پایگاه اینترنتی انهار | کتابخانه الکترونیکی انهار | گنجینه صوتی انهار
استخاره اینترنتی | مشاوره اینترنی | پاسخ به احکام شرعی | توضیح المسائل مراجع
روز وفات خاتم الانبياء
روز بيست و هشتم سنه يازدهم روز وفات حضرت خاتم الا نبياء صَلَوات اللّهِ عَلَيْهِ وَ الِهِ است و روز وفات روز دوشنبه بوده بالا تفاق و در وقت وفات سنين عمر مباركش به شصت و سه رسيده بود چهل سال از سنّ شريفش گذشته بود كه وحى بر حضرتش نازل شد و بعد از آن سيزده سال در مكّه مردم را دعوت به خداپرستى نمود و پنجاه و سه سال داشت كه به مدينه هجرت فرمود و در سال دهم هجرت وفات فرمود و اميرالمؤ منين عليه السلام متوجّه غسل و حنوط آن حضرت شد و بعد از تغسيل و تكفين بر آن جناب نماز گذارد پس دسته دسته اصحاب آمدند و بدون امام بر آن حضرت نماز گذاردند و حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام آن جناب را در حجره طاهره در همان محلى كه از دنيا رفته بود مدفون ساخت از انس بن مالك روايت است كه چون از دفن پيغمبر صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فارغ شديم حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام سوى من آمد و گفت اى انس چگونه نفس شما همراهى كرد كه خاك بصورت پيغمبر صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله بريزيد پس گريست و فرمود:
[يا اَبَتاهُاَجابَ رَبّا دَعاهُ يا اَبَتاهُ مِنْ رَبِّهِ ما اَدْناهُ] پدرجان پاسخ دادى پروردگارت را كه تو را خواند پدر جان چقدر به پروردگار خود نزديكى الخ و لَنِعْمَ ماقيلَ تا به آخر و چه خوب گفته : اى دو جهان زير زمين از چه اى خاك نه اى خاك نشين از چه اى و به روايت معتبر است كه آن مُخدّره مشتى از خاك پاك آن قبر مطهّر گرفت و بر ديدگان گذاشت و گفت :
ماذا عَلَى الْمُشْتَمِّ تُرْبَةَ اَحْمَدٍ اَنْ لا يَشَمَّ مَدَى الزَّمانِ غَوالِيا كسى كه قبر احمد را ببويد چه بكند؟ بايد كه تا پايان عمر22 عطرى را نبويد صُبَّتْ عَلىَّ مَصآئِبٌ لَوْ اَنَّها صُبَّتْ عَلَى الاْيّامِ صِرْنَ لَيالِيا فرو ريخت بر من مصيبتهايى كه اگر آنها بر روز روشن ريخته بود شب تار مى گشت و شيخ يوسف شامى در دُرُّ النَّظيم نقل كرده كه آنحضرت اين اشعار را در مرثيه پدر فرموده :
قُلْ لِلْمُغيَّبِ تَحْتَ اَطْباقِ الثَّرى اِنْ كُنْتَ تَسْمَعُ صَرْخَتى وَنِدائيا بگو بدانكه در زير توده هاى خاك پنهان شده كه اگر تو فرياد و نداى مرا مى شنيدى صُبَّتْ عَلىَّ مَصآئِبٌ لَوْ اَنَّها صُبَّتْ عَلَى الاْيّامِ صِرْنَ لَيالِيا كه فرو ريخته بر من مصيبتهايى و اگر آنها بر روز روشن فروريخته بود شب تار مى گشت قَدْ كُنْتُ ذاتَ حِمىً بِظِلِّ مُحَمَّدٍ لا اَخْشَ مِنْ ضَيْمٍ وَكانَ حِمالِيا براستى كه من در سايه محمد پشتيبانى داشتم و ترسى از ظلم كسى نداشتم و او جوركش من بود فَالْيَوْمَ اَخْضَعُ لِلذَّليلِ وَاَتَّقى ضَيْمى وَاَدْفَعُ ظالِمى بِرِدآئيا ولى امروز در برابر اشخاص خوار فروتن گشته واز ستم بر خود مى ترسم و ستمگرم را با جامه دور مى كنم فَاِذا بَكَتْ قُمْرِيَّةٌ فى لَيْلِها شَجَناً عَلى غُصْنٍ بَكَيْتُ صَباحِيا پس اگر مرغ قُمرى شبانگاه بگريد از روى اندوه بر شاخسارى من در روز بگريم فَلاََجْعَلَنَّ الْحُزْنَ بَعْدَكَ مُونِسى وَلاَجْعَلَنَّ الدَّمْعَ فيكَ وِشاحِيا قرار دهم اندوه را پس از تو مونس خود و دانه هاى اشك را بصورت گردن بندى درآورم روز آخر ماه سنه دويست و سه به قول شيخ طبرسى و ابن اثير شهادت امام رضاعليه السلام واقع شده به اَنگور مَسْمُوم سنّ مباركش به پنجاه و پنج رسيده بود و قبر شريفش واقع شد در خانه حميد بن قحطبه در قريه سناباد از ارض طوس و در آن خانه است قبر رشيد نيز.
فصل نهم
اعمال شب و روز ماه ربيع الا وّل
شب ليلة المبيت
شب اوّل سال سيزدهم بعثت مبداء هجرت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله بود از مكّه معظّمه به مدينه منوّره و در آن شب در غار ثور مختفى شد وحضرت اميرالمؤ منين عليه السلام جان خود را فداى جان شريف او نمود و در جاى آن حضرت خوابيده از شمشيرهاى قبايل مشركين پروا نكرد و فضل خود و مُواساة و برادرى خود را با حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله بر جميع عالم ظاهر گردانيد و آيه كريمه وَمِنَ النّاسِ مِنْ يَشْرى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ در شاءنش نازل شد روز اوّل علماء گفته اند مستحبّ است كه براى تشكّر نعمت سلامتى رسول خدا و اميرالمؤ منين صلوات الله عليهما روزه بدارند و زيارت آن دو بزرگوار در اين روز مناسب است و سيّد در اقبال براى اين روز دعايى نقل فرموده و در اين روز به قول شيخ و كفعمى حضرت عسكرى عليه السلام وفات كرده و مشهور روز هشتم است و شايد در چنين روز، اوّلِ مرض آن حضرت بوده روز هشتم سنه دويست و شصت وفات حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام واقع شده و حضرت صاحب الا مر صلوات الله عليه به منصب جليل امامت فايز گرديده مناسب است آن دو بزرگوار را در اين روز زيارت كردن روز نهم روز عيد بزرگ و روز عيد بَقْر است و از براى آن شرح بزرگى است كه در جاى خود ذكر شده و روايتى نقل شده كه هر كه در اين روز چيزى انفاق كند گناهانش آمرزيده شود و گفته اند كه مستحبّ است در اين روز اطعام برادران مؤ من و خوشنود گردانيدن ايشان و توسعه دادن در نفقه و پوشيدن جامه هاى نو و شكر و عبادت حق تعالى كردن و اين روز، روز برطرف شدن غمها است و روز بسيار شريفى است و چون روز هشتم ماه وفات امام حسن عسكرى عليه السلام بوده اين روز، روز اوّل امامت حضرت صاحب الزّمان اَرْواح الْعالَمينَ فِداهُ و سَبَب مزيد شرافتش خواهد بود روز دوازدهم به قول جناب كلينى و مَسعُودى و مشهور بين عامّه ولادت با سعادت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله است و مستحبّ است در آن دو ركعت نماز در ركعت اوّل بعد از حمد سه مرتبه قُل يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ و در دوّم سه مرتبه توحيد و در اين روز نيز آن حضرت به مدينه ورود فرمود و شيخ فرموده كه در مثل چنين روز از سنه صد و سى و دو دولت بَنى مروان منقضى شد روز چهاردهم سنه 64 شصت و چهار يزيد بن معاويه به دركات جحيم شتافت و در اخبارالدّول است كه يزيد به مرض ذات الجنب در حوران از دنيا رفت جنازه اش را به دمشق آوردند و در باب صغير او را دفن كردند و قبرش اينك مزبله مى باشد و سنين عمرش به سى و هفت رسيده بود و خلافتش سه سال و نه ماه طول كشيد انتهى
ولادت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله
شب هفدهم شب ولادت حضرت خاتم الا نبياء صلوات الله عليه و شب بسيار مباركى است و سيّد نقل كرده كه در مثل چنين شب نيز قبل از هجرت به يكسال معراج آن حضرت بوده
روز هفدهم بنابر مشهور بين علماء اماميّه روز ولادت باسعادت حضرت خاتم الا نبياء محمد بن عبدالله صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله است و معروف آنست كه ولادت باسعادتش در مكّه معظّمه در خانه خود آن حضرت واقع شده در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام الفيل در ايّام سلطنت انوشيروان عادل و نيز در اين روز شريف سنه هشتاد و سه ولادت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام واقع شده و باعث مزيد فضل و شرافت اين روز گرديده و بالجمله اين روز روز بسيار شريفى است و از براى آن چند عمل است اوّل غسل دوّم روزه و از براى آن فضيلت بسيار است و روايت شده كه هركه اين روز را روزه بدارد ثواب روزه يك سال خدا براى او بنويسد و اين روز يكى از آن چهار روز است كه در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز است سيّم زيارت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله از نزديك و دور چهارم زيارت اميرالمؤ منين عليه السلام به همان زيارتى كه حضرت صادق عليه السلام كرده و تعليم محمّد بن مسلم فرموده و بيايد انشاءالله در باب زيارات پنجم در وقتى كه روز بلند شود دو ركعت نماز كند در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و ده مرتبه توحيد بخواند و بعد از سلام در مصلاّى خود بنشيند و اين دعا بخواند اَللّهُمَّ اَنْتَ حَىُّ لاتَمُوتُ الخ و اين دعاى مبسوطى است و چون سَنَدَش را منتهى به معصوم نديدم مراعات اختصار را اَهَمّ ديدم هركه طالبست به رجوع زاد المعاد رجوع نمايد ششمّ آنكه مسلمانان اين روز را تعظيم بدارند و تصدّق و خيرات بنمايند و مؤ منين را مسرور كنند و به زيارت مشاهد مشرّفه روند و سيّد در اقبال شرحى از لزوم تعظيم اين روز ذكر نموده و فرموده كه من يافتم طايفه نصارى و جمعى از مسلمين را كه تعظيم بزرگى از روز ولادت عيسى عليه السلام مى نمايند و تعجّب كردم كه چگونه مسلمانان قانع شدند كه روز مولود پيغمبرشان كه اعظم از همه پيغمبران است به اين مرتبه از تعظيم باشد كه اَدْوَنْ از تعظيم نصارى است مولد عيسى عليه السلام را.
فصل دهم
در ماه ربيع الثانى و جمادى الاولى و جمادى الاْخره است
-----
سيّد بن طاوُس براى هر روز از اوّل اين سه ماه دعايى نقل كرده و شيخ مفيد فرموده كه در روز دهم ماه ربيع الثانى سنه دويست و سى و دو حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام متولّد شده است و روز شريف بسيار مباركى است و مستحب است كه به شكر اين نعمت عظمى روزه بدارند و در روز سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه جمادى الاولى زيارت حضرت فاطمه زهراء صلوات الله عليها و اقامه ماتم آن مظلومه مناسب است زيرا كه در روايت صحيحه وارد شده كه آن حضرت بعد از پدر بزرگوار خود هفتاد و پنج روز در دنيا بود و وفات فرمود و بنابر مشهور كه وفات حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله در بيست و هشتم صفر بوده بايد وفات آن مخدّره در يكى از اين سه روز واقع شده باشد و در روز نيمه سنه سى وشش فتح بصره بر اميرالمؤ منين عليه السلام و ولادت حضرت امام زين العابدين عليه السلام شده و زيارت هر دو امام در اين روز
مناسب است و امّا اعمال ماه جمادى الاخرة پس سيّد بن طاوُس رضى الله عنه نقل كرده است كه در اين ماه در هر وقت كه خواهد چهار ركعت نماز بكند يعنى به دو سلام در ركعت اوّل بخواند حمد و يك مرتبه آية الكرسى و بيست و پنج مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و در ركعت دوّم حمد و يك مرتبه اَلْهيكُمُ التَّكاثُرُ و بيست و پنج مرتبه قُل هُوَ اللّهُ و در ركعت سوّم حمد و يك مرتبه قُل يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ و بيست و پنج مرتبه قُل اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و در ركعت چهارم حمد و يكمرتبه اِذا جاءَ نَصْرُاللّهِ و بيست و پنج مرتبه قُل اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و بعد از سلام ركعت چهارم هفتاد مرتبه بگويد سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلااِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَكْبَرُ و هفتاد مرتبه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ پس سه مرتبه بگويد اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ پس سر به سجده گذارد و بگويد سه مرتبه يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ پس هر حاجت كه دارد از حق تعالى طلب نمايد هركه چنين كند خدا خودش را و مالش را و زنان و فرزندان او را و دين و دنياى او را تا سال ديگر حفظ كند و اگر در اين سال بميرد بر شهادت بميرد يعنى ثواب شهيدان داشته باشد
روز وفات حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام و اعمال آن
روز سوّم سنه يازدهم وفات حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام واقع شده پس بايد در اين روز شيعيان به مراسم تعزيت آن حضرت قيام نمايند و زيارت آن مظلومه و نفرين بر ظالمان و غاصبان حق او كنند و سيّد بن طاوُس در اقبال ذكر فرموده اين زيارت را براى آن حضرت بعد از ذكر وفات آن حضرت در اين روز:اَلسَّلامُعَلَيْكِ ياسَيِّدَةَ نِسآءِالْعالَمينَ اَلسَّلامُعَلَيْكِ يا والِدَةَ الْحُجَجِ عَلَى
سلام بر تو اى بانوى زنان جهانيان سلام بر تو اى مادر حجتهاى الهى بر
النّاسِ اَجْمَعينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَمْنُوعَةُ حَقُّها پس
مردم همگى سلام بر تو اى ستم ديده اى كه از حق او جلوگيرى كردند * * * * * *
بگو: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَمَتِكَ وَابْنَةِ نَبِيِّكَ وَزَوْجَةِ وَصِىِّ نَبِيِّكَ صَلوةً
* * خدايا درود فرست بر كنيزت و دختر پيامبر و همسر وصى پيامبرت درودى كه
تُزْلِفُها فَوْقَ زُلْفى عِبادِكَ الْمُكَرَّمينَ مِنْ اَهْلِ السَّمواتِ وَاَهْلِ
منزلت و مقامى به او دهد برتر از منزلت بندگان گراميت از اهل آسمانها و اهل
الاْرَضينَ به تحقيق كه روايت شده است كه هر كه به اين زيارت آن حضرت را زيارت
زمين * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
كند و از خدا طلب آمرزش كند حق تعالى گناهانش را بيامرزد و او را داخل بهشت گرداند مؤ لّف گويد كه نَجْل سيّد بن طاوس نيز اين زيارت را در كتاب زوائد الفوائد نقل كرده و گفته كه مختص به روز وفات آن حضرت كه سيّم ماه جمادى الاخرة باشد و كيفيّت زيارت را به اين طريق فرموده كه نماز مى كنى نماز زيارت يا نماز خود آن حضرت را و آن دو ركعت است در هر ركعت بعد از حمد شصت مرتبه سوره قُلْ هُوَاللّهُ اَحَد مى خوانى و اگر نتوانى در ركعت اوّل بعد از حمد سوره قُلْ هُوَاللّهُ اَحَد بخوان و در ركعت دوّم سوره قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ و چون سلام گفتى بگو اَلسَّلامُ عَلَيْكِ تا آخر زيارت مذكوره
اعمال روز ولادت حضرت زهراءعَليهَاالسَّلام
روز بيستم سال پنجم يا دوّم از بعثت ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عَلَيْها واقع شده و در آن چند عمل مناسب است اوّل روزه دوّم خيرات و صدقات بر مؤ منين سوّم زيارت آن بى بى دنيا و آخرت و بيايد كيفيت زيارت آن حضرت بعد از اين .
فصل يازدهم
در اعمال هر ماه نو و اعمال عيد نوروز و اعمال ماههاى رومى است
اعمالاوّل هر ماه
------
امّا اعمال هر ماه نو چند چيز است اوّل خواندن دعاهاى منقوله در وقت رؤ يت هلال كه بهترين آنها دعاى چهل و سيّم صحيفه كامله است كه در اوّل ماه رمضان ذكر شد دوّم خواندن هفت مرتبه سوره حمد براى دفع درد چشم سوّم اندكى پنير خوردن روايت است كه هر كس مقيّد كند خود را بخوردن آن در اوّل هر ماه اميد است كه حاجتش در آن ماه ردّ نشود
نماز شب اوّل هر ماه
چهارم در شب اوّل دو ركعت نماز كند در هر ركعت بعد از حمد سوره انعام بخواند و از حق تعالى سؤ ال كند كه او را از هر ترسى و دردى ايمن گرداند و نبيند در آن ماه امرى را كه مكروه او باشد
نماز روز اوّل هر ماه
پنجم در روز اوّل دو ركعت نماز كند در ركعت اوّل بعد از حمد سى مرتبه قُلْ هُوَاللّهُ و در ركعت دوّم بعد از حمد سى مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ بخواند و بعد از نماز تصدّقى كند چون چنين كند سلامتى خود را در آن ماه از حق تعالىبخرد و از بعضى روايات نقل است كه بعد از نماز بخواند: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خداى بخشاينده
الرَّحيمِ وَما مِنْ دابَّةٍ فِى الاْرْضِ الاّ عَلَى اللّهِ رِزْقُه ا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّه ا
مهربان و نيست جنبده اى در زمين جز آنكه روزى وى به عهده خدا است و مى داند قرارگاه
وَمُسْتَوْدَعَها كُلُّ فى كِتابٍ مُبينٍ # بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَاِنْ
و امانگاهش را همه آنها در مكتوبى روشن است # به نام خداى بخشاينده مهربان و اگر
يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ اِلاّ هُوَ وَاِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلا رادَّ
خدا محنت و رنجى به تو رساند هيچكس برطرف كردن آن نتواند جز او و اگر براى تو نيكى خواهد فضل او را
لِفَضْلِهِ يُصيبُ بِهِ مَنْ يَشاَّءُ مِنْ عِبادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ # بِسْمِ
بازگرداننده اى نيست كه برساند آن را به هر كس خواهد از بندگانش و او است آمرزنده مهربان به نام
اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً ما شآءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ
خداى بخشاينده مهربان بزودى خدا پس از دشوارى آسانى قرار دهد آنچه خدا خواهد نيروئى نيست جز
بِاللّهِ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ وَاُفَوِّضُ اَمْرى اِلَى اللّهِ اِنَّ اللّهَ بَصيرٌ
به خدا بس است ما را خدا و نيكو و كيلى است و واگذارم كارم را به خدا كه براستى خدا بينا است
بِالْعِبادِ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنْ الظّالِمينَ رَبِّ اِنّى لِما
به بندگان معبودى جز تو نيست منزهى تو براستى من از ستمكارانم پروردگارا من بدانچه بسويم
اَنْزَلْتَ اِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقيرٌ رَبِّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَاَنْتَ خَيْرُ الْوارِثينَ
از خير فرستاده اى نيازمندم پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترين ارث برندگان (و بازماندگان ) هستى
عيد نوروز
و اما اعمال عيد نوروز پس چنان است كه حضرت صادق عليه السلام به مُعَلَّى بن خنيس تعليم فرموده كه چون روز نوروز شود غسل كن و پاكيزه ترين جامه هاى خود را بپوش و به بهترين بوهاى خوش خود را خوشبو گردان و در آن روز روزه بدار پس چون از نماز پيشين و پسين و نافله هاى آن فارغ شوى چهار ركعت نماز بگذار يعنى هر دو ركعت به يك سلام و در ركعت اوّل بعد از حمد ده مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ بخوان و در ركعت دوّم بعد از حمد ده مرتبه سوره قُلْ يا اَيُّها الْكافِروُنَ و در ركعت سيّم بعد از حمد ده مرتبه سوره قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و در ركعت چهارم بعد از حمد ده مرتبه قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ بخوان و بعد از نماز به سجده شكر برو و اين دعا را بخوان :
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ الاْوْصِيآءِ الْمَرْضِيِّينَ
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد آن اوصياء پسنديده
وَعَلى جَمِيعِ اَنْبِيآئِكَ وَرُسُلِكَ بِاَفْضَلِ صَلَواتِكَ وَبارِكْ
و بر همه پيمبران و رسولانت به بهترين درودها و بركت ده
عَلَيْهِمْ بِاَفْضَلِ بَرَكاتِكَ وَصَلِّ عَلى اَرْواحِهِمْ وَاَجْسادِهِمْ اَللّهُمَّ
بر ايشان به بهترين بركتهايت و درود فرست بر ارواح و اجسادشان خدايا
بارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَبارِكْ لَنا فى يَوْمِنا هذَا الَّذى فَضَّلْتَهُ
بركت ده بر محمد و آل محمد و بركت ده به ما در اين روز كه آن را برترى داده
وَكَرَّمْتَهُ وَشَرَّفْتَهُ وَعَظَّمْتَ خَطَرَهُ اَللّهُمَّ بارِكْ لى فيما اَنْعَمْتَ بِهِ
و گراميش كرده و شرافتش دادى و مقامش را بزرگ كردى خدايا بركت ده به من در آنچه به من تفضل كرده اى
عَلَىَّ حَتّى لا اَشْكُرَ اَحَداً غَيْرَكَ وَوَسِّعْ عَلَىَّ فى رِزْقِى يا ذَا الْجَلالِ
بدانسان كه هيچكس را جز تو سپاس نگذارم و روزيم را وسيع گردان اى صاحب جلالت
وَالاِْكْرامِ اَللّهُمَّ ما غابَ عَنّى فَلا يَغيبَنَّ عَنّى عَوْنُكَ وَحِفْظُكَ وَما
و بزرگوارى خدايا هر چه از من پنهان شده مبادا كمك و نگهدارى تو از من پنهان شود و هر چه
فَقَدْتُ مِنْ شَىْءٍ فَلا تُفْقِدْنِى عَوْنَكَ عَلَيْهِ حَتّى لا اَتَكَلَّفَ ما لا
را گم كرده ام مبادا يارى خويش را بر آن از من گم كنى تا خود را به زحمت نيندازم درباره
اَحْتاجُ اِلَيْهِ يا ذَا الْجَلالِ وَالاِْكْرامِ چون چنين كنى گناهان پنجاه ساله تو
آنچه را بدان نيازمند نيستم اى صاحب جلالت و بزرگوارى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آمرزيده شود و بسيار بگو يا ذَا الْجَلالِ والاِْكْرامِ
اعمال ماههاى رومى
خواص آب نيسان
امّا اعمال ماههاى رومى پس ما در اينجا اكتفا مى كنيم به آنچه كه در زادالمعاد است سيّد جليل علىّ بن طاوس رَحَمهُاللّهُ روايت كرده است كه روزى جمعى از اصحاب نشسته بودند حضرت رسالت پناه صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله داخل شد و بر ايشان سلام فرمود و ايشان جواب سلام گفتند پس حضرت فرمود كه مى خواهيد تعليم نمايم شما را دوائى كه جبرئيل مرا تعليم كرده است كه محتاج به دواى اطبّا نبوده باشم پس حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام و سلمان و ديگران سؤ ال نمودند كه آن دوا چيست حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله به حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام خطاب نمود و فرمود كه در ماه نيسان رومى آب باران مى گيرى و سوره فاتحة الكتاب و آية الكرسى و قل هُوَاللّه و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ
النّاسِ و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ هر يك را هفتاد بار مى خوانى و به روايت ديگر سوره اِنّا اَنْزَلناهُ را نيز هفتاد مرتبه مى خوانى و هفتاد مرتبه اللّهُ اَكْبَرُ و هفتاد مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ مى گوئى و هفتاد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد مى فرستى و هفت روز در بامداد و پسين از آن آب مى آشامى به حقّ آن خداوندى كه مرا براستى بر خلق مبعوث گردانيده است سوگند ياد مى كنم كه جبرئيل گفت كه حق تعالى بردارد از كسى كه اين آب را مى آشامد هر دردى را كه در بدنش باشد و عافيت بخشد او را و بيرون كند دردها را از بدن او و استخوانهاى او و اگر در لوح دردى براى او مقدّر شده باشد محو نمايد و به حق پروردگارى كه مرا به حقّ فرستاده اگر فرزند نداشته باشد و فرزند خواهد آب نيسان را به آن نيّت بياشامد او را فرزند روزى گردد و اگر زن عقيم باشد وفرزند نياورد واز اين آب با نيّت بياشامد فرزند از او بوجود آيد و اگر مرد و زن پسر خواهند يا دختر از آن آب بياشامندمقصودايشان به عمل آيد چنانچه حق تعالى مى فرمايد يَهَبُ لِمَنْ يَشاَّءُ اِناثا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ اَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرانا وَاِناثا وَيَجْعَلُ مَنْ يَشاَّءُ عَقيما يعنى حق تعالى مى بخشد هر كه را خواهد دختران و هر كه را خواهد پسران يا جُفت مى گرداند براى ايشان پسران و دختران يعنى هر دو را به ايشان عطا مى كند و هر كه را خواهد عقيم و بى فرزند گرداند پس حضرت فرمود كه اگر كسى درد سر داشته باشد و از اين آب بياشامد صُداع او ساكن گردد به قدرت الهى و اگر درد چشم داشته باشد و در چشمهاى خود قطره اى از اين آب بچكاند و بياشامد و چشمهاى خود را از آن آب بشويد به اذن خداى تعالى شفا يابد و آشاميدن از آن آب بُن دندانها را محكم گرداند و دهان را خوشبو كند و لعاب بُن دندانها را كم كُند و بلغم را كم كُند و تُخَمه و اِمْتِلا به سبب خوردن طعام و آشاميدن آب به هم نرساند و از بادهاى قولنج و غير آن متاءذّى نگردد و درد پشت و درد شكم بهم نرساند و از زُكام آزار نكشد و درد دندان بهم نرساند و درد معده و كرم معده را زايل گرداند و محتاج به حجامت نگردد و از مرض بواسير و خارش بدن و آبله و ديوانگى و خُوره و پيسى و رُعاف و قَىّ نجات يابد و كور و لال و كر و زمينگير نشود و آب سياه در ديده اش نزول نكند و دردى كه موجب افطار روزه و نقصان نماز او باشد او را عارض نگردد و از وسوسه هاى جنّيان و شياطين متاءذّى نگردد پس حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرمود كه جبرئيل گفت هر كه از اين آب بياشامد و به جميع دردهائى كه در مردم مى باشد مبتلا باشد موجب شفا از جميع آنها گردد پس جبرئيل گفت به حقّ خداوندى كه تو را به راستى فرستاده هر كه اين آيات را بر اين آب بخواند و بياشامد حقّ تعالى دلش را مملوّ گرداند از نور و روشنى و الهام خود را در دل او وارد سازد و حكمت بر زبان او جارى گرداند و پر كند دل او را از فهم و بينائى و به او عطا كند از كرامتها آنچه به احدى از عالميان عطا نكرده باشد و هزار مغفرت و هزار رحمت بر او بفرستد و غش و خيانت و غيبت و حسد و بَغْى و كبر و بخل و حرص و غضب را از دل او بردارد و از عداوت و دشمنى مردم و بدگوئى ايشان نجات يابد و موجب شفاء جميع امراض او گردد مؤ لّف گويد كه اين روايت مشهور به عبداللّه بن عمر منتهى مى شود و به اين سبب سندش ضعيف است و فقير به خط شيخ شهيد ديدم كه اين روايت را از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده بود با همين خواص و سوره ها امّا آيات و اذكار را به اين روش روايت كرده است كه مى خوانى بر آب نيسان فاتحة الكتاب و آية الكرسى و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الاْعْلى و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ وَ قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ هر يك را هفتاد مرتبه و مى گوئى هفتاد مرتبه لااِلهَ اِلا اللّهُ و هفتاد مرتبه اللّهُ اَكْبَرُ و هفتاد مرتبه اَللّهُمَّ صَلّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ و هفتاد مرتبه سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اùRxéùRzéًٌسال متوûH.بحارالانوار مذكور است و چون اين ماهها در احاديث مذكور شده است مجملى در اينجا ايراد نموديم . انتهى
باب سوّم
آداب سفر
چون اراده سفركنى سزاوار آن است كه روزه بدارى روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و اختيار نمائى روز شنبه را يا روز سه شنبه را يا روز پنجشنبه را و اجتناب كن از سفر كردن در روز دوشنبه و چهارشنبه و پيش از ظهر روز جمعه و از سفر كردن در اين ايّام كه در اين نظم واقع شده :
هفت رُوزى نحس باشد در مَهى زان حذر كن تا نيابى هيچ رنج سه وپنج وسيزده با شانزده بيست ويك با بيست وچهار وبيست وپنج
در بعضى روايات نقل شده كه بيست و يكم سفر كردن خوبست و در روز هشتم و بيست و سيّم خوب نيست . و سفر مكن در محاق شهر و در حاليكه قمر در برج عقرب باشد و اگر ضرورتى حاصل شود براى سفر كردن در اين اوقات دعاهاى سفر را بخوان و تصدّق كن و هر وقت كه خواهى به سفر رو و روايت شده كه مردى از اصحاب حضرت امام محمد باقرعليه السلام اراده سفرى كرد خدمت آن حضرت رسيد تا وداع كند با آن جناب حضرت به او فرمود كه پدرم على بن الحسين عليه السلام هرگاه اراده مى نمود كه بيرون رود بسوى بعض املاك خود مى خريد سلامتى خود را از خدا به آنچه آسان بود براى او يعنى به دادن صدقه به هر چه كه ممكن بود و اين در وقتى بود كه پاى خود را در ركاب مى گذاشت و چون به سلامت از سفر مراجعت مى كرد شكر مى كرد خدا را و تصدّق مى داد به آنچه كه ممكن بود آن مرد وداع كرد و رفت و بجا نياورد آنچه را كه آن حضرت فرموده بود پس هلاك شد در راه اين خبر به امام محمد باقرعليه السلام رسيد فرمود اين مرد پند داده شد اگر مى پذيرفت و سزاوار است كه پيش از متوجّه شدن غسل بكنى پس جمع مى كنى اهل خود را نزد خود و دو ركعت نماز مى گذارى و از خدا خير خود را سؤ ال مى نمائى و آية الكرسى مى خوانى و حمد و ثناى الهى بجا مى آورى و صلوات بر حضرت رسول
** و آل او صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِمْ مى فرستى و مى گوئى : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَوْدِعُكَ الْيَوْمَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا به من بعنوان وديعت به تو سپردم در اين روز
نَفْسِى وَاَهْلى وَمالى وَوُلْدى وَمَنْ كانَ مِنّى بِسَبيلٍ الشّاهِدَ مِنْهُمْ
خودم و خاندانم و مال و فرزندانم و هر كه را با من راهى دارد حاضرشان
وَالْغآئِبَ اَللّهُمَّ احْفَظْنا بِحِفْظِ الاِْيْمانِ وَاحْفَظْ عَلَيْنا اَللّهُمَّ اجْعَلْنا
و غائبشان را خدايا حفظ كن ما را به حفظ ايمان و نگهبان بر ما باش خدايا ما را