کتابخانه الکترونيکي انهار

خدا در آيين وهابيت

تأليف : سيد محمود عظيمى

‹ صفحه 2 ›

‹ صفحه 3 ›

بسم الله الرحمن الرحيم

‹ صفحه 5 ›

الحمد لله رب العالمين و صلى الله على نبينامحمد وآله الطاهرين قال الله تبارك و تعالى : " وإن هذه أمتكم امة واحدة وأناربكم فاعبدون " سوره أنبياء آيه : 92 ( اينست امت شما امت واحده و منپروردگار شمايم ، تنها مرا بپرستيد ) از نعمتهاى بزرگ مسلمانان اينستكه خداى آناناحد و واحد و پيامبرشان صلى الله عليه وآله اشرف و خاتم پيامبران و اعتقادات وتوحيدشان احسن و افضل و بهترين اعتقادات و امتشان امت واحد است . وحدت مسلمانانضرورت قرآن و سنت است ، شعار حقيقى اسلام است ، لذا ما منادى وحدت و لزوم اتحادامت اسلام بوده و هستيم و در راه تحقق آن با جان و دل مىكوشيم ، خصوصا در عصر حاضركه كفر با تمام وجود كمر به نابودى اسلام و مسلمين بسته است . اما متأسفانه گروهكوچكى در دل بعضى از ممالك اسلام

‹ صفحه 6 ›

مرموزانه وجود گرفت و رشد كرد و بر عليهشيعه و ديگر فرق . . . خدا در آئين وهابيت خدا در آئين وهابيت . . . مسلمين ، يعنىاكثريت قاطع مسلمانان قد علم كرده ، همگى را مشرك و كافر و خارج از دين خواندند .و متقابلا خود را پرچمدار اسلام و توحيد معرفى نموده در حالى كه شرائط موحد واقعىرا نداشته ، بلكه مقام و منزلت الهى را بگونه اى ناهنجار تنزل داده اند . به همينخاطر ناگزيريم براى روش شدن اذهان عزيزان مسلمان قدرى پرده را بالا زده و كوسرسوايى اعتقادات و تصورات و اوهام باطله آنان را به صدا در آوريم تا همه بدانندعقائد آنها در باره خداوند متعال چيست و چگونه است . تا آنكه هم امت اسلام ازدسايس و وساوس اين حزب و اقليت معلوم الهوية مطلع گردند و هم آنكه شايد فريبخوردگان آنان دست از تكفير مسلمين برداشته و به جانب حق روى نمايند و تفرقه واهانت و اسائه ادب به ساحت قدس اعتقادات پاك و الهى مسلمين را رها كنند . وظيفه هرعالم مسلمانى ايجاب مىكند براى رفع بدعتها و گمراهيها قيام كرده و با تمام قوا درمقابل بدعت و بدعتگزاران ايستاده و از حريم اعتقادات حقه اسلامى دفاع نمايد .

‹ صفحه 7 ›

( اذا ظهرت البدع فعلى العالم ان يظهر علمهوالا فعليه لعنة الله ) ( هنگامى كه بدعتها بروز مى كنند ، عالم بايد علم خود راآشكار نمايد ، و اگر نه لعنت خداوند بر او باد . ) آنچه كه در اين جزوه آمده قطرهاى از درياى كتب بزرگان و علماء آنها نظير ابن تيميه و ابن باز و البانى است كهمحققين و حق جويان مى توانند با مراجعه به كتاب آنان صدق گفتار ما را در يابند .در صورت تمايل آماده ارائه مطالب و حقايق بيشتر به عزيزان خواننده و ديگر برادرانو خواهران مسلمان مى باشيم . " والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا "والحمد لله رب العالمين و ما توفيقى الا بالله العلى العظيم سيد محمود عظيمى

‹ صفحه 8 ›

خداى وهابىها ، جسمى مادى حاملان عرش الهى ،حيوانات - قال ابن بطوطة في رحلته : ص 90 ( وكان بدمشق من كبار الفقهاء الحنابلةتقي الدين بن تيمية كبير الشام يتكلم في الفنون إلا أن في عقله شيئا . . وكنت إذذاك بدمشق فحضرته يوم الجمعة وهو يعظ الناس على منبر الجامع ويذكرهم ، فكان منجملة كلامه أن قال : إن الله ينزل الى سماء الدنيا كنزولي هذا ، ونزل ربعة من ربعالمنبر ! ! فعارضه فقيه مالكي يعرف بابن الزهراء وأنكر ماتكلم به ، فقامت العامةالى هذا الفقيه وضربوه بالأيدي والنعال ضربا كثيرا ، حتى سقطت عمامته ! ) .سفرنامه ابن بطوطه : ص 90 تقى الدين بن تيميه يكى از بزرگان فقهاء حنبلىها در شامبود كه در فنون مختلف سررشته داشت ، اما كمى ناقص العقل بود . . . روز جمعه اى دردمشق در مجلس او حاضر شدم ، روى منبر مردم را موعظه مى كرد . يكى از سخنانش

‹ صفحه 9 ›

اين بود : خدا از آسمان مانند پائين آمدن مناز منبر پائين مى آيد ، سپس چند پله از منبر پائين آمد . فقيهى مالكى مذهب بنام ،ابن الزهراء به او اعتراض كرد ، و منكر ادعاى او شد ، اما مردم هجوم آورده و او رابا مشت و لگد چنان كوبيدند كه عمامه از سرش افتاد . ( ابن بطوطه سنى بوده و سفرنامهاو در نزد سنيها نيز بطور كلى پذيرفته است . البته علماء ديگر سنى نظير ابن حجر دركتاب الدرر الكامنه ، همين مطلب را از ابن تيميه نقل كرده اند . . . به نقل از كشفالارتياب ص : 380 ) - قال السقاف في شرح العقيدة الطحاوية : ص 358 ( المجسمة همالمشبهة أنفسهم وهم الذين يتخيلون بأن الله تعالى جسم على شكل ما من الأشكال ،وغالبهم يتصورونه ويتخيلونه على صورة رجل جالس على كرسي عظيم وهو كرسي الملك .والذي يدل على ذلك عباراتهم التي يرددونها في كتبهم التي يتكلمون فيها عن مسائلالتوحيد والاعتقاد . و كتاب ( السنة ) المنسوب لابن الامام أحمد من أوضح

‹ صفحه 10 ›

الأدلة والشواهد على ذلك ! وبعضهم يكابرويجادل بالباطل فيقول بأنه لا يتصور الله تعالى مثل ما ذكرنا عنهم ! وهم غيرصادقين في تلك المكابرة والمجادلة العقيمة ، ومؤلفاتهم وكلماتهم وفلتات ألسنتهموما يسرونه لكثير من أتباعهم وغير ذلك من الأمور الظاهرة ، دلالات ظاهرة تحكم بصدقدعوانا عليهم ! ومن أوضح الأمثلة على ذلك أيضا أن المجسمة والمشبهة يثبتون للهتعالى أعضاء يسمونها صفات كاليد ، والأصابع ، والوجه ، والساق ، والقدم ، والرجل ،والعين ، والجنب ، والحقو ، والجلوس ، والحركة ، والحد ، والجهة ، وغير ذلك منصفات المحدثات والأجسام كما تقدم ! ) - شرح عقيده طحاويه سقاف : ص 358 مجسمه همانمشبهه هستند كه خيال مى كنند خداوند جسم بوده و داراى شكل و شمايل مى باشد . غالبآنان تصور مى كنند خداوند مردى استكه بر صندلى بزرگى نشسته است . كتابها و مطالبىرا كه در كتب اعتقادى و توحيدى خود گفته اند دليل اين مدعا است . كتاب ، السنة ،پسر امام

‹ صفحه 11 ›

احمد بن حنبل بهترين دليل و شاهد ماست . امابعضى از آنها با بحث و جدل باطل و بىفايده حاضر به قبول اين مطلب نيستند . امادروغ مى گويند . زيرا كتابها و گفتارها و مطالب سرى و مخفيانه‌اى را كه براىپيروان خود گفته اند ، قويترين ادله بر صدق ادعاى ما ورد گفتار آنان مى باشد . يكىاز روشنترين ادله ما اينست كه مجسمه و مشبهه معتقدند كه خداوند اعضاء و جوارحىمانند : دست و پا و انگشت و ساق و چشم ، پهلو و نشستن و برخاستن و جا و مكان و جهتو . . . نظير ديگر اجسام و مخلوقات دارد . خداى وهابيان به شكل آدم است - قال ابنباز في فتاويه : ج 4 ص 226 سؤال : ورد حديث عن النبي صلى الله عليه و سلم ينهى فيهعن تقبيح الوجه وأن الله سبحانه خلق آدم على صورته ؟ . جواب : الحديث ثابت عنالنبي صلى الله عليه وسلم أنه قال : إذا ضرب أحدكم فليتق الوجه ، فإن الله خلق آدمعلى صورته . وفي لفظ آخر : على صورة الرحمن ! !

‹ صفحه 12 ›

- فتاواى ابن بازج : 4 ص 226 سؤال: در روايت از پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) و سلم آمده كه صورت كسى را زشت نخوانيد، زيرا خداوند سبحان انسان را به صورت خودش خلق كرده است ؟ جواب : اين حديث ازپيامبر صلى الله عليه ( وآله ) و سلم ثابت است : هر كسى را كه مى زنيد ، مواظبصورتش باشيد ، زيرا خداوند آدم را به شكل خودش آفريده است . در روايت ديگر آمده :خداوند انسان را به صورت ، رحمان ، خلق كرده است . ( قضيه روايت " خلق اللهآدم على صورته " بر طبق روايات ما شيعيان اينستكه پيامبر صلى الله عليه وآلهديد دو نفر در حال مشاجره بوده و به يكديگر فحش و ناسزا مى گويند . يكى از آن دوبه ديگرى گفت : خداوند صورت زشت تو را لعنت كند . رسول خدا صلى الله عليه وآله بهاو فرمود : صورت او را زشت مخوان كه خداوند صورت آدم عليه السلام را به شكل او خلقكرده است ( يعنى فحش به صورت او فحش به صورت حضرت آدم عليه السلام است ) . بسيارىاز علماء سنى با ما شيعيان موافق بوده و روايت را همين گونه معنا

‹ صفحه 13 ›

كرده اند . به نظر مى آيد اين تفسير را از ائمه اهلالبيت عليهم السلام گرفته باشند ) . خداى وهابىها جوانى است كه نعلينى از طلامىپوشد - وقد صحح محدثهم الالباني حديث أم الطفيل في تعليقته على سنة ابن أبي عاصمبرقم ( 471 ) وهو : أنها سمعت رسول الله صلى الله عليه و سلم يذكر أنه رأى ربه عزوجل في المنام في أحسن صورة : شابا ، موفرا ، رجلاه في خضرة ، عليه نعلان من ذهب ،على وجهه فراش من ذهب ! ! البانى محدث وهابىها حديث ام الطفيل را صحيح دانسته و درپاورقى بر سنت ابن ابى عاصم شماره ( 471 ) مى نويسد : ام طفيل شنيد كه رسول خداصلى الله عليه ( وآله ) و سلم فرمود : خدا را در خواب ديدم بسيار زيبا ، جوانى بودداراى

‹ صفحه 14 ›

موهاى بلند ، در سبزه زارى ايستاده نعلينىاز طلا به پا و تورى از طلا به صورت داشت ! ! خداوند بر روى عرش نشسته و عرش قدرىاز خدا بزرگتر است - قال الديلمي في فردوس الاخبار : ج 1 ص 219
ابن عمر : إن الله عز وجل ملء عرشه يفضل منه كما يدور العرشأربعة أصابع بأصابع الرحمن عز وجل . - فردوس الاخبار ديلمى : ج 1 ص 219 ابن عمر مىگويد : خداوند عزوجل عرش را پر كرده بطورى كه عرش به مقدار چهار انگشت خدا ، ازخدا بزرگتر است ! ! - وقال ابن عبد ربه في العقد الفريد : ج 6 ص 208 ومن حديث عبدالله بن عمر قال : العرش مطوق بحية ، والوحي ينزل في السلاسل ! !

‹ صفحه 15 ›

عقدالفريد ابن عبد ربه ج 6 ص 208 در حديث عبد الله بن عمر آمده : مارى بدور عرشپيچيده و وحى به صورت زنجير نازل مىشود ! ! - وقال الطبري في تفسيره : ج 3 ص 7 وسعكرسيه السموات والارض . . . عن أبي موسى : قال : الكرسي موضع القدمين . وعن السدي: والكرسي بين يدي العرش ، وهو موضع قدميه . . . عن عبد الله بن خليفة أتت امرأةالنبي فقالت : أدع الله أن يدخلني الجنة . . ثم قال صلى الله عليه و سلم : انكرسيه وسع السموات والأرض وإنه ليقعد عليه فما يفضل منه مقدار أربع أصابع ! ! -تفسير طبرى : ج 3 ص 7 " وسع كرسيه السموات والارض . . . " از ابو موسىروايت شده : كرسى محل پاهاى خداست . از سدى روايت شده : كرسى در مقابل عرش و محلپاهاى

‹ صفحه 16›

خداست . عبد الله بن خليفه مى گويد : زنى نزد پيامبرآمد وعرضكرد : از خدا بخواه مرا بهشتى كند . . . حضرت صلى الله عليه ( وآله ) وسلم فرمود : . . . كرسى خدا تمام آسمان و زمين را در بر گرفته و خدا بر روى آننشسته بطورى كه مقدار چهار انگشت از خدا بزرگتر است . عرش خدا بر دوش حيوانات -قال الدميري في حياة الحيوان : ج 2 ص 428 عن عروة بن الزبير رضي الله عنه قال :حملة العرش أحدهم على صورة إنسان ، والثاني على صورة ثور ، والثالث على صورة نسر ،والرابع على صورة أسد ! ! - حياة الحيوان دميرى : ج 2 ص 428 عروة بن زبير مى گويد: حاملين عرش خدا چهار نفرند : يكى به صورت انسان ، يكى به صورت گاو نر ، ديگرى بهصورت باز شكارى ، و چهارمى به صورت شير ! ! ‹ صفحه 17 › - وقال الجاحظ في كتابالحيوان : ج 6 ص 221 ويدل على ذلك تصديق النبي صلى الله عليه و سلم لأمية بن أبيالصلت حين أنشدوه : رجل وثور تحت رجل يمينه * والنسر للاخرى وليث مرصد - كتابالحيوان جاحظ ج : 6 ص 221 ( حاملين عرش خدا حيواناتند ) شاهد آن اشعار امية بن ابيصلت است كه پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) و سلم آن را تصديق نمود : مرد و گاو نرىزير پاى راست خداست * و باز شكارى و شير درنده اى زير پاى ديگر اوست - وقال فيالهامش : وفي الاصابة 549 عن ابن عباس أن النبي صلى الله عليه وسلم أنشد هذا البيتفقال : صدق ، هكذا صفة حملة العرش . وفي العقد الفريد عن ابن عباس قال : أنشدتالنبي صلى

‹ صفحه 18›

اللهعليه وسلم أبياتا لامية بن الصلت يذكر فيها حملة العرش وهي : رجل وثور تحت رجليمينه * والنسر للاخرى وليث مرصد والشمس تطلع كل آخر ليلة * فجرا وتصبح لونهايتوقد تأبى فما تطلع لهم في وقتها * إلا معذبة والا تجلد فتبسم النبي صلى اللهعليه و سلم كالمصدق له ! ! و در حاشيه آن آمده : و در ، الاصابه ، ص 549 از ابنعباس روايت شده : براى پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) و سلم اين اشعار را خواند ،فرمود : راست مى گويد . واقعا حاملين عرش خدا اين گونه اند . و در عقد الفريد ازابن عباس روايت مىكند : اشعار امية بن صلت را در توصيف حاملين عرش خدا خواندم . پساز تمام شدن اشعار حضرت تبسمى فرمود : گويا اشعار را تصديق نمود .

‹ صفحه 19 ›

- وقالالطبري في تفسيره : ج 1 ص 118 عن شعيب الجبائي قال : في كتاب الله الملائكة حملةالعرش لكل ملك منهم وجه إنسان وثور وأسد ، فإذا حركوا أجنحتهم فذلك البرق ! ! -تفسير طبرى : ج 1 ص 118 شعيب جبائى مى گويد : در كتاب خدا آمده كه حاملين عرشملائكه اند كه شكل انسان و گاو و شير را دارند ، هنگامى كه بالهاى خود را تكان مىدهند برق توليد مىشود . - وقال ابن ماجة في صحيحه : ج 1 ص 69 حدثنا محمد بن يحيىثنا محمد بن الصباح ثنا الوليد بن أبي ثور الهمداني عن سماك عن عبد الله بن عميرةعن الأحنف بن قيس عن العباس بن عبد المطلب قال : كنت بالبطحاء في عصابة وفيهم رسولالله صلى الله عليه وسلم فمرت به سحابة فنظر اليها فقال ما تسمون هذه ؟ قالواالسحاب ، قال والمزن ، قالوا والمزن ، قال والعنان ، قال أبو بكر قالوا والعنان ،قال كم ترون بينكم وبين السماء ؟ قالوا لا

‹ صفحه 20 ›

ندري ، قال فإن بينكم وبينها إما واحدا أواثنين أو ثلاثا وسبعين سنة ، والسماء فوقها كذلك حتى عد سبع سماوات ، ثم فوقالسماء السابعة بحر بين أعلاه وأسفله كما بين سماء الى سماء ، ثم فوق ذلك ثمانيةأوعال بين أظلافهن وركبهن كما بين سماء الى سماء ، ثم على ظهورهن العرش بين أعلاهوأسفله كما بين سماء الى سماء ثم ، الله فوق ذلك تبارك وتعالى ! ! ورواه أبو داودفي صحيحه : ج 2 ص 418 والحاكم في المستدرك : ج 2 ص 288 وقال صحيح ورواه في : ج 2 ص378 وقال صحيح على شرط مسلم ورواه في : ص 501 والديلمي في فردوس الاخبار : ج 5 ص130 والسيوطي في الدر المنثور : ج 1 ص 43 وأحمد وغيرهم ! ! - صحيح ابن ماجه : ج 1ص 69 محمد بن يحيى . . . . از احنف بن قيس بن عباس بن عبد المطلب روايت مىكند :گروهى به همراه رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) و سلم در ، بطحاء ، بيرون مدينهبوديم ، ابرى در آسمان ظاهر شد ، حضرت فرمود : نام آن چيست ؟ گفتند :

‹ صفحه 21 ›

ابر ، فرمود : مزن ، و عنان ، هم ناميدهمىشود . سپس پرسيد : بين شما و آسمان چقدر فاصله است ؟ گفتند : نمى دانيم . فرمود: حدود هفتاد و يك تا هفتاد و سه سال فاصله است . و بالاى آن آسمان ديگرى با همينفاصله تا هفت آسمان و بالاى آن هفت آسمان دريايى است كه بين بالا و پايين آن همينمقدار فاصله است . بالاى آنها هشت گوزن است كه بين زانو تا سم آنها نيز همين مقدارفاصله ( هفتاد و يك تا هفتاد و سه سال ) است عرش بر پشت آنها قرار دارد كه بينپائين و بالاى عرش همين مقدار فاصله ، و خداوند بالاى آن عرش است . همين روايت راابو داود در صحيح خود ج 2 ص 418 و حاكم در مستدرك ج 2 ص 288 وج 2 ص 378 وص 501وديلمى در فردوس الاخبار ج 5 ص 130 و سيوطى در الدر المنثور ج 1 ص 43 و . . . نقلكرده اند . ( محمد بن عبد الوهاب مؤسس مذهب وهابيت در پايان كتاب توحيد خود حديثفوق را صحيح شمرده و آن را پذيرفته است . )

‹ صفحه 22 ›

- وقال الشيخ حسن السقاف في هامش كتاب - دفعشبه التشبيه بأكف التنزيه - لابن الجوزى ص 259 : قلت : وقد بين بطلان هذا الحديثالامام المحدث الكوثري في مقالة خاصة مطبوعة ضمن كتابه ( المقالات ) ص 308 سماها :( أسطورة الأوعال ) فلتراجع فإنها مهمة جدا . وكذا أبطله الإمام المحدث عبد اللهبن الصديق الغماري وذكر بطلان متنه في كتابه في سبيل التوفيق فقال : ( وبينت بطلانحديث الأوعال بأن اسناده ضعيف ومعناه منكر ) شيخ حسن سقاف در پاورقى كتاب ، دفعشبه التشبيه بأكف التنزيه ، ابن جوزى ص 259 مى نويسد : محدث كوثرى در مقاله اىبنام ، افسانه ء گوزنها ، در كتاب المقالات ص 308 بطلان اين روايت را ثابت كرده است. همچنين محدث عبد الله بن صديق غمارى بطلان اين روايت را بيان كرده ، و در كتاب ،سبيل التوفيق ، متن روايت را نيز باطل دانسته است . مى نويسد : بطلان حديث گوزنهارا بيان كرديم ، زيرا كه هم سند آن ضعيف است و هم معناى آن عجيب و غريب و باطل .

‹ صفحه 23 ›

همه بدن خداى وهابىها از بين مى رود جزصورتش - قال الالباني في فتاويه : ص 522 و 523 سؤال : يا شيخ . . لي عدة أسئلة . .ولكن قبل أن أبدأ أقول أنا بالأمس قد ذكرت مسألة أو غفلت عن ذكر هذه المسألة ، وهيعندما قلت أن الامام البخاري ترجم في صحيحه عن معنى قوله تعالى ( كل شئ هالك إلاوجهه ) قال إلا ملكه . . . أنا طبعا أردت أن أبين هذا مخافة أن أقع في كلام عنالإمام البخاري . الالباني : نعم جزاك الله خيرا . . السائل : أنت سمعت مني الشكفي أن يقول البخاري هذه الكلمة . . لأنه . . ( ويبقى وجه ربك ذو الجلال والاكرام )أي ملكه . . الالباني : يا أخي هذا لا يقوله مسلم مؤمن ! ! - فتاوى البانى : ص 522و 523 سؤال : قبل از شروع سؤالات ، ديروز مسأله اى را از بخارى نقل كردم ، كه درمعناى آيه شريفه " كل شئ هالك الا

‹ صفحه 24 ›

وجهه " ( همه چيز فانى شدنى است جز وجهالله ) گفته : فقط ملك خدا باقى ماندنى است . ولى اكنون شك پيدا كرده ام كه آيابخارى چنين چيزى گفته يا نه . حال شما نظر خود را بگوييد . البانى : برادر من هيچمسلمان مؤمنى چنين نمى گويد . ( البانى مى گويد : هر گز بخارى نمى گويد كه مراد ازوجه الله ، ملك خداست ، يعنى همه چيز از بين رفتنى است جز ملك خدا ، بلكه هيچمسلمان مؤمنى چنين نمى گويد ، زيرا مراد آيه شريفه اينست كه همه چيز از بين رفتنىاست فقط صورت خدا باقى مى ماند . يعنى حتى تمام بدن خدا هم از بين خواهد رفت جزصورتش . آقاى ناصر الدين البانى از علماء دمشق كه مرجع وهابىها در حديث بوده وگاهى او را امير المؤمنين در حديث خوانده‌اند . نسبت به خداوند و شأن و منزلت الهىتعصب و غيرتى نداشته و از آنجا كه معتقد است تأويل آيات خلاف و حرام است مى گويدهمه چيز حتى تمامى بدن خدا از بين رفتى است جز صورت خدا . و آيه " كل شئ هالكالا وجهه " را بدون تأويل همين گونه معنا كرده ‹ صفحه 25 › است اما از آنجاكه بخارى در صحيح خود ج 9 ص 17 آيه را تأويل كرده و گفته معناى آيه اينستكه همهچيز از بين رفتنى است جز ملك خداوند . آقاى البانى به غيرتش بر خورده و تأويلبخارى را انكار كرده و مى گويد : بخارى چنين چيزى نگفته است ، بلكه هيچ مسلمانمؤمنى چنين چيزى نمى گويد . نتيجتا معناى سخن البانى بعنوان اسوه و الگوى وهابىهااينستكه مسلمان مؤمن بايد اعتقاد داشته باشد : همه چيز حتى تمامى بدن خداوند ازبين خواهد رفت و فقط صورت خداست كه باقى خواهد ماند . ) آقايان وهابيها عقيده خودرا به خداوند از كجا گرفته اند ؟ ! - قال الجرجاني في شرح المواقف : ج 8 ص 19المقصد الأول : أنه تعالى ليس في جهة من الجهات ولا في مكان من الأمكنة ، وخالففيه المشبهة وخصصوه بجهة

‹ صفحه 26 ›

الفوق اتفاقا ثم اختلفوا فيما بينهم ، فذهبأبو عبد الله محمد بن كرام الى أن كونه في الجهة ككون الأجسام فيها وهو أن يكونبحيث يشار اليه أنه ههنا أو هناك قال : وهو مماس للصفحة العليا من العرش ويجوزعليه الحركة والانتقال وتبدل الجهات . وعليه اليهود حتى قالوا : العرش يئط من تحتهأطيط الرحل الجديد تحت الركب الثقيل ، وقالوا إنه يفضل على العرش من كل جهة أربعةأصابع ، وزاد بعض المشبهة كمضر وكهمس وأحمد الهجيمي أن المخلصين من المؤمنينيعانقونه في الدنيا والآخرة ! ! - شرح المواقف جرجانى : ج 8 ص 9 مقصد اول : خداوندمتعال در هيچ يك از جهات و در هيچ مكانى نيست ، اما مشبهه با ما مخالفند و مىگويند : خداوند در بالا است ، و در اين امر اتفاق دارند . اما در فوق بودن خداباهم اختلاف دارند ، ابو عبد الله محمد بن كرام مى گويد : خداوند مانند اجسام ديگردر جهت قرار دارد ، بطوريكه مى

‹ صفحه 27 ›

توان به او اشاره كرد ، كه در اينجاست ، يادر آنجاست . و خدا مماس با قسمت فوقانى عرش است و داراى حركت و انتقال و جابجايىمى باشد . يهوديان همچنين مى گويند ، حتى قائلند كه عرش از سنگينى خدا ناله مىكندو بالاتر آنكه خداوند به مقدار چهار انگشت از هر طرف از عرش بزرگتر است . بعضى ازمشبهه مانند ، مضر ، كهمس ، احمد هجيمى مى گويند : مخلصين مؤمن در دنيا و آخرت باخدا معانقه مى كنند ! !

2 - وقال الطبري في تفسيره : ج 25 ص 6 حدثنامحمد بن منصور الطوسى قا : ثنا حسين بن محمد عن أبي معشر عن محمد بن قيس قال : جاءرجل إلى كعب فقال : يا كعب ، أين ربنا ؟ فقال له الناس : دق الله تعالى ، أفتسألعن هذا ؟ فقال كعب : دعوه فإن يك عالما ازداد وإن يك جاهلا تعلم . سألت : أين ربنا؟ وهو على العرش متكى واضع إحدى ‹ صفحه 28 › رجليه على الاخرى . . . ومسافة هذهالارض التى أنت عليها خمسمائة سنة ومن الارض إلى الارض مسيرة خمسمائة سنة وكثافتهاخمسمائة سنة حتى تم سبع ارضين . ثم من الارض إلى السماء مسيرة خمسمائة سنةوكثافتها خمسمائة سنة ، والله على العرش متكى ثم تفطر السماوات . ثم قال كعب :اقرأو إن شئتم " تكاد السموات يتفطرن من فوقهن الآية . . . . تفسير طبرى : ج25 ص 6 محمد بن منصور طبرى از حسين بن محمد از ابو مشعر از محمد بن قيس روايتمىكند : شخصى نزد كعب الاحبار ( روحانى يهودى مسلمان نما كه مورد اطمينان راويانسنى است ) آمد و پرسيد : خداى ما كجاست ؟ مردم به او گفتند : خدا بالاتر ازاينهاست ، اين چه سئوالى استكه مى كنى ؟ كعب گفت : رهايش كنيد ، اگر عالم باشد ،علمش بيشتر مىشود و اگر جاهل باشد ، ياد مىگيرد . مى پرسى خدايمان كجاست ؟ خداوندبر روى عرش تكيه داده و يك پايش را روى پاى ديگر انداخته است .

‹ صفحه 29 ›

زمينى را كه بر روى آن هستى ، مقدار آنپانصد سال است و از اين زمين تا زمين ديگر مسير پانصد سال و حجم آن هم پانصد سال ،تا آنكه هفت زمين تمام شود و سپس از زمين تا آسمان هم مسير پانصد سال است و حجم آنهم پانصد سال و خداوند هم بر عرش تكيه داده ، اينستكه آسمانها از سنگينىاش در حالتركيدن است . اگر بخواهيد مىتوانيد آيه را اين گونه بخوانيد " تكاد السمواتيتفطرن من فوقهن . . . " تا آخر آيه . . . . ( توضيح : خداوند متعالى مىفرمايد : " تكاد السموات يتفطرن من فوقهن والملئكة يسبحون بحمد ربهمويستغفرون لمن في الارض ألا إن الله هو الغفور الرحيم ، سوره شورى ، آيه : 5 (نزديك است آسمانها از بالا منفجر شوند و ملائكه مشغول تسبيح پروردگارشان و استغفاربراى اهل زمين اند . آگاه باشيد كه خداوند آمرزنده مهربان است ) مراد كعب الاحباراين است كه اين آيه شريفه را دليل بگيرد كه تركيدن و انفجار آسمانها از بالا بهخاطر سنگينى خداوند است . آيا واقعا نسبت دادن چنين مطالب زشت و ناهنجار و مزخرفىرا به قرآن مجيد ، كلام مبارك خداوند و اعجاز رسول الله صلى

‹ صفحه 30 ›

الله عليه وآله خيانت و جنايت نيست ؟ ! درحالى كه آيه شريفه دلالتى بر مطلب كعب ندارد ، بلكه براى شكافتن و انفجار آسمانهاو گسترده شدن آنها هزاران دليل علمى وجود دارد كه اختر شناسان از دير باز تاكنوناز طرق علمى اسرار بسيار زياد و عجيبى را از عوالم آسمانها و كهكشانها و عللانفجارات سماوى كشف كرده‌اند . هدف كعب الاحبار اين است كه فرهنگ يهوديت و عقيدهتجسيم يعنى جسم دانستن خدا را پخش و نشر كند ، حتى اگر مخالف فطرت بشرى باشد .چنان كه در روايت ديديم مردم به آن شخص اعتراض كردند كه اين چه سئوالى استكه مىكنى ؟ خداوند بالاتر از اينهاست . بله ، هدف كعب تحريف آيات قرآن است ، امامتأسفانه جناب خليفه عمر و پس از او معاويه تمام زمينه‌هاى لازم را براى او فراهمآورده و چنان به او ميدان دادند كه مرجع مسلمانان در اسلام شد . اما چه مى توانكرد كه نفوذ فرهنگ يهوديت توسط كعب الاحبار يهودى و امثال او و تحت تأثير قرارگرفتن راويان جاهل و نادان و بعضا مغرض بهتر از اين نتيجه نمى دهد ! ! )

‹ صفحه 31 ›

- و روى البخاري في صحيحه : ج 6 ص 33 : . .. عن عبد الله رضي الله عنه قال جاء حبر من الأحبار الى رسول الله صلى الله عليهوسلم فقال : يا محمد إنا نجد أن الله يجعل السماوات على إصبع والأرضين على إصبعوالشجر على إصبع والماء والثرى على إصبع وسائر الخلائق على إصبع فيقول : أنا الملك، فضحك النبي صلى الله عليه وسلم حتى بدت نواجذه تصديقا لقول الحبر ! ! ثم قرأرسول الله صلى الله عليه وسلم وما قدروا الله حق قدره ! ! - صحيح بخارى : ج 6 ص 33از عبد الله روايت شده : يكى از احبار ( يهودى ) نزد رسول خدا صلى الله عليه (وآله ) و سلم آمد و گفت : يا محمد ( صلى الله عليه وآله ) ما مى گوئيم خداوندآسمانها را بر يك انگشت و زمينها را بر يك انگشت و درختان را بر يك انگشت و آب وخاك را بر يك انگشت و ديگر مخلوقات را بر يك انگشت نگهداشته و مى گويد : أنا الملك( پادشاه منم ) . پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) و سلم از حرف او بعنوان تصديقكلام او خنده‌اش گرفت ، بطوريكه دندانهاى حضرت نمايان شد . سپس

‹ صفحه 32 ›

اين آيه را قرائت فرمود : " و ما قدروالله حق قدره " ( خدا را آنگونه كه بايد نشناختند ) . - وقال الشيخ محمد عبدالوهاب في كتاب التوحيد تصحيح الشيخ محمد سالم محيسن ص 225 عن ابن مسعود رضي اللهعنه قال ( جاء حبر من الأحبار إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال : يا محمدإنا نجد الله يجعل السموات على إصبع والأرضين على إصبع والماء على إصبع والثرى علىإصبع وسائر الخلق على إصبع فيقول أنا الملك فضحك النبي صلى الله عليه وسلم حتى بدتنواجذه تصديقا لقول الحبر ثم قرأ " وما قدروا الله حق قدره والأرض جميعاقبضته يوم القيامة " الآية . وفي رواية لمسلم ( والجبال والشجر على إصبع ثميهزهن فيقول أنا الملك أنا الله ) وفى رواية للبخاري ( يجعل السموات على إصبعوالماء والثرى على إصبع وسائر الخلق على إصبع ) أخرجاه ولمسلم عن ابن عمر مرفوعا (يطوى الله السموات يوم القيامة ثم يأخذهن بيده اليمنى ثم يقول أنا الملك أينالجبارون أين المتكبرون ثم يطوى الأرضين السبع ثم يأخذهن بشماله ثم يقول أين

‹ صفحه 33 ›

الجبارون أين المتكبرون ) وروى عن ابن عباسقال : ما السموات في كف الرحمن إلا كخردلة في يد أحدكم . وقال ابن جرير حدثنى يونسعن ابن وهب قال : قال ابن زيد حدثني أبي قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلمما السموات السبع في الكرسى إلا كدراهم سبعة القيت في ترس قال : قال أبو ذر رضيالله عنه سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول ( ما الكرسي في العرش إلا كحلقةمن حديد ألقيت بين ظهري فلاة من الأرض ) . وعن ابن مسعود قال بين السماء الدنياوالتي تليها خمسائة عام وبين كل سماء خمس مائة عام وبين السماء السابعة والكرسيخمسمائة عام وبين الكرسي والماء خمسمائة عام والعرش فوق الماء والله فوق العرشلايخفى عليه شئ من أعمالكم ) أخرجه ابن مهدي عن حماد ابن سلمة عن عاصم عن زر عنعبد الله ورواه بنحوه المسعودي عن عاصم عن أبي وائل عن عبد الله قاله الحافظالذهبي رحمه الله تعالى قال وله طرق وعن العباس بن عبد المطلب رضي الله عنه قال :قال رسول الله صلى الله عليه وسلم ( هل تدرون كم بين السماء

‹ صفحه 34 ›

والأرض ؟ قلنا : الله ورسوله أعلم . قال :بينهما مسيرة خمسمائة سنة ومن كل سماء إلى سماء مسيرة خمسمائة سنة وكثف كل سماءخمسمائة سنة وبين السماء السابعة والعرش بحر بين أسفله وأعلاه كما بين السماءوالله فوق ذلك وليس يخفى عليه شئ من أعمال بني آدم ) أخرجه أبو داود وغيره . فيهمسائل : الاولى تفسير قوله : والأرض جميعا قبضته يوم القيامة .
الثانية : أن هذه العلوم وأمثالها باقية عند اليهود الذين فيزمنه صلى الله عليه وسلم لم ينكروها ولم يتأولوها . الثالثة : أن الحبر لما ذكرذلك للنبي صلى الله عليه وسلم صدقه ونزل القرآن بتقرير ذلك ! الرابعة : وقوع الضحكالكثير من رسول الله صلى الله عليه وسلم عنده لما ذكر الحبر هذا العلم العظيم .الخامسة : التصريح بذكر اليدين وأن السموات في اليد اليمنى والأرضين في الأخرى .السادسة : التصريح بتسميتها الشمال . السابعة : ذكر الجبارين والمتكبرين عند ذلك .الثامنة : قوله كخردلة في كف أحدهم .

‹ صفحه 35 ›

التاسعة : عظمة الكرسي بالنسبة الى السموات. العاشرة : عظمة العرش بالنسبة الى الكرسي . الحادية عشرة : أن العرش غير الكرسيوالماء . الثانية عشرة : كم بين كل سماء الى سماء . الثالثة عشرة : كم بين السماءالسابعة والكرسي . الرابعة عشرة : كم بين الكرسي والماء . الخامسة عشرة : أن العرشفوق الماء . السادسة عشرة : أن الله فوق العرش . السابعة عشرة : كم بين السماءوالارض . الثامنة عشرة : كثف كل سماء خمسمائة سنة . التاسعة عشرة : أن البحر الذيفوق السموات بين أسفله وأعلاه مسيرة خمسمائة سنة . ( محمد بن عبد الوهاب مؤسسوهابيت در پايان كتاب توحيد خود فصل مخصوصى را منعقد كرده و در آنجا تعدادى ازروايات تجسيم ( جسم بودن خداوند ) را آورده و آنها را صحيح شمرده و پذيرفته است ،و ايمان به آنها را واجب ورد و انكار آنها را كفر دانسته است . از جمله اين

‹ صفحه 36 ›

روايات همان روايت گوزنها است كه عرش خدا رابر دوش دارند . و روايت ديگر آن روايت ذيل است كه آقاى عبد الوهاب اعتقاد به آن راواجب شمرده است . و نتايجى را كه از روايت استنتاج نموده همه را پذيرفته است . ) -كتاب توحيد محمد بن عبد الوهاب : ص 225 تصحيح شيخ محمد سالم محيسن استاد الازهرمصر ابن مسعود مى گويد : يكى از علماى يهود نزد رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم آمد و گفت : يا محمد ( صلى الله عليه وآله ) ما معتقديم خداوند آسمانها را بريك انگشت و زمينها را بر يك انگشت و آب را بر يك انگشت و خاك را بر يك انگشت وساير مخلوقات را بر يك انگشت نگه داشته و مى گويد : ملك و پادشاه منم . حضرت رسولصلى الله عليه ( وآله ) و سلم به نشانه تصديق اعتقادات آن يهودى چنان خنديد كهدندانهايش نمايان شد و اين آيه را قرائت فرمود : " و ما قدرو الله حق قدره

‹ صفحه 37 ›

والارض جميعا قبضته يوم القيامة " درروايت مسلم آمده : " كوهها و درختان را بر يك انگشت نگه داشته سپس آنها راتكان مىدهد و مى فرمايد : پادشاه منم ، الله منم . و در روايت بخارى آمده :آسمانها را بر يك انگشت و آب و خاك را بر يك انگشت و ديگر مخلوقات را بر يك انگشتنگه داشته است . و مسلم از ابن عمر روايت كرده : خداوند روز قيامت آسمانها را درهممىپيچد و به دست راستش مى گيرد . سپس مى فرمايد : پادشاه منم ، كجايند جبارين ومتكبرين ، سپس زمينها را هم درهم پيچيده و به دست چپش گرفته و مى فرمايد : پادشاهمنم ، كجايند . جبارين و متكبرين . از ابن عباس روايت شده : تمامى آسمانهاىهفتگانه در دست خدا مانند دانه خردلى مى ماند در دست يكى از شما : ابن جرير ازيونس از ابن وهب از ابن زيد از پدرش روايت مىكند : رسول خدا صلى الله عليه ( وآله) و سلم فرمود : آسمانهاى هفتگانه در مقابل ، كرسى ، مانند هفت درهم است در مقابلسپر جنگى .

‹ صفحه 38 ›

ابوذر مى گويد : از رسول خدا صلى الله عليه( وآله ) و سلم شنيدم فرمود : كرسى در مقابل عرش مانند حلقه اى است كه در وسطبيابانى بيفتد . ابن مسعود مى گويد : بين آسمان دنيا و آسمان بعدى پانصد سال و بينآن با آسمان ديگر پانصد سال و بين آسمان هفتم با كرسى پانصد سال و بين كرسى و آبپانصد سال فاصله است و عرش بالاى آب و خدا هم بالاى عرش قرار دارد ، بطورى كه هيچعملى از اعمال شما از او مخفى نمى ماند . اين روايت را ابن مهدى از حماد بن سلمهاز عاصم از زر از عبد الله روايت كرده است . نظير اين روايت را مسعودى از عاصم ازابو وائل از عبد الله روايت كرده است . حافظ ذهبى مى گويد : اين روايت طرق و اسنادمختلفى دارد . عباس بن عبد المطلب مى گويد : رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم فرمود : آيا مى دانيد بين آسمان و زمين

‹ صفحه 39 ›

چقدر فاصله است ؟ گفتيم : خدا و رسولش بهترمى دانند . فرمود : بين آنها مسير پانصد سال فاصله است ، همين مقدار هم بين هرآسمانى با آسمان ديگر فاصله است . و حجم هر آسمانى به مقدار پانصد سال است و بينآسمان هفتم و عرش دريايى است كه بين پائين و بالاى آن پانصد سال فاصله است وخداوند بالاى آنها قرار دارد و هيچ عملى از اعمال بنى آدم از او مخفى نمى ماند .اين روايت را ابو داود و ديگران روايت كرده اند . در روايت فوق نكاتى است :

1 - تفسير آيه " والارض جميعا قبضته يومالقيامه " ( تمامى زمين روز قيامت در قبضه خدا خواهد بود )

2 - تمامى اين علوم و امثال آن تا زمانيهوديان در عصر پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) و سلم باقى بوده كه نه اين علوم راانكار كردند و نه تأويل .

3 - پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) و سلمحرفهاى آن حبر ( روحانى يهودى ) را تصديق نمود ، و آيه قرآن را هم در تصديق اوقرائت فرمود .

‹ صفحه 40 ›

4 - خنده رضايت آميز رسول خدا صلى الله عليه( وآله ) و سلم از آن همه علم گران قيمت و فراوان در نزد آن حبر ( يهودى )

5 - تصريح به داشتن دست براى خدا كه آسمانهارا در دست راستش و زمينها در دست ديگرش مى گيرد .

6 - تصريح به سمت چپ براى خدا .

7 - ذكر جبارين و متكبرين هنگام درهم پيچيدنآسمان و زمين .

8 - فرمايش حضرت كه بودن دنيا در دست خداوندمانند دانه خردلى در كف دست يكى از آنها است .

9 - عظمت و بزرگى كرسى نسبت به آسمانها .

10 - عظمت و بزرگى عرش نسبت به كرسى .

11 - اين كه عرش غير از كرسى و آب است .

12 - فاصله آسمانها از يكديگر .

13 - فاصله آسمان هفتم با كرسى .

14 - فاصلهء كرسى با آب .

15 - اين كه عرش بالاى آب قرار دارد .

‹ صفحه 41 ›

16 - اين كه خداوند بالاى عرش است .

17 - فاصله بين آسمان و زمين .

18 - حجم هر آسمان پانصد سال است .

19 - دريايى كه بالاى آسمانها است ، بينپائين و بالاى آن مسير پانصد سال است . پايان كلام محمد بن عبد الوهاب ( اين استنتائجى كه محمد بن عبد الوهاب بعنوان رهبر و مقتداى وهابىها از روايات فوق استنتاجكرده و آنها را پذيرفته است پذيرفتن او يعنى پذيرفتن جميع وهابىها . نيك بخوانيد ونيك تدبر كنيد و نيك قضاوت كنيد " الآن حصحص الحق " سوره يوسف : آيه 51( الآن حق آشكار شد . ) در پايان براى توجه برادران عزيز مسلمان ذكر چند نكته لازمو ضرورى است :

1 - طبق اعتقاد هر مسلمانى اصيل و اصلى ترينركن اعتقادى اسلام كه فارق بين مسلمان و غير مسلمان مى باشد ، توحيد خداوند تباركو تعالى است ، ( يعنى : توحيد در ذات ، توحيد در صفات ، توحيد در افعال ) كه هر چهافراد در

‹ صفحه 42 ›

اين اعتقادات كاملتر شوند ، بيشتر به معرفتو رضايت و رضوان الهى دست يافته و كمالات معنوى و روحى و نفسانى و انسانى و اخلاقىآنان فزونتر مى گردد . هر مسلمانى مىداند كه گوهر و جوهره قرآن مجيد ، توحيد است ،توحيد به معناى واقعى كلمه ، توحيد " الله نور السموات والارض " توحيد" ليس كمثله شئ " توحيد " لا تدركه الابصار وهو يدرك الابصار توحيد" وتوحيد " هو الاول والاخر والظاهر والباطن " كسانى كه خداوند رابا آن عظمت خاص خداوندى و الهىاش آن قدر پست و كوچك كرده كه او را جسم دانسته وپنداشته‌اند بر روى عرشى نشسته كه بر دوش حيوانات عجيب و غريبى به شكل انسان و گاوو شير و يا گوزنهاى عجيب الخلقه قرار دارد ، و پاهايش را بر روى يكديگر انداخته ويا كفش طلا پوشيده و در سبزه‌زارها قدم مى زند . چگونه به خود حق مى دهند اكثريتقاطع مسلمانان را به جرم اعتقاد نداشتن به چنين اباطيل و مزخرفاتى تكفير كرده و ازدين خارج بدانند ؟ ! !

2 - كسانى كه خداوند را با آن همه عظمت وبزرگى

‹ صفحه 43 ›

كوچك كرده اند ، چگونه مى توانند به انبياءالهى و اوصياء ايشان عليهم السلام اعتقاد پاك و سالم و راسخى داشته ، و مقاماتبلند آنان را درك نمايند . العياذ بالله خدائى كه چنين باشد ، پيامبرش چه خواهدبود ! !

3 - چنان كه گذشت ، ديديم كه منشأ اعتقاداتوهابيت ، دين تحريف شده يهوديت است كه توسط كعب الاحبار يهودى و امثال او و تحتتأثير قرار گرفتن بعضى از راويان منحرف وارد فرهنگ غنى اسلامى شد و با تمام تلاشىكه ائمه معصومين از اهل بيت پيامبر صلوات الله عليهم اجمعين براى دفع آن نمودند ،بازهم آثار شوم آن تاكنون باقى مانده ، كه در عصر حاضر توسط شخصى به نام محمد بنعبد الوهاب رخ نموده است .

4 - متأسفانه پيروان مذهب مذكور نه تنها بهاشتباه خود اقرار و اعتراف نكرده اند ، بلكه اكثريت قريب به اتفاق مسلمانان را كهاعتقادى به اباطيل و اوهام مذكور ندارند ، جسورانه تكفير كرده و از دين خارجدانسته و كافر خوانده اند . و بالاتر آنكه داعيه رهبريت جوامع اسلامى را نيز داشته

‹ صفحه 44 ›

و دارند .

5 - جا دارد برادران مسلمان نصيحت دلسوزانهمناديان حق را به گوش جان پذيرفته و در افكار و عقائد و روش كسانى كه خداوند رامادى دانسته و عصمت انبياء و ائمه معصومين عليهم السلام و مقدسات مذهبى را بى باكانهمورد هجوم قرار داده و همه را به باد تمسخر گرفته اند ، بيشتر تحقيق و تدبر كرده وفريب ظواهر و قدرت و حشمت مادى آنان را نخورده ، و اعتقادات پاك خود را به خداوندمتعال و انبياء و ائمه اهل البيت عليهم السلام به ثمن پست و ناچيز آنان نفروشند ،چرا كه روضه رضوان الهى اكبر و اعلاى از كل عالم و آنچه در آن است ، مى باشد .
ذره‌اى قرب و تقرب به درگاه مقدس خداوندى با دلى پاك و نيتىخالى از شرك و ريا نه به اين جهان كه بر جميع عوالم مىارزد . خاكسارى به درگاهاحديت و تمسك به نواميس الهى و انبياء عظام و ائمه هداة عليهم السلام پادشاهى برعالم ملك و ملكوت است ، آنان كه مردم را از تقرب به انبياء و ائمه اهل البيت عليهمالسلام و زيارت مراقد شريفه آنان منع كرده

‹ صفحه 45 ›

و تخريب اماكن مقدسه و عتبات عاليات ( منجمله مزار شريف پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله را كه از دير باز آرزوى ويرانى آنرا داشته ، و به حمد الله از ترس مسلمانان هنوز موفق به انجام آن نشده ، و انشاءالله نخواهند شد ) را شعار خود ساخته و زائرين قبور رسول خدا صلى الله عليه وآله واولاد طاهرينش عليهم السلام و شهداء و صلحاء را مشرك و بت پرست مى خوانند ، قطعاقصدى جز بستن ابواب هدايت الهى نداشته و طريق آنها كه با فطرت پاك بشرى ناسازگاراست هر مسلمان مؤمن پاكدامنى را از آنان و عقائد و شعارهاى دروغينشان و صرف اموالبىحد و حصرشان براى گمراهى مسلمانان ، منزجر و ناراحت مىكند و دل هر مؤمن غيرتمندىرا به درد مى آورد . لذا وظيفه هر مسلمانى ايجاب مىكند خود را از دام نيرنگهاىآنان حفظ كرده و ديگران را نيز از خطر آنان بر حذر بدارد . 6 - از باب حسن ختام وتيمن و تبرك ، قدرى از روايات شريفه نبى مكرم اسلام محمد مصطفى صلى الله عليه وآله

‹ صفحه 46 ›

و ائمه معصومين از اهل بيت پيامبر صلواتالله عليهم اجمعين را نقل كرده ، تا هم اعتقاد حقه توحيد اسلام آشكار شده ، و همانحراف وهابيت و پيروان آنها و دورى آنان از حق و حقيقت روشن گردد . كتاب توحيدصدوق : صفحه 398 حفص بن غياث قال : حدثنى خير الجعافر جعفر بن محمد قال : حدثنىباقر علوم الاولين والاخرين محمد بن على ، قال : حدثنى سيد العابدين على بن الحسينقال حدثنى سيد الشهداء الحسين بن على قال حدثنى سيد الاوصياء على بن ابي طالبعليهم السلام قال : كان رسول الله صلى الله عليه وآله ذات يوم جالسا في مسجده اذدخل عليه رجل من اليهود فقال : يا محمد الى ما تدعو قال : الى شهادة ان لا اله الاالله وانى رسول الله . قال : يا محمد ، اخبرنى عن هذا الرب الذى تدعو الى وحدانيتهوتزعم انك رسوله كيف هو ؟

‹ صفحه 47 ›

قال : يا يهودى ان ربى لا يوصف بالكيف لانالكيف مخلوق وهو مكيفه . قال : فأين هو ؟ قال : ان ربى لا يوصف بالأين ، لان الأينمخلوق وهو أينه قال : فهل رأيته يا محمد ؟ قال : انه لا يرى بالابصار ولا يدركبالاوهام . قال : فبأى شئ نعلم انه موجود ؟ قال : بآياته واعلامه . قال : فهل يحملالعرش ، ام العرش يحمله ؟ فقال : يا يهودى ان ربى ليس بحال ولا محل . . . ( ترجمه: حفص بن غياث از امام جعفر صادق از امام باقر از امام على بن الحسين زين العابديناز سيد الشهداء حسين بن على از سيد الاوصياء على بن ابي طالب عليهم السلام روايتمىكند : روزى رسول خدا صلى الله عليه وآله در مسجد نشسته بود كه شخصى يهودى نزد اوآمد و پرسيد : يا محمد : دعوت تو چيست ؟ فرمود : شهادت به لا إله الا الله و اينكه من رسول الله هستم .

‹ صفحه 48 ›

پرسيد : خدائى كه مردم را به وحدانيت او مىخوانى و ادعا مى كنى رسول او هستى ، چگونه است ؟ فرمود : اى يهودى خداى من چگونگىو كيفيت ندارد ، بلكه كيفيت مخلوق اوست . پرسيد : خدايت كجاست ؟ فرمود : خداى منمكان ندارد ، بلكه مكان مخلوق اوست . پرسيد : آيا خدايت را ديده اى ؟ فرمود : خدابا چشم ديده نمى شود و در خيال نمى گنجد . پرسيد : پس از كجا بدانيم كه موجود است؟ فرمود : از آيات و علاماتش . پرسيد : آيا او عرش را بر دوش دارد يا عرش او راحمل مىكند ؟ فرمود : اى يهودى خداى من نه در جائى حلول مىكند و نه محلى دارد . . .) اين روايت شريفه به صراحت اعلام دارد كه خداوند نه با چشم ديده مىشود و نه درخيال و تصورات اشخاص مى آيد و نه بر عرش جاى دارد و هيچ گونه كيفيتى نداشته بلكهخود

‹ صفحه 49 ›

خالق كيفيت و مكان و عرش و . . . مى باشد .و خلاصه آنكه با صداى رسا تمامى ادعاهاى وهابيون را باطل كرده و تكذيب مى نمايد .اصول كافى : ج 1 ص 85 كتاب التوحيد ، باب انه لا يعرف الابه ، حديث 2 عدة مناصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن على بن عقبة بن قيس بن سمعان بن ابى ربيحةمولى رسول الله صلى الله عليه وآله قال : سئل امير المؤمنين عليه السلام : بم عرفتربك ؟ قال : بما عرفنى نفسه . قيل : وكيف عرفك نفسه ؟ قال : لايشبهه صورة ولا يحسبالحواس ولا يقاس بالناس . . . . ( ترجمه : كلينى از عده اى از اصحاب و علماء شيعهاز . . . ابن ابى ربيحه غلام رسول خدا صلى الله عليه وآله روايت مىكند : از امير المؤمنينعلى عليه السلام پرسيدند : خدايت را چگونه شناختى ؟ فرمود : آنگونه كه خودش معرفىكرده است . پرسيدند : چگونه خودش را معرفى كرده است ؟ فرمود : به هيچ صورتى شبيهنيست و با حواس درك نمى

‹ صفحه 50 ›

شود و با انسانها قابل قياس نيست . . . . )دقت در اين روايت هم صريحا از خداوند متعال نفى صورت كرده و به طور عموم دلالتمىكند كه حق متعال با هيچ حسى ، چشم يا غير چشم ، قابل ادراك نيست و اصلا قياس اوبا انسان كه اشرف مخلوقات است غلط و نامعقول است تا چه رسد به موجودات پست تر ازانسان ! ! كتاب توحيد صدوق : ص 107 و 108 عن ابى عبد الله عن آبائه عليهم السلامقال : مر النبى صلى الله عليه وآله و سلم على رجل وهو رافع بصره الى السماء يدعو ،فقال له رسول الله صلى الله عليه وآله : غض بصرك فانه لن تراه . وقال : مر النبىصلى الله عليه وآله وسلم على رجل رافع يديه الى السماء وهو يدعو ، فقال رسول اللهصلى الله عليه وآله : اقصر من يديك فانك لن تناله . ( ترجمه : امام صادق عليهالسلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى فرمايد : رسول خدا صلى الله عليه وآله از

‹ صفحه 51 ›

جائى مى گذشت ، ديد شخصى چشمانش را به آسماندوخته و دعا مىكند ، حضرت به او فرمود : چشمانت را به زير انداز ، زيرا هر گز نمىتوانى او را ببينى . همچنين روايت مىكند : پيامبر صلى الله عليه وآله از جائى مىگذشت ، ديد شخصى دستانش را به آسمان بلند كرده و دعا مىكند ، به او فرمود :دستهايت را پائين تر بياور . چرا كه دستت هر گز به او نخواهد رسيد .

اصول كافى : ج 1 ص 82 كتاب التوحيد ، باباطلاق القول بانه شئ حديث 6 على بن ابراهيم عن ابيه عن العباس بن عمرو الفقيمى عنهشام بن حكم عن ابي عبد الله عليه السلام انه قال للزنديق حين سأله ما هو ؟ قال :هو شئ بخلاف الاشياء ارجع بقولى الى اثبات معنى وانه شئ بحقيقة الشيئية غير انه لاجسم ولا صورة ولا يحس ولا يجس . فتقول انه سميع بصير قال : هو سميع بغير جارحةوبصير بغير آلة . . . ( ترجمه : على بن ابراهيم . . . از هشام بن حكم روايت مىكند: شخصى مادى و كافر از امام صادق عليه السلام پرسيد :

‹ صفحه 52 ›

خدا چيست ؟ فرمود : او چيزى است به خلافتمامى اشياء اينكه مى گويم چيزى است ، براى آنكه معناى ( وجود ) را برسانم ،خداوند حقيقت شيئ بودن ( يعنى وجود ) را دارد ، جز آنكه جسم ندارد ، صورت ندارد باحواس درك نمى شود و نمى توان او را در جائى جست . شخص مادى پرسيد : تو كه مى گوئىخداوند شنوا و بيناست . فرمود : بله ، او مى شنود اما نه با گوش و مى بيند اما نهبوسيله چشم .

كتاب توحيد صدوق : ص 176 ابراهيم بن ابىمحمود قال : قلت للرضا عليه السلام : يابن رسول الله ما تقول في الحديث الذى يرويهالناس عن رسول الله صلى الله عليه وآله انه قال : ان الله تبارك وتعالى ينزل كلليلة الى السماء الدنيا فقال عليه السلام : لعن الله المحرفين الكلام عن مواضعه .والله ما قال رسول الله صلى الله عليه وآله كذلك ، انما قال : ان الله تباركوتعالى ينزل ملكا الى السماء الدنيا كل ليلة في الثلث الاخير وليلة الجمعة في اولالليل فيأمره فينادى : هل من سائل فأعطيه هل من تائب فأتوب

‹ صفحه 53 ›

عليه هل من مستغفر فأغفر له ، يا طالب الخيرأقبل ، يا طالب الشر أقصر . فلا يزال ينادى بهذا حتى يطلع الفجر ، فاذا طلع الفجرعاد الى محله من ملكوت السماء . حدثني بذلك أبي عن جدي عن رسول الله صلى الله عليهوآله . ( ترجمه : ابراهيم بن ابن محمود مى گويد : به امام رضا عليه السلام عرضكردم : يابن رسول الله مردم حديثى از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل مى كنند كهفرمود : خداوند هر شب به آسمان دنيا پائين مى آيد . نظر شما در باره اين حديث چيست؟ فرمود : خداوند لعنت كند كسانى را كه حرفها را تحريف مى كنند . به خدا قسم رسولخدا صلى الله عليه وآله چنين چيزى نفرمود ، بلكه فرمود : خداوند در ثلث آخر هر شبو در شب جمعه از ابتداء شب ملكى را به آسمان دنيا مى فرستد و به او دستور مىدهد ،ندا كند : آيا درخواست كننده اى هست تا خواسته‌اش را بر آورده كنم ؟ آيا توبهكننده اى هست تا توبه‌اش را بپذيرم ؟ آيا استغفار كننده اى هست تا او را بيامرزم ؟اى كسى كه بدنبال خير و اعمال نيك هستى بيشتر پيش رو ، و اى گنهكار و بد اعمالديگر دست

‹ صفحه 54 ›

بردار . اين ملك تا طلوع فجر مدام ندا مىدهدسپس به جايگاهش در ملكوت آسمانها باز مى گردد . اين حديث را پدرم از جدم از رسولخدا صلى الله عليه وآله برايم فرمود . ) چنان كه ملاحظه مىشود اين روايت صريحانزول خدا را به آسمان دنيا نفى مىكند ، و به صراحت اعلام مى دارد كه خداوند ملكىرا مى فرستد نه آنكه خودش پائين مى آيد . در حالى كه وهابىها معتقدند خداوند خودشبه آسمان دنيا پائين مى آيد و ندا مىدهد . چنان كه ابن بطوطه در سفر نامه خود نوشتكه ابن تيميه مى گفت : خداوند مانند پائين آمدن من از منبر ، پائين مى آيد ! كمالالدين صدوق ص : 231 عن ابي حمزة عن ابي جعفر عليه السلام : قال : قلت : في قولالله عزوجل كل شئ هالك الا وجهه قال : يا فلان فيهلك كل شئ ويبقى وجه الله عزوجلوالله اعظم من ان يوصف ولكن معناها : كل شئ هالك الادينه . . . ( ترجمه : ابو حمزهمى گويد : از امام باقر عليه السلام در باره آيه شريفه كل شئ هالك الا وجهه ( هرچيزى نابود

‹ صفحه 55 ›

شدنى است جز وجه خدا ) پرسيدم ، فرمود :فلانى ، بله همه چيز از بين خواهد رفت جز وجه خدا ، خداوند بزرگتر از آنست كه اينگونه وصف شود ( يعنى برايش وجه و صورت تصور شود ) بلكه وجه و صورت خدا ، دين خداست. . . ) احتجاج طبرسى ج 2 : ص 190 . . . . . قال : قلت يابن رسول الله ، فما الخبرالذى رووه : ان ثواب لا إله الا لله ، النظر الى وجه الله فقال عليه السلام : ياابا الصلت ، فمن وصف الله بوجه كالوجوه فقد كفر ، ولكن وجه الله انبياءه ورسولهوحججه عليهم صلوات الله . . . . . يا ابا الصلت الله تبارك وتعالى لا يوصف بمكانولا يدرك بالابصار والاوهام . ( ترجمه : ابا صلت مى گويد : به امام رضا عليهالسلام عرض كردم : يابن رسول الله معناى اين خبر چيست كه روايت مى كنند : ثواب" لا إله الا الله " نگاه كردن به صورت خداست ؟ فرمود : اى ابا صلت هركس خدا را به هر صورتى توصيف كند مانند داشتن صورت ، كافر شده است ، وجه

‹ صفحه 56 ›

و صورت خدا ، انبياء و رسولان و حجج الهىصلوات الله عليهم اجمعين هستند . . . . . اى ابا صلت ، خداوند تبارك و تعالى موصوفبه مكان نمى شود و هرگز با چشم و اوهام و تصورات درك نمى گردد . ) در اين روايتبراى وجه الله معناى ديگرى شده است . در روايت گذشته وجه الله ، دين خدا معنا شدهو در اين روايت وجه الله انبياء و حجج الهى معرفى شدند . مى توان گفت كه ، وجهالله ، مظاهر مختلفى دارد كه در هر كجا موضوع خاص خودش را دارد كه بايد از طريقمبينين واقعى قرآن يعنى پيامبر صلى الله عليه وآله و ائمه معصومين عليهم السلاممشخص و معين گردد .

اصول كافى : ج 1 ص 82 كتاب التوحيد ، باباطلاق القول بأنه شئ ، حديث 2 محمد بن ابي عبد الله عن محمد بن اسماعيل عن الحسينبن الحسن عن بكر بن صالح عن الحسين بن سعيد قال : سئل ابو جعفر الثاني عليه السلام: يجوزان يقال لله أنه شئ قال : نعم : يخرجه من الحدين ، حد التعطيل وحد التشبيه

‹ صفحه 57 ›

( ترجمه : محمد بن ابى عبد الله . . . ازحسين بن سعيد روايت مىكند : از ابو جعفر امام جواد عليه السلام سؤال شد : آيا مىتوان به خدا شيئ ، اطلاق كرد ( يعنى گفت خدا چيزى است ) فرمود : بله ، به شرط آنكهحد تعطيل و حد تشبيه براى خدا تصور نشود . ) حد تعطيل و حد تشبيه براى خداوند نقصاست ، هر چيزى كه خداوند را از چيزى غافل كرده يا بيكار و ناتوان كند و يا موجبشباهت پروردگار به احدى از مخلوقات شود ، باطل است ، لذا اگر مراد از اينكه خداچيزى هست ، اين باشد كه مانند ديگر موجودات و مخلوقات است ، غلط است . اما اگرمراد اين باشد كه خداوند موجود است به حقيقت وجود . و هيچ گونه نقص و شباهتى در اووجود ندارد ، اين عقيده صحيح است . نظير روايات فوق در كتب روائى و تفسيرى واعتقادى شيعه به حدى زياد است كه مى توان به حقيقت از آنها كمال معرفت به حق متعالو توحيد حقيقى را يافت و بر خلاف آنچه كوته نظران و گمراهان مىانديشند حضرت حقوذات الهى برتر از هر چيزى و داراى حقيقت وجود ولا مكان ولا

‹ صفحه 58 ›

زمان بوده و هيچ گونه نقص و تشبيهى در ذاتمباركش راه نداشته و همچنان كه خودش فرموده ( ليس كمثله شئ ) و ( لا تدركه الابصاروهو يدرك الابصار ) هست و بوده و خواهد بود . اميد است خوانندگان گرامى و ديگربرادران و خواهران مسلمان با مراجعه به كتاب مجيد و سنت حقيقى نبوى و فرمايشاتائمه معصومين از اهل بيت پيامبر صلوات الله عليهم اجمعين اعتقادات و معارف صحيحهرا بدست آورده و با دست يابى به چشمه زلال معرفت الهى فريب نيرنگ بازان و دسيسهجويان و . . . . را نخورند و موجب سعادت خود و ديگران گردند سيد محمود عظيمى - قم