضه در خدمت حضرت به مسجد رفت نماز ظهر وعصر را به جا آورد پس از پايان نماز عصررسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: حركت كن در طلب روزى جستجو نما. سعدبيرون شد و شروع به معامله كرد، خداوند بركتى به او داد كه هر چه را به يك درهم مىخريد دو درهم مى فروخت خلاصه معاملات او هميشه سودش برابرى بااصل سرمايه داشت كم كم وضع مالى او رو به افزايش گذاشت به طوريكه بر در مسجددكانى گرفت و اموال و كالاى خود را در آنجا جمع كرده مى فروخت رفته رفته اشتغالاتتجارتى اش زياد گرديد تا به جائى رسيد كه وقتىبلال اذان مى گفت : و حضرت براى نماز بيرون مى آمد سعد را مشاهده مى فرمود: هنوزخود را آماده ى نماز نكرده و وضو نگرفته با اين كهقبل از اين جريان پيش از اذان مهياى نماز بود.
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمود: سعد دنيا ترامشغول كرده و از نماز باز داشته عرض مى كرد چه كنماموال خود را بگذارم ضايع شود؟ به اين شخص جنسى فروخته ام مى خواهم قيمت رادريافت كنم و از اين ديگرى كالائى خريده ام بايستى جنسش راتحويل گرفته قيمت آن را بپردازم .
پيغمبر از مشاهده اشتغال سعد به ازدياد ثروت باز ماندنش از عبادت و بندگى افسردهگشت بيشتر از مقدارى كه در موقع تنگدستى اش متاءثر بود روزىجبرئيل نازل شده عرض كرد خداوند مى فرمايد، از افسردگى تو اطلاع يافتيم اينك كدامحال را براى سعد مى پسندى وضع پيشين را يا گرفتارى واشتغال كنونى او را به دنيا و افزايش ثروت فرمود: همان تنگدستى سابقش را بهترمى خواهم زيرا دنياى فعلى او آخرتش را بر باد دادهجبرئيل گفت : آرى علاقه به دنيا و ثروت انسان را از ياد آخرتغافل مى كند اگر بازگشت حال گذشته او را مى خواهى دو درهمى كه به او داده اى پسبگير آن جناب از منزل خارج شد، پيش سعد آمده فرمود: دو درهمى كه به تو داده ام برنمى گردانى ؟ عرض كرد چنانكه دويست درهم خواسته باشيد مى دهم فرمود: نه همان دودرهميكه گرفتى بده . سعد پول را تقديم كرد. چيزى نگذشت كه دنيا بر او مخالف وبه حال اوليه خود برگشت ⁽⁴¹⁾.