دودمان پاك پيامبر
حضرت پيامبر اسلام (ص) بارها و بارها راجع به خاندانش سفارش فرمود، و از جمله در (حديث ثقلين)[1]كه از طرق خاصه و عامّه بما رسيده براى چندمين بار در آخرين روزهاى زندگيش نقش آنان را بيان داشته و فرمود: (من دو سپرده گرانبها را در ميان شما مىگذارم: كتاب خدا، و خاندانم، تا زمانى كه به اين دو باهم چنگ بزنيد، هيچگاه پس از من گمراه نخواهيد شد)[2].
او به فرمان خداوند متعال اجر رسالتش را از امت اسلامى خواست كه نسبت به خاندانش اظهار محبّت كنند، و به فرمان خداوند متعال مردم را آگاه ساخت و فرمود: (اين أجرى كه از شما خواستهام براى خودتان مىباشد، به درستى كه اجر من بر خداست)[3].
و در حديثى مشهور و متواتر فرمود: (مثال خاندانم در ميان امّتم، مانند كشتى نوح است، هركس به آن كشتى پناهبرد نجات مىيابد، و هركس به آن پناه نبرد غرق گرديده و به هلاكت مىرسد)[4].
پيامبر اسلام به فرمان خداوند متعال دوازده جانشين براى خود تعيين نمود كه هشتمين آنان حضرت على بن موسىالرّضا (ع) است.
حضرت رضا (ع) مدت24 سال در زمان پدرشان بوده، و تا سن49 سالگى يعنى به مدت25 سال نيز بعد از پدرشان زيستهاند، تاريخ پر نشيب و فرازى را بعد از پدر، و حتى در زمان پدرشان به ثبت رساندهاند، كه فعلاً در اين مختصر برّرسى فشرده از دوران امامتشان بيان مىگردد.
[1] ـ ثقلين تثنيه ثقل به معناى بار سنگين است كه عبارت باشد از قرآن و دودمان مقدس پيامبر اسلام (ص) و اين حديث را صدها راوى از اهل سنت نقل كردهاند، كه از جمله تنها مرحوم ميرحامد حسين متوفاى به سال (1306هـ) صاحب كتاب ارزشمند (عبقات الانوار) براى آن حدود دويست مدرك از علماى اهل سنت نقل مىفرمايد، وآنگهى اكثر تفاسير معتبر اهل سنت در ذيل تفسير آيه شريفه (قل لا اسألكم عليه أجراً الا المودّة فىالقربى) (شورى آيه23) نوشتهاند كه مقصود از (قربى) يعنى خويشاوندان و خاندان پيامبر، و به روايتهاى رسيده از آن بزرگوار همانا: حضرت على(ع)، حضرت فاطمه (س) و دو فرزندشان حسن و حسين عليهمالسلاماند، و براى توضيح بيشتر مىتوانيد به تفاسير معتبر عامه از جمله تفسير كشّاف زمخشرى، و تفسير كبير رازى مراجعه كنيد. (مترجم)
[2] ـ انى تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتى اهلبيتى ما ان تمسكتم بهما لن تضلوا بعدى ابدا.
[3] ـ قل ما سألتكم من اجر فهو لكم، ان اجرى الاعلى الله و هو على كل شىء شهيد (سبأ: آيه 47).
[4] ـ انّ مثل اهلبيتى فى امتى كمثل سفينه نوح من ركبها نجى و من تخلّف عنها غرق و هوى، اين حديث شريف از شهرت عظيمى در ميان محدثين برخوردار است، كه از جمله مرحوم سيد هاشم بحرينى در كتاب (غايةالمرام) يازده سند از علماى عامه، و سى و نه سند از علماى شيعه براى آن نقل كرده، و همچنين نويسنده كتاب (عبقات الانوار) اين حديث را از طريق نود نفر از علماى اهل سنت نقل كرده است. (مترجم)