مفاتیح الجنان

پایگاه اینترنتی انهار | کتابخانه الکترونیکی انهار | گنجینه صوتی انهار

 استخاره اینترنتی | مشاوره اینترنی | پاسخ به احکام شرعی | توضیح المسائل مراجع


بازگشت به فهرست مفاتیح الجنان


نماز كامله
كه شيخ و سيّد و شهيد و علاّمه و ديگران بسندهاى معتبر بسيار از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده اند از آباء گرام آن حضرت كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله فرمود كه هر كه در روز جمعه پيش از زوال چهار ركعت نماز بگذارد و در هر ركعت سوره حمد را ده مرتبه و هر يك از ((قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ)) و ((قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ)) و ((قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ)) و ((قُلْ يا اءيُّها الْكافِرُونَ)) و ((آية الكرسى )) را ده مرتبه و به روايت ديگر ((اِنّا اَنْزَلْناهُ فى لَيلةِ الْقَدر)) و آيه ((شَهِدَ اللّهُ )) را نيز هر يك ده مرتبه بخواند و چون از چهار ركعت نماز فارغ شود صد مرتبه استغفار كند و صد مرتبه بگويد ((سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظيمِ)) پس صد مرتبه صلوات بفرستد پس هر كه اين عمل را بجا آورد حقّ تعالى دفع كند از او شرّ اهل آسمان وشرّ اهل زمين و شرّ شيطان و شرّ پادشاهان جائر را تا آخر خبر كه تمامش در ذكر فضيلت اين نماز است نماز ديگر حارث همدانى از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام روايت كرده است كه اگر توانى در روز جمعه ده ركعت نماز بكن و ركوع و سجودش را تمام بجا آور و بعد از هر دو ركعت صد مرتبه بگو سُبْحانَ اللّهِ وَ بِحَمْدِهِ كه فضيلت بسيار دارد نماز ديگر بسند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كه سوره ابراهيم و سوره حِجْر را در دو ركعت در روز جمعه بخواند هرگز پريشانى و ديوانگى و بلائى به او نرسد.
و از جُمله آنهاست :
نماز حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله
سيّد بن طاوس (ره ) بسند معتبر از حضرت امام رضاعليه السلام روايت كرده است كه از آن حضرت سؤ ال كردند از نماز حضرت جعفر طيّار (ره ) حضرت فرمود كه چرا غافلى از نماز حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله شايد حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله نماز جعفر را نكرده باشد و شايد جعفر نماز آن حضرت را كرده باشد راوى عرض كرد پس تعليم كن آن نماز را بمن حضرت فرمود كه دو ركعت نماز مى كنى در هر ركعت يكمرتبه فاتحه و پانزده مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ .مى خوانى پس در ركوع و بعد از سر برداشتن و در سجده اوّل و بعد از سر برداشتن و در سجده دويّم و بعد از سربرداشتن در هر يك پانزده مرتبه سوره قَدْرْ را مى خوانى پس تشهّد مى خوانى و سلام مى گوئى و چون فارغ شوى ميان تو و خدا گناهى نمى ماند مگر آنكه آمرزيده شده است و هر حاجت كه بطلبى

رواست و بعداز آن اين دعا را مى خوانى : لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آباَّئِنَا الاَوَّلينَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * معبودى نيست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پيشين ما

لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ لا نَعْبُدُ

معبودى نيست جز خدا معبود يگانه و ما تسليم اوئيم معبودى نيست جز خدا و نپرستيم

اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ

جز او را و دينمان خالص براى او است اگرچه ناخوش دارند مشركان معبودى نيست جز خداى يگانه

وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاَحْزابَ

يكتاى يكتا كه به وعده اش وفا كرد و بنده اش را يارى نمود و سپاه خويش را عزيز گردانيد و احزاب (دشمن ) را به تنهايى

وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَى ءٍ قَديرٌ اَللّهُمَّ اَنْتَ

منهزم ساخت پس سلطنت خاص او است و ستايش از آن اوست و او است بر هر كارى توانا خدايا تويى

نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ قَيّامُ

روشنى بخش آسمانها و زمين و آنچه در آنها است پس ستايش خاص تو است و تويى برپا دارنده

السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُكَ

آسمانها و زمين و آنچه در آنها است پس (باز هم ) ستايش خاص تو است و تو خود حقى و وعده ات

الْحَقُّ وَ قَوْلُكَ حَقُّ وَ اِنْجازُكَ حَقُّ وَ الْجَنَّةُ حَقُّ وَ النّارُ حَقُّ اَللّهُمَّ

حق است و گفتارت حق است و وفاى تو حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است خدايا

لَكَ اَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خاصَمْتُ وَ اِلَيْكَ

در برابرت تسليمم و به تو ايمان دارم و بر تو توكل كنم و به اميد تو با خصم روبرو

حاكَمْتُ يا رَبِّ يا رَبِّ يا ربِّ اِغْفِرْ لى ما قَدَّمْتُ وَ اَخَّرْتُ وَ

شوم و به سوى تو قضاوت را آورم پروردگارا پروردگارا پروردگارا بيامرز برايم گناهانى كه از پيش كردم و از اين پس كنم و

اَسْرَرْتُ وَ اَعْلَنْتُ اَنْتَ اِلهى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ

آنچه آشكار كردم و آنچه در پنهان كردم معبودا خدايى جز تو نيست درود فرست بر محمد و آلش

مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لى وَ ارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوابُ الرَّحيمُ

و بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه ام بپذير كه براستى تويى توبه پذير مهربان

علاّمه مجلسى رَحَمهُاللّهُ گفته كه اين نماز از نمازهاى مشهوره است و عامّه و خاصّه در كتب خود روايت كرده اند و بعضى اينرا از نمازهاى روز جمعه شمرده اند و از روايت اختصاصى معلوم نمى شود و ظاهرا در ساير ايّام هم توان كرد.
نماز حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام
شيخ و سيّد از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه فرمود هر كه از شماها چهار ركعت نماز اميرالمؤ منين عليه السلام را بجا آورد از گناهان بيرون آيد مانند روزيكه از مادر متولّد شده باشد و حاجتهاى او برآورده شود، بخواند در هر ركعت حمد يك مرتبه و پنجاه مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اءحَدٌ و

چون فارغ شود اين دعا را بخواند كه تسبيح آن حضرت است : سُبْحانَ مَنْ لا تَبيدُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * منزه است آنكه نشانه هايش

مَعالِمُهُ سُبْحانَ مَنْ لا تَنْقُصُ خَزاَّئِنُهُ سُبْحانَ مَنْ لاَ اضْمِحْلالَ

نابود نشود منزه است آنكه هيچكس را در كارش مشاركت ندهد منزه است آنكه فخرش زوال

لِفَخْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا يَنْفَدُ ما عِنْدَهُ سُبحانَ مَنْ لاَ انْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ

نپذيرد منزه است آنكه دارائيش تمام نشود منزه است آنكه دورانش سپرى نشود

سُبْحانَ مَنْ لا يُشارِكُ اَحَداً فى اَمْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا اِلهَ غَيْرُهُ پس دعا

منزه است آنكه كسى را در كارش شركت ندهد منزه است آنكه معبودى جز او نيست * * * * *

كند بعد از اين وبگويد: يا مَنْ عَفا عَنِ السَّيِئاتِ وَ لَمْ يُجازِ بِهَا اِرْحَمْ عَبْدَكَ

* * * * * * * * * اى آنكه درگذرى از بديها (گناهان ) و بدانها كيفر نكنى به بنده ات رحم كن

يا اَللّهُ نَفْسى نَفْسى اَنَا عَبْدُكَ يا سَيِّداهُ اَنَا عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ اَيا رَبّاهُ

اى خدا مرا مرا (ترحم كن ) من بنده توام اى آقاى من ، من بنده توام كه در برابرت هستم اى پروردگار من

اِلهى بِكَيْنُونَتِكَ يا اَمَلاهُ يا رَحْماناهُ يا غِياثاهُ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا

اى معبود من به هستى خودت سوگند اى آرزوى من اى بخشاينده اى فريادرس بنده ات بنده ات

حيلَةَ لَهُ يا مُنْتَهى رَغْبَتاهُ يا مُجْرِىَ الدَّمِ فى عُرُوقى يا سَيِّداهُ يا

چاره اى برايش نيست اى منتهاى آرمانم اى روان كننده خون در رگهايم اى آقاى من اى آقاى من

مالِكاهُ اَيا هُوَ اَيا هُوَ يا رَبّاهُ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا حيلَةَ لى وَ لا غِنى بى

اى مالك من اى او، اى او، اى پروردگار من بنده ات بنده ات چاره اى برايم نيست و از خود

عَنْ نَفسْى وَ لا اَسْتَطيعُ لَها ضَرّاً وَ لا نَفْعاً وَ لا اَجِدُ مَنْ اُصانِعُهُ

چيزى ندارم و توانايى بر زيان و نفع خود ندارم و كسى را نمى يابم كه با او بسازم

تَقَطَّعَتْ اَسْبابُ الْخَدايِعِ عَنّى وَاضْمَحَلَّ كُلُّ مَظْنُونٍ عّنى اَفْرَدَنِى

تمام وسائل چاره از من قطع شده و هر كجا گمان داشتم از بين رفت روزگار مرا تنها به درگاهت

الدَّهْرُ اِلَيْكَ فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ هذَا الْمَقامَ يا اِلهى بِعِلْمِكَ كانَ هذا

روانه ام كرده پس پيش رويت در اينجا ايستادم معبودا تمام اينها با علم تو بوده

كُلُّهُ فَكَيْفَ اَنْتَ صانِعٌ بى وَلَيْتَ شِعْرى كَيْفَ تَقُولُ لِدُعاَّئى اَتَقُولُ

پس تو چگونه با من رفتار خواهى كرد و اى كاش مى دانستم كه پاسخ دعايم را چگونه خواهى گفت آيا مى گويى

نَعَمْ اَمْ تَقُولُ لا فَاِنْ قُلْتَ لافَيا وَ يْلى يا وَيْلى يا وَيْلى يا عَوْلى يا

((آرى )) يا مى گويى ((نه )) پس اگر گفتى ((نه )) واى بر من پس واى بر من ، واى بر من اى بيچارگى من اى

عَوْلى يا عَوْلى يا شِقْوَتى يا شِقْوَتى يا شِقْوَتى يا ذُلّى يا ذُلّى يا

بيچارگى من ، اى بدبختيم اى بدبختيم اى بدبختيم ، اى خواريم ، اى خواريم ، اى

ذُلّى اِلى مَنْ وَ مِمَّنْ اَوْ عِنْدَ مَنْ اَوْ كَيْفَ اَوْ ماذا اَوْ اِلى اَىِّ شَى ءٍ اَلْجَاءُ

خواريم به چه كس ! و از چه كسى يا پيش چه كس يا چطور يا چگونه يا به چه چيز پناه ببرم و به كه اميد داشته باشم

وَ مَنْ اَرْجُو وَ مَنْ يَجُودُ عَلىَّ بِفَضْلِهِ حينَ تَرْفُضُنى يا واسِعَ

و كيست كه به فضل خود بر من بخشش كند آن زمان كه تو برانيم اى آنكه آمرزشش

الْمَغْفِرَةِ وَ اِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَما هُوَ الظَّنُّ بِكَ وَ الرَّجاَّءُ لَكَ فَطُوبى لى اَنَا

پهناور است ، اما اگر بگويى ((آرى )) چنانچه گمان به تو همين است و همين اميد را به تو دارم پس خوشا بر حالم ،

السَّعيدُ وَاَناَ الْمَسْعُودُ فَطُوبى لى وَ اَنَا الْمَرْحُومُ يا مُتَرَحِّمُ يامُتَرَئّفُ

در آن حال من سعادتمند و خوشبختم و خوشا بحالم كه مشمول رحمتت واقع شده ام اى رحم كننده بسيار رؤ ف و با عطوفت

يا مُتَعَطِّفُ يا مُتَجَبِّرُ يا مُتَمَلِّكُ يا مُقْسِطُ لا عَمَلَ لى اَبْلُغُ بِهِ نَجاحَ

اى دارنده بزرگى اى دهنده فرمانروايى اى خداى دادگر عملى ندارم كه بوسيله آن

حاجَتى اَسْئَلُكَ بِاْسمِكَ الَّذى جَعَلْتَهُ فى مَكْنُونِ غَيْبِكَ وَ اسْتَقَرَّ

به خواسته ام ظفر جويم از تو مى خواهم به حق آن نامت كه آنرا در پرده غيب خود پنهان كرده اى و نزد خودت

عِنْدَكَ فَلا يَخْرُجُ مِنْكَ اِلى شَى ءٍ سِواكَ اَسْئَلُكَ بِهِ وَبِكَ وَبِهِ فَاِنَّهُ اَجَلُّ وَ

قرار گرفته بطوريكه براى هيچ موجود ديگرى غير از تو ظاهر نشود بدان نام از تو مى خواهم و بذات خودت

اَشْرَفُ اَسْماَّئِكَ لا شَى ءَ لى غَيْرُ هذا وَلا اَحَدَ اَعْوَدُ عَلىَّ مِنْكَ يا

كه آن برتر و شريفترين نامهاى تو است و چيزى غير از اين ندارم و كسى سود رسانتر از تو به من نيست اى هست

كَيْنُونُ يا مُكَوِّنُ يا مَنْ عَرَّفَنى نَفْسَهُ يا مَنْ اَمَرَنى بِطاعَتِهِ يا مَنْ

به خود و اى هستى ده اى كه خود را به من شناساندى اى كه مرا به طاعتت واداشتى اى كه مرا

نَهانى عَنْ مَعْصِيَتِهِ يا مَدْعُوُّ يا مَسْئُولُ يا مَطْلُوباً اِلَيْهِ رَفَضْتُ

از نافرمانيت بازداشتى اى كه تو را خوانند و از تو خواهند و تو را طلب كنند وصيتى كه در (باره پيروى نكردن شيطان )

وَصِيَّتَكَ الَّتى اَوْصَيْتَنى وَ لَمْ اُطِعْكَ وَ لَوْ اَطَعْتُكَ فيما اَمَرْتَنى

به من كردى بدور انداختم و پيرويت نكردم و اگر آنچه دستورم داده بودى اطاعتت مى كردم

لَكَفَيْتَنى ما قُمْتُ اِلَيْكَ فيهِ وَ اَنَا مَعَ مَعْصِيَتى لَكَ راجٍ فَلا تَحُلْ

تو هم درباره آنچه به درگاهت آمدم كفايتم مى كردى ولى با اينكه من معصيتكارم به تو اميدوارم پس

بَيْنى وَ بَيْنَ ما رَجَوْتُ يا مُتَرَحِّماً لى اَعِذْنى مِنْ بَيْنِ يَدَىَّ وَ مِنْ

ميان من و آنچه اميد بدان دارم جدايى ميفكن اى ترحم كننده بر من پناهم ده از پيش رو و از

خَلْفى وَ مِنْ فَوْقى وَ مِنْ تَحْتى وَ مِنْ كُلِّ جِهاتِ الاِحاطَةِ بى اَللّهُمَّ

پشت سرم و از بالاى سرم و از زير پايم و از هر جهت كه به من احاطه دارد خدايا

بِمُحَمَّدٍ سَيِّدى وَ بِعَلِي وَلِيّى وَبِالاْئِمَةِ الرّاشِدينَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ

به حق محمد آقاى من و به حق على مولاى من و به حق امامان راهنمايم - كه برايشان درود باد

اجْعَلْ عَلَيْنا صَلَواتِكَ وَ رَاْفَتَكَ وَ رَحْمَتَكَ وَاْوسِعْ عَلَيْنا مِنْ رِزْقِكَ

رحمتهاى خود و لطف و مهرت را بر ما شامل گردان و روزيت را بر ما وسيع گردان

وَ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَ جَميعَ حَواَّئِجِنا يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا اَللّهُ اِنَّكَ عَلى كُلِّ

و دَين ما را ادا فرما و همه حاجتهاى ما را برآور يا الله ... كه همانا تو بر هر

شَىْءٍ قَديرٌ پس حضرت فرمود كه هر كه اين نماز را بجا آورد و اين دعا را بخواند چون

چيزى توانايى . * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

فارغ شود نماند مابين او و خداوند تعالى گناهى مگر آنكه آمرزيده شود مؤ لف گويد كه احاديث بسيار در فضيلت خواندن اين چهار ركعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگويد اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى النَّبِىِّ الْعَرَبِىِّ وَ الِهِ وارد شده كه گناهان گذشته و آينده او آمرزيده شود و چنان باشد كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد و حقّ تعالى گرسنگى و تشنگى قيامت را از او رفع كند.
نماز حضرت فاطمه صَلواتُ اللّهِ عَلَيها
روايت شده كه حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام دو ركعت نماز مى كرد كه جبرئيل عليه السلام تعليم او كرده بود در ركعت اوّل بعدازسوره حمد صدمرتبه سوره قَدْرْ و در ركعت دويّم بعد از حمد صد مرتبه سوره

توحيد مى خواند و چون سلام مى گفت اين دعا را مى خواند سُبحانَ ذِى الْعِزِّ الشّامِخِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * منزه است (خداى ) صاحب عزت بسيار بلند

الْمُنيفِ سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظيمِ سُبحانَ ذِى الْمُلْكِ

و مرتفع منزه است (خداى ) صاحب جلال والاى بزرگ ، منزه است (خداى ) صاحب فرمانروايى

الْفاخِرِ الْقَديمِ سُبحانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمالَ سُبحانَ مَنْ تَرَدّى

فاخر قديم منزه است كسى كه در بردارد خرّمى و زيبايى را منزه است آنكه به رداى

بِالنُّورِ وَ الْوَقارِ سُبحانَ مَنْ يَرى اَثَرَ النَّمْلِ فى الصَّفا سُبحانَ مَنْ

نور و وقار خود را آراسته منزه است آنكه جاى پاى مور را در روى سنگ صاف ببيند منزه است آنكه

يَرى وَقْعَ الطَّيْرِ فِى الْهَواءِ سُبحانَ مَنْ هُوَ هكَذا لا هكَذا غَيْرُهُ و سيّد

گذرگاه پرنده را در هوا ببيند منزه است آنكه او اين چنين است و ديگرى چنين نيست . * * * * * * *

گفته است كه در روايت ديگر وارد شده است كه بعدازاين نماز تسبيح مشهور حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام راكه بعداز هرنماز خوانده مى شود بخواند و بعد از آن صد مرتبه صلوات برمحمّد وآل محمّد بفرستد، و شيخ در مصباح المتهجّدين فرموده نماز حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام دو ركعت است در ركعت اوّل حمد و صد مرتبه قَدْر و در دويّم حمد و صد مرتبه توحيد و چون سلام داد تسبيح زهراءعَليهَاالسَّلام بخواند پس بگويد سُبْحَانَ ذِى الْعِزِّ الشّامِخِ تا آخر تسبيح كه ذكر شد پس فرموده و سزاوار است كسى كه اين نماز را بجا مى آورد چون از تسبيح فارغ شود زانوها و ذراعها را برهنه نمايد و بچسباند همه مواضِع سجود خود را بزمين بدون حاجز و حايلى و

حاجت بخواهد و دعا كند آنچه مى خواهد و بگويد درهمانحال سجده : يا مَنْ لَيْسَ غَيْرَهُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى كسى كه جز او

رُبُّ يُدْعى يا مَنْ لَيْسَ فَوْقَهُ اِلهٌ يُخْشى يا مَنْ لَيْسَ دُونَهُ مَلِكٌ

پروردگارى نيست كه خوانده شود و فوق او معبودى نيست كه از او بترسند اى آنكه جز او پادشاهى نيست

يُتَّقى يا مَنْ لَيْسَ لَهُ وَزيْرٌ يُؤْتى يا مَنْ لَيْسَ لَهُ حاجِبٌ يُرْشى يا

كه از او بپرهيزند اى كسى كه وزيرى برايش نيست كه به نزدش روند اى آنكه پرده دارى ندارد تا به او رشوه دهند اى

مَنْ لَيْسَ لَهُ بَوّابٌ يُغْشى يا مَنْ لا يَزْدادُ عَلى كَثْرَةِ السُّؤ الِ اِلاّ كَرَماً

كسى كه دربانى ندارد كه بپوشانندش اى آنكه در برابر بسيارى سؤ ال نيفزايد جز به كرم وجود خود

وَ جُوداً وَعَلى كَثْرَةِ الذُّنُوبِ اِلاّ عَفْواً وَ صَفْحاً صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ

و بر بسيارى گناه (بندگان ) جز به گذشت و چشم پوشى درود فرست بر محمد و

آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بى كَذا وَ كَذا و بجاى اين كلمه حاجات خود را از خدا بخواهد

آل محمد و به من چنين و چنان كن * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز ديگر از حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام شيخ و سيّد روايت كرده اند از صفوان كه محمّد بن علىّ حلبى روز جمعه خدمت حضرت صادق عليه السلام شرفياب شد و سؤ ال كرد كه مى خواهم مرا عملى تعليم فرمائى كه بهترين اعمال باشد در اين روز حضرت فرمود كه من نمى دانم كسى را كه بزرگتر باشد نزد رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله از حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام و نمى دانم چيزى را افضل از آنچه تعليم كرد پيغمبرصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فاطمه عَليهَاالسَّلام را فرمود كه هر كه صبح كند در روز جمعه پس غسل كند و قدمها را بگستراند و چهار ركعت نماز كند بدو سلام بخواند در ركعت اوّل بعد از حمد توحيد پنجاه مرتبه و در ركعت دويّم بعد از حمد وَالْعادِياتِ پنجاه مرتبه و در ركعت سيّم بعد از حمد اِذا زُلزِلَتْ پنجاه مرتبه و در ركعت چهارم بعد از حمد اِذا جآءَ نَصْرُ اللّهِ پنجاه مرتبه و اين سوره

نصراست و آخر سوره ايست كه نازل شده و چون از نماز فارغ شود اين دعا بخواند: اِلهى وَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى معبود و

سَيِّدى مَنْ تَهَيَّاءَ اءوْ تَعَبّى اَوْ اَعَدَّ اَوِ اسْتَعَدَّ لِوِفادَةِ مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ

اى آقاى من هركس آماده و مجهز و مهيا و مستعد براى ورود بر مخلوقى شده به اميد

رِفْدِهِ وَ فَوائِدِهِ وَ نائِلِهِ وَ فَواضِلِهِ وَ جَواَّئِزِهِ فَاِلَيْكَ يا اِلهى كانَتْ

دهش و فوائد و بخشش و عطايا و جوائزش ولى اى معبود من به سوى تو است

تَهْيِئَتى وَتَعْبِي‍َتى وَ اِعْدادى وَ اسْتِعْدادى رَجاَّءَ فَواَّئِدِكَ وَ

آمادگى و تجهيز و تهيه و استعداد من به اميد فوائد و

مْعْرُوفِكَ وَ ناَّئِلِكَ وَجَواَّئِزِكَ فَلا تُخَيِّبْنى مِنْ ذلِكَ يا مَنْ لا تَخيبُ

نيكى و بخشش و جوائز تو پس از اين باره محرومم مكن اى كه نااميد

عَلَيْهِ مَسْئَلةُ السّاَّئِل وَ لا تَنْقُصُهُ عَطِيَّةُ ناَّئِلٍ فَانّى لَمْ آتِكَ بِعَمَلٍ

نكند سائلى را در سؤ ال و نكاهد از او عطا و بخشش و من با كردار شايسته اى كه پيش كش باشد

صالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لا شَفاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِشَفاعَتِهِ اِلاّ

به درگاهت نيامده و نه به شفاعت مخلوقى اميد بسته ام كه بدان وسيله به تو تقرب جويم جز به شفاعت

مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَيْتِهِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَتَيْتُكَ اَرْجُو عَظيمَ عَفْوِكَ

محمد و خاندانش كه درود تو بر او و ايشان باد به درگاهت آمده و اميد گذشت عظيم تو را دارم

الَّذى عُدْتَ بِهِ عَلَى الْخَطّاَّئينَ عِنْدَ عُكُوفِهِمْ عَلَى الْمَحارِمِ فَلَمْ

همان گذشتى كه توجه كنى بدان بر آنانكه بسيار خطا كنند در آن هنگامى كه بر كارهاى حرام

يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى الْمَحارِمِ اَنْ جُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالْمَغْفِرَةِ وَ

درافتاده اند و توقف طولانى آنها بر محرمات باز ندارد تو را از اينكه آمرزشت را از ايشان بازدارى و

اَنْتَ سَيِّدِى الْعَوّادُ بِالنَّعْماَّءِ وَ اَنَا الْعَوّادُ بِالْخَطاَّءِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ

تو اى آقاى من بسيار برگشت به نعمت بخشى دارى و من بسيار برگشت به خطا كارى ، از تو مى خواهم به حق محمد

وآلِهِ الطّاهِرِينَ اَنْ تَغْفِرَ لى ذَنْبِىَ الْعَظيمَ فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الْعَظيمَ اِلا

و خاندان پاكش كه گناه بزرگ مرا بيامرزى كه گناه بزرگ را جز

الْعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ يا عَظيمُ ياعَظيمُ

شخص بزرگ نيامرزد اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، ......

مؤ لف گويد كه سيد بن طاوس در جمالُ الاُسْبُوع از براى هريك از ائمه عَليهمُ السلام نمازى با دعا ذكر نموده شايسته است در اينجا ذكر شود فرموده :
نماز امام حسن عليه السلام
و آن چهار ركعت است مثل نماز اميرالمؤ منين عليه السلام ، نماز ديگر از آن حضرت در روز جمعه و آن نيز چهار ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بيست وپنج مرتبه (دُعاء
++امام حسن عليه السلام ) اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ وَاَتَقرَّبُ اِلَيْكَ

* * * * خدايا من تقرب جويم به درگاهت بوسيله بخشش و كرمت و تقرب جويم بدرگاهت بوسيله

بِمُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِمَلاَّئِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَ

محمد بنده و فرستاده ات و تقرب جويم به درگاهت بوسيله فرشتگان مقرب و

اَنْبِياَّئِكَ وَ رُسُلِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ عَلى آلِ

پيمبران و رسولانت كه درود فرستى بر محمد بنده و فرستاده ات و بر خاندان

مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُقيلَنى عَثْرَتى وَ تَسْتُرَ عَلَىَّ ذُنُوبى وَ تَغْفِرَها لى وَ

محمد و اينكه از لغزشم درگذرى و گناهانم را بپوشانى و آنها را بيامرزى و

تَقْضِىَ لى حَواَّئجى وَ لا تُعَذِّبْنى بِقَبيحٍ كانَ مِنّى فَاِنَّ عَفْوَكَ وَ

حاجتهايم را برآورى و به كار زشتى كه از من سر زده عذابم نكنى زيرا كه گذشت و

جُودَكَ يَسَعُنى اِنَّكَ على كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ

بخشش تو چنان هست كه مرا فرا گيرد و همانا تو بر هر كارى توانايى * * * * *

(نماز امام حسين عليه السلام
و آن چهار ركعت است در هر ركعت سوره فاتحه پنجاه مرتبه و سوره توحيد پنجاه مرتبه و در ركوع فاتحه و توحيد هر يك ده مرتبه و چون از ركوع سر بردارى هر يك را ده مرتبه و همچنين در سجده اُولى و در بين دو سجده و در سجده دويّم هر يك ده مرتبه و چون از چهار ركعت فارغ شدى و سلام گفتى اين دعا بخوان اَللّهُمَّ اَنْتَ الَّذِى اسْتَجَبْتَ لاِدَمَ وَحَوّآءَ تاآخر دعاء كه فى الجمله طولانى است .
نماز امام زين العابدين عليه السلام
چهار ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه

وتوحيد صد مرتبه [دُعاء آن حضرت ] يا مَنْ اَظْهَرَ الْجَميلَ وَ سَتَرَ الْقَبيحَ يا

* * * * * * * *اى كسى كه كار نيك را آشكار كنى و عمل زشت را بپوشانى اى

مَنْ لَمْ يُؤ اخِذْ بِالْجَريرَةِ وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يا عَظيمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ

آنكه بجرم و گناه (بندگانت را) درنگيرى و پرده (گنهكاران ) ندرى اى كه عفوت بزرگ و گذشتت نيكو است و اى كه

التَّجاوُزِ يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يا صاحِبَ كُلِّ

آمرزشت وسيع و دو دستت به مهر و رحمت گشوده است اى آگاه هر

نَجْوى يا مُنْتَهى كُلِّ شَكْوى يا كَريمَ الصَّفْحِ يا عَظيمَ الرَّجاَّءِ يا

راز نهان و اى آخرين مرجع هر شكايت اى در چشم پوشى بزرگوار و اى بزرگ مايه اميد اى

مُبْتَدِءاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها يا رَبَّنا وَ سَيِّدَنا وَ مَوْلانا يا غايَةَ

آغاز كننده به نعمت پيش از شايستگى آن اى پروردگار ما و آقاى ما و مولاى ما اى آخرين مرحله

رَغْبَتِنا اَسْئَلُكَ اَللّهُمَّ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

آرمان ما خدايا مى خواهم از تو كه درود فرستى بر محمد و آل محمد * * * *

نماز حضرت باقر عليه السلام

دو ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه و سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * منزه است خدا و ستايش خاص خدا است

وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ صد مرتبه [دعاء آن حضرت ] اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ

و معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است * * * * * * خدايا از تو مى خواهم

يا حَليمُ ذُو اَناةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَيِّئاتى وَ ما عِنْدى

اى بردبارى كه (با بندگان ) مدارا كنى و آمرزنده و مهربانى (مى خواهم ) كه از گناهانم و بديهايى كه در نزد من است

بِحُسْنِ ما عِنْدَكَ وَ اَنْ تُعْطِيَنى مِنْ عَطاَّئِكَ ما يَسَعُنى وَ تُلْهِمَنى

بدان خوبيها كه نزد تو است درگذرى و از عطاى خود به اندازه كه فرايم گيرد (يا آنچه در خور طاقت من است ) به من عطا

فيما اَعْطَيْتَنِى الْعَمَلَ فيهِ بِطاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ وَ اَنْ تُعْطِيَنى

كنى و الهام كنى مرا كه در آنچه به من عطا كرى در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بكار برم و بدان اندازه مرا مشمول

مِنْ عَفْوِكَ ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ كَرامَتَكَ اَللّهُمَّ اَعْطِنى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ

گذشت خود قرار دهى كه بوسيله آن مستوجب كرامت و بزرگواريت گردم خدايا به من بده آنچه را تو شايسته آنى و

لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ فَاِنَّما اَنَا بِكَ وَ لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاّ مِنْكَ يا

مكن با من آنچه من سزاوار آنم زيرا كه تنها من به تو توسل جسته و هرگز خيرى به من نرسيده جز از ناحيه تو اى

اَبْصَرَ الاَبْصَرينَ وَ يا اَسْمَعَ السّامِعِينَ وَ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ وَ يا

بيناترين بينايان و اى شنواترين شنوايان و اى عادلترين داوران و اى

جارَ الْمُسْتَجيرينَ وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ

پناه پناهجويان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان درود فرست بر محمد

وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و آلش * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز حضرت صادق عليه السلام

دو ركعت است در هر ركعت حمد يكمرتبه و

آيه شَهِدَ اللّهُ صد مرتبه [دُعاء آن حضرت ] يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ يا جابِرَ كُلِّ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * اى سازنده هر مصنوع و اى شكسته بند هر

كَسيرٍ وَ يا حاضِرَ كُلِّ مَلاَءٍ وَ يا شاهِدَ كُلِّ نَجْوى وَ يا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ

شكسته و اى حاضر در جمع و اى گواه هر راز نهان و اى داناى هر پنهان

وَ يا شاهِدُ غَيْرَ غاَّئِبٍ وَ غالِبًُ غَيْرَ مَغْلُوبٍ وَيا قَريبًُ غَيْرَ بَعيدٍ وَ يا

و اى حاضر ناپنهان و اى غالب شكست ناپذير و اى نزديكى كه دور نيست و اى

مُونِسَ كُلِّ وَحيدٍ وَ يا حَىُّ مُحْيِىَ الْمَوْتى وَ مُميتَ الاَحْياَّءِ الْقاَّئِمَُ

مونس هر تنها و اى زنده اى كه زنده كننده مردگان و ميراننده زندگانى و آنكه

عَلى كُلِّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ وَ يا حَيّاً حينَ لا حَىَّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ

بر هر كس با آنچه بدست آورد نگهبانى و اى زنده در آن دم كه زنده اى نبود معبودى جز تو نيست درود فرست

عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

بر محمد و آل محمد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز حضرت كاظم عليه السلام

دو ركعت است در هر ركعت

حمد يك مرتبه و توحيد دوازده مرتبه [دُعاء آن حضرت ] اِلهى خَشَعَتِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * معبودا خاشع گشته

الا صْواتُ لَكَ وَ ضَلَّتِ الاَحْلامُ فيكَ وَ وَجِلَ كُلُّشَى ءٍ مِنْكَ وَهرَبَ

صداها براى تو و خردها در باره ات گم گشته و هر چيزى از تو ترسان است و همه بسويت

كُلُّشَى ءٍ اِلَيْكَ وَ ضاقَتِ الاَشْياَّءُ دُونَكَ وَ مَلاَ كُلَّ شَى ءٍ نُورُكَ فَاَنْتَ

گريزانند، همه چيز در برابرت به كوتاهى گراييده و نور تو همه را پر كرده پس تنها تويى

الرَّفيعُ فى جَلالِكَ وَ اَنْتَ الْبَهِىُّ فى جَمالِكَ وَ اَنْتَ الْعَظيمُ فى

كه در بزرگى و جلال خويش و در جمال و زيبائيت فروزانى و تويى كه در

قُدْرَتِكَ وَ اَنْتَ الَّذى لا يَؤُدُكَ شَى ءٌ يامُنْزِلَ نِعْمَتى يا مُفَرِّجَ كُرْبَتى

قدرت و توانائى خود بس بزرگى و تويى كه چيزى درمانده و خسته ات نكند اى فرو فرستنده نعمتم و اى برطرف كننده اندوه و گرفتاريم

وَ يا قاضِىَ حاجَتى اَعْطِنى مَسْئَلَتى بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ آمَنْتُ بِكَ

و اى برآورنده حاجتم خواسته ام را به من عطا كن به حق اين جمله كه گويم ((معبودى جز تو نيست )) به تو ايمان آوردم

مُخْلِصاً لَكَ دينى اَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ اَبُوَّءُ

و دينم را براى تو خالص گرداندم صبح كردم به عهد و پيمان تو تا آنجا كه توانايى دارم ، بسويت

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir