(ما بصاحبكم من جنه ) - اين جمله استينافى ، و ابتداى كلام است ، و حرف (ما)، درابتداى آن نافيه است ، به شهادت اينكه بعد از آن فرموده : (ان هو الا نذير لكم بينيدى عذاب شديد) و ممكن هم هست آن را استفهامى و يا موصوله گرفت ، و جمله (من جنه) آن موصول را بيان كند.
و مراد از (صاحب شما) خود رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) است ، و اگر آنجناب را به اين تعبير نام برد، براى اين است كه به ياد ايشان بياورد كه اين مرد همانكسى است كه چهل سال با او هم نشين بودند، در اين مدت كه فاصله بين ولادت و بعثتاوست ، هيچ گونه اختلالى در فكر او، و حتى هيچ سابقه اى از خفت راى ، و يا هر چيزىكه توهم جنون بياورد از او نديديد، پس ‍ چگونه او را ديوانه مى خوانيد.
و معناى آيه اين است كه : به ايشان بگو: من شما را به موعظتى وصيت مى كنم ، و آن ايناست كه بى سر و صدا، و جدا جدا، براى خاطر خدا، قيام كنيد، و در گوشه اى به فكرفرو رويد، چون در تنهايى فكر، بهتر كار مى كند، در چنين حالى درباره امر من كه درطول عمرم در بين شما زندگى كردم ، نيك بينديشيد، و به ياد آوريد كه : جز راى محكم وسديد، فكر صائب و بلند، صداقت و امانت ، از من نديديد، آن وقت خواهيد فهميد كه : منمبتلا به جنون نيستم ، و من جز بيم رسانى كه قوم خود را از عذاب شديدى كه در پيش رودارند هشدار مى دهد، چيز ديگرى نيستم ، و غرض ديگرى ندارم ، و خواهيد فهميد كه من خيرخواه شمايم ، نه خائن به شما.