مؤ ذنى كه زيانكار شد
چهل سال بر مناره اذان مى گفت ، يك روز بر مناره رفت و اذان گفت تا رسيد به حىعلى الفلاح چشمش افتاد به دخترى نصرانى كه زيبايى و اندام موزونشدل از دست او ربود. چنان غرق در تماشاى آن گرديد كه اذان را از دست داد و به ادامه آننپرداخت . از مناره به زير آمد و از پى آن دختر به در خانه آنها رفت . بالاخره پيشنهادازدواج و همسرى نمود. دختر در جوابش گفت : مهر من سنگين است . پرسيد: چقدر است ؟ گفت: بايد دين مرا بپذيرى و از اسلام دست بردارى . گفت : اين مهم نيست و به خواسته دخترتن داد و كفر به اسلام ورزيد و داخل در نصرانيت شد. دختر گفت : بسيار خوب ،حال يك كار ديگر باقيمانده است ، پدرم در زير زمين خانه است ، بايد از اين پلكانپايين بروى و مرا از او خواستگارى كنى . مؤ ذن بيچاره كه هواى نفس او را تا به اينجاكشانده بود، به دنبال رسيدن به كام خود قدم بر پلكان گذاشت ، اما از بالا سقوط كردو در دم جان از كالبدش خارج شد و به دين نصرانيت از دنيا رفت .
دو مؤ ذن و سوء عاقبت
در تفسير روح البيان نقل شده است كه سه برادر بودند. برادر بزرگتر دهسال مؤ ذن مسجدى بود و در مناره آن اذان مى گفت . پس از فوت او، برادر دوم منصب او رااشغال كرد. برادر دوم هم پس از چند سال از دنيا رفت . متصديان مسجد به برادر سومروى آوردند و پيشنهاد اذان گفتن در مسجد را نمودند ولى اوقبول نكرد. به ناچار وعده افزايش حقوق به چندين برابر دادند. گفت : اگر صدبرابر هم بدهيد، نمى پذيرم .
گفتند: مگر اذان گفتن بد است . جواب داد: نه ! ولى در مناره و ماءذنه حاضر نيستم اذانبگويم . جوياى علت شدند. گفت : اين مناره جايى است كه دو برادر مرا بى ايمان از دنيابرد. زيرا هنگام احتضار برادر بزرگم ، در بالينش حضور داشتم و خواستم سورهيس برايش بخوانم . بر من نهيبى زد و گفت : قرآن چيست و برادر دومم نيز دممرگ به همين صورت جان داد.
در خانه خدا استغاثه كردم كه خدايا اين دو بدبخت سالها نماز جماعت را ملتزم بودند ودر ماءذنه اذان مى گفتند، چه شد كه بى ايمان از دنيا رفتند؟! خداوند بر من منت نهاد و درعالم رؤ يا برادر بزرگم را ديدم در حال عذاب . گفتم : تو را رها نمى كنم تا بگويىچه شد كه بى ايمان از دنيا رفتى ؟ خداوند متعال براى اين كه به من بفهماند ماجرا ازچه قرار است ، زبانش را گويا كرد، او گفت : ما در ماءذنه كه مى رفتيم و دور آن چرخمى خورديم ، داخل حياط خانه مردم را تماشا مى كرديم . (105)
البته چنانكه قبلا در شخصيت مؤ ذن ذكر شد بهنقل از بلال مؤ ذن رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم ): المؤ ذنون امناء المؤ منينعلى صلاتهم و صومهم و لحومهم و دمائهم لايساءلون الله شيئا الا اعطاهم و لا يشفعونفى شى ء الا شفعوا . (106)
مؤ ذنين بر نماز و روزه و گوشت و خون مردم امين هستند. (مؤ ذنين چنان محبوب خدايند كه )چيزى از خداوند در خواست نكنند مگر اين كه به ايشان خواهد داد و درباره واسطه و شفيعنشوند مگر اين كه شفاعتشان پذيرفته است . علامه مجلسى (رضوان الله عليه ) دربارهامين بودن آنها بر نماز و روزه مردم ، مى فرمايد: چون آغاز نماز و آغاز روزه و افطار ماهرمضان ، با اعتماد بر اذان آنها مى شود و اما در مورد امين بودن ايشان بر گوشت و خونمؤ منين ، به چند وجه ، توجيه نموده كه بهترين وجه آن همين است كه امين عرض و ناموس واسرار آنهايند كه تعبير به گوشت و خون شده است .
اين وظيفه همه مسلمانان است كه ناموس ديگران را محترم شمارند و از چشم چرانى و نگاههاى خائنانه پرهيز نمايند، اما مؤ ذنين كه يك ماءموريت شرعى موجب اعتلاء آنها واشرافشان بر خانه مردم مى شود. اگر در پى انجام اين ماءموريت ، سوء استفاده نمايند،بسيار وقيح تر و داراى اشكال بيشترى است .
# پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) مى فرمايد: من ملاء عينه من حرام ملاء اللهعينه يوم القيامه من النار الا ان يتوب و يرجع (107) هر كس چشمش را از حرام پركند، خداوند در روز قيامت چشم او را از آتش پر مى كند، مگر توبه كند و برگردد. قال عيسى (عليه السلام ) اياكم و النظرة فانها تزرع فى القلب الشهوة و كفى بهالصاحبها فتنة . (108)
از نگاه بپرهيزيد زيرا نگاه تخم شهوت را دردل مى پاشد و همين نگاه كافى است تا شخص را گرفتار بدبختى و فتنه كند.
در خطبه اى ، رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم ) مى فرمايد: من ملاء عينيه منامراة حراما حشاهما الله عز و جل يوم القيامه بمساير من نار و حشاهما نارا حتى يقضى بينالناس ثم يؤ مر به الى النار . (109)
هر كس دو چشم خود را پر كند از نگاه حرام به يك زن ، خداوند روز قيامت آن دو چشم را باميخهاى آتشين پر مى كند تا از حساب مردم فارغ شود آن گاه چنين شخصى را به آتشجهنم مى فرستد. اين هم روايت ديگرى تا معلوم شود وجه اين كهچهل سال اذان بى ارزش مى شود، چيست و هشدارى براى من و شما باشد (ان شاءالله ).
قالرسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم ): منتاءمل خلف امراة حتى تبين له حجم عطافها من وراء ثيابها و هو صائم فقد افطر .(110)
پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود: هر كس زنى را از پشت به دقت بنگردبگونه اى كه حجم بدنش را از روى ورانداز كند، اگر درحال روزه باشد روزه اش باطل است .
اذان در اسارت
در زندان بغداد يكى از بچه هاى جانباز كه وضع جسمى نامناسبى داشت براى نماز صبحنداى اذان سر داد اما هنوز به اشهد ان لا اله الا الله نرسيده بود كه نگهبانزندان سر رسيد و جوياى مؤ ذن شد. برادر جانباز فورا خود را معرفى كرد و نگهبانبى توجه به وضع جسمانى وى ، او را زير ضرباتكابل گرفت تا اين كه بچه ها جلو رفتند و جسم مجروح و نيمه جانش را بهداخل آسايشگاه آوردند. مؤ ذن دوم يكى از برادران بسيجى به نام على بود كه صداىخوش و دلنشينى داشت ، روزى از روزهاى عيد سال 68 بود كه بچه ها از او خواستند اذانمغرب را بگويد. وقتى هنگام اذان شد، صوت دلربا و دلنشين اذانش در فضاى اردوگاهپيچيد. چيزى نگذشت كه افسر عراقى و تعدادى نگهبان بهداخل آسايشگاه ريختند. بچه هاى آسايشگاه به جرم خواندن نماز جماعت به چهار روز حبسمحكوم شدند و مؤ ذن نيز به يك ماه زندان همراه با شكنجه محكوم گرديد. (111)
| 
