بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب زبدة الاحادیث در چهل حدیث و اضافات دیگر, ثقه الاسلام حاج شیخ عباس ایمانى   مناسب چاپ   خروجی Word ( برگشت به لیست  )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     40H00001 -
     40H00002 -
     40H00003 -
 

 

 
 

next page

fehrest page

مقدمه

الحمد كلمه لله و الصلوه و السلام على سيدنا و نبينارسول الله و على آله الاطهار آل الله و اللعن الدائم على اعدائهم اعداء الله ، اشهد انلااله الا الله وحده لا شريك له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله ارسله بالهدى و دين الحقليظهره على الدين كله و لو كره المشركون .
و اشهد ان اميرالمومنين على بن ابيطالب (ع ) وصيه سيد الوصيين و ابوالائمه الطاهرين وان زوجته فاطمه الزهراء سيده نساء العالمين و ان الحسن و الحسين و الائمه التسعه من ولدهائمه اهل الارض و السماء على اليقين و حجج الله على الخلايق اجمعين .
و اشهد ان اقوالهم حجه و امتثالهم فريضه و طاعتهم مفروضه و مودتهم لازمه مقضيه والاقتداء بهم منجيه و مخالفتهم مرديه و هم شفعاء يوم الدين وافضل الاوصياء المرضيين .
اللهم صل على النبى و الوصى و البتول و السبطين و السجاد و الباقر و الصادق والكاظم و الرضا و التقى و النقى و العسكرى و المهدى صلوات الله عليهم اجمعين .

اما بعد چنين گويد بنده كثيرالجرم و قليل البضاعت المحتاج الى رحمه ربه الغنى عباسبن على اكبر ايمانى القمى غفر الله ذنو بهما كه اين مجموعه ئيست در بيانچهل حديث از احاديث مرويه از حضرت خاتم الانبياء و المرسلين و حضرات ائمه طاهرينصلوات الله عليهم اجمعين كه از كتب معتبره اخبار از كافى وخصال و بحار الانوار و ساير كتب معتبره اخبار جمع آورى نموده در اين وجيزه برشتهتحرير در آوردم تاذخيره يوم لا ينفع مال و لا بنون بوده باشد.
و چون اخبار اين كتاب از ميان احاديث زبده انتخاب گرديد لذا مسمى نمودم آنرا بزبدهالاحاديث در چهل حديث و ما توفيقى الا بالله عليه توكلت و اليه انيب .
مقدمه در بيان امورى است :
امر اول :
سبب تاليف چهل حديث ، نَه زيادتر، بواسطه اخبار بسيارى است كه راجع به ثواب حفظو ضبط چهل حديث از پيغمبر خدا و ائمه هدى (ع ) وارد شده است حتى بعضى از علما ادعاىتواتر فرموده .
و در خصال پنج روايت نقل نموده است و ما براى تشويق مومنين اكتفا مى كنيمبنقل دو روايت :
اول :
قال رسول الله (ص ): من حفظ من امتى اربعين حديثا مما يحتاجون اليه من امردينهم بعثهالله يوم القيمه فقيها عالما.
خصال ص 113
صدوق بسند خود از حضرت رسولخدا (ص ) نقل نموده كه فرمودرسول خدا هر كه حفظ نمايد از امت من چهل حديث را خداوند در روز قيامت او را فقيه و عالممحشور نمايد.
دوم :
عن حنان سدير قال سمعت ابا عبدالله (ع ) يقول من حفظ اربعين حديثا من احديثنا فىالحلال و الحرام بعثه الله يوم القيمه فقيها عالما و لم يعذبه .
خصال ص 114
حنان بن سدير گويد شنيدم از حضرت صادق (ع ) كه ميفرمود كه هر كه حفظ كندچهل حديث از احاديث ما را در احكام حلال و حرام خداوند در روز قيامت او را فقيه و عالم محشورنمايد و او را عذاب نكند.
و در آخر كتاب هم حديثى بهمين مضمون نقل مينمائيم .
امر دوم :
اگر چه علما اعلام كتابهائى در چهل حديث تدوين و تاليف فرموده اندمثل علامه بزرگوار مرحوم شيخناالبهائى و علامه مجلسى و باقى علماى اعلام رضوانالله تعالى عليهم وليكن برخورد نكردم بچهل حديثى كه از چهارده معصوم (ع ) تاليفشده باشد.
لذا اين بنده مذنب چهل حديث از كلمات چهارده معصوم (ع ) جمع آورى نموده كتابى تاليفكردم و از هريك از معصومين (ع ) سه حديث زبده و انتخاب گرديد الا از حضرت فاطمهزهرا (ع ) دو حديث و او حضرت بقيه الله فى الارضين امام زمان (ع ) يك حديث .
و براى تكميل شدن چهل حديث ، حديث چهلم كهمشتمل بر چهل جمله و بسيار حديث نفيس و شريفى است از حضرترسول خدا نقل نمودم .
امر سوم :
در فوائد خواندن و شنيدن و مذاكره نمودن حديث است بدانكه چند چيز است كه براىروشنائى دل و برطرف نمودن قساوت و سياهى آن اثر فراوانى دارد.
اول قرآن خواندن :
دوم استغفار نمودن كه از رسول خدا (ص ) مروى است كه فرمود: ان للقلوب صداء كصداءالنجاس فاجلوها بالاستغفار و تلاوه القرآن .
سوم سحر خيزى و بيدارى در آخر شب .
چهارم كثرت ذكر الله و ذكر موت و مرگ نمودن : پنجم خواندن حديث و شنيدن و مذاكرهنمودن آن چنانچه از حضرت رسول خدا (ص ) مروى است كه فرمود: تذاكر او و تلاقوا وتحدثوافان الحديث جلاء للقلوب و ان القلوب لترين كما يرين السيف و جلائه الحديث.
اصول كافى ص 41.
يعنى علم را مورد مذاكره قرار دهيد و يكديگر را ملاقات كنيد و براى يكديگر حديثبخوانيد زيرا حديث خواندن وسيله روشن كردن و جلاء دلها است همانا دلها زنگ گيرد مانندشمشير كه زنگ گيرد و جلا و روشنايى آن بحديث است .
و فى الخصال عن الفضيل بن يسار قالقال لى ابو جعفر يافضيل ان حديثنا يحيى القلوب .
فضيل گويد حضرت باقر العلوم فرمود يافضيل بدرستيكه حديث ما زنده ميكند دلها را.
وعن عبدالسلام بن صالح الهروى قال سمعت ابا الحسن الرضا (ع )يقول رحم الله عبدا احيا امرنا فقلت له فكيف يحيى امركم .
قال (ع ) يتعلم علومنا و يعلمها الناس فان الناس لو علموا محاسن كلامنا لا تبعونا
معانى الاخبار ص 180
ترجمه :
عبدالسلام گويد شنيدم از حضرت رضا (ع ) كه ميفرمود خدا رحمت كند بنده اى را كه احيا وزنده نمايد امر ما را. عرض كردم به آنحضرت چگونه زنده كند امر شما را فرمود كه يادگيرد علوم ما را و آنرا بمردم ياد بدهد زيرا اگر مردم بدانند خوبى و محاسن كلام ما راهر آينه متابعت كنند ما را.
و اخبار بدين مضمون بسيار است ولى چون بنا بر اختصار است بهمين مقدار اكتفا شد. فلذالازم ديدم از ميان درياى اخبار و احاديث مرويه از حضرترسول اكرم و ائمه هدى (ع ) چهل حديث زبده و انتخاب نمايم و بصورت كتابى تاليفنمايم تا حمل و نقل آن در حضر و سفر و همه حال آسان و هم باعث ضياء و روشنائى قلوبمومنين و خوانندگان بوده باشد. و براى اختصار سند حديث را ذكر نكردم و اكتفا نمودمبذكر كتاب و راوى آخر حديث هر كه طالب تفصيل سند حديث است مراجعه كند بكتابيكهحديث از آن گرفته شده . و از ميان اخبار غالبا احاديثيكه اخلاقى و يامشتمل بر موعظه و حكمت آميز و قليل اللفظ وسهل التناول بود انتخاب گرديد و گاهى هم خبر يكهمشتمل بر اصول و فروع دين بود بيان شد.
و در ترجمه هم اختصار را رعايت كرديم و از توضيح وتفصيل زياد صرف نظر نموديم الا قليلا مختصر شرحى نوشتيم و گاهى استشهاد وتمسك به آيه اى از آيات قرآن مجيد و يا روايتى از روايت مرويه از ائمه هدى (ع )نموديم .
و براى تكثير فايده خائمه اى هم بر اين كتاب شريف افزوديم تا در همهحال و براى همه كس نافع و از همراه بردن كتب زياد راحت باشند.
و چون از اول اشتغالم بتحصيل علوم دينيه كه در تاريخ 24 شهر ذى القده الحرام سنه1364 ق و مصادف با سال ورود حضرت آيه الله العظمى مرحوم آقاى بروجردى بدارالايمان قم بود علاقه زيادى بمطالعه كتب احاديث زياد داشتم و در ايام تعطيلى احاديثزياد جمع آورى نمودم .
و الحمدالله و المنه توفيق الهى شامل حال گرديد تا توانستم از ميان آنها اين كتابشريف را زبده و انتخاب نمايم تاذخيره يوم المعاد بوده باشد.
استدعا دارم از برادران ايمانى كه اين حقير را حيا و ميتا از طلب آمرزش و مغفرت فراموشنفرمايند.
ذلك فضل الله يوتيه من يشا و الله ذوالفضل العظيم . اللهم ارزقنا خير الدنيا و الاخرهو اصرف عناشر الدنيا و الاخره واحشرنا مع سيدنا و نبينا محمد و عترته البريه و ارزقنافى الدنيا زيارتهم و فى الاخره شفاعتهم بحقهم و برحمتك يا ارحم الراحمين .
و اكنون شروع مى كنيم در احايث چهل گانه بعون الله الملك الوهاب و هو المستعان .


حديث اول

خصال ص 152
ابا امامه يقول سمعت رسول الله (ص ) يقول ايها الناس انه لا نبى بعدى و لا امه بعدكمالا فاعبدوا ربكم و صلوا خمسكم و صوموا شهركم و حجوا بيت ربكم و ادوا زكوه اموالكمطيبه بها انفسكم و اطيعوا ولاه امركم تدخلوا جنه ربكم .
ترجمه :
ابوامامه ميگويد شنيدم از رسول خدا (ص ) كه ميفرمود ايها الناس ‍ بدرستيكه نيستپيغمبرى بعد از من و نه امتى بعد از شما آگاه باشيد پس ‍ عبادت كنيد پروردگار خود راو نماز پنجگانه را بخوانيد و روزه ماره رمضانرا بگيريد و حج خانه پروردگار خود رابجا آورد وزكوه اموال خود را با طيب نفس ادا كنيد از اولى الامر خود تا وارد بهشت شويد.
مؤ لف گويد كه در روايت و لاة امر و اولى الامر تفسير بدوازده امام (ع ) شده است چنانچهدر تفسير صافى و نفخات الرحمن در ذيل آيه مباركه يا ايها الذين آمنوا اطيعوالله واطيعوا الرسول و اولى الامر منكم مذكورست .
عن جابر بن عبدالله الانصارى قال لما نزلت الايه قلت يارسول الله عرفنا الله و رسوله فمن اولى الامر الذين قرن الله طاعتهم بطاعتك .
فقال (ص ) هم خلفائى يا جابر و ائمه المسلمين من بعدى اولهم على بن ابيطالب ثمالحسن ثم الحسين ثم على بن الحسين ثم محمد بن على المعروف فى التوريه بالباقرو ستدر كه يا جابر فاذا لقيته فاقرا منى السلام .
ثم الصادق جعفر بن محمد ثم موسى بن جعفر ثم على بن موسى ثم محمد بن على ثمعلى بن محمد ثم الحسن ابن على ثم سميى محمد و كنى حجه الله فى ارضه و بقيته علىعباده ابن الحسن بن على ذاك الذى يفتح الله على يديه مشارق الارض و مغاربها و ذاك الذىيعيب عن شيعته و اوليائه غيبه لا يثبت على القول بامامته الا من امتحن الله قلبه لايمان -الخ .


حديث دوم

خصال ص 152
عن انس بن مالك قال قال رسول الله تقبلوا لى لسبتاتقبل لكم بالجنه اذا حدثتم فلا تكذبوا و اذا وعدتم فلا تخلفوا و اذا اتمنتم فلاتخونوا و غضوا ابصاركم و احفضوا فروجكم و كفوا ايديكم و السنتكم .
ترجمه :
انس بن مالك ميگويد كه فرمود رسول خدا (ص )قبول نمائيد از من شش ‍ چيز را تا قبول نمايم و ضمانت كنم براى شما بهشت را.
اول چون حديث گوئيد دروغ نگوئيد. دوم هر وقت وعده داديد خلف وعده نكنيد. سوم هر وقتامين واقع شديد خيانت نكنيد چهارم چشمهاى خود را از حرام بپوشانيد. پنجم فرجهاى خود رااز حرام نگاهداريد. ششم دستها و زبانهاى خود را از حرام بازداريد. مولف گويد كه دراين حديث شريف سه نهى و سه امر شده است . و يكى از اوامر مذكوره در اين حديث غضبصر و پوشانيدن چشم است از حرام كه در روايت است النظر الى الاجنبيه سهم من سهامابليس يعنى نظر كردن باجنبيه تيرى است از تيرهاى شيطان .
و اهميت حجاب و حرمت نگاه كردن مردان بزنان و بالعكس از آيات و روايات بسيار استفادهميشود طالبين به آيه 30 و 31 سوره نور و روايات وارده درذيل اين دو آيه بتفاسير عربى و فارسى و كتابوسائل باب نكاح مراجعه نمايند. و هم باتفاق علما شيعه حرام است نظر كردن بر بدننامحرم از طرفين الا موارد استثناء و اگر خلافى هست در وجه و كفين است و ما عين عبارتيكى از علما بزرگ شيعه حضرت آيه الله العظمى مرحوم آقاى سيد ابوالحسن اصفهانى(ره ) را در اينجا نقل مى نمائيم .
وسيله النجاه ص 232.
مسئله 18 - لا اشكال فى عدم جواز نظر الرجل الى ماعد الوجه و الكفين من المرثه الاجنبيهمن شعرها و سائر جسدها سواء كان فيه تلذذ و ريبه ام لا و كذا الوجه و الكفان اذا كانبتلذذ و ريبه . و اما بدونها ففيه قولان بل اقوال الجواز مطلقا و عدمه مطلقا والتفصيل بين نظره واحده فالاول و تكرار النظر فالثانى و احوطالاقوال بل اقواها و اوسطها.
خلاصه ترجمه :
اشكالى نيست در جايز نبودن نظر كردن مرد بغير از وجه و كفين از زن اجنبيه از مو وباقى بدن او چه در آن نظر تلذذ و ريبه باشد يا نه . و هم چنين جايز نيست نظر بوجهو كفين هرگاه باتلذذ و ريبه باشد.
و امام بدون تلذذ و ريبه پس در جواز نظر و عدم جواز دوقول بلكه سه قول است . اول جواز نظر مطلقا. دوم عدم جواز مطلقا. سومتفصيل بين يك نظر. پس قول اول است و بين تكرار نظر پسقول دوم است و احوط الاقوال بلكه اقوى آنهاقول وسط است كه آن عدم جواز نظر است مطلقا.


حديث سوم

اثنى عشريه ص 245.
قال النبى (ص ) يا على تمنى جبرئيل ان يكون من بنى آدم بسبعخصال و هى الصلوه فى الجماعه و مجالسه العلما و الصلح بين الاثنين و اكرام اليتيم وعياده المريض و تشييع الجنازه و سقى الما فى الحج فاحرص ذلك .
ترجمه :
پيغمبر خدا (ص ) فرمود يا على (ع ) آرزو كردهجبرئيل كه از بنى آدم باشد بواسطه هفت خصلت :
1 - نماز بجماعت خواندن
2 - مجالست با علماء نمودن
3 - صلح ميان دو نفر دادن
4 - اكرام يتيم كردن
5 - عيادت مريض نمودن .
6 - تشييع جنازه كردن
7 - سيراب نمودن تشنگان در حج است پس بر اين امور هفتگانه حريص ‍ باش . مولفگويد راجع بثواب و اهميت اين هفت چيز اخبار بسيارى ازاهل عصمت وارد شده است كه اين مختصر گنجايش ذكر آنها را ندارد.
ولى درباره ثواب سيراب كردن تشنگان بنقل دو روايت تبرك ميجوئيم .اول در منازل الاخره ص 56.
از حضرت رسول (ص ) مروى است كه در رويا ديدم عمويم حمزه بن عبدالمطلب و برادمجعفر بن ابيطالب را كه در پيش آنها طبقى است از سدر پس يكساعتى از آنميل كردند پس از آن سدر مبدل شد بانگور پس ‍ يكساعتى از آن خوردند پس از آن انگوررطب شد پس يك ساعتى از آن ميل كردند.
من نزديك ايشان رفتم و گفتم پدرم فداى شما باد چه عملى يافتيد كه از همهاعمال افضل باشد.
گفتند پدران و مادران ما فداى تو باد يافتيم ماافضل اعمال را صلوات بر تو و سقايت آب و محبت على بن ابيطالب (ع ).
دوم در وسيله النجاه ص 192.
و فى الامالى باسناده عن الصادق (ع ) عن آبائه عنرسول الله (ص ) قال من اطعم مومنا من جوع اطمعه الله من ثماد الجنه .
و من كساه من عرى كساء الله من استبرق و حرير و من سقاه شربه من عطش ‍ سقاه الله منالرحيق المختوم و من اعانه او كشف كربته اظلله الله فىضل عرشه يوم لا ضل الاظله .


حديث چهارم

خصال ص 26
عن ابى عبدالله (ع ) قال امير المومنين (ع ) فى وصيته لا بنه محمد بن الحنيفه واعلم انمروه المسلم مروتان مروه فى حضر و مروه فى سفر فاما مروه الحضر فقرائه القرآن ومجالسه العلماء و النظر فى الفقه و المحافظه على الصلوه فى الجماعات و اما مروهالسفر فبذل الزاد و قله الخلاف على من صحبك و كثره ذكر اللهعزوجل فى كل مصعد و مهبط و نزول و قيام و قعود.
ترجمه :
مروى است از حضرت صادق (ع ) كه فرمود حضرت امير المومنين (ع ) در وصيت خودبفرزندش محمد بن الحنفيه . بدانكه همانا جوانمردى مرد مسلمان دو جوانمردى است يكىجوانمردى در حضر و ديگرى جوانمردى در سفر. اما جوانمردى در حضر پس آن عبارت استاز خواندن قرآن و نشستن باعلما و نظر و تدبر در فقه نمودن و محافظت بر نماز درجماعتها كردن . و اما جوانمردى در سفر پس آن عبارت است ازبذل زاد و توشه و قلت خلاف بارفقا و همراهان .
و زياد ذكر خداوند عزوجل نمودن در هر بالا رفتن و پائين آمدن و فرود آمدن و ايستادن ونشستن . حقير گويد نظير همين روايت روايت ديگرى است كه امام هشتم (ع ) از آباء گرامخود از وجود مقدس حضرت امير المومنين از پيغمبر خدا روايت فرموده است و ما براى تكثيرفايده تمام آنرا نقل مينمائيم .
خصال ص 153
قال حدثنى ابوالحسن على بن موسى الرضا عن ابيه عن آبائه عن على بن ابيطالب (ع )قال قال رسول الله (ص ) ست من المروه ثلاث منها فى الحضر و ثلاث منها فى السفر.
فاما التى فى الحضر فتلاوه كتاب الله عزوجلو عماره مساجد الله و اتخاذ الاخوان فى اللهعزوجل . و اما التى فى السفر فبذل الزادو حسن الخلق و المزاح فى غير المعاصى .
ترجمه :
امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا (ع ) از آباء گرام خود از امير المومنين (ع )نقل ميفرمايد كه رسول خدا (ص ) فرمود شش چيز از جوانمردى است سه تاى از آن درحضر و سه تاى ديگر آن در سفر.
اما آن سه كه در حضر است پس آن تلاوت كتاب خداوندعزوجل و تعمير مسجدهاى خداوند و گرفتن برادران در راه خداوند تعالى است . و اما آنسه كه در سفر است پس آن بذل زاد و اخلاق نيكو و مزاح در غير معاصى نمودن است .


حديث پنجم

خصال ص 160
باسناد يرفعه الى امير المومنين (ع ) انه قالكمال الرجل بست خصال باصغريه و اكبريه و هيبتيه .
فاما اصغراه فقلبه و لسانه ان قاتلقاتل بجنان و ان تكلم تكلم ببيان و اما اكبراه فعقله و همته و اما هيبتاه فماله و جماله .
ترجمه :
صدوق (ره ) مرفوعا از حضرت امير المومنين (ع ) روايت ميكند كه آنحضرت فرمودكمال مرد بشش خصلت است بدو كوچك و دو بزرگ و دو هيبت .
و اما دو كوچك او پس دل و زبان است اگر جهاد كند جهاد نمايد بوسيلهدل و اگر تكلم كند تكلم نمايد و بوسيله بيان . و اما دو بزرگ او پسعقل او و همت اوست . و اما دو هيبت او پس مال او وجمال اوست


حديث ششم

خصال ص 110
عن الاصبغ بن نباته قالقال امير المومنين (ع ) قال الله تبارك و تعالى لموسى (ع ) يا موسى احفظ وصيتى لكباربعه اشياء.
اوليهن مادمت لاترى ذنولك تغفر فلا تشتغل بعيوب غيرك . و الثانيه مادمت لاترى كنوزىقد نفدت فلا تغتم بسبب رزقك . و الثالثه مادمت لاترىزوال ملكى فلا ترج احدا غيرى و الرابعه مادمت لاترى الشيطان ميتا فلاتامن مكره
ترجمه :
اصبغ بن نباته ميگويد حضرت امير المومنين (ع ) فرمود كه خداوند تبارك و تعالىبموسى فرمود اى موسى حفظ كن وصيت مرا در چهار چيز.اول تا وقتيكه نمى بينى گناهان خود را آمرزيده پس بعيوب غير خودتمشغول مشو
دوم تا وقتيكه نمى بينى گنجهاى مرا تمام شده پس بواسطه روزى خودت غمناك مشو
سوم تا وقتيكه نمى بينى زوال ملك مرا پس باحدى غير از من اميدوار مباش ‍
چهارم تاوقتيكه نمى بينى شيطانرا مرده پس از مكر او ايمن مباش .


حديث هفتم

اصول كافى ص 667
عن زراره عن ابى عبدالله (ع ) قال جائت فاطمه تشكو الىرسول الله (ص ) بعض امر هافا عطاها رسول الله (ص ) كربهفقال تعلمى ما فيها فاذا فيها من كان يومن بالله و اليوم الاخر فلا يوذى جاره و من كانيومن بالله و اليوم الاخر فليكرم ضيفه و من كان يومن بالله و اليوم الاخرفليقل خيرا اوليسك .
ترجمه :
حضرت صادق (ع ) فرمود كه حضرت فاطمه (ع ) بشكايت آورد بسوىرسول خدا (ص ) بعضى امور خود را پس رسول خدا (ص ) عطا فرمود باو چوبى پهنمانند شانه يا لوحى پس فرمود ياد بگير آنچه در او است پس ‍ ناگاه يافت در او نوشتهبود سه جمله :
هركه ايمان بخدا و روز قيامت دارد پس بايد اذيت نكند همسايه خود را
و هر كه ايمان بخدا و روز قيامت دارد پس بايد اكرام نمايد مهمان خود را.
و هر كه ايمان بخدا و روز قيامت دارد پس بايد بگويد خير را يا ساكت باشد


حديث هشتم

منتهى الامال ص 98
محدث فيض در خلاصه الاذكار نقل كرده از حضرت زهرا (ع ) روايت است كه حضرترسول (ص ) بر من وارد شد در وقتيكه رختخواب خود را پهن كرده بودم و ميخواستمبخوابم فرمود اى فاطمه مخواب مگر بعد از آنكه چهارعمل بجا آورى : ختم قرآن كنى و پيغمبران راشفيعان خود گرانى و مومنين را از خودخوشنود گردانى و حج و عمره بكنى .
اين را فرمود و داخل نماز شد من توقف كردم تا نماز خود را تمام كرد. گفتم يارسول الله (ص ) امر فرمودى بچهار چيز يكه من قدرت ندارم در اين وقت آنها را بجا آورم.
آنحضرت تبسم كرد و فرمود:
هرگاه بخوانى قل هو الله احد را سه مرتبه پس گويا ختم قرآن كردى
و هرگاه صلوات بفرستى بر من و بر پيغمبران پيش از من ما شفيعان تو خواهيم بود درروز قيامت
و هرگاه استغفار كنى از براى مومنين پس تمامى ايشان از تو خوشنود شوند. و هرگاهبگوئى سبحان الله والحمدلله و لااله الا الله و الله اكبر پس گويا حج و عمره كرده اى
مولف گويد بركات و يادگاريهاى حضرت فاطمه (ع ) بسيار است از جمله همين دوحديثيكه مذكور گرديد حديث هفت و هشت . و از جمله دعاى نور و استغاثه و ساير نمازهاى آنحضرت است . و از جمله تسبيح آن حضرت است كه احاديث در فضيلت آن بسيار است وكافى است آنكه هر كه مداومت كند به آن شقى بدعاقبت نمى شود. و خواندن آن بعد از هرنماز بهتر است نزد حضرت صادق (ع ) از هزار ركعت نماز گزاردن در هر روزى و آن ذكركثير است كه خداوند در قرآن ياد فرمود.
و خواندن آن بعد از هر نماز و وقت خوابيدن و وقت خروج بمسافرت مستحب است و كيفيت آنعلى الاشهر 34 مرتبه الله اكبر و 33 مرتبه الحمدلله و 33 مرتبه سبحان الله كهمجموعا صد ميشود.


حديث نهم

17 بحار الانوار ص 207
قال مولانا الحسن (ع ) ان الله عزوجل ادب نبيه احسن الادبفقال خذا العفو و امر بالعرف و اعرض عن الجاهلين سوره اعراف آيه 199
فلما وعى الذى امره قال تعالى و ما آتيكم الرسول فخذوه و مانهيكم عنه فانتهوا سورهحشر آيه 7
فقال (ص ) لجبرئيل و ما العفو قال ان تصل من قطعك و تعطى من حرمك و تعفو عمن ظلمكفلما فعل ذلك اوحى الله و انك لعلى خلق عظيم سوره قلم آيه 4
ترجمه :
حضرت امام حسن مجتبى (ع ) فرمود بدرستيكه خداوندعزوجل تاديب فرمود پيغمبر خود را به نيكوترين ادب
پس فرمود عفو را بگير و امر بمعروف كن و از جاهلين اعراض كن
پس چون حفظ فرمود پيغمبر آنچه را كه خدا امر فرموده بود خداوند تعالى فرمود وآنچه بياورد پيغمبر شما را پس بگيريد آنرا و آنچه نهى فرمايد شما را از آن پس بازايستيد و بجا نياوريد.
پس فرمود حضرت رسول (ص ) بجبرئيل كه عفو كدام است گفت اينكه صله و احسانباكسيكه قطع رحم كرده تو را و عطا كنى بكسيكه محروم كرده تو را و عفو كنى از كسيكهظلم كرده تو را.
پس چون بجا آورد پيغمبر اين امور را خداوند وحى فرمود بسوى او و بدرستيكه تو هرآينه برخلق بزرگى هستى


حديث دهم

خصال ص 15
قال حدثنا الحسن عن الحسن عن الحسن (ع ) ان احسن الحسن الخلق الحسن .
ترجمه :
حضرت امام حسن مجتبى (ع ) فرمود بدرستيكه نيكوترين نيكوئى خلق نيكو است .
حقير گويد روايات بسيار راجع با خلاق نيكو و فوائد آن وارد شده كه ما ببعض آنهاتبرك ميجوئيم .
اول : عن امير المومنين (ع ) قال حسن الخلق فى ثلاث اجتناب المحارم و طلبالحلال و التواسع على العيال .
سفينه البحار ص 411
ترجمه :
حضرت امير المومنين فرمود كه حسن خلق در سه چيز است .
اول اجتناب نمودن از محرمات
دوم طلب حلال كردن
سوم توسعه دادن بر عيال
دوم : و قد تكر رت الاحاديث فى مدح حسن الخلق كقوله (ع ) اكثر مايدخل الناس الجنه تقوى الله و حسن الخلق و قوله (ع ) ان العبد ليدرك بحسن خلقهدرجه الصائم القائم و قوله (ص ) بعثت لاتمم مكارم الاخلاق .
سفينه البحار ص 410
سوم : عن ابى جعفر (ع ) قال اتى النبى (ص ) باسارى فامر بقتلهم و خلى رجلا منبينهم فقال الرجل يا نبى الله كيف اطلقت عنى من بينهمفقال اخبرنى جبرئيل عن الله جل جلاله ان فيك خمسخصال يحبها الله و رسوله الغيره الشديده على حرمك و السخاء و حسن الخلق و صدقاللسان و الشجاعه فلما منها الرجل اسلم و حسن اسلام وقاتل مع رسول الله قتالا شديدا حتى استشهد.
ترجمه :
حضرت امام محمد باقر (ع ) فرمود اسيرانى حضور پيغمبر خدا (ص ) آوردند پسآنحضرت امر فرمود بكشتن آنها و يك مرد از ميان آنها رها فرمود
پس آنمرد عرض كرد يا رسول الله چگونه و براى چه مرا از ميان آنها رها كردى
پس آنحضرت فرمود جبرئيل خبر داد مرا از جانب خداوند تعالى كه بدرستيكه در تو پنجخصلت است كه خدا و رسول او آنها را دوست ميدارند.
اول غيرت شديد بر حفظ حرم و ناموست
دوم سخاوت
سوم حسن خلق
چهارم صدق لسان و راست گوئى
پنجم شجاعت
پس وقتيكه آنمرد اينها را شنيد اسلام را آورد و نيكو شد اسلام او و جهاد كرد بارسول خدا يك جهاد شديدى تا بدرجه رفيع شهادت رسيد.
مترجم گويد ملاحظه كن كه چگونه اين مرد بواسطه حسن خلق و ساير صفات حميده ازكشته شدن نجات پيدا كرد و بشرف اسلام و سعادت شهادتنائل گرديد.
و خلاصه فوائد آن بسيار است از جمله طول عمر و توسعه رزق و سنگينى ميزانعمل
چنانچه در روايت است كه در روز قيامت هيچ چيز در نامهعمل مومن گذاشته نمى شود كه سنگين تر باشد از حسن خلق و صلوات بر محمد وآل محمد و آنكه اخلاق نيكو مورد الطاف خداوند تعالى و مخلوق است .
و نعم ما قال :

آنكه باخلاق نكو خو گرفت
در دو جهان رتبه نيكو گرفت
خلق و خدايش همه دارند دوست
فعل نكو زاده خلق نكو است

حديث يازدهم

10 بحار الانوار ص 132
عن جناده بن ابى اميه قال دخلت على الحسن بن على ابن ابيطالب (ع ) فى مرضه الذىتوفى فيه و بين يديه طست يقذف عليه الدم و يخرج كبده قطعه قطعه من السم الذىاسقاه معويه لعنه الله فقلت يا مولاى مالك لاتعالج نفسك .فقال (ع ) يا ابا عبدالله بماذا اعالج الموت فقلت انالله و انا اليه راجعون .
ثم التفت الى فقال و الله لقد عهد الينا رسول الله (ص ) ان هذا الامر يملكه اثنى عشراماما احد عشر منهم من ولد على و فاطمه (ع ) مامنا الا مسموم اومقتول ثم رفعت الطست و بكى (ع )
قال فقلت له عظنى يابن رسول الله (ص ) قال نعم .
استعدلسفر و حصل زادك قبلحلول اجلك . و اعلم انك تطلب الدنيا و الموت يطلبك و لاتحمل هم يومك الذى لم ياءت على يومك الذى انت فيه . و اعلم انك لاتكسب منالمال شيئا فوق قوتك الا كنت فيه خازنا لغيرك .
و اعلم ان فى حلالها حسابا و فى حرامها عقابا و فى الشبهات عتابافانزل الدنيا بمنزله الميته خذ منها ما يكفيك فان كان ذلك حلالا قد زهدت فيها و ان كانحراما لم يكن فيه وزر فاخذت كما اخذت من الميته و ان كان العتاب فالعتاب يسير
و اعمل لدنياك كانك تعيش ابدا و اعمل لاخرتك كانك تموت غدا و اذا اردت عزا بلا عشيره وهيبه بلاسلطان فاخرج من ذل معصيه الله الى عز طاعه اللهعزوجل - الخ .
ترجمه :
علامه مجلسى (ره ) در دهم بحار بسند معتبر از جناده ابن ابى اميه روايت كرده است كه درمرض حضرت امام حسن (ع ) كه به آن مرض ارتحال فرمود.
بخدمت او رفتم ديدم در پيش روى او طشتى گذاشته بودند و پاره پاره جگر مباركش در آنطشت مير پخت بواسطه زهرى كه معاويه باو خورانيده بود.
پس گفتم اى مولاى من چرا خود را معالجه نميكنى فرمود اى بنده خدا مرگ رابچه چيز علاجميتوان كرد گفتم انالله و انا اليه راجعون .
پس بجانب من ملتفت شد و فرمود كه خبر داد ما رارسول خدا (ص ) كه بعد از او دوازده خليفه و امام خواهند بود يازده كس ايشان از فرزندانعلى و فاطمه (ع ) باشند و همه ايشان به تيغ يا بزهر شهيد شوند. پس طشت را نزد آنحضرت برداشتند حضرت گريست من گفتم يا بنرسول الله مرا موعظه كن
فرمود كه مهياى سفر آخرت باش و توشه آن سفر را پيش از رسيدناجل تحصيل نما.
و بدانكه تو طلب دنيا ميكنى و مرگ ترا طلب ميكند و بار مكن اندوه روزى را كه هنوزنيامده است بر روزيكه در آن هستى . و بدانكه هر چه ازمال تحصيل نمائى زياده از قوت خود در آن بهره اى نخواهى داشت و خزينه دار ديگرىخواهى بود.
و بدانكه در حلال دنيا حساب است و در حرام دنيا عقاب و مرتكب شبهات آن شدن موجب عتاباست .
پس دنيا را نزد خود بمنزله مردارى فرض كن و از آن مگير و مگر بقدر آنچه ترا كافىباشد كه اگر حلال باشد زهد در آن ورزيده باشى و اگر حرام باشد در آن و رز وگناهى نداشته باشى
زيرا كه آنچه گرفته باشى بر تو حلال باشد چنانچه ميتهحلال ميشود در حال ضرورت و اگر عتابى باشد عتاب آن كمتر باشد.
و از براى دنياى خود چنان كار كن كه گويا هميشه خواهى بود و براى آخرت خود چنانكار كن كه گويا فردا خواهى مرد.
و اگر خواهى كه عزيز باشى بى قوم و قبيله و داراى هيبت باشى بى سلطنت و حكونتپس بيرون برو از ذلت معصيت خدا بسوى عزت طاعت و فرمانبردارى خداوندعزوجل . و از اين نوع مواعظ و سخنان اعجاز نشان فرمود تا آنكه نفس مقدسش قطع گشت ورنگ مباركش زرد شد.


حديث دوزادهم

روى ان الحسين بن على (ع ) جائه رجل و قال انارجل عاصى و لا اصبر على المعصيه فعظنى بموعظه .
فقال (ع ) افعل خمسه اشيا و اذنب ماشئت
فالاول ذلك لاتاكل رزق الله و اذنب ماشئت
و الثانى اخرج من ولايه الله و اذنب ماشئت
و الثالث اطلب موضعا لايراك الله و اذنب ماشئت
و الرابع اذا جا ملك الموت ليقبض روحك فادفعه عن نفسك و اذنب ماشئت
و الخامس اذا ادخلك مالك فى النار فلا تدخل فى النارو اذنب ماشئت
ترجمه :
علامه مجلسى نقل فرموده كه مردى آمد حضور حضرت حسين بن على (ع ) و عرض كرد كه منمرد گنهكارى هستم و صبر بر معصيت ندارم پس مرا موعظه كن
پس حضرت فرمود كه پنج كار بجا بياور هرچه ميخواهى گناه بكن .
اول روزى خدا را نخور هر چه ميخواهى گناه بكن . دوم از مملكت خدا بيرون برو هر چهميخواهى گناه بكن . سوم مكانى را طلب بكن كه خدا ترا نبيند هر چه ميخواهى گناه بكن
چهارم وقتيكه ملك الموت بيايد براى اينكه قبض نمايد روح ترا او را از خود دور كن هرچه ميخواهى گناه بكن
پنجم وقتيكه مالك جهنم ترا وارد آتش نمايد پسداخل مشو در آتش هر چه ميخواهى گناه بكن
مولف گويد كه همين حديث را در كتاب اثنى عشريه از حضرت امام حسن مجتبى (ع )نقل كرده هر كه طالب است به آنجا رجوع نمايد.


حديث سيزدهم

17 بحار الانوار ص 151
قال الصادق (ع ) حدثنى ابى عن ابيه (ع ) ان رجلا مناهل الكوفه كتب الى ابى الحسين بن على (ع ) يا سيدى اخبر نى بخير الدنيا و الاخرهفكتب (ع ) بسم الله الرحمن الرحيم
اما بعد فان من طلب رضى الله بسخط الناس كفاه الله و امور الناس
و من طلب رضا الناس بسخط الله و كلمه الله الى الناس و السلام .
ترجمه :
حضرت صادق (ع ) فرمود كه حديث كرد مرا پدرم از پدرش كه مردى ازاهل كوفه نوشت بسوى پدرم حضرت حسين ابن على (ع ) كه اى سيد و آقاى من خبر ده مرابخير دنيا و آخرت .
حضرت در جواب نوشت بسم الله الرحمن الرحيم .
اما بعد پس بدرستيكه هر كه طلب نمايد رضايت خدا را بغضب مردم خداوند كفايت فرمايدامور مردم را از او و هر كه طلب نمايد رضايت مردم را بغضب خداوند تعالى خدا واگذارد اورا بسوى مردم والسلام .


حديث چهاردهم

17 بحار الانوار ص 151
الدره الباهره قال الحسين بن على (ع ) ان حوائج الناس اليكم من نعم الله عليكم فلاتملوا النعم
ترجمه :
امام سوم حضرت حسين بن على (ع ) فرمود بدرستيكه حاجتهاى مردم بسوى شما از نعمتهاىخدا است بر شما پس ملول و خسته نشويد از نعمتهاى خدا
و قال (ع ) فى مسيره الى كربلا فى حديث ان الناس عبيد الدنيا و الدين لعق السنتهميحوطه نه مادرت معايشهم فاذا محصوا بالبلاءقل الديانون .
فرمود آنحضرت در وقت رفتن بكربلا دنيايند و دين لعقه ئيست بزبانشان بطرف دينميروند آنقدريكه معيشت آنها خوش باشد. پس وقتيكه بمقام امتحان بر آمدند كم ميشونددينداران .


حديث پانزدهم

انوار البهيه ص 53
روى انه جاء رجل الى على بن الحسين (ع ) يشكو اليه حاله .
فقال (ع ) مسكين بن آدم له فى كل يوم ثلاث مصائب لا يعتبر بواحده منهن و لو اعتبر لهانتعليه المصائب و امر الدنيا. فاما المصيبه الاولى فاليوم الذى ينقص من عمره و ان نالهنقصان فى ماله اغنم به والدرهم بخلف عنه و العمر لا يرده شى
و الثانيه انه يستوفى فان كان حلالا حوسب عليه و ان كان حراما عوقب
قال و الثالثه اعظم من ذلك قيل و ماهى قال (ع ) ما من يمسى الا وقد دنى من الاخره مرحله لايدرى على الجنه ام على النار.
ترجمه :
روايت شده كه مردى آمد حضور حضرت على بن الحسين (ع ) امام چهارم كه شكايت نمايد ازحال خود
پس فرمود آنحضرت كه بيچاره فرزند آدم براى او در هر روزى سه مصيبت است كهبهيچيك از آنها عبرت نميگيرد و اگر عبرت بگيردسهل و آسان شود بر او مصيبتها و امر دنيا. اما مصيبتاول كم شدن هر روز است از عمر او همانا اگر درمال او نقصان پديد آيد مغموم شود با آنكه جاى در هم رفته درهمى مى آيد و عمر را چيزىبر نميگرداند. مصيبت دوم استيضاء روزى او است پس هرگاهحلال باشد حساب از او كشند و اگر حرام باشد او را عقاب كنند
مصيبت سوم از اين بزرگتر است پرسيدند چيست ؟ فرمود هيچ روزى را شب نميكند مگراينكه به آخرت يك منزل نزديك ميشود لكن نميداند كه ببهشت وارد ميشود يا بدوزخ .


حديث شانزدهم

سفينه البحار ص 517
اعلام الدين قال على بن الحسين (ع ) لا يهلك مومن بين ثلاثخصال :
شهاده ان لااله الا الله وحده لا شريك له و شفاعهرسول الله (ص ) وسعه رحمه الله
ترجمه :
امام چهارم حضرت على بن الحسين (ع ) فرمود كه هلاك نميشود مومت در بين سه خصلت :
اولگواهى دادن بيگانگى خدا و كلمه توحيد.
دوم شفاعت حضرت رسول خدا (ص )
سوم رحمت واسعه خداوند تعالى .


حديث هفدهم

سفينه البحار ص 516
عن محمد بن مسلم عن الصادق (ع ) عن ابينه (ع )قال قال ابى الحسين (ع ) يا بنى انظر خمسه فلا تصاحبهم و لا تحادثهم و لا ترافقهمفى طريق فقال يا ابه من هم عرفنيهم . قال اياك و مصاحبه الكذاب فانه بمنزلهالسراب يقرب لك البعيد و يبعد لك القريب . و اياك و مصاحبه الفاسق فانه با يعكباكله او اقل من ذلك
و اياك و مصاحبه البخيل فانه يخذلك فى ماله احوج ما تكون اليه .
و اياك و مصاحبه الاحمق فانه يريد ان ينفعك فيضرك و اياك و مصاحبه القاطع لرحمهفانى وجدته ملعونافى كتاب الله عزوجل فى ثلاثه مواضع
قال الله تعالى آيه 22 سوره محمد. و قالعزوجل آيه 25 سوره رعد
و قال تعالى آيه 27 سوره بقره
ترجمه :
حضرت صادق (ع ) از پدرش امام محمد باقر (ع )نقل مى فرمايد كه فرمود پدرم حضرت على بن الحسين (ع ) فرمود اى پسر جان من باپنج طبقه از مردم مصاحبت مكن و سخن با ايشان مگوى و رفاقت مكن با ايشان در راه
پس امام باقر گفت اى پدر بزرگوارم آنها كيانند معرفى بفرمائيد
فرمود اول باكذاب مصاحبت مكن زيرا كه او بمنزله شراب است دور ميكند از تو نزديك را ونزديك ميكند بتو دور را
دوم با فاسق مصاحبت مكن زيرا كه او ترا بلقمه اى و كمتر از آن ميفروشد. سوم بابخيل مصاحبت مكن زيرا كه ترا محروم مينمايد از مالش در وقتيكهكمال احتياج را به آن دارى
چهارم با احمق مصاحبت مكن زيرا كه او ميخواهد نفع برساند از نادانى خود ضرر ميرساند
پنجم با قاطع رحم مصاحبت مكن زيرا كه من يافتم او را ملعون در سه موضع از كتابخدايتعالى
براى اختصار شماره آيات و سور آن در متن حديث بيان شد مراجعه شود
مولف گويد كه احاديث بسيار در ثواب و فوائد صله رحم كه از جمله آنطول عمر است و هم در عقاب قاطع رحم و ضرر آن كه از جمله كوتاهى عمر است وارد شدهكه اين كتاب گنجايش ذكر آنها را ندارد
لكن ما بنقل يك روايت كه مشتمل بر فوائد بسيارى است تبرك ميجوئيم
در بحار از اعلام الذين ديلمى از حضرت امير المومنين (ع ) روايت كرده كه فرمود جاءرجل الى النبى (ص ).
فقال علمنى يجنى الله و يجنى المخلوقون و يثرى الله مالى و يصح بدنى ويطيل عمرى و يحشرنى معك
قال (ص ) هده ست خصال تحتاج الى ست خصال اذا اردت ان يحبك الله فخفه واتقه
و اذا اردت ان يحبك المخلوقون فاحسن اليهم و ادفض ما فى ايديهم . و اذا اردت ان يثرىالله مالك فزكه . و اذا اردت ان يصح الله بدنك فاكثر من الصدقه و اذا اردت انيطيل الله عمرك فصل ذوى ارحامك و اذا اردت ان يحشرك الله معىفاطل السجود بين يدى الله الواحد القهار.
ترجمه :
حضرت امير المومنين (ع ) فرمود كه مردى آمد حضور پيغمبر خدا (ص ) پس عرض كرد يادبده بمن عملى راكه خدا و مخلوق مرا دوست بدارند و مالم زياد شود و بدنم سالم بماند وعمرم طولانى شود و با تو محشور شوم حضرت فرمود كه اين شش خصلت است محتاجبشش خصلت ميباشد
اگر ميخواهى كه خدا ترا دوست بدارد از خدا بترس و داراى تقوى باش ‍
و اگر ميخواهى كه مخلوق ترا دوست دارند احسان كن به آنهاو واگذار آنچه در دست آنهااست . و اگر ميخواهى مالت زياد شود زكوه بده و اگر ميخواهى كه خدا بدنت را سالمبدارد زياد صدقه بده
و اگر ميخواهى عمرت را خدا طولانى نمايد صله رحم كن .
و اگر ميخواهى كه خدا ترا با من محشور كند پس سجده طولانى بجا بياورد درمقابل خداوند و احد قهار
حقير گويد كه در صله رحم پنج فايده است :اول قبولى اعمال
دوم زيادى اموال
سوم دفع بلا
چهارم آسانى حساب
پنجم طول عمر كما فى الكافى قال ابوجعفر (ع ) صله الارحام تزكىالاعمال و تنى الاموال و تدفع البلوى و تيسر الحساب و تنسى فىالاجل .


حديث هيجدهم

خصال ص 53
عن الفضيل بن يسار عن ابى جعفر (ع ) قال عشر من لقى اللهعزوجل بهن دخل الجنه
شهاده ان لااله الا الله وان محمدا رسول الله (ص ) و الا قرار بما جاء من عنداللهعزوجل و اقام الصلوه و ايتاء الزكوه و صوم شهر رمضان و حج البيت و الولايه لاولياءالله و البرائه من اعدا الله و اجتناب كل مسكر.
ترجمه :
حضرت امام محمد باقر (ع ) فرموده چيز است كه هر كه ملاقات كند خداوندعزوجل را به آنها داخل بهشت شود اول شهادت دادن بيگانگى خدا
دوم شهادت دادن باينكه محمد (ص ) رسول خدا است . سوم اقرار به آنچه پيغمبر از جانبخدا آورده .
چهارم بپاداشتن نماز
پنجم دادن زكوه
ششم روزه گرفتن ماه رمضان
هفتم حج خانه خدا بجا آوردن
هشتم ولايت و دوستى با اوليا خدا
نهم برائت و بيزارى از دشمنان خدا
دهم اجتناب نمودن از هر مسكر و مست كننده


حديث نوزدهم

بحار الانوار ص 164
قال مولانا الباقر (ع ) ان الله عفو بات للقلوب و الا بدان ضنك فى المعشيه و وهن فىالعباده و ماضرب عبد بعقوبه اعظم من قسوه القلب .
ترجمه :
حضرت امام محمد باقر (ع ) فرمود بدرستيكه براى خدا عقوباتى است در دلها و بدنها
اما عقوبت در بدن تنگى در معيشت و سستى در عبادت است . و اما عقوبت دردل قساوت قلب است و هيچ بنده زده نشده بعقوباتيكه بزرگتر باشد از قساوت قلب .


حديث بيستم

خصال ص 131
عن ابى حمزه الثمالى قال قال ابو جعفر (ع ) بنى الاسلام على خمس ‍
اقام الصلوه و ايتاء الزكوه و حج البيت و صوم شهر رمضان و الولايه لنااهل البيت . فجعل فى اربع منها رخصه و لميجعل فى الولايه رخصه .
من لم يكن له مال لم تكن عليه الزكوه . و من لم يكن عندهمال فليس عليه حج
و من كان مريضا صلى قاعدا و افطر شهر رمضان . و الولايه صحيحا كان او مريضا اوذامال اولامال له فهى لازمه .
ترجمه :
ابوحمزه ثمالى گويد كه حضرت امام محمد باقر (ع ) فرمود كه بنا شده اسلام برپنج چيز
اول بپاداشتن نماز
دوم دادن زكوه
سوم حج خانه خدا
چهارم روزه ماه رمضان
پنجم ولايت ما اهل بيت (ع )
پس قرا داده شده در چهار چيز از آنها رخصت و لكن قرار داده نشده در ولايت رخصتى
كسيكه مال ندارد زكوه و حج بر او واجب نيست و كسيكه مريض باشد نشسته نماز ميخواند وروزه ماه رمضانرا افطار ميكند
و اما ولايت چه صحيح باشد يا مريض صاحبمال باشد يابى مالى پس آن لازم است واحدى استثنا نخورده . مولف گويد كه به اينمضمون روايات بسيارى شده و اينكه ولايت ائمه هدى (ع ) شرط قبولى تمام عبادات است وولايت آخر واجب در دين اسلام و كمال دين به آن شده است و باعث تقرب بندگان بخداوندتعالى ولايت است و اينكه اطاعت ائمه اثنى عشر (ع ) اطاعت خدا ورسول است و محبت آنها ايمان و بغض با آنها كفر است .
اصول كمافى الكافى ص 91
عن محمد بن الفضل قال سئله عن افضل ما يتقرب به العباد الى اللهعزوجل .
قال (ع ) افضل ما يتقرب به العباد الى اللهعزوجل طاعه الله و طاعه رسوله و طاعه اولى الامر.
قال ابوجعفر (ع ) حبنا ايمان و بغضنا كفر
ترجمه :
محمد بن الفضل گويد كه سوال كردم از حضرت امام محمد باقر (ع ) ازافضل چيزيكه بندگان بخداوند عزوجل تقرب پيدا ميكنند
فرمود افضل چيزيكه بندگان بوسيله آن بخداوند تعالى تقرب پيدا ميكنند و نزديكميشوند طاعت خدا و طاعت رسول خدا و طاعت اولى الامر است .
بعد امام باقر (ع ) فرمود كه حب ما ايمان و بغض ما كفر است .


حديث بيست و يكم

اثنى عشريه ص 169
قال الصادق (ع ) اوحى الله تعالى آدم (ع ) يا آدم انى اجمع لك الحكمه فى اربع كلمات. واحده لى و واحده لك و واحده فيما بينى و بينك و واحده بينك و بين الناس
فاما التى فتعبدنى لاتشرك بى شيئا. و اما التى لك فاجازيك بعملك احوج ما تكوناليه و اما التى فيما بينى و بينك فعليك الدعا و على الاجابه
و اما التى بينك و بين الناس فترضى للناس ما ترضى لنفسك .
ترجمه :
حضرت صادق (ع ) فرمود كه خداوند تعالى وحى فرمود بسوى آدم اى آدم بدرستيكه منجمع مى كنم براى تو حكمت را در چهار كلمه :
يكى براى من است و يكى براى تو است و يكى ما بين من و تست و يكى ما بين تو و مردماست .
اما آن چيزى كه براى من است پس اين است كه عبادت كنى مرا و شرك نياورى
و اما آنچيزيكه براى تو است پس جزا ميدهم تو رابمقابل عملت وقتيكه كمال احتياج را به آن دارى
و اما آنكه ما بين من و تو است پس بر تست دعا كردن و بر من است اجابت نمودن
و اما آنكه ما بين تو و مردم است پس بخواه براى مردم آنچه براى خود ميخواهى .


next page

fehrest page

 
 

کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس دیتاسنتر فن آوا سرور اختصاصی سرور ابری اشتراک مکانی colocation